Przymknij, krajczy, niechaj się nie bawią flakami. Bo panny z tego szydzą i za zły znak mają, Gdy widzą, a młodzieńcy flaki obierają. Jedzcie, panowie moi, wszytkie te przysmaki. Niech się u mnie dziś żaden nie chowa na raki, Bo ich nie masz, a słyszę, co mi ich młynarka Kąsek była przyniosła, wykipiały z garnka. Snadź kucharz był gdzieś odszedł, gdy w brytfanie wrzały, Powyłaziwszy z panwie, do łasa bieżały. Owo zgoła już się tam nie masz na co chować, Próżno sobie nadzieją apetytu psować. Jarzynkami też nie śmiem częstować waszmości, Tak wielkich, a w tym domu bardzo wdzięcznych
Przymknij, krajczy, niechaj się nie bawią flakami. Bo panny z tego szydzą i za zły znak mają, Gdy widzą, a młodzieńcy flaki obierają. Jedzcie, panowie moi, wszytkie te przysmaki. Niech się u mnie dziś żaden nie chowa na raki, Bo ich nie masz, a słyszę, co mi ich młynarka Kąsek była przyniosła, wykipiały z garnka. Snadź kucharz był gdzieś odszedł, gdy w brytfanie wrzały, Powyłaziwszy z panwie, do łasa bieżały. Owo zgoła już się tam nie masz na co chować, Próżno sobie nadzieją apetytu psować. Jarzynkami też nie śmiem częstować waszmości, Tak wielkich, a w tym domu bardzo wdzięcznych
Skrót tekstu: MorszHSumBar_I
Strona: 256
Tytuł:
Sumariusz
Autor:
Hieronim Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
przedał Kołodziejowi, Kołodziej potym przedał ją staremu Trzepaczce, więc lubo się znajduje Andrzej Kozub, jednak nie może jemu być przysądzone dziedzictwo tej roli, bo to jus ta rola dawno wyszła z dziedzictwa ich. Dlatego Przewiel. O. Przeor dziedziczne prawo Trzepaczkąm potwierdza i potomkąm ich.
3533. (863) Siedmnasta sprawa między młynarką i kramarką — Młynarka Skalska na kiermasie pobiła kramarkę Annę Krupionkę, nad to towar jej, którego miała za zło. 6, porozrucała, co i z świadectwa się pokazało, ze kramarką, widząc do siebie przyblizającą się młynarkę, wzięła stołek, który wyrwawszy młynarka i przybrawszy do siebie jeszcze siostrę swoją, która ją trzymała
przedał Kołodzieiowi, Kołodziey potym przedał ią staręmu Trzepaczce, więc lubo sie znayduie Andrzey Kozub, iednak nie moze ięmu byc przysądzone dziedzictwo tey roli, bo to ius ta rola dawno wyszła z dziedzictwa ich. Dlatego Przewiel. O. Przeor dziedziczne prawo Trzepaczkąm potwierdza y potomkąm ich.
3533. (863) Siedmnasta sprawa między młynarką y kramarką — Młynarka Skalska na kiermasie pobiła kramarkę Annę Krupionkę, nad to towar iey, ktorego miała za zło. 6, porozrucała, co y z swiadectwa się pokazało, ze kramarką, widząc do siebie przyblizaiącą się młynarkę, wzięła stołek, ktory wyrwawszy młynarka y przybrawszy do siebie iescze siostrę swoię, ktora ią trzymała
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 384
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
potym przedał ją staremu Trzepaczce, więc lubo się znajduje Andrzej Kozub, jednak nie może jemu być przysądzone dziedzictwo tej roli, bo to jus ta rola dawno wyszła z dziedzictwa ich. Dlatego Przewiel. O. Przeor dziedziczne prawo Trzepaczkąm potwierdza i potomkąm ich.
3533. (863) Siedmnasta sprawa między młynarką i kramarką — Młynarka Skalska na kiermasie pobiła kramarkę Annę Krupionkę, nad to towar jej, którego miała za zło. 6, porozrucała, co i z świadectwa się pokazało, ze kramarką, widząc do siebie przyblizającą się młynarkę, wzięła stołek, który wyrwawszy młynarka i przybrawszy do siebie jeszcze siostrę swoją, która ją trzymała, stołkiem ją biła
potym przedał ią staręmu Trzepaczce, więc lubo sie znayduie Andrzey Kozub, iednak nie moze ięmu byc przysądzone dziedzictwo tey roli, bo to ius ta rola dawno wyszła z dziedzictwa ich. Dlatego Przewiel. O. Przeor dziedziczne prawo Trzepaczkąm potwierdza y potomkąm ich.
3533. (863) Siedmnasta sprawa między młynarką y kramarką — Młynarka Skalska na kiermasie pobiła kramarkę Annę Krupionkę, nad to towar iey, ktorego miała za zło. 6, porozrucała, co y z swiadectwa się pokazało, ze kramarką, widząc do siebie przyblizaiącą się młynarkę, wzięła stołek, ktory wyrwawszy młynarka y przybrawszy do siebie iescze siostrę swoię, ktora ią trzymała, stołkiem ią biła
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 384
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
. Przeor dziedziczne prawo Trzepaczkąm potwierdza i potomkąm ich.
3533. (863) Siedmnasta sprawa między młynarką i kramarką — Młynarka Skalska na kiermasie pobiła kramarkę Annę Krupionkę, nad to towar jej, którego miała za zło. 6, porozrucała, co i z świadectwa się pokazało, ze kramarką, widząc do siebie przyblizającą się młynarkę, wzięła stołek, który wyrwawszy młynarka i przybrawszy do siebie jeszcze siostrę swoją, która ją trzymała, stołkiem ją biła. Sąd tedy teraźniejszy takim tę sprawę zakonczył dekretem: młynarka powinna dać w nagrodę szkody i za pobicie zło. 4, długu zło. 2, i płótna łokci 2, za tydzień, i do
. Przeor dziedziczne prawo Trzepaczkąm potwierdza y potomkąm ich.
3533. (863) Siedmnasta sprawa między młynarką y kramarką — Młynarka Skalska na kiermasie pobiła kramarkę Annę Krupionkę, nad to towar iey, ktorego miała za zło. 6, porozrucała, co y z swiadectwa się pokazało, ze kramarką, widząc do siebie przyblizaiącą się młynarkę, wzięła stołek, ktory wyrwawszy młynarka y przybrawszy do siebie iescze siostrę swoię, ktora ią trzymała, stołkiem ią biła. Sąd tedy teraznieyszy takim tę sprawę zakonczył dekretem: młynarka powinna dac w nagrodę szkody y za pobicie zło. 4, długu zło. 2, y płotna łokcy 2, za tydzien, y do
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 384
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
potomkąm ich.
3533. (863) Siedmnasta sprawa między młynarką i kramarką — Młynarka Skalska na kiermasie pobiła kramarkę Annę Krupionkę, nad to towar jej, którego miała za zło. 6, porozrucała, co i z świadectwa się pokazało, ze kramarką, widząc do siebie przyblizającą się młynarkę, wzięła stołek, który wyrwawszy młynarka i przybrawszy do siebie jeszcze siostrę swoją, która ją trzymała, stołkiem ją biła. Sąd tedy teraźniejszy takim tę sprawę zakonczył dekretem: młynarka powinna dać w nagrodę szkody i za pobicie zło. 4, długu zło. 2, i płótna łokci 2, za tydzień, i do fary funt wosku; kramarka zas
potomkąm ich.
3533. (863) Siedmnasta sprawa między młynarką y kramarką — Młynarka Skalska na kiermasie pobiła kramarkę Annę Krupionkę, nad to towar iey, ktorego miała za zło. 6, porozrucała, co y z swiadectwa się pokazało, ze kramarką, widząc do siebie przyblizaiącą się młynarkę, wzięła stołek, ktory wyrwawszy młynarka y przybrawszy do siebie iescze siostrę swoię, ktora ią trzymała, stołkiem ią biła. Sąd tedy teraznieyszy takim tę sprawę zakonczył dekretem: młynarka powinna dac w nagrodę szkody y za pobicie zło. 4, długu zło. 2, y płotna łokcy 2, za tydzien, y do fary funt wosku; kramarka zas
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 384
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
towar jej, którego miała za zło. 6, porozrucała, co i z świadectwa się pokazało, ze kramarką, widząc do siebie przyblizającą się młynarkę, wzięła stołek, który wyrwawszy młynarka i przybrawszy do siebie jeszcze siostrę swoją, która ją trzymała, stołkiem ją biła. Sąd tedy teraźniejszy takim tę sprawę zakonczył dekretem: młynarka powinna dać w nagrodę szkody i za pobicie zło. 4, długu zło. 2, i płótna łokci 2, za tydzień, i do fary funt wosku; kramarka zas funt wosku do Mariej Magdaleny, a do tego, żeby się przeprosiły zaraz.
3534. (864) Sprawa dziewietnasta — Ponieważ się pokazało
towar iey, ktorego miała za zło. 6, porozrucała, co y z swiadectwa się pokazało, ze kramarką, widząc do siebie przyblizaiącą się młynarkę, wzięła stołek, ktory wyrwawszy młynarka y przybrawszy do siebie iescze siostrę swoię, ktora ią trzymała, stołkiem ią biła. Sąd tedy teraznieyszy takim tę sprawę zakonczył dekretem: młynarka powinna dac w nagrodę szkody y za pobicie zło. 4, długu zło. 2, y płotna łokcy 2, za tydzien, y do fary funt wosku; kramarka zas funt wosku do Mariey Magdaleny, a do tego, zeby się przeprosiły zaraz.
3534. (864) Sprawa dziewietnasta — Poniewasz sie pokazało
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 384
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
ze go na ukoś/ to tak będzie krzywy. Wojna.
JAk członek paralizem martwy zarazony/ Tak Wojna martwa bywa/ kiedy rpzez Mammony. Mliwo.
Bądźmy sobie Bracia radzi/ Jak we Młynie/ cóż to wadzi. Byle posiedzieć wesoło/ Gęba jest młyn/ język koło/ Garło rzeką/ Wino wodą/ A Młynarkę niech przywiodą/ Dobra myśl lepiej popłynie/ Będzie wszytko jak we Młynie. Żołnierz i Doktor.
PObitych Nieprzyjaciół/ Żołnierz z chluby liczy/ Doktor co ich pogubił/ siedząc społem milczy. Gospodarz rozśmiawszy się/ tym obu zagai/ Jeden się z fałszu chwali/ drugi z prawdą tai. Księgi Pierwsze. Stan Małżeński.
ze go ná vkoś/ to ták będźie krzywy. Woyná.
IAk członek párálizem martwy zárázony/ Ták Woyná mártwa bywa/ kiedy rpzez Mámmony. Mliwo.
Bądźmy sobie Bráćia rádźi/ Iák we Młynie/ cosz to wádźi. Byle pośiedźieć wesoło/ Gębá iest młyn/ ięzyk koło/ Gárło rzeką/ Wino wodą/ A Młynarkę niech przywiodą/ Dobra myśl lepiey popłynie/ Bęndźie wszytko iák we Młynie. Zołnierz y Doktor.
PObitych Nieprzyiaćioł/ Zołnierz z chluby liczy/ Doktor co ich pogubił/ śiedząc społem milczy. Gospodarz rozsmiawszy się/ tym obu zágai/ Ieden sie z fałszu chwali/ drugi z prawdą tái. Kśięgi Pierwsze. Stąn Małzeńsky.
Skrót tekstu: KochProżnEp
Strona: 32
Tytuł:
Epigramata polskie
Autor:
Wespazjan Kochowski
Drukarnia:
Wojciech Górecki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1674
Data wydania (nie wcześniej niż):
1674
Data wydania (nie później niż):
1674
pod pachą z różnego zbóż ziarna, Trzyma, powrosłem opasan do koła, Blisko niej stoją pracowite żarna, Paprzyca kamień kręcąc, gwałtu woła, Bez smarowidła darmo piszczy, skrzypie, Bo ta nie słucha, ziarno w dziurę sypie. Przeraził widok Sylwią niezwykły, Spoyźrzy z zadrzewa, wspiąwszy się na palce, Czy też młynarka zmiele kłosek nikły, Aż z niego sieczka, czcze lecą kawalce, Ledwie trzy ziarka na mąkę wypadły, Plewy, z ościami na błocie osiadły. Poznała zaraz, że całego życia, Jej krescencja, ni młotna, ni kopna, Nawet okłotów zgodnych do poszycia Gumna nie mając, przeyźry się roztropna,
W wnętrznym zwierciedle
pod pachą z rożnego zboż ziarna, Trzyma, powrosłem opasan do koła, Blisko niey stoią prácowite żarna, Paprzyca kámień kręcąc, gwałtu woła, Bez smarowidła darmo piszczy, skrzypie, Bo ta nie słucha, ziarno w dziurę sypie. Przeraził widok Sylwią niezwykły, Spoyźrzy z zádrzewa, wspiąwszy się ná palce, Czy też młynárka zmiele kłosek nikły, Aż z niego sieczka, cżcże lecą káwalce, Ledwie trzy ziarka ná mąkę wypádły, Plewy, z ościami ná błocie osiadły. Poznáła záraz, że cáłego życia, Jey krescencya, ni młotna, ni kopna, Náwet okłotow zgodnych do poszycia Gumna nie maiąc, przeyźry się rostropna,
W wnętrznym zwierciedle
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 248
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
na 15 plag, z których tylko wziął sześć, a to za przyczyną i uproszeniem gromady i łaską Przewielebnego O. Przeora, od którego był napomniony, oraz, aby ją co rychlej naprawiał, bo inaczej mają mu wziąć wszystko.
3405. (735) Czwarta sprawa — lagnieszke Gocalonke, sierote, oddano do wychowania młynarce dolnej, która się jej dobrowolnie wychować podjęła, na której wyzywienie mają jej co rok dać ze Dwora korzec zyta, ćwierć grochu, ćwierć jęczmienia na kasze i pół faski masła, póki to dziecię będzie przy sobie trzymała. (Ij. 20)
3406. (736) Piąta sprawa — lędrzejowi Pazdurowi, zięciowi Wojcickiej
na 15 plag, z ktorych tylko wziął szesc, a to za przyczyną y uproszeniem gromady y łaską Przewielebnego O. Przeora, od ktorego był napomniony, oraz, aby ią co rychley naprawiał, bo inaczey maią mu wziąc wszystko.
3405. (735) Czwarta sprawa — lagnieszke Gocalonke, sierote, oddano do wychowania młynarce dolney, ktora sie iey dobrowolnie wychować podięła, na ktorey wyzywienie maią iey co rok dac ze Dwora korzec zyta, cwierc grochu, cwierc jęczmienia na kasze y puł faski masła, poki to dziecie będzie przy sobie trzymała. (II. 20)
3406. (736) Piąta sprawa — lędrzeiowi Pazdurowi, zięciowi Woycickiey
Skrót tekstu: KsKasUl_2
Strona: 364
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1651 a 1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
funtów 5, Włoszakoskiemu trzy kwarty wina i trzy funty wosku, którą winę powinien oddać na przyszłe święta Wielkanocne. (f. 50)
4436. (18) A. D. 1661, d. 5 Maji. Stanąwszy obecnie przed urząd ławnicki i szałtysa w Grotnikach uczciwy Piotr Rybak z Miastka z synami dwiema nieboszczycy młynarki wielkiego młyna imieniem Anna, synom zaś, pierwszemu synowi Jan, drugiemu Matys, i z siostrami dwiema imięniem Jadwiga i Dorota, któremu to Piotrowi wzwyż pomienionemu przedali rolą Gębaczkowę za grzyw. sto przez piętnastu grzyw. Na pierwszą ratę kładzie grzyw. 40 spełna, a zaś drugą ratę w rok. a jeśliby się
funtow 5, Włoszakoskiemu trzy kwarty wina y trzy funty wosku, ktorą winę powinien oddac na przyszłe święta Wielkanocne. (f. 50)
4436. (18) A. D. 1661, d. 5 Maii. Stanąwszy obecznie przed urząd ławnicki i szałtysa w Grotnikach uczciwy Piotr Rybak z Miastka z synami dwiema niebosczycy młynarki wielkiego młyna imieniem Anna, synom zaś, pierwszemu synowi Iąn, drugiemu Matys, y z siostrami dwiema imięniem Iadwiga y Dorotha, ktoremu to Piotrowi wzwysz pomienionemu przedali rolą Gębaczkowę za grzyw. sto przez piętnastu grzyw. Na pierwszą ratę kładzie grzyw. 40 spełna, a zaś drugą ratę w rok. a iezliby się
Skrót tekstu: KsGrotUl
Strona: 679
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Grotniki
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Grotniki
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1718
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
