przetoż mu nie zwykł czynił. A przeciwnym obyczajem/ jest to pewny znak/ u zaboboników/ guślarzów i czarowników/ jako sami niejednemi powiadają/ kiedy mówią niektóre pewne choć święte słowaz pewnemi ceremoniami/ tedy się trzęsa/ i wzdrygają/ chcąc doznać swojego rzemiesła przeklętego towarzysza/ to jest czarownice. A cóż wiemy niemaśli na ten czas takiej komunicacji Signorũ Wszakże Simon Magus w Rzymie/ przy bytności Piotra Świętego/ gdy swoje Czarnoksięskie egzorcyzmy nad umarłym w oczach wszystkich Rzymian czyni/ on trup potrząsał głową z podziwieniem wszystkich. Nie jest to tedy demonstratia pewna/ bo może być jakoż i bywa z innej przyczyny/ gdy mu ściśnie głowę schorzałą
przetosz mu nie zwykł czynił. A przećiwnym obyczáiem/ iest to pewny znák/ v zabobonikow/ guślarzow y czárownikow/ iáko sámi nieiednemi powiádáią/ kiedy mowią niektore pewne choć święte słowáz pewnemi ceremoniámi/ tedy się trzęsa/ y wzdrygaią/ chcąc doznać swoiego rzemiesłá przeklętego towárzysza/ to iest czárownice. A coż wiemy niemásli ná ten czás tákiey communicátiey Signorũ Wszákże Simon Magus w Rzymie/ przy bytnośći Piotrá Swiętego/ gdy swoie Czarnokśięskie exorćizmy nad vmárłym w oczách wszystkich Rzymian czyni/ on trup potrząsał głową z podźiwieniem wszystkich. Nie iest to tedy demonstrátia pewna/ bo może bydź iákoż y bywa z inney przyczyny/ gdy mu ściśnie głowę schorzałą
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 112
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
