similes equis paratis ad praelium. siła okazałości w szarańczy być tak pozorną jako jeden koń gotowy do boju z jeźdzcą swoim: daleko stąd od onąd/ podobniej było żabie Ezopowej zrównać sięz wołem wielkością/ a niżeli jednemu konikowi polnemu by najwiętszemu z wojennym koniem: aleć dobrze mówi Apostoł święty similitudines nie masz w tej szarańczej Machiawella/ jeno podobieństwo człowieka dobrego/ podobieństwo cnotliwego syna ojczyzny/ malowanie męża prawego: przypatrz się dobrze/ ujźrzysz że wewnątrz nic nie jest jeno szarańcza szkodząca/ jeno móc nie męska/ ale szkorpionowa: dalej prawi: Et super capita corum tanquam coronae similes auro: każdy się koroną szczyci/ każdy wolnością brząka: niechcą
similes equis paratis ad praelium. śiłá okazáłośći w száráńczy bydź ták pozorną iáko ieden koń gotowy do boiu z ieźdzcą swoim: dáleko stąd od onąd/ podobniey było żábie Ezopowey zrownáć sięz wołem wielkośćią/ á niżeli iednemu konikowi polnemu by naywiętszemu z woiennym koniem: áleć dobrze mowi Apostoł święty similitudines nie mász w tey száráńczey Máchiáwellá/ ieno podobieństwo człowieká dobrego/ podobieńśtwo cnotliwego syná oyczyzny/ málowánie mężá práwego: przypátrz się dobrze/ vyźrzysz żé wewnątrz nic nie iest ieno száráncza szkodząca/ ieno móc nie męzka/ ále szkorpionowa: dáley práwi: Et super capita corum tanquam coronae similes auro: każdy się koroną szczyći/ każdy wolnośćią brząka: niechcą
Skrót tekstu: NajmProg
Strona: D3
Tytuł:
Prognostyk duchowny na kometę
Autor:
Jakub Najmanowicz
Drukarnia:
Maciej Jędrzejowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
astrologia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
autem spernentibus. Serca i odwagi, Państwom Wiary Świętej konserwacja dodaje, według Seneki: Optimus Animus, Pulcherrimus DEI Cultus est. Podobniej bez gruntu na powietrzu Miasta zakładać, niżeli bez RELIGII, zdaje się Plutarchowi mówiącemu: Facilius Urbem sine solo condi puto, quàm Opinione de Diis penitùs sublatâ Civitatem coire, aut constare. Machiawel choć to mało recte sentiens o BOGU, przecież napisał: Numa (Król Rzymski) plus de REPUBLICA ROMANA meruit Religionem fundando, quam Romulus (Pierwszy Król Rzymski) muros condendo.
FERDyNANDUS II Cesarz, gdy mu Konsyliarze perswadowali, aby Kościół Najświętszej Panny koło Murów Wiedeńskich stojący kazał znieść, iż dla niego defensa z Miasta
autem spernentibus. Serca y odwagi, Państwom Wiary Swiętey konserwacya dodaie, według Seneki: Optimus Animus, Pulcherrimus DEI Cultus est. Podobniey bez gruntu na powietrzu Miasta zakładać, niżeli bez RELIGII, zdaie się Plutarchowi mowiącemu: Facilius Urbem sine solo condi puto, quàm Opinione de Diis penitùs sublatâ Civitatem coire, aut constare. Machiawel choć to mało recte sentiens o BOGU, przecież napisał: Numa (Krol Rzymski) plus de REPUBLICA ROMANA meruit Religionem fundando, quam Romulus (Pierwszy Krol Rzymski) muros condendo.
FERDINANDUS II Cesarz, gdy mu Konsiliarze perswadowali, aby Kościoł Nayświętszey Panny koło Murow Wiedeńskich stoiący kazał znieść, iż dla niego defensa z Miasta
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 363
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
ruit sua. Parva sunt arma foris, nisi Consilium sit domi, Cicero. Toż rozumie Tacitus: Plura in summa fortuna auspiciis et consiliis, quam telis et manibus geruntur. Alfons Król Aragoński Księgi za najlepszych miał Konsyliarzów, bo ci sine respektu et afectu prawdę powiadają. Nie dobrze Rządcom Państw i Rzeczy Pospolitej radzi Machiawel, aby od swojej głowy jednej, brali Konsylia: Ale Liwiusz o takim sobie radzącym mówi: Superbum magis iudico, quam sapientem. Kto ARGUS, CENTOCULUS, Setnych pretenduje Konsyliów, jako mówi Cassiodorus: Omnis providens consilium quaerit. Monarchowie nie bez defektu i Pasłyj, któremi gdyby się dali powodować, a nie Konsyliarzów,
ruit sua. Parva sunt arma foris, nisi Consilium sit domi, Cicero. Toż rozumie Tacitus: Plura in summa fortuna auspiciis et consiliis, quam telis et manibus geruntur. Alfons Krol Aragoński Księgi za naylepszych miał Konsiliarzow, bo ci sine respectu et affectu prawdę powiadaią. Nie dobrze Rządcom Państw y Rzeczy Pospolitey radzi Machiawel, aby od swoiey głowy iedney, brali Consilia: Ale Liwiusz o takim sobie radzącym mowi: Superbum magis iudico, quam sapientem. Kto ARGUS, CENTOCULUS, Setnych pretenduie Konsyliow, iako mowi Cassiodorus: Omnis providens consilium quaerit. Monarchowie nie bez defektu y Pasłyi, ktoremi gdyby się dali powodować, a nie Konsyliarzow,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 367
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Stwórcy odchodzą: Jeno się Wenerze oddadzą in Sacrificium, już w ich sercach Deus Deorum nie ma Sanctificium, jak bez Cnoty, tak bez BOGA chcą być. Jedyny tedy Scopus sine DEO żyjących ten, co i Sardanapala: Lude, bibas, comedas, post mortem nulla voluptas.
Pod ATEISMEM kładę MACHIAVELLISMUM, tojest Mikołaja Machiawella Naukę, Maksymy, i Sentymenta, które czyni Katolik, czyli Akatolik volens, sciens obserwuje, już stanął na gradusie Atheismi, tojest Bezbożnej Szkoły. BOGA negującej; skąd facilis descensus Averni. Ten Machiavellus był Sekretarzem olim Florenckiej Rzeczy-Pospolitej, ale nie sekretny: wydał światu, co miał w sercu, że był impiissimus
Stworcy odchodzą: Ieno się Wenerze oddadzą in Sacrificium, iuż w ich sercach Deus Deorum nie ma Sanctificium, iak bez Cnoty, tak bez BOGA chcą bydź. Iedyny tedy Scopus sine DEO żyiących ten, co y Sardanapalá: Lude, bibas, comedas, post mortem nulla voluptas.
Pod ATHEISMEM kładę MACHIAVELLISMUM, toiest Mikołaia Machiawella Naukę, Maxymy, y Sentymenta, ktore czyni Katolik, czyli Akatolik volens, sciens obserwuie, iuż stanął na gradusie Atheismi, toiest Bezbożney Szkoły. BOGA neguiącey; zkąd facilis descensus Averni. Ten Machiavellus był Sekretarzem olim Florenckiey Rzeczy-Pospolitey, ale nie sekretny: wydał światu, cò miał w sercu, że był impiissimus
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1150
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
o interes Fortuny: Iustitiam plus danti conferto. Własny interess nie publiczny wyrabiać: O Wieczności cale nie być troskliwym Fato aguntur et gerantur omnia. Jeżeli potrzeba wyciąga, bez skrupułu na grzech się odważyć. Wiary danej poty dotrzymać, póki jest z profitem: Duszy Ludzkiej i Bydlęcej, jednakowy interitus etc.
Takie były principia Machiawella, ale też qualis vita, finis ita. Księgi popisał nie sumiennych wykrętarskich sztuk pełne, które mu nie Duch Święty, ale Princeps mendacji, podyktował Stąd Pseudo Polityka tego Czartowskiego Dyscypuła, niezbożności Doktora, Ksiąg Kościół Boży pod przeklęstwem czytać zakazał.
LIBERTINI, PSEUDOPOLITICI tu niech mają miejsce, bo też do której Wiary należą
o interess Fortuny: Iustitiam plus danti conferto. Własny interess nie publiczny wyrabiać: O Wieczności cale nie bydź troskliwym Fato aguntur et gerantur omnia. Ieżeli potrzeba wyciąga, bez skrupułu na grzech się odważyć. Wiary daney poty dotrzymać, poki iest z profitem: Duszy Ludzkiey y Bydlęcey, iednakowy interitus etc.
Takie były principia Machiawella, ale też qualis vita, finis ita. Księgi popisał nie sumiennych wykrętarskich sztuk pełne, ktore mu nie Duch Swięty, ale Princeps mendacii, podyktował Ztąd Pseudo Polityka tego Czartowskiego Discypuła, niezbożności Doktora, Ksiąg Kościoł Boży pod przeklęstwem czytać zakazał.
LIBERTINI, PSEUDOPOLITICI tu niech maią mieysce, bo też do ktorey Wiary należą
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1151
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
nad Fortą w tej Bramie. Hosti non hospiti clausa
Gościu Rezydencja chcesz tu wiedzieć czyja? Tego, co tu Pasterzem, a każdemu sprzyja. Jest jak groch przytej drodze, a nie jako ciernie, Sercem, chlebem, rad Gościom, choć się ma mizernie. Rad wita Sokratesa, co pełny nauki, A nie Machiawella, zdradnej człeka sztuki. Nie lubi też Zoila, ani im portuna, Lecz dobrych mieć i grzecznych, to jego Fortuna.
Nad drugą Fortką była Inskrypcja Ruska Wszedłszy w Dziedziniec była kucza budowana dla Psów z inskrypcją
Psie Prawo
Na warcie czekać, Na obcych szczekać, Kąsać żłodzieja, Lizać Dobrodzieja, Inskrypcje Firlejowskie
Inskrypcja nad
nad Fortą w tey Bramie. Hosti non hospiti clausa
Gościu Rezydencya chcesz tu wiedzieć czyia? Tego, co tu Pasterzem, a każdemu sprzyia. Iest iak groch przytey drodze, a nie iako ciernie, Sercem, chlebem, rad Gosciom, choć się má mizernie. Rad wita Sokratesa, co pełny nauki, A nie Machiawella, zdradney człeká sztuki. Nie lubi też Zoilá, ani im portuna, Lecz dobrych mieć y grzecznych, to iego Fortuna.
Nad drugą Fortką była Inskrypcya Ruska Wszedłszy w Dziedziniec była kucza budowana dla Psow z inskrypcyą
Psie Prawo
Na wárcie czekać, Na obcych szczekać, Kąsáć żłodzieia, Lizać Dobrodzieia, Inskrypcye Firleiowskie
Inskrypcya nád
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 525
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
snadno. Wejrzymy w stare, chcemyli, przykłady, czytajmy, jako pod onemi cesarzmi rzymskiemi lex maiestatis po domach i osobach stróżów Rzpltej latała, tak, iż plures cadebant per proscriptiones, quam per acies. Jeśliż też nas magis delectant recentiora et domestica, quam ea. opuściwszy cudzoziemskie przykłady, gdzie podług nauki Machiawella altiora papaverum capita, to jest, głowy tych w ustawicznym niebezpieczeństwie, którzy są in patria duces optimae sententiae, wejrzymy tylko w to, co się u nas Polsce niedawno było roznieciło i poszłoby było pożarem podobno, a podług regestrzyku (który snać i po dziś dzień w domach w ręku jest), by był
snadno. Wejrzymy w stare, chcemyli, przykłady, czytajmy, jako pod onemi cesarzmi rzymskiemi lex maiestatis po domach i osobach stróżów Rzpltej latała, tak, iż plures cadebant per proscriptiones, quam per acies. Jeśliż też nas magis delectant recentiora et domestica, quam ea. opuściwszy cudzoziemskie przykłady, gdzie podług nauki Machiawella altiora papaverum capita, to jest, głowy tych w ustawicznym niebezpieczeństwie, którzy są in patria duces optimae sententiae, wejrzymy tylko w to, co się u nas Polszcze niedawno było roznieciło i poszłoby było pożarem podobno, a podług regestrzyku (który snać i po dziś dzień w domach w ręku jest), by był
Skrót tekstu: RokJak_Cz_III
Strona: 278
Tytuł:
Rokosz jaki ma być i co na nim stanowić.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
wymówiony/ boć jako jest w przysłowiu/ cuius bonem non trahit także ja też przeciwnym sposobem i prawie opak/ Ksiądz Sźlachcica/ doma siedzący/ tego który zawsze na usłudze R. P. jako mam informować w sprawach/ których ani z powołania mego/ ani z doświadczenia/ być nie mogę wiadomy? Ziem: Machiawel/ którego ingeniũ, wielkiego Lipsiusa rozsądkiem/ acre, subtile, igneum, i słuszniej daleko niż owego który go nazwał Scribam ex thyco recoctum, et virum nullarum literarum, jakoby to namędrszymi byli/ którzy nauczeńszymi/ co owszem częstokroć/ w tej zwłaszcza nauce którą on podawa/ opak bywa/ ten mówię Machiawel w Przemowie
wymowiony/ boć iáko iest w przysłowiu/ cuius bonem non trahit także ia też przećiwnym sposobem y práwie opak/ Kśiądz Sźláchćicá/ domá śiedzący/ tego ktory záwsze ná vsłudze R. P. iáko mam informowáć w spráwách/ ktorych áni z powołánia mego/ áni z doświadczenia/ bydź nie mogę wiádomy? Ziem: Máchiáwel/ ktorego ingeniũ, wielkiego Lipsiusá rozsądkiem/ acre, subtile, igneum, y słuszniey dáleko niż owego ktory go názwał Scribam ex thyco recoctum, et virum nullarum literarum, iakoby to namędrszymi byli/ ktorzy náuczeńszymi/ co owszem częstokroć/ w tey zwłaszczá náuce ktorą on podawa/ opák bywa/ ten mowię Máchiáwel w Przemowie
Skrót tekstu: OpalŁRoz
Strona: B2
Tytuł:
Rozmowa plebana z ziemianinem
Autor:
Łukasz Opaliński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1641
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1641
Ziem: Machiawel/ którego ingeniũ, wielkiego Lipsiusa rozsądkiem/ acre, subtile, igneum, i słuszniej daleko niż owego który go nazwał Scribam ex thyco recoctum, et virum nullarum literarum, jakoby to namędrszymi byli/ którzy nauczeńszymi/ co owszem częstokroć/ w tej zwłaszcza nauce którą on podawa/ opak bywa/ ten mówię Machiawel w Przemowie do Pana swego/ wymawiając się/ że człowiekiem prywatnym będąc/ poważa się o jego powinności Dyskurować/ tę przyczynę po sobie przynosi/ iż jako kto kraj opisuje/ góry z dołu mierzy/ i uważa/ a na padoły i równiny z góry patrzy/ tak na uznanie natury poddanych/ trzeba być Panem/
Ziem: Máchiáwel/ ktorego ingeniũ, wielkiego Lipsiusá rozsądkiem/ acre, subtile, igneum, y słuszniey dáleko niż owego ktory go názwał Scribam ex thyco recoctum, et virum nullarum literarum, iakoby to namędrszymi byli/ ktorzy náuczeńszymi/ co owszem częstokroć/ w tey zwłaszczá náuce ktorą on podawa/ opák bywa/ ten mowię Máchiáwel w Przemowie do Páná swego/ wymawiáiąc śię/ że człowiekiem prywatnym będąc/ poważa śię o iego powinnośći diszkurowáć/ tę przyczynę po sobie przynośi/ iż iáko kto kray opisuie/ gory z dołu mierzy/ y vważa/ á ná pádoły y rowńiny z gory pátrzy/ ták ná vznáńie natury poddánych/ trzeba bydz Pánem/
Skrót tekstu: OpalŁRoz
Strona: B2
Tytuł:
Rozmowa plebana z ziemianinem
Autor:
Łukasz Opaliński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1641
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1641
a próżno i daremno/ bo nie pohamują złości ludzkiej/ która Poćciwość starożytną raz zdeptawszy/ pomnażać się będzie/ inualido legum auxilio, quae vi, ambitu, postremò pecunia turbabuntur. Ale zda mi się że W. M. chce coś powiedzieć. Ziem. To tylko/ nie przerywając rzeczy WM. przydam/ co Machiawel w swych Dyskursach powiedział jako dobre (mowi) obyczaje/ aby nie odmiennie trwały/ praw potrzebują/ tać zaś prawa/ aby były zachowane/ potrzebują dobrych obyczajów: Co mym zdaniem dobrze i bacznie powiedział. Pleb. I moim także/ a uznasz to W M. zemną łacno iż każdej R. P. te
á prozno y dáremno/ bo nie pohámuią złośći ludzkiey/ ktora Poććiwość stárożytną raz zdeptawszy/ pomnażáć się będźie/ inualido legum auxilio, quae vi, ambitu, postremò pecunia turbabuntur. Ale zda mi się że W. M. chce coś powiedźieć. Ziem. To tylko/ nie przerywáiąc rzeczy WM. przydám/ co Máchiáwel w swych Diskursách powiedźiał iáko dobre (mowi) obyczáie/ áby nie odmiennie trwáły/ praw potrzebuią/ táć záś práwá/ áby były záchowáne/ potrzebuią dobrych obyczáiow: Co mym zdániem dobrze y bácznie powiedźiał. Pleb. Y moim tákże/ á vznasz to W M. zemną łácno iż káżdey R. P. te
Skrót tekstu: OpalŁRoz
Strona: E3v
Tytuł:
Rozmowa plebana z ziemianinem
Autor:
Łukasz Opaliński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1641
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1641
