/ jakie zaprawdę przystoją Kalwinowi i Lutrowi. Zjechali się byli drugi raz/ aby znaleźli w takiej desperaciej jakikolwiek sposób ugody miedzy sobą/ w roku 1534 do Konstancji/ i w roku 1536 do Witembergu/ lecz zawsze daremno. Ale wracając się do postępków niezbożności Luterskiej/ pierwszy którzy ją przyjęli/ byli owi z Mansfeldu ojczyzny Luterowej/ i Sasowie/ których Książę Joannes Fryderycus Elector Imperij, podjął się osobliwej obrony/ i osoby/ i nauki tego Apostaty. A iż tam naprzód byli zarażeni Doktorowie/ i Szkolerowie Wittemberscy; przeto stamtąd jako z kloaki pełnej smrodu i plugastwa/ wyszła i rozszerzyła się za krótki czas zaraza/ i choroba szkodliwa/ po
/ iákie záprawdę przystoią Kálwinowi y Lutrowi. Ziácháli się byli drugi raz/ áby ználeźli w tákiey desperáciey iákikolwiek sposob vgody miedzy sobą/ w roku 1534 do Constántiey/ y w roku 1536 do Witembergu/ lecz záwsze dáremno. Ale wrácáiąc się do postępkow niezbożnośći Luterskiey/ pierwszi ktorzy ią przyięli/ byli owi z Mánsfeldu oyczyzny Lutherowey/ y Sásowie/ ktorych Kśiążę Ioannes Fridericus Elector Imperij, podiął się osobliwey obrony/ y osoby/ y náuki tego Apostáty. A iż tám naprzod byli záráżeni Doktorowie/ y Szkolerowie Wittemberscy; przeto stámtąd iáko z kloáki pełney smrodu y plugástwá/ wyszłá y rozszerzyłá się zá krotki czás zarázá/ y chorobá szkodliwa/ po
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 6
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Wieczerz Pańskiej według Religii/ wiary i nabożeństwa mego mieć nie mogę? Tu musiemy różność uczynić miedzy ludźmi zdrowymi/ i niemocnymi albo chorymi. Co się zdrowych tycze/ ci powinni się o to starać/ aby przynamniej raz do roku (jeśli częściej do tego przysć nie mogą) do stołu Bożego przystępowali: One bowiem słowa Luterowe/ które położył w Przedmowie Katechizmu małego mówiąc: Kto Sakramentu Z. nie pragnie/ ani go używa przynamniej czterykroć do roku/ obawiać się trzeba/ żeby Sakramentu Z. nie wzgardzał/ i Krześcianinem nie był/ ścigają się na owe Krześciany/ którzy na Takowym miejscu mieszkają/ gdzie WieczerząPańską wedle ustawy Krystusowej mają/ tak
Wieczerz Páńskiey według Religiey/ wiáry y nabozeństwá mego mieć nie mogę? Tu muśiemy rożność uczyńić miedzy ludźmi zdrowymi/ y niemocnymi álbo chorymi. Co śię zdrowych tycze/ ći powinni śię o to stáráć/ áby przynamniey raz do roku (iesli częśćiey do tego przysć nie mogą) do stołu Bożego przystępowáli: One bowiem słowá Lutherowe/ ktore położył w Przedmowie Kátechizmu máłego mowiąc: Kto Sákrámentu S. nie prágnie/ áni go uzywa przynamniey czterykroć do roku/ obawiáć się trzebá/ żeby Sákrámentu S. nie wzgardzał/ y Krześćiáninem nie był/ śćigáią śię ná owe Krześćiány/ ktorzy ná Tákowym mieyscu mieszkáią/ gdźie WieczerząPáńską wedle ustáwy Krystusowey máią/ ták
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Diiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
D. Miesn. Par. I. Filos. Sobr. Cect. II. Cap. IV. Quaest. II. p. m. 310. Cranks. Lib. 10. Cap. 5. Metrop. Tób. 3. v. 17. Iudicium Luth. de Choreis.
Tanieć/ są słowa Luterowe/ jest postanowiony i dozwolony/ aby przy Gościach uczciwych cnot i obyczajów się uczono: a osobliwie dla tego/ aby się Młodzieniaszkowie niewieście pokolenie w uczciwości mieć uczyli/ i z cnotliwymi Panienkami w przyjacielstwo weszli/ żeby ich potym tym pewniej w stan Małżeński żądać mogli. I dlategoć też na Wesela/ na Bankiety i Uczty
D. Miesn. Par. I. Philos. Sobr. Cect. II. Cap. IV. Quaest. II. p. m. 310. Cranx. Lib. 10. Cap. 5. Metrop. Tob. 3. v. 17. Iudicium Luth. de Choreis.
Tánieć/ są słowá Luterowe/ iest postánowiony y dozwolony/ áby przy Gościách uczćiwych cnot y obyczáiow śię uczono: á osobliwie dla tego/ áby śię Młodźieniaszkowie niewieśćie pokolenie w uczćiwośći mieć uczyli/ y z cnotliwymi Pánienkámi w przyiáćielstwo weszli/ żeby ich potym tym pewniey w stan Małżeński żądáć mogli. Y dlategoć też ná Wesela/ ná Bánkiety y Uczty
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Tiii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
im powiadali: a jeśli Szatan Czarwnicom piekło tak osłodzić umie/ że im z niego niebo czyni? R ii. b. R iii. a. XCII. Jeśli nie tylko miedzy Prostakami/ ale i miedzy Panami i Szlachtą wiele albo mało takich/ co zbawieni będą? R b. XCIII. Jeśli te słowa Luterowe: Nie trzebaby wielkiego Zamku/ na którymby się wszytka pobożna Szlachta z całego Księstwa zmieścić mogła/ są prawdziwe? R b. XCIV. Jeśli o Dworzanach (Panach i Szlachcicach) przed laty dobrze mówiono/ i jeszcze podziśdzień o nich mówić się może: Omnium piorumAulicorum (Nobilium) imagines unico insculpi posse
im powiádáli: á ieśli Szátan Czárwnicom piekło ták osłodźić umie/ że im z niego niebo czyni? R ii. b. R iii. a. XCII. Ieśli nie tylko miedzy Prostakámi/ ále y miedzy Pánámi y Szláchtą wiele álbo máło tákich/ co zbáwieni będą? R b. XCIII. Ieśli te słowá Luterowe: Nie trzebáby wielkiego Zamku/ ná ktorymby śię wszytka pobożna Szláchtá z cáłego Xięstwá zmieśćić mogłá/ są prawdźiwe? R b. XCIV. Ieśli o Dworzánách (Pánách y Szláchćicách) przed láty dobrze mowiono/ y iescze podźiśdźień o nich mowić śię może: Omnium piorumAulicorum (Nobilium) imagines unico insculpi posse
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Ff
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
.Prückner. in vindic. sup. c. 3. Esaj. fol. m. 10. ubi cit. Glass. lib. 3. Philolog. Sacr. tract. 2. can. 16. p. 204.) A lubo Tremellius, Piscator, i inni nie wspominają trzewików: awszakże przekładu Luterowego i starej Bibliej Polskiej nikt ganić niema: Aczkolwiek bowiem Tremellius i Piscator Hebrajskiego trzymali się tekstu: Przecię jednak wykładem swym senzu albo rozumienia słów Prorockich jaśnie i rzetelnie nie wyrazili; co lepiej i pilniej upatrzył i uważył on stary Teolog D. Osiander sup. c. 3. Esaj. f. m. 8
.Prückner. in vindic. sup. c. 3. Esaj. fol. m. 10. ubi cit. Glass. lib. 3. Philolog. Sacr. tract. 2. can. 16. p. 204.) A lubo Tremellius, Piscator, y inni nie wspomináją trzewikow: áwszákże przekłádu Luterowego y stárey Biblijey Polskiey nikt gánić niema: Aczkolwiek bowiem Tremellius y Piscator Hebráyskiego trzymáli śię textu: Przećię jednák wykłádem swym senzu álbo rozumienia słow Prorockich jáśnie y rzetelnie nie wyráźili; co lepiey y pilniey upátrzył y uważył on stáry Teolog D. Osiander sup. c. 3. Esaj. f. m. 8
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 18.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
