co bierze, za czym ponieważ mutua relatio tego kryminału, życzyłbym i nam, i sobie dać pokój, bo kto w piecu lega, niech drugiego ożogiem nie sięga.
Szlachcic.
M. Panie Bracie, wielmożni ichmość tak to, widzę, teraz nas okrzyknęli, jak u Ezopa wilk barana, baranie nie mąć wody - -
Votum 8.
Znać nam się trzeba, M. Panowie, na tych lisach farbowanych, czyli in vestimentis ovium na lupos rapaces, który pod publicznych obrad potrzebą i niby licencyją wolnego „nie pozwalam” chcą nas w niewoli podać pazury: za czym jednostajnym ich okrzyknijmy głosem „nie pozwalam”.
Votum
co bierze, za czym ponieważ mutua relatio tego kryminału, życzyłbym i nam, i sobie dać pokój, bo kto w piecu lega, niech drugiego ożogiem nie sięga.
Szlachcic.
M. Panie Bracie, wielmożni ichmość tak to, widzę, teraz nas okrzyknęli, jak u Ezopa wilk barana, baranie nie mąć wody - -
Votum 8.
Znać nam się trzeba, M. Panowie, na tych lisach farbowanych, czyli in vestimentis ovium na lupos rapaces, który pod publicznych obrad potrzebą i niby licencyją wolnego „nie pozwalam” chcą nas w niewoli podać pazury: za czym jednostajnym ich okrzyknijmy głosem „nie pozwalam”.
Votum
Skrót tekstu: BystrzPolRzecz
Strona: 129
Tytuł:
Polak sensat ...
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1730
Data wydania (nie wcześniej niż):
1730
Data wydania (nie później niż):
1730
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Rzeczpospolita w dobie upadku 1700-1740. Wybór źródeł
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Gierowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
zaś mało dbam o to, milejby mi było, By mi się które ziarno pszenice trafiło”. Tak choć, więc da Bóg dowcip, dobre przyrodzenie
I naukę, drugiemu milsze dobre mienie,
A to w pomietle leży: przed świnie nie trzeba Rzucać pereł, białego też psu szkoda chleba. LXXIV. Nie mąć, bracie, wody! WILK I BARAN.
Wilk i baran na jednym brzegu rzeki byli, Wilk wyższej, baran niżej stojąc, wodę pili Z tejże rzeki. A wtym wilk z przyrodzenia złego Zawołał na barana: „Przestań, prawi, tego
Zwyczaju mącić wodę, gdy z kim drugim pijesz! Czyli
zaś mało dbam o to, milejby mi było, By mi się które ziarno pszenice trafiło”. Tak choć, więc da Bóg dowcip, dobre przyrodzenie
I naukę, drugiemu milsze dobre mienie,
A to w pomietle leży: przed świnie nie trzeba Rzucać pereł, białego też psu szkoda chleba. LXXIV. Nie mąć, bracie, wody! WILK I BARAN.
Wilk i baran na jednym brzegu rzeki byli, Wilk wyższej, baran niżej stojąc, wodę pili Z tejże rzeki. A wtym wilk z przyrodzenia złego Zawołał na barana: „Przestań, prawi, tego
Zwyczaju mącić wodę, gdy z kim drugim pijesz! Czyli
Skrót tekstu: VerdBłażSet
Strona: 68
Tytuł:
Setnik przypowieści uciesznych
Autor:
Giovanni Mario Verdizzotti
Tłumacz:
Marcin Błażewski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wilhelm Bruchnalski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1897
mając. Baran się omawiał, A obmówki prawdziwej coraz słowy wznawiał. Ale wilk w sercu mając wtenczas co inszego, Nie dbając na wymówki, pożarł niewinnego. Tak niektórzy, choć żadnej przyczyny nie mają, Uboższym, niźli sami, złości wyrządzają; Więc jakby je pogrązić, szukają pogody, Wilczego zakrawając: „Nie mąć, bracie, wody”. LXXV. Krótko długoli kradzione poznają. O KRUKU A PAWACH.
Kruk, zajźrząc pawom tego, że między pięknemi Ptaki są poczytani stąd, że złocistemi Ozdobili się pióry, nalazszy zdechłego Pawa pierze, przybrał się w onę łupież jego;
A wszedszy miedzy pawy, pochlebuje sobie, Pogląda,
mając. Baran się omawiał, A obmówki prawdziwej coraz słowy wznawiał. Ale wilk w sercu mając wtenczas co inszego, Nie dbając na wymówki, pożarł niewinnego. Tak niektórzy, choć żadnej przyczyny nie mają, Uboższym, niźli sami, złości wyrządzają; Więc jakby je pogrązić, szukają pogody, Wilczego zakrawając: „Nie mąć, bracie, wody”. LXXV. Krótko długoli kradzione poznają. O KRUKU A PAWACH.
Kruk, zajźrząc pawom tego, że między pięknemi Ptaki są poczytani stąd, że złocistemi Ozdobili się pióry, nalazszy zdechłego Pawa pierze, przybrał się w onę łupież jego;
A wszedszy miedzy pawy, pochlebuje sobie, Pogląda,
Skrót tekstu: VerdBłażSet
Strona: 68
Tytuł:
Setnik przypowieści uciesznych
Autor:
Giovanni Mario Verdizzotti
Tłumacz:
Marcin Błażewski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wilhelm Bruchnalski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1897
nie głupi co daje, dopieroż mutua relatio tego kryminału; życzyłbym i nam i sobie dać pokoj, bo kto w piecu lega, niech drugiego ożogiem nie sięga.
Szlachcic. Mos Panie Bracie, Wielmożni Ichmość, tak to widzę, teraz nas okrzyknęli, jak u Ezopa wilk barana, baranie niemąć wody.
Kontra Votum. Trudnoc w prawdzie nie przyznać iż liberum veto częstokroć degenerat in licentiam, i ruinę jako zdrowej rady, tak przeszkodę boni poblici, prawda że in ore piscis muti i sobie i komu inszemu cyt nakazującego znalazłby nie raz státerẽ: aleć to commune malum tak rwących, jako i utrzymujących Sejmiki
nie głupi co dáje, dopieroż mutua relatio tego kryminału; życzyłbym y nam y sobie dáć pokoy, bo kto w piecu lega, niech drugiego ożogiem nie śięga.
Szláchćic. Mos Pánie Bráćie, Wielmożni Ichmość, ták to widzę, teraz nas okrzyknęli, ják u Ezopa wilk barana, baranie niemąć wody.
Contra Votum. Trudnoc w práwdźie nie przyznáć iż liberum veto częstokroć degenerat in licentiam, y ruinę jáko zdrowey rády, ták przeszkodę boni poblici, práwdá że in ore piscis muti y sobie y komu inszemu cyt nakazującego ználazłby nie raz státerẽ: áleć to commune malum ták rwących, jáko y utrzymujących Seymiki
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: N3
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
nasz żywot/ ufejdawszy się umrzeć. Aue Rabbi, a za płotem drabi. A wtymem się ocknął/ ano już dzień/ a wszycy w białej zbroi. Interim ego experrectus sum. B. BAba z wozu, kołom lżej. Baba lecąc ze wschodu wołała/ co dalej to gorzej. Baranie nie mąć wodą. Barziej juszno/ niźli rybno. Będzie też słońce przed naszymi wroty. Będzie dobrze/ kiedy złe szyje złamie. Będziesz miał/ ale trzeba żebyś pocierpiał. Bez przyczyny/ nie szukaj dziedziny. Bez pieniędzy do Miasta/ bez soli do domu. Bez lejca na wóz/ bez wiosła na wodę/
nász żywot/ vfeydáwszy się vmrzeć. Aue Rabbi, á zá płotem drabi. A wtymem się ocknął/ áno iuż dźień/ á wszycy w białey zbroi. Interim ego experrectus sum. B. BAbá z wozu, kołom lżey. Bábá lecąc ze wschodu wołáłá/ co dáley to gorzey. Báránie nie mąć wodą. Bárźiey iuszno/ niźli rybno. Będźie też słońce przed nászymi wroty. Będźie dobrze/ kiedy złe szyie złamie. Będźiesz miał/ ále trzebá żebyś poćierpiał. Bez przycżyny/ nie szukay dźiedźiny. Bez pieniędzy do Miástá/ bez soli do domu. Bez leycá ná woz/ bez wiosłá ná wodę/
Skrót tekstu: RysProv
Strona: Av
Tytuł:
Proverbium polonicorum
Autor:
Salomon Rysiński
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przysłowia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
