tego miesiąca z trzęsieniem ziemii zwłaszcza przy Torre del Greco. Resino, Portici Neapol okryte obłokami popiołu były, a płomieniami w nocy jak słońcem oświecone.
Tak strasznego wybuchania ludzie niepamiętali. W Listopadzie. Wezuwiusz z hukiem wielkim ognie wyrzucał, a to prosto ku Pałacowi Portici, co się dotąd nie trafiało. Król koni lękających się użyć nie mogąc, piechotą uciekł, w Neapolu ulice popiołem zasypane były. Lawa szeroka na milę włoską, a głęboka na 15 stop płynęła.
Na wyspie Teneryssie góra Pic obsiciej niż innych czasów ognie wyrzucała, które o 30 mil widać było.
Około 10 Grudnia, w Wiedniu i w okolicy burze nie tylko wielką szkodę
tego miesiąca z trzęsieniem ziemii zwłaszcza przy Torre del Greco. Resino, Portici Neapol okryte obłokami popiołu były, a płomieniami w nocy iak słońcem oświecone.
Tak strasznego wybuchania ludzie niepamiętali. W Listopadzie. Wezuwiusz z hukiem wielkim ognie wyrzucał, a to prosto ku Pałacowi Portici, co się dotąd nie trafiało. Krol koni lękaiących się użyć nie mogąc, piechotą uciekł, w Neapolu ulice popiołem zasypane były. Lawa szeroka na milę włoską, a głęboka na 15 stop płynęła.
Na wyspie Tenerissie gora Pic obsiciey niż innych czasow ognie wyrzucała, ktore o 30 mil widać było.
Około 10 Grudnia, w Wiedniu y w okolicy burze nie tylko wielką szkodę
Skrót tekstu: BohJProg_II
Strona: 242
Tytuł:
Prognostyk Zły czy Dobry Komety Roku 1769 y 1770
Autor:
Jan Bohomolec
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki, traktaty
Tematyka:
astronomia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1770
Data wydania (nie wcześniej niż):
1770
Data wydania (nie później niż):
1770
Ucznie z trwogi Wywiódł, gdy na twe słowo ścichł morski wiatr mnogi. Matt: 8.
Gdy noc głucha nadeszła, swobodne ptaszęta Zuciszone po drzewach, i za dnia zwierzęta Spracowane po gajach sen swój wyziewają, A żadnych się w swoim śnie trwóg nie obawiają. Mnie sumnienie me zawsze trwoży, a za boki Strach lękającego się chwyta wielooki, A do kąd bieżę, niewiem? o do twej obrony Strachem zdjęty uciekam Boże niezmierzony! Lamentu dzień pierwszy.
Już noc odprawowała w swym pół drogi biegu, A ludzie snem przykryci przy lubym noclegu Sfatygowaną pamięć z dniowych prac uspioną Trzymali pod cichego milczenia zasłoną; A odemnie Morfeusz w stronę odstępuje
Vcznie z trwogi Wywiodł, gdy ná twe słowo ścichł morski wiátr mnogi. Matt: 8.
Gdy noc głucha nádeszłá, swobodne ptaszętá Zuciszone po drzewách, y zá dniá zwierzętá Sprácowáne po gáiách sen swoy wyziewáią, A żadnych się w swoim śnie trwog nie obawiáią. Mnie sumnienie me záwsze trwoży, á zá boki Strách lękáiącego się chwyta wielooki, A do kąd bieżę, niewiem? o do twey obrony Stráchem zdięty vćiekam Boże niezmierzony! Lámentu dźień pierwszy.
Iuż noc odpráwowáła w swym puł drogi biegu, A ludźie snem przykryći przy lubym noclegu Sfatygowáną pámięć z dniowych prác vspioną Trzymáli pod ćichego milczenia zasłoną; A odemnie Morpheusz w stronę odstępuie
Skrót tekstu: BesKuligHer
Strona: 3
Tytuł:
Heraklit chrześcijański
Autor:
Piotr Besseusz
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Kollegium Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1694
Data wydania (nie wcześniej niż):
1694
Data wydania (nie później niż):
1694
ta tylko chramie.
XCI.
Wrzask wylęknionych niewiast płacz i narzekanie Aż do nieba sięgało i wielkie wołanie. Gdziekolwiek dźwięk dochodzi, tłuszcza, pełna trwogi, Jako nadalej niesie ukwapliwe nogi. Ale się nie dziwujcie, że w tej mieszaninie Małe serce widzicie i strach w podłem gminie: Wiecie, że przyrodzenie stworzyło zające Zawżdy lękające się, zawżdy się bojące.
XCII.
Ale co mi o mężnej Marfizie rzeczecie? Co o Gwidonie Dzikiem rozumieć będziecie? Co i o Sansonecie, co o drugich owych Rycerzach wielkich, syniech Oliwijerowych? Nie baliby się byli pierwej sta tysięcy, A teraz uciekają jako ród zajęcy, Jako króliki, jako gęłębie na ciszą
ta tylko chramie.
XCI.
Wrzask wylęknionych niewiast płacz i narzekanie Aż do nieba sięgało i wielkie wołanie. Gdziekolwiek dźwięk dochodzi, tłuszcza, pełna trwogi, Jako nadalej niesie ukwapliwe nogi. Ale się nie dziwujcie, że w tej mieszaninie Małe serce widzicie i strach w podłem gminie: Wiecie, że przyrodzenie stworzyło zające Zawżdy lękające się, zawżdy się bojące.
XCII.
Ale co mi o mężnej Marfizie rzeczecie? Co o Gwidonie Dzikiem rozumieć będziecie? Co i o Sansonecie, co o drugich owych Rycerzach wielkich, syniech Oliwijerowych? Nie baliby się byli pierwej sta tysięcy, A teraz uciekają jako ród zajęcy, Jako króliki, jako gęłębie na ciszą
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_II
Strona: 136
Tytuł:
Orland szalony, cz. 2
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
podało okazją, że wielki Książęcia Florenckiego Matematyk Galileusz o ciężkości powietrza cóżkolwiek domyślać się począł: zwłaszcza gdy mu tegoż Książęcia ogródnicy donieśli, że woda nie wyżej jak na 32 stóp w górę pociągnąć się daje. Wszyscy bowiem przed nim Filozofowie, ten skutek, że woda w pompach w górę idzie, samej czczego miejsca lękającej się naturze, błędnie przypisywać zwykli: jakoby natura, tylko do 32 stóp, czczości lekać się miała. Doświadczenia.
167. Lecz Torricelliusz, Galileusza uczeń, głębiej w myśli swego Mistrza wszedłszy, ciężkość powietrza odkrył i potwierdził. I te to jest sławne jego doświadczenie (162), gdzie merkuriusz na 27 calów i pół
podało okazyą, że wielki Xiążęcia Florenckiego Matematyk Galileusz o ciężkości powietrza cożkolwiek domyślać się począł: zwłaszcza gdy mu tegoż Xiążęcia ogrodnicy donieśli, że woda nie wyżey iak na 32 stóp w gorę pociągnąć się daie. Wszyscy bowiem przed nim Filozofowie, ten skutek, że woda w pompach w górę idzie, samey czczego mieysca lękaiącey się naturze, błędnie przypisywać zwykli: iakoby natura, tylko do 32 stóp, czczości lekać się miała. Doświadczenia.
167. Lecz Torricelliusz, Galileusza uczeń, głębiey w myśli swego Mistrza wszedłszy, ciężkość powietrza odkrył y potwierdził. Y te to iest sławne iego doświadczenie (162), gdzie merkuryusz na 27 calow y pół
Skrót tekstu: ChróśSFizyka
Strona: 164
Tytuł:
Fizyka doświadczeniami potwierdzona
Autor:
Samuel Chróścikowski
Drukarnia:
Drukarnia Scholarum Piarum J.K.Mci i Rzeczypospolitej
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
fizyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1764
Data wydania (nie wcześniej niż):
1764
Data wydania (nie później niż):
1764
