wysokości łokci półtora, i calów 2. i nad to dwie części, na jakich XI. może być podzielony cal jeden: a obwodu łokci 5, zupełna, na walcu sczopami żelaznymi, wzwiązaniu nakształt kary. Potym: ma mieć na walcu, palec R, długi na dwa palca, jakie bywają w kole Młynarskim, obraciącym Cewy pod kamieniem. Po trzecie: Ma mieć drugi palec C w ramieniu RCT, długi na trzy, albo na cztery Cale. Po czwarte: Przy B, i D, ma mieć przywiązane drewno gibkie, przestające aż do palca R; któreby podniesione od tegoż palca R, za każdym obrotem
wysokośći łokći połtorá, y calow 2. y nád to dwie częśći, ná iákich XI. może bydż podżielony cal ieden: á obwodu łokći 5, zupełna, ná wálcu zczopámi żeláznymi, wzwiązániu nákształt káry. Potym: ma mieć ná wálcu, pálec R, długi ná dwá pálcá, iákie bywáią w kole Młynárskim, obraciącym Cewy pod kámięniem. Po trzećie: Ma mieć drugi pálec C w rámięniu RCT, długi ná trzy, álbo ná cztery Cale. Po czwarte: Przy B, y D, ma mieć przywiązáne drewno gibkie, przestáiące áż do pálcá R; ktoreby podnieśione od tegoż pálcá R, zá káżdym obrotem
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 6
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
które przy ugodzie i porachunku już finaliter są umorzone, wynoszące według rejestru na zło. 128, za czym do tej sumy 950 pozwala gromada dobrowolnie zło. jeszcze 50, aby tak suma 1000 zło. wynikała, w którym 1000 zło. taż gromada pomienionym IMciom za konsensem Prałata IMci. konwentu S. Ducha zagrodę młynarską naprzeciwko dworku tychże IMciów Państwa Hołodynskich, tj. pułćwierci, drugą także Kowalowkę alias łąkę przed karczmą także tychże IMciów i z zagonkami leżące, z tąż łąką i z zagonkami wynoszącą pół ćwierci, do tego roli ćwierć przezwiskiem Gozłowej przez 9 stajanek ciągnącą się między rolami Stanisława Grocha z obudwu stron lezącą, do
ktore przy ugodzie y porachunku iuż finaliter są umorzone, wynoszące według reiestru na zło. 128, za czym do tey summy 950 pozwala gromada dobrowolnie zło. ieszcze 50, aby tak summa 1000 zło. wynikała, w ktorym 1000 zło. taż gromada pomienionym IMciom za konsensem Prałata IMci. konwentu S. Ducha zagrodę młynarską naprzeciwko dworku tychże IMciow Panstwa Hołodynskich, tj. pułćwierci, drugą także Kowalowkę alias łąkę przed karczmą także tychże IMciow y z zagonkami leżące, z tąż łąką y z zagonkami wynoszącą puł cwierci, do tego roli cwierc przezwiskiem Gozłowey przez 9 staianek ciągnącą się między rolami Stanisława Grocha z obudwu stron lezącą, do
Skrót tekstu: KsKrowUl_3
Strona: 647
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1701 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1701
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
dal Mikołajovy Szajanovi za grzyvien czternasczie w moneczie Polskiej liczącej po gr. 48, które pieniądze zrazu odebrawszy pomienioni Mikołaj Długosz wolnym go czyni na teyze zagrodzie, nic sobie niezostawując ani zonie, i dziatkom svym wiecznemi czasy, która lezi zagroda miedzy miedzami ról zjednej strony Czarnego Wojtka a z drugiej strony Andrzeja Stanka przy młynarskim, i wyrokę także vczynil z niej tenże Mikołaj Długoszowic, co sobie Mikołaj Szajan w pamięc pravu groszem oblozyl. (p. 285)
413. Przed tymze to sądem stanąwszy Andrzy Stankovyc zeznal dobrowolnie a nieprzymuszenie, iż Michał brat jego wlasny rolą swą u ojca ich wlasnego kupił za grzywien szes-
nascie w liczbie
dal Mikolayovy Szajanovi za grzivien czternasczie w moneczie Polskiey liczącey po gr. 48, ktore pieniądze zrazu odebrawszÿ pomienioni Mikołaÿ Dlugosz wolnÿm go czÿni na theÿze zagrodzie, nic sobie niezostawuyąc ani zonie, y dziatkom svÿm wiecznemi czasÿ, ktora lezi zagroda miedzy miedzami rol ziedneÿ stronÿ Czarnego Woytka a z drugieÿ stronÿ Andrzeia Stanka przy młynarskim, ÿ wÿrokę takze vczynil z niey tenze Mikołaj Dlugoszowic, co szobie Mikołaj Szajan w pamięc pravu groszem oblozyl. (p. 285)
413. Przed thÿmze to sądem stanawszy Andrzÿ Stankovyc zeznal dobrowolnie a nieprzÿmuszenie, isz Michał brath iego wlasnÿ rolą swą v ojca ich wlasnego kupił za grzÿwien szes-
nascie w liczbie
Skrót tekstu: KsKomUl
Strona: 46
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Komborska Wola
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Komborska Wola
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
, Wojciech, jędrzej, Piotr, Zophia, Anna, ladwiga, Katarzina, czy bracia i siostry oblicznie stavili i wiznali, ze się im dosyć stało od bratka ich Stanisława z ojczizni i wirzekli się groszem swym każdy z nich nic nie mieć na tem imieniu i spotomki swymi, które to imienie albo rola lezi między młynarskiem polem a z drugiej strony lan Rzecznik, a Stanisław swą cześć przysiadł na ojczyźnie, co tesz nań przypadło; a slyszącz to Stanisław Stanek wyrokę braciej i sióstr swich dał sobie groszem swym zapisać grzywien dziesięć pierwszego wipłaczęnia, ostatka, gdi go pan Bóg wspomog, matcze wipłacic da do ksiąg świadome i zapiszne; quod
, Woyciech, lendrzej, Piotr, Zophia, Anna, ladwiga, Katharzina, czy bracia y siostrÿ oblicznie stavili i wiznali, ze sie im dosic stało od bratka ich Stanisława z oÿczizni y wirzekli się groszem swim kozdÿ z nich nicz nie miec na them imieniu y spotomki swymi, ktore tho imienie albo rola lezi międzi młynarskiem polem a z drugiej strony ląn Rzecznik, a Stanisław swą cześć przisiadł na oycziznie, czo thesz nań przypadło; a slyszącz tho Stanisław Stanek wyrokę braciey y siostr swich dał sobie groszem swim zapiszac grziwien dziesieć pierwszego wipłaczęnia, ostatka, gdi go pąn Bog wspomog, matcze wipłacic da do ksiąg swiadome y zapiszne; quod
Skrót tekstu: KsKomUl
Strona: 51
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Komborska Wola
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Komborska Wola
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
, które stawy na część J. Mci X. Opata do działu jego Gorządowskiego należeć mają, na którym nowym stawie zaczętym trzecim po dokończeniu jego, Jego M. X. Opatowi Andrzejowskiemu młyn budować wolno zostaje, także okrom Młyna i Stawu Ożga rzeczonego, który z zalewkami zwykłymi, z rolami, z łąkami, ogrodami Młynarskimi, które teraz trzyma i antiquitus, z wolną paszą bez szkody młynarzowi przerzeczonemu, który młyn i staw Ożga cum praemissis Jego M. P. Staroście Strijskiemu do działu jego Kleszczowskiego należeć ma; które dobra wyżej opisane Igo M. P. Wojewodzie naznaczone działem tym należeć mają, cum omnibus curiis, praediis, hortis,
, które stawy na część J. Mći X. Opatha do działu jego Gorządowskiego należeć mają, na którym nowym stawie zaczętym trzecim po dokończeniu jego, Jego M. X. Opathowi Andrzejowskiemu młyn budować wolno zostaje, także okrom Młyna y Stawu Ożga rzeczonego, który z zalewkami zwykłymi, z rolami, z łąkami, ogrodami Młynarskimi, które teraz trzyma y antiquitus, z wolną paszą bes szkody młynarzowi przerzeczonemu, który młyn i staw Ożga cum praemissis Jego M. P. Staroście Stryiskiemu do działu jego Kleszczowskiego należeć ma; które dobra wyżej opisane Jgo M. P. Wojewodzie naznaczone działęm tym należeć mają, cum omnibus curiis, praediis, hortis,
Skrót tekstu: KoniecSDział
Strona: 223
Tytuł:
Dział między… Stanisławem na Koniecpolu… a… Koniecpolskimi…
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1626
Data wydania (nie wcześniej niż):
1626
Data wydania (nie później niż):
1626
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
a do złego jednochodniczek jak tu był. Dawszy rękoma/ biegaj nogoma. Dobrze radzi/ kto ludzi nie wadzi. Do prawa jednego woru z pieniędzmi/ a drugiego z pilnością potrzeba. Prou. Graecum. Vulgus. Ausonius Centuria Tertia. 30
Diabeł niechciał być kucharzem/ surmanem/ i mamką/ ale chciał być młynarskim wieprzem/ urzeniczym koniem/ i Księżą kucharką. Dwuliczna kitajka. Dziś pić/ jutro nic. Dla kęsa sławki/ jako trawki/ Żołnierz zdrowie waży. Dobre zachowanie/ lepsze niż gotowe pieniądze. Qui profuit multis, hunc tuentur multi. Bonus Seruatius, facit bonum Bonifiacium. Dzień mój/ wiek mój. Tota vita
á do złego iednochodnicżek iák tu był. Dawszy rękomá/ biegay nogomá. Dobrze rádźi/ kto ludźi nie wádźi. Do práwá iednego woru z pieniędzmi/ á drugiego z pilnośćią potrzebá. Prou. Graecum. Vulgus. Ausonius Centuria Tertia. 30
Diabeł niechćiał być kuchárzem/ surmánem/ y mámką/ ále chćiał być młynárskim wieprzem/ vrzęnicżym koniem/ y Xiężą kuchárką. Dwulicżna kitayká. Dźiś pić/ iutro nic. Dla kęsá sławki/ iáko trawki/ Zołnierz zdrowie waży. Dobre záchowánie/ lepsze niż gotowe pieniądze. Qui profuit multis, hunc tuentur multi. Bonus Seruatius, facit bonum Bonifiacium. Dźień moy/ wiek moy. Tota vita
Skrót tekstu: RysProv
Strona: B2
Tytuł:
Proverbium polonicorum
Autor:
Salomon Rysiński
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przysłowia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
B. Wiatrak starogrodzki nowo wyreparowany, dach z kozłami i pobitką deskami tracką robotą, nowy, wał i śmigi nowe, tarcicami wkoło obity. Ten wiatrak budowany na 2 ganki, tj. kamienie do mąki i do słodów: mączne kamienie obadwa dobre, na słodowy zaś zwierzchniego trzeba. Inwentarz ma spisany młynarz wszystkich porządków młynarskich. Przy tym wiatraku chałupa stara w lepionkę. Młynarz, co dawać powinien, ma kontrakt, tj. łasztowego powinien dawać kor. 75. Obora w lepionkę, wiązarek, młynarza tego sumptem postawiona, i stodoła. D. Wiatrak za kontraktem die 15 octobris 1736 przez IMP Śmigielskiego burgrabiego starogrodzkiego danym, do dalszej dyspozycji
B. Wiatrak starogrodzki nowo wyreparowany, dach z kozłami i pobitką deskami tracką robotą, nowy, wał i śmigi nowe, tarcicami wkoło obity. Ten wiatrak budowany na 2 ganki, tj. kamienie do mąki i do słodów: mączne kamienie obadwa dobre, na słodowy zaś zwierzchniego trzeba. Inwentarz ma spisany młynarz wszystkich porządków młynarskich. Przy tym wiatraku chałupa stara w lepionkę. Młynarz, co dawać powinien, ma kontrakt, tj. łasztowego powinien dawać kor. 75. Obora w lepionkę, wiązarek, młynarza tego sumptem postawiona, i stodoła. D. Wiatrak za kontraktem die 15 octobris 1736 przez JMP Śmigielskiego burgrabiego starogrodzkiego danym, do dalszej dyspozycji
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 32
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
18 calów gruby, kosz, wrzeciono, skrzynia nowe, lina kamienna, lina u windy pańskie, lina na końcu windy gruba i do obracania wiatraka młynarzowe, skrzynia do mac stara, konfus alias drąg żelazny do podnoszenia kaminia i oskardy młynarzowe, pytle 2: jeden do żyta, drugi do jęczmienia, pańskie. Chałupa młynarska w wiązanie i lepionkę stara, zła, spróchniała, cwele pogniłe, szczyt złamany, reparować jej nie można, wcale nowej trzeba, drzwi w niej czworo na zawiasach, okien tylko kawałki, piec kachelkowy, stary, polepiony. Stajnia w wiązanie i lepionkę pochylona, z dachem złym, drzwi do niej troje na biegunach
18 calów gruby, kosz, wrzeciono, skrzynia nowe, lina kamienna, lina u windy pańskie, lina na końcu windy gruba i do obracania wiatraka młynarzowe, skrzynia do mac stara, konfus alias drąg żelazny do podnoszenia kaminia i oskardy młynarzowe, pytle 2: jeden do żyta, drugi do jęczmienia, pańskie. Chałupa młynarska w wiązanie i lepionkę stara, zła, spróchniała, cwele pogniłe, szczyt złamany, reparować jej nie można, wcale nowej trzeba, drzwi w niej czworo na zawiasach, okien tylko kawałki, piec kachelkowy, stary, polepiony. Stajnia w wiązanie i lepionkę pochylona, z dachem złym, drzwi do niej troje na biegunach
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 32
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
nie daje, tylko piwo i gorzałkę szynkuje. Oprócz tej włóki ma 2 włóki posiadłowe, z których płaci według przywileju Zacharkiewiczowi służącego, w którym, ut asserit, tak expressum (trzeba aby ten videat et revideat Imp. dzierżawca), bo w inwentarzach dawnych wyrażono, że z tego posiadła dawano zł. 50. Młynarskie włóki: chałupy z młynem nie masz, bo zgorzały, tylko szopy nadrujnowane. Z tych dawano corocznie zł. 30, teraz kontrakt wziął młynarz pluskowęski, który videatur. Kiedy zaś młynarz non satisfacit contractui, a wieś się przez to rujnuje, pro libitu suo disponat Imp. dzierżawca Suma
Zł. 20 116
Gęsi -
nie daje, tylko piwo i gorzałkę szynkuje. Oprócz tej włóki ma 2 włóki posiadłowe, z których płaci według przywileju Zacharkiewiczowi służącego, w którym, ut asserit, tak expressum (trzeba aby ten videat et revideat Jmp. dzierżawca), bo w inwentarzach dawnych wyrażono, że z tego posiadła dawano zł. 50. Młynarskie włóki: chałupy z młynem nie masz, bo zgorzały, tylko szopy nadrujnowane. Z tych dawano corocznie zł. 30, teraz kontrakt wziął młynarz pluskowęski, który videatur. Kiedy zaś młynarz non satisfacit contractui, a wieś się przez to rujnuje, pro libitu suo disponat Jmp. dzierżawca Summa
Zł. 20 116
Gęsi -
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 67
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
dzierżawca ich nie zażywał, ale mielcarz ma o nich staranie. Młyn alias wiatrak w swoim wybudowaniu dobry ze wszytkimi należytościami, dach na nim zły z tarcic; przedtem kamień z wierzchu starł się, na spodni obrócony, zwierzchni sede vacante kupiony, paprzyce, liny sprawione, którego kamienia hic et nunc na wzwyż jest calów młynarskich 13 i pół. Chałupa młynarska z wystawą, szczyty oba w lepiankę dobre, drzwi na zawiasach z klamką żelazną, sień sama w wiązanie lepiona, komin lepiony dobry posowa w sieni dobra, do izby drzwi na zawiasach z klamką żelazną, hantabą. Izba sama w szachulec, kominek w lepiankę, piec kachelkowy, okna
dzierżawca ich nie zażywał, ale mielcarz ma o nich staranie. Młyn alias wiatrak w swoim wybudowaniu dobry ze wszytkimi należytościami, dach na nim zły z tarcic; przedtem kamień z wierzchu starł się, na spodni obrócony, zwierzchni sede vacante kupiony, paprzyce, liny sprawione, którego kamienia hic et nunc na wzwyż jest calów młynarskich 13 i pół. Chałupa młynarska z wystawą, szczyty oba w lepiankę dobre, drzwi na zawiasach z klamką żelazną, sień sama w wiązanie lepiona, komin lepiony dobry posowa w sieni dobra, do izby drzwi na zawiasach z klamką żelazną, hantabą. Izba sama w szachulec, kominek w lepiankę, piec kachelkowy, okna
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 82
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
