/ i pięćdziesiąt lat/ i umarł. Rozdział X. Rozrodzenie Synów Noego z Jafeta, 6 Chama, 21 Sema: i mieszkanie ich po różnych Krajach świata. 1.
TEć są rodzaje Synów Noego/ Sema/ Chama/ i Jafeta/ którym się narodziło Synów po potopie. 2. Synowie Jafetowi/ Gomer i Magog/ i Madaj/ i Jawan/ i Lubal/ i Mesech/ i Tiras. 3. A Synowie Gomerowi/ Aschenaz i Rifat/ i Togorma. 4. A Synowie Jawanowi Elisa/ i Tarsis/ Citim i Dodanin. 5. Od tych rozdzielone są wyspy narodów po swych ziemiach: każdy według języka swego
/ y pięćdźieśiąt lat/ y umárł. ROZDZIAL X. Rozrodzenie Synow Noego z Iáphetá, 6 Chámá, 21 Semá: y mieszkánie ich po roznych Kráiách świátá. 1.
TEć są rodzáje Synow Noego/ Semá/ Chámá/ y Iáfetá/ ktorym śię národźiło Synow po potopie. 2. Synowie Iáfetowi/ Gomer y Mágog/ y Mádái/ y Iáwán/ y Lubal/ y Mesech/ y Tiras. 3. A Synowie Gomerowi/ Aschenaz y Rifát/ y Thogormá. 4. A Synowie Iáwánowi Elisá/ y Thársis/ Cithim y Dodanin. 5. Od tych rozdżielone są wyspy narodow po swych źiemiách: káżdy według języká swego
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 9
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
nie tylko pisania/ ale i w spominania/ początki rodzaju Tatarskiego: ale/ iż przed nami wiele inszych o nich pisali/ i my musimy cokolwiek o początku ich napisać. Wspomina Berosus lib. 5. i Carion li. 3 jakoby od Magoga drugiego syna Jafetowego/ lud się Tatarski począł. Abowiem/ to słowo Magog wykładają/ lud pod namiotami abo pod kotarchami mieszkający. Drudzy piszą/ iż od Ismaela syna Abrahamowego/ z nierządnice i niewolnice Agar z płodzonego/ Tatarskie się plemię urodziło/ skąd by się słusznie nazywać mieli/ (nie Saracenami) ale Ismaelitami i Agarenami. Piszą i inni/ iż ten naród od Chama/ wtórego syna
nie tylko pisániá/ ále y w spominánia/ początki rodzáiu Tátárskiego: ále/ iż przed námi wiele inszych o nich pisáli/ y my muśimy cokolwiek o pocżątku ich nápisáć. Wspominá Berosus lib. 5. y Carion li. 3 iákoby od Magogá drugiego syná Iaphetowego/ lud się Tátarski pocżął. Abowiem/ to słowo Magog wykłádáią/ lud pod namiotámi ábo pod kotárchámi mieszkáiący. Drudzy piszą/ iż od Ismaela syná Abráhámowego/ z nierządnice y niewolnice Agár z płodzone^o^/ Tátárskie się plemię vrodźiło/ zkąd by się słusznie názywać mieli/ (nie Sáracenami) ále Ismáelitámi y Agarenami. Piszą y inni/ iż ten narod od Chamá/ wtorego syná
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 1
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
i osobliwości a fol. 427.
Moskiewskie obyczaje fol. 423
Moskiewska Religia fol. 433.
Prawa fol. 426. Potencja fol. 427. Bogactwa tamże Dwór Imperatorski fol. 427. Herb fol. 428.
Mazowieckie Księstwo fol. 298.
Mezopotamia fol. 514.
Moguncki Arcybiskup i Elektor fol. 242.
Magog fol. 501.
Marochium albo Marocco Królestwo 629.
MagieJIońska Ziemia albo Terra Australis fol. 676.
Mediolańskie Księstwo i Miasto a fol. 179.
Mantua Miasto i Księstwo fol: 180.
Mogola Imperium fol. 588. Mogolscy Obywatele fol. 589. Dwór, Wojsko Mogola fol. 590. Prowincje Mogolskie fol.
y osobliwości à fol. 427.
Moskiewskie obyczaie fol. 423
Moskiewska Religia fol. 433.
Práwa fol. 426. Potencya fol. 427. Bogactwá tamże Dwor Imperatorski fol. 427. Herb fol. 428.
Mazowieckie Xięstwo fol. 298.
Mezopotamiá fol. 514.
Moguncki Arcybiskup y Elektor fol. 242.
Magog fol. 501.
Marochium albo Marocco Krolestwo 629.
MagieIIońska Ziemia albo Terra Australis fol. 676.
Medyolanskie Xięstwo y Miasto à fol. 179.
Mantua Miasto y Xięstwo fol: 180.
Mogola Imperium fol. 588. Mogolscy Obywátele fol. 589. Dwor, Woysko Mogola fol. 590. Prowincye Mogolskie fol.
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 785
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
jednak Arabowie niektórzy/ iż w nim byli/ ale tak/ że skoro wyszli/ i drogi/ i wszytkiego zapomnieli. Twierdzili i Zakonnicy klasztora Z. Katarzyny/ że go sami pilno szukali/ dzwony szliszeli/ znaleźć żadnym sposobem nie mogli. Wzbyt dziwna Arabska
PRZYDATEK.
NIe rozumiej tego/ aby to być miał Magog Żydowski: to jest/ Naród Tatarski/ między górami Kaispiskimi mieszkający/ którego nikt znaleźć i widzieć nie może/ aż się powieda ukaże z Gogiem abo z Antychrystem/ gdy będzie wojował z Meszjaszem w Jeruzalem/ bo to Żydowskie bajki. Wiemy my o tamtym Narodzie/ widzą go ludzie i bywają u niego pograniczni. Ale
iednák Arábowie niektorzy/ iż w nim byli/ ále ták/ że skoro wyszli/ y drogi/ y wszytkiego zápomnieli. Twierdźili y Zakonnicy klasztorá S. Kátárzyny/ że go sámi pilno szukáli/ dzwony szliszeli/ ználeść żadnym sposobem nie mogli. Wzbyt dźiwna Arábska
PRZYDATEK.
NIe rozumiey tego/ áby to być miał Magog Zydowski: to iest/ Narod Tátárski/ między gorámi Káispiskimi mieszkáiący/ ktorego nikt ználeść y widźieć nie może/ áż sie powieda ukaże z Gogiem ábo z Antychrystem/ gdy będźie woiował z Meszyaszem w Ieruzalem/ bo to Zydowskie bayki. Wiemy my o támtym Narodźie/ widzą go ludźie y bywáią u niego pográniczni. Ale
Skrót tekstu: BreyWargPereg
Strona: 25
Tytuł:
Peregrynacja arabska albo do grobu św. Katarzyny
Autor:
Bernhard Breydenbach
Tłumacz:
Andrzej Wargocki
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
różność słów zwyczajniejszych Adalbertus od Wojciecha/ Bonauentura od Dobrogosta/ Deodatus od Bogdana/ Feliks od Szczesnego/ Bonifacius od Dobrodzieła/ Chrisostomus od Złotoustego/ Benedyctus od Dobrosława/ Syluerius od Lasomiła/ Hieronimus od Wstydońki/ i inszych tym podobnych. Które w uszach naszych tak właśnie nie mają nic Łacińskie z Polskiemi/ jako i Żydowskie Magog z Lachem abo Góg z Polachem: I owszem kiedybyśmy tak nie rozumieli Łaciny jako Żydowizny nie rozumiemy/ zaiste nie równieby trudniej pokazać/ że to jedni beli/ Adalbertus i Wojciech/ Feliks i Szczesny/ Hieronimus i Jarosz/ Laurentius i Wawrzyniec/ także i drudzy z pomienionych: a niżeli Magog i
rożność słow zwyczáynieyszych Adalbertus od Woyćiechá/ Bonauentura od Dobrogostá/ Deodatus od Bogdaná/ Felix od Sczesnego/ Bonifacius od Dobrodźiełá/ Chrisostomus od Złotoustego/ Benedictus od Dobrosławá/ Syluerius od Lásomiłá/ Hieronymus od Wstydońki/ y inszych tym podobnych. Ktore w vszách nászych ták własnie nie máią nic Láćińskie z Polskiemi/ iáko y Zydowskie Magog z Láchem ábo Gog z Poláchem: Y owszem kiedybysmy ták nie rozumieli Laćiny iáko Zydowizny nie rozumiemy/ záiste nie rownieby trudniey pokázáć/ że to iedni beli/ Adalbertus y Woyćiech/ Felix y Sczesny/ Hieronimus y Iárosz/ Laurentius y Wáwrzyniec/ tákże y drudzy z pomienionych: á niżeli Magog y
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 24
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
Żydowskie Magog z Lachem abo Góg z Polachem: I owszem kiedybyśmy tak nie rozumieli Łaciny jako Żydowizny nie rozumiemy/ zaiste nie równieby trudniej pokazać/ że to jedni beli/ Adalbertus i Wojciech/ Feliks i Szczesny/ Hieronimus i Jarosz/ Laurentius i Wawrzyniec/ także i drudzy z pomienionych: a niżeli Magog i Lach/ abo Góg i Polach. Którym tego tylko nie dostawa/ że ich nie mamy w zwyczaju jako tamtych. Jednakże łacniej się ich niż tamtych dorachować: bo uważywszy/ że Scythiam Regiam wszyscy Historycy w Koronie Polskiej pokazują. Nuż to że Scyty Żydzi Magogami (patrz w Kalepinie pod słowem Magog) a
Zydowskie Magog z Láchem ábo Gog z Poláchem: Y owszem kiedybysmy ták nie rozumieli Laćiny iáko Zydowizny nie rozumiemy/ záiste nie rownieby trudniey pokázáć/ że to iedni beli/ Adalbertus y Woyćiech/ Felix y Sczesny/ Hieronimus y Iárosz/ Laurentius y Wáwrzyniec/ tákże y drudzy z pomienionych: á niżeli Magog y Lách/ ábo Gog y Polách. Ktorym tego tylko nie dostawa/ że ich nie mamy w zwyczáiu iáko támtych. Iednákże łácniey się ich niż támtych doráchowáć: bo vważywszy/ że Scythiam Regiam wszyscy Historycy w Koronie Polskiey pokázuią. Nuż to że Scythy Zydźi Magogámi (pátrz w Kálepinie pod słowem Magog) á
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 24
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
a niżeli Magog i Lach/ abo Góg i Polach. Którym tego tylko nie dostawa/ że ich nie mamy w zwyczaju jako tamtych. Jednakże łacniej się ich niż tamtych dorachować: bo uważywszy/ że Scythiam Regiam wszyscy Historycy w Koronie Polskiej pokazują. Nuż to że Scyty Żydzi Magogami (patrz w Kalepinie pod słowem Magog) a Słowacy Lachami zowia: oczywista rzecz jest/ że to jeden musiał być u różnych Magog i Lach/ jako Adalbertus a Wojciech/ abo pomum a jabłko. A ponieważ Polach przodek nasz tak zawsze pospołu chodzi z Lachem/ jako w piśmie Z. wszędy Góg z Magogiem (którym nasz Naród niegdy śpiewywał Lelum Polelum
á niżeli Magog y Lách/ ábo Gog y Polách. Ktorym tego tylko nie dostawa/ że ich nie mamy w zwyczáiu iáko támtych. Iednákże łácniey się ich niż támtych doráchowáć: bo vważywszy/ że Scythiam Regiam wszyscy Historycy w Koronie Polskiey pokázuią. Nuż to że Scythy Zydźi Magogámi (pátrz w Kálepinie pod słowem Magog) á Słowacy Láchámi zowia: oczywista rzecz iest/ że to ieden muśiał bydź v rożnych Magog y Lách/ iáko Adalbertus á Woyćiech/ ábo pomum á iábłko. A ponieważ Polách przodek nász ták záwsze pospołu chodźi z Láchem/ iáko w piśmie S. wszędy Gog z Magogiem (ktorym nász Narod niegdy śpiewywał Lelum Polelum
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 24
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
ich nie mamy w zwyczaju jako tamtych. Jednakże łacniej się ich niż tamtych dorachować: bo uważywszy/ że Scythiam Regiam wszyscy Historycy w Koronie Polskiej pokazują. Nuż to że Scyty Żydzi Magogami (patrz w Kalepinie pod słowem Magog) a Słowacy Lachami zowia: oczywista rzecz jest/ że to jeden musiał być u różnych Magog i Lach/ jako Adalbertus a Wojciech/ abo pomum a jabłko. A ponieważ Polach przodek nasz tak zawsze pospołu chodzi z Lachem/ jako w piśmie Z. wszędy Góg z Magogiem (którym nasz Naród niegdy śpiewywał Lelum Polelum) tedyć za tem idzie: że jako Żydowski Magog jest naszem Lachem/ tak też i ich
ich nie mamy w zwyczáiu iáko támtych. Iednákże łácniey się ich niż támtych doráchowáć: bo vważywszy/ że Scythiam Regiam wszyscy Historycy w Koronie Polskiey pokázuią. Nuż to że Scythy Zydźi Magogámi (pátrz w Kálepinie pod słowem Magog) á Słowacy Láchámi zowia: oczywista rzecz iest/ że to ieden muśiał bydź v rożnych Magog y Lách/ iáko Adalbertus á Woyćiech/ ábo pomum á iábłko. A ponieważ Polách przodek nász ták záwsze pospołu chodźi z Láchem/ iáko w piśmie S. wszędy Gog z Magogiem (ktorym nász Narod niegdy śpiewywał Lelum Polelum) tedyć zá tem idźie: że iáko Zydowski Magog iest nászem Láchem/ ták też y ich
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 24
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
/ że to jeden musiał być u różnych Magog i Lach/ jako Adalbertus a Wojciech/ abo pomum a jabłko. A ponieważ Polach przodek nasz tak zawsze pospołu chodzi z Lachem/ jako w piśmie Z. wszędy Góg z Magogiem (którym nasz Naród niegdy śpiewywał Lelum Polelum) tedyć za tem idzie: że jako Żydowski Magog jest naszem Lachem/ tak też i ich Góg naszem Polachem/ abo Polakiem: co się dostatniej tym Wywodem pokazuje. Stądże lada Żydzie Szlachcica zowie Goj/ a Chłopa Mużyk. Tak tedy tych jako i inszych słów (dorachowawszy się jakie niegdy bęły) że używam za trzeci Justrument abo materią Istoriej mojej/ nie
/ że to ieden muśiał bydź v rożnych Magog y Lách/ iáko Adalbertus á Woyćiech/ ábo pomum á iábłko. A ponieważ Polách przodek nász ták záwsze pospołu chodźi z Láchem/ iáko w piśmie S. wszędy Gog z Magogiem (ktorym nász Narod niegdy śpiewywał Lelum Polelum) tedyć zá tem idźie: że iáko Zydowski Magog iest nászem Láchem/ ták też y ich Gog nászem Poláchem/ ábo Polakiem: co się dostátniey tym Wywodem pokázuie. Ztądże ládá Zydźie Szláchćicá zowie Goy/ á Chłopá Mużyk. Ták tedy tych iáko y inszych słow (doráchowawszy się iákie niegdy bęły) że vżywam zá trzeći Iustrument ábo máteryą Istoryey moiey/ nie
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 24
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
A wieku swego 214. Panował lat 756. aż do Potopu/ który się począł
1657
VI. Jafet/ Prawnuk jego/ nazwany Jupiter nastąpiwszy (po jedenastu lat Interregni) Roku
1669
12
A wieku swego 112. Panował w Azji lat 337. nim odszedł do Afryki.
VII. Lach Priscus syn jego po Żydowsku Magog/ lęgszy na pierwotnej Stolicy świata
2007
351
A wielu swego 342. Panował lat circitèr. 10.
VIII. Polach Priscus, brat jego którego Żydzi: Gogiem zowią/ przed tym Olan abo Alanus, a potym Baal, Tanaus, Herkules, i Jouis rzeczony: nastąpiwszy Roku
2018
362
A wieku swego 348 Panował lat
A wieku swego 214. Pánował lat 756. áż do Potopu/ ktory się począł
1657
VI. Iáphet/ Práwnuk iego/ názwány Iuppiter nástąpiwszy (po iedenastu lat Interregni) Roku
1669
12
A wieku swego 112. Pánował w Azyey lat 337. nim odszedł do Aphryki.
VII. Lách Priscus syn iego po Zydowsku Magog/ lęgszy ná pierwotney Stolicy świáta
2007
351
A wielu swego 342. Pánował lat circitèr. 10.
VIII. Polách Priscus, brát iego ktorego Zydźi: Gogiem zowią/ przed tym Olan ábo Alanus, á potym Báál, Tanaus, Hercules, y Iouis rzeczony: nástąpiwszy Roku
2018
362
A wieku swego 348 Panował lat
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 26
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
