niegodnemu i wspomnienia Herostratowi radą i pomocą i konsensem byli do roztargnienia Sejmu/ których vox flebilis i fragor cadentis Patriae, chwały Bożej zguba nic nie poruszyła/ którzy niezliczone ludu Chrześcijańskiego gminy w-łyka pogańskie/ w-obrzydliwość mahometańską/ w-niewolnicze schyzmatyków poddaństwo wydali: którzy Ukrainę lubricae fidei, perfidyej Tureckiej/ nieprzyjaźni Moskiewskiej zasadzkom małochętnych sąsiadów wielką bramę otworzyli/ starożytną Rzeczypospolitej sławę i ogromność zgubili/ opprobrium et derisum u postronnych imieniu publici Consilij placu/ zostawując Ojczyznę sinc consilio, praesidio, aerario. Rozum ludzki takiemu złemu nie pogodzi i nieszczęściu nie poradzi: Sam tylko Bóg i opatrzność jego/ którą już też nazbyt tentatur, jedyna nadzieja et ancora salutis
niegodnemu i wspomnienia Herostrátowi rádą i pomocą i konsensem byli do rostárgnienia Seymu/ ktorych vox flebilis i fragor cadentis Patriae, chwały Bożey zguba nic nie poruszyła/ ktorzy niezliczone ludu Chrześćianskiego gminy w-łyká pogánskie/ w-obrzydliwość mahometánską/ w-niewolnicze schyzmátykow poddánstwo wydáli: ktorzy Vkráinę lubricae fidei, perfidyey Tureckiey/ nieprzyiáźni Moskiewskiey zasadzkom małochętnych sąśiádow wielką bramę otworzyli/ stárożytną Rzeczypospolitey sławę i ogromność zgubili/ opprobrium et derisum u postronnych imieniu publici Consilij plácu/ zostáwuiąc Oyczyznę sinc consilio, praesidio, aerario. Rozum ludzki tákiemu złemu nie pogodźi i nieszczęśćiu nie poradźi: Sam tylko Bog i opátrzność iego/ ktorą iuż też názbyt tentatur, iedyna nádźieiá et ancora salutis
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 28
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
/ Będzie wolna krew. k czemu pójdąli me słowa/ Ostatnie was królewna/ cora Priamowa Dziś niewolnica prosi: trupa matce dajcie/ Ni co należy ziemi za złoto przedajcie. Lecz za łzy/ złotem do kąd stawało płaciła. Rzewnie lud płakał wszytek: ta łzy nie puściła. Sam na ostatku kapłan z płaczu małochutny/ Wiej wystawione piersi miecz wraził okrutny. Ona mdłemi kolany/ k ziemi przypadając/ Trwała do skonu/ lice nie trwożliwe mając: A gdy się obalała/ skrycia winne rzeczy Otulała/ część mając panieńską na pieczy. Podnoszą ją Trojanki: rachiuą jak skoczył Ród Priamów: krwie wiele dom jeden wytoczył? Płaczą cię Panno
/ Będźie wolna krew. k czemu poydąli me słowá/ Ostátnie was krolewná/ corá Priamowá Dźiś niewolnicá prośi: trupá mátce dayćie/ Ni co należy źiemi zá złoto przedayćie. Lecz zá łzy/ złotem do kąd stawáło płáćiła. Rzewnie lud płákał wszytek: tá łzy nie puśćiłá. Sam ná ostátku kápłan z płáczu máłochutny/ Wiey wystáwione pierśi miecz wráźił okrutny. Oná mdłemi kolány/ k źiemi przypadáiąc/ Trwałá do skonu/ lice nie trwożliwe maiąc: A gdy się obalałá/ skryćia winne rzeczy Otuláła/ część máiąc pánieńską ná pieczy. Podnoszą ią Troiánki: ráchiuą iák skoczył Rod Priámow: krwie wiele dom ieden wytoczył? Płáczą ćię Pánno
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 330
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
