Faeniciej/ tam się niezliczona liczba Żydów do niego nabiegła/ płacząc i prosząc/ aby tego nie czynił/ a obrazu tego w kościele ich nie stawiał. Na sześć części lud on Żydowski był rozdzielony/ w jednej byli starzy/ w drugiej młodzi/ w trzeciej dzieci z matkami/ w czwartej stare niewiasty/ w piątej mężate/ w szóstej panny/ a wszytkich bez liczby wszyscy wołali/ płakali/ włosy na sobie rwali/ na ziemię upadali/ prosząc aby onej zelżywości/ w kościele i nabożeństwie swym nie cierpieli. Patrz jako się żydzi opierali/ zastawiali/ aby tylko jednego obrazu do kościołaich nie stawiono/ chociaj już był stary zakon ustał/
Phaeniciey/ tám się niezlicżona licżbá Zydow do niego nábiegła/ płácżąc y prosząc/ áby tego nie cżynił/ á obrázu tego w kośćiele ich nie stáwiał. Ná sześć cżęśći lud on Zydowski był rozdźielony/ w iedney byli stárzy/ w drugiey młodźi/ w trzećiey dźieći z mátkámi/ w cżwartey stáre niewiásty/ w piątey mężáte/ w szostey pánny/ á wszytkich bez licżby wszyscy wołáli/ płákáli/ włosy ná sobie rwáli/ ná źiemię vpádáli/ prosząc áby oney zelżywośći/ w kośćiele y nabożeństwie swym nie ćierpieli. Pátrz iáko się żydźi opieráli/ zástáwiáli/ áby tylko iednego obrázu do kośćiołáich nie stáwiono/ choćiay iuż był stáry zakon vstał/
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 20
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
Psysze. Azaś mój miły (ozwała się druga) Na nie się zebrał, i skurczył chorobą, Siwiżnę kopci i łysinę srogą. I tłomok nosi na karku za sobą, A choćby była noc tak tydzień długą, Nie ozwie mi się z miłości swej probą. Zaczym, za jego naturą niezdrową: Panną, Mężatą i zamężną Wdową. Ale nie bawiąc. Czas Wety bezżennego Stanu dawać/ Więcże tedy. WET ZA WET. ODPOWIEDZ DAMY na ZŁOTE JARZMO. ODPOWIEDZ DAMY na ZłoTE JARZMO ODPOWIEDZ DAMY DRUGA CZĘSC ODPOWIEDZI NA ZłoTE JARZMO MALZEŃSKIE ALBO Pretensje wzajemne Białogłowskiego do Męskiego Stanu, z Aktóratu ich WYWIEDZIONE. Przez tęż Damę, co
Psysze. Azáś moy miły (ozwáłá się druga) Ná nie się zebrał, y skurczył chorobą, Siwiżnę kopći y łyśinę srogą. Y tłomok nośi ná kárku zá sobą, A choćby byłá noc ták tydźień długą, Nie ozwie mi się z miłośći swey probą. Záczym, zá iego náturą niezdrową: Pánną, Mężatą y zamężną Wdową. Ale nie báwiąc. Czás Wety bezżennego Stanu dáwáć/ Więcże tedy. WET ZA WET. ODPOWIEDZ DAMY ná ZŁOTE IARZMO. ODPOWIEDZ DAMY ná ZLOTE IARZMO ODPOWIEDZ DAMY DRUGA CZĘSC ODPOWIEDZI NA ZLOTE IARZMO MALZENSKIE ALBO Pretensye wzáięmne Białogłowskiego do Męskiego Stanu, z Aktorátu ich WYWIEDZIONE. Przez tęsz Dámę, co
Skrót tekstu: GorzWol
Strona: 58
Tytuł:
Gorzka wolność młodzieńska
Autor:
Andrzej Żydowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1670 a 1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1700
święta uroczyste wasze: oprócz ślubów waszych/ i dobrowolnych Ofiar waszych/ w całopaleniach waszych/ i śniednych ofiarach waszych/ i mokrych Ofiarach waszych/ i w spokojnych Ofiarach waszych. Rozd. XXIX. NUMERY. Rozd. XXX. Rozdział XXX. O ważnych albo nieważnych ślubiech. 3. mężczyzn. 4. Panien. mężatych. 10. wdów. i odrzuconych. 1.
I Powiedział Mojżesz Synom Izraelskim to wszystko co rozkazał PAN Mojżeszowi. 2.
POtym mówił Mojżesz do Książąt/ w pokoleniach/ miedzy Synmi Izraelskimi/ i rzekł: Toć jest co rozkazał PAN. 3. Jeśliby mąż poślubił ślub Panu/ albo też przysięgę uczynił/
świętá urocżyste wásze: oprocz ślubow wászych/ y dobrowolnych Ofiar wászych/ w cáłopaleniách wászych/ y śniednych ofiárách wászych/ y mokrych Ofiárách wászych/ y w spokojnych Ofiárách wászych. Rozd. XXIX. NUMERI. Rozd. XXX. ROZDZIAL XXX. O ważnych álbo nieważnych ślubiech. 3. mężcżyzn. 4. Panien. mężátych. 10. wdow. y odrzuconych. 1.
Y Powiedźiał Mojzesz Synom Izráelskim to wszystko co rozkazał PAN Mojzeszowi. 2.
POtym mowił Mojzesz do Kśiążąt/ w pokoleniách/ miedzy Synmi Izráelskimi/ y rzekł: Toć jest co rozkazał PAN. 3. Iesliby mąż poślubił ślub Pánu/ álbo też przyśięgę uczynił/
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 174
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
przez częste dyscypliny/ i inne surowości. Niektórzy z nich mają dar modlitwy/ i przez nią nabywają wielkiej światłości Bożej/ i siebie samych znajomości/ i skarbów cnot Chrześcijańskich/ których po sobie znaki dobre pokazują. Nie schodzi na panienkach w swej czystości panieńskiej tak statecznych/ że na jej obronę zdrowie swoje niebezpieczeństwom podały. Mężate zaś tak sobie ważą czystość/ i wstrzymięźliwość małżeńską/ że gdy na spowiedzi trafi się ich spytać/ jeśliżeby się w czym czuły/ obraziwszy się/ mówią: azam wam niepowiedziała żem mężata: W Kuszku osobliwie wiele Indianów i Indianek/ wszytkie swoje majetności wydawają na podejmowanie pielgrzymów i przychodniów/ którzy idą tam
przez częste dyscypliny/ y inne surowośći. Niektorzy z nich máią dar modlitwy/ y przez nię nábywáią wielkiey świátłośći Bożey/ y śiebie sámych znáiomośći/ y skárbow cnot Chrześćiáńskich/ ktorych po sobie znáki dobre pokázuią. Nie schodźi ná pánienkách w swey czystośći pánieńskiey ták státecznych/ że ná iey obronę zdrowie swoie niebespieczeństwom podáły. Mężáte záś ták sobie ważą czystość/ y wstrzymięźliwość małżeńską/ że gdy ná spowiedźi tráfi się ich spytáć/ iesliżeby się w czym czuły/ obráźiwszy się/ mowią: ázam wam niepowiedźiáłá żem mężáta: W Kuszku osobliwie wiele Indyanow y Indyánek/ wszytkie swoie máietnośći wydawáią ná podeymowánie pielgrzymow y przychodniow/ ktorzy idą tám
Skrót tekstu: TorRoz
Strona: 25.
Tytuł:
O rozszerzeniu wiary świętej chrześcijańskiej katolickiej w Ameryce na Nowym Świecie
Autor:
Diego de Torres
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
pokazują. Nie schodzi na panienkach w swej czystości panieńskiej tak statecznych/ że na jej obronę zdrowie swoje niebezpieczeństwom podały. Mężate zaś tak sobie ważą czystość/ i wstrzymięźliwość małżeńską/ że gdy na spowiedzi trafi się ich spytać/ jeśliżeby się w czym czuły/ obraziwszy się/ mówią: azam wam niepowiedziała żem mężata: W Kuszku osobliwie wiele Indianów i Indianek/ wszytkie swoje majetności wydawają na podejmowanie pielgrzymów i przychodniów/ którzy idą tam tędy dla spowiedzi do naszych/ i uczą ich jakoby spowiedź dobrze odprawili: a gdy się wracają/ opatrują strawą zaś na drogę. Znałem jednę Indiankę czarownicę sławną przed jej nanawroceniem/ była dosyć stara
pokázuią. Nie schodźi ná pánienkách w swey czystośći pánieńskiey ták státecznych/ że ná iey obronę zdrowie swoie niebespieczeństwom podáły. Mężáte záś ták sobie ważą czystość/ y wstrzymięźliwość małżeńską/ że gdy ná spowiedźi tráfi się ich spytáć/ iesliżeby się w czym czuły/ obráźiwszy się/ mowią: ázam wam niepowiedźiáłá żem mężáta: W Kuszku osobliwie wiele Indyanow y Indyánek/ wszytkie swoie máietnośći wydawáią ná podeymowánie pielgrzymow y przychodniow/ ktorzy idą tám tędy dla spowiedźi do nászych/ y uczą ich iákoby spowiedź dobrze odpráwili: á gdy się wracáią/ opátruią stráwą záś ná drogę. Znałem iednę Indyánkę czárownicę sławną przed iey nánáwroceniem/ byłá dosyć stára
Skrót tekstu: TorRoz
Strona: 25.
Tytuł:
O rozszerzeniu wiary świętej chrześcijańskiej katolickiej w Ameryce na Nowym Świecie
Autor:
Diego de Torres
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
ani Kościołów, sami sobie sakryfikują, osobliwie czczą święto Z. Eliasza. Białegłowy ich stroją się jak Mężczyzny bez żadnej dyferencyj, dla czego ich nie rozeznać od Mężczyzn, tylko z jednej głowy, włosów i urody, bo mają być bardzo piękne, i płci delikatnej, a włosy czarne, i długie noszą z dystynkcją Mężatych od Panien i Wdów. ABASSja.
ABassowie są tejże natury co i Cyrkasowie, z któremi graniczą na Pułnoc, tylko w tym dystyngwowani, że sobie kradną ludzi, i dzieci, dla zaprzedania ich Turkom, handel ich w tym największy, jako i w futrach, miodzie, skórach odmienianych za insze fanty.
áni Kosciołow, sámi sobie sakryfikuią, osobliwie czczą swięto S. Eliászá. Białegłowy ich stroią się iák Męszczyzny bez żadney dyfferencyi, dla czego ich nie rozeznáć od Męszczyzn, tylko z iedney głowy, włosow y urody, bo máią bydź bárdzo piękne, y płci delikátney, á włosy czarne, y długie noszą z dystynkcyą Mężátych od Pánien y Wdow. ABASSYA.
ABassowie są teyże nátury co y Cyrkássowie, z ktoremi grániczą ná Pułnoc, tylko w tym dystyngwowáni, że sobie krádną ludzi, y dzieci, dla záprzedánia ich Turkom, hándel ich w tym naywiększy, iáko y w futrách, miodzie, skorách odmieniánych zá insze fánty.
Skrót tekstu: ŁubŚwiat
Strona: 558
Tytuł:
Świat we wszystkich swoich częściach
Autor:
Władysław Aleksander Łubieński
Drukarnia:
Wrocławska Akademia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wrocław
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1740
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1740
