przytym owo dwoje za rzecz pewną wiedzmy. Pierwsze/ żeśmy część Cerkwie/ a nie Cerkiew: to jest/ że pomiestna Cerkiew jesteśmy/ a nie powszechna. Część powszechnej/ a nie wszytka Drugie/ że Cerkiew/ ile do swej całości upaść i zginąć nie może: ile zaś w częściach swoich/ wegdy malejąc/ a owegdy szerząc się/ i umala się i upada. Czego przykłady przed oczyma mamy. Był ten czas/ że niemal wszytek świat by z Arianiał: i rzadka była Cerkiew prawdziwa. Toż się działo i za nastąpieniem Herezji Monotelitskiej: a potym i za Obrazoborców. Ale dawszy przykładom dawniejszym/ bliższym się przypatrzmy
przytym owo dwoie zá rzecz pewną wiedzmy. Pierwsze/ żesmy część Cerkwie/ á nie Cerkiew: to iest/ że pomiestna Cerkiew iestesmy/ á nie powszechna. Część powszechney/ á nie wszytká Drugie/ że Cerkiew/ ile do swey cáłośći vpáść y zginąć nie może: ile záś w cżęśćiách swoich/ wegdy máleiąc/ á owegdy szerząc sie/ y vmála sie y vpada. Czego przykłády przed ocżymá mamy. Był ten cżás/ że niemal wszytek świát by z Aryániał: y rzadka była Cerkiew prawdźiwa. Toż sie dźiało y zá nástąpieniem Hęreziey Monothelitskiey: á potym y zá Obrázoborcow. Ale dawszy przykłádom dawnieyszym/ blizszym sie przypátrzmy
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 102
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
którędy my ich wiedziemy. A przy nas wodzach tuż im zaraz abo niebo/ abo piekielna jama. od której ich i nas racz Chryste Panie uchować. Naszej powinności jest/ tak tego dojźrzeć/ aby wiara Przodków naszych/ żadnej zmazy nieponosiła: jak i owego/ aby powierzna pastwie naszej owiec Pana Chrystusowych trzoda nie malała/ aosobliwie pod ten na biedny nasz naord aż nazbyt ciężki czas/ któremu w każdym trzecim słówku zadawana bywa Schisma/ i Herezje. A za tym ponosimy naśmiewiska i urągania. Komuż się to z nas podobać może/ że nas na pierwszym znami potkaniu się witają Schismatykami/ i w każdym trzecim słowie/
ktorędy my ich wiedźiemy. A przy nas wodzách tuż im záraz ábo niebo/ ábo piekielna iámá. od ktorey ich y nas rácż Christe Pánie vchowáć. Nászey powinnośći iest/ ták tego doyźrzeć/ áby wiárá Przodkow nászych/ żadney zmázy nieponośiłá: iák y owego/ áby powierzna pastwie nászey owiec Páná Christusowych trzodá nie máláłá/ áosobliwie pod ten ná biedny nász naord áż názbyt ćiężki cżás/ ktoremu w káżdym trzećim słowku zádáwána bywa Schismá/ y Hęrezye. A zá tym ponośimy náśmiewiská y vrągánia. Komuż sie to z nas podobáć może/ że nas ná pierwszym známi potkániu sie witáią Schismátykámi/ y w káżdym trzećim słowie/
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 111
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
. Te więc z Troją przymierza? Ta dwoistej ziemie Przyjaźń? Czegoż się odtąd pospolite plemię Ma spodziewać? Przedniejsi kiedy tak niezbożne Krzywdy cierpią Królowie? Tedy państwa różne Wielowładnej Grecyj, i różnego ludzi Wieku: chciwość nieśmierna wojowania wzbudzi. A nie tylko dwoistym morzem otoczeni Istmu obywatele, i którzy w przestrzeni Łona leżą Malej, na tę się ruszyli Wojnę: ale i same (gdzie się wąski chyli Hellepont, od Europy Azją dzielący:) Narody, Bóg do boju poruszył gorący. Większa się coraz w miastach cheć Wojny zajmuje. W Temezach śpiże leją, Aubea szykuje Okręty, młot w Miceńskich kuźniach nie staje, Nemea dzikie skory,
. Te więc z Troią przymierza? Tá dwoistey źiemie Przyiaźń? Czegoż się odtąd pospolite plemię Ma spodźiewać? Przednieyśi kiedy ták niezbożne Krzywdy ćierpią Krolowie? Tedy páństwá rożne Wielowładney Grecyi, y rożnego ludźi Wieku: chćiwość niesmierna woiowánia wzbudźi. A nie tylko dwoistym morzem otoczeni Isthmu obywátele, y ktorzy w przestrzeni Łoná leżą Máley, ná tę się ruszyli Woynę: ále y same (gdźie się wąski chyli Hellepont, od Europy Azyą dźielący:) Narody, Bog do boiu poruszył gorący. Większa się coraz w miástách cheć Woyny záymuie. W Temezách śpiże leią, Aubea szykuie Okręty, młot w Miceńskich kuźniách nie stáie, Nemea dźikie skory,
Skrót tekstu: ClaudUstHist
Strona: 125
Tytuł:
Troista historia
Autor:
Claudius Claudianus
Tłumacz:
Jędrzej Wincenty Ustrzycki
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1700
Data wydania (nie później niż):
1700
kam. Lwów. 5 kamieni Krak. Kamień ------------32 funtów Krak. Wagi Miara. Arszyn Ruski ma w sobie 5 Ćwierci Krak łokcia. Pułsztuczek płótna ma 40. Arszynów We Gdańsku Waga Schifunt ma w sobie kamieni 5 małej wagi/ to jest funtów 120. Kamień wielkiej wagi ma w sobie fun: 34. Kamień malej wagi funt: 24. Funt ------------łotów 32. jednak na wadze 2 łotami większy niż w Krak. O Lanach abo Włokach. Lan abo włoka Chełmieńska ma mieć w sobie 30 Morgoq na dłuż/ a na szerz 1 Morgę/ Morg ma -------------------5 sznurów Sznur-------------------6 prętów. Pręt -------------------7 ½ łokcia. Jeden łan domniemany Królewski w
kám. Lwow. 5 kámieni Krák. Kámień ------------32 funtow Krák. Wagi Miárá. Arszyn Ruski ma w sobie 5 Cwierći Krák łokćiá. Pułsztuczek płotná ma 40. Arszynow We Gdansku Wagá Schiffunt ma w sobie kamieni 5 máłey wagi/ to iest funtow 120. Kámień wielkiey wagi ma w sobie fun: 34. Kámień máley wagi funt: 24. Funt ------------łotow 32. iednák ná wadze 2 łotámi większy niż w Krák. O Lánach ábo Włokách. Ląn ábo włoká Chełmienska ma mieć w sobie 30 Morgoq ná dłuż/ á ná szerz 1 Morgę/ Morg ma -------------------5 sznurow Sznur-------------------6 prętow. Pręt -------------------7 ½ łokćiá. Ieden łąn domniemány Krolewski w
Skrót tekstu: GorAryt
Strona: 74
Tytuł:
Nowy sposób arytmetyki
Autor:
Jan Aleksander Gorczyn
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1647
Data wydania (nie wcześniej niż):
1647
Data wydania (nie później niż):
1647
tym opisany Szyrzej. W Pisaniu Waszym przypomniano
Domaga Się i tego kr: Wieliczeństwo dlaczego bez wiadomości ICar Wieliczeństwo na zaporoze które Spolnie podlug Dohoworu do obodwu Hosudarów należy, i dla przyjęcia przysięgi na Imię Swoje posłał. J na to odpowiedz
Wszemogącego Boga Łaską Wielki Hosudar nasz Car i Wielki kniaz Teodor Aleksiejewicz, wszystkiej Wielkiej i malej i Białej Rusi Samoderszcza, i mnogiech Hosudarstw i Ziem, Wostocznych, i zapadnych i Siewiernych Otczyć, Dziedzic naślednik. Hospodar i Obładatel, stanął na Majestacie Ojca Swego Hospodarskiego, Stawnej pamięci Wielkiego Hosudara Cara, i Wielkiego kniazia Aleksieja Michałowicza wszystkiej wielkiej i małej i białej Rusi Samoderszcza, i na ten czas zaporoscy, podług
tym opisany Szyrzey. W Pisaniu Waszym przypomniano
Domaga Się y tego kr: Wieliczenstwo dlaczego bez wiadomosci JCar Wieliczenstwo na zaporoze ktore Spolnie podlug Dohoworu do obodwu Hosudarow nalezy, y dla przyięcia przysięgi na Jmie Swoie posłał. J na to odpowiedz
Wszemogącego Boga Łaską Wielki Hosudar nasz Car y Wielki kniaz Teodor Alexieiewicz, wszystkiey Wielkiey y maley y Białey Rusi Samoderszcza, y mnogiech Hosudarstw y Ziem, Wostocznych, y zapadnych y Siewiernych Otczyć, Dziedzic naslednik. Hospodar y Obładatel, stanoł na Majestacie Oyca Swego Hospodarskiego, Stawney pamięci Wielkiego Hosudara Cara, y Wielkiego kniazia Alexieia Michałowicza wszystkiey wielkiey y małey y białey Rusi Samoderszcza, y na ten czas zaporoscy, podług
Skrót tekstu: CzartListy
Strona: 169v
Tytuł:
Kopie listów do [...] Krzysztofa Paca
Autor:
Michał Czartoryski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
dał kosczołowi memu i trzy fonti wosku, a owcza zostaje przy sinach Malcherkowich. Dla dalszej konfirma- cji in libro akto przymujemi.
130. Aktum est anno Domini 1707 die 30 juny 30 VI. — Sprawa Jąnka i Wojciecha Witoszów z Nieledwie. — Wnoszili instancją na pomienąna Zofią czotkę swoją o polanę lezączą w Malej Zabawie, którą tylko trzymała doziwotnie podluk zeznania Błażeja Bułki przysieznego prawa wałaskiego. Którą przyznajemi zwis pomienianim Witoszom doa oddaniaa czaszu jesiennego.
131. Sub eodem acto, anno et die, ut supra. — Zapis Błażeja Polaka s pomienianem Walantem Matlakiem spod Ostrego. — Sprawa pracowitego Błażeja Polaka, także Jakuba Polaka a bratancza
dał kosczołowi memu y trzy fonti wosku, a owcza zostaie przy sinach Malcherkowich. Dla dalszey confirma- tiey in libro acto przymuięmi.
130. Actum est anno Domini 1707 die 30 juny 30 VI. — Sprawa Jąnka y Woyczeha Witoszow z Nieledwie. — Wnoszili instantią na pomienąna Zofią czotkę swoię o polanę lezączą w Maley Zabawie, ktorą tilko trzymała doziwotnie podluk zeznania Błazeia Bułki przysieznego prawa wałaskiego. Ktorą przyznaięmi zwis pomieniąnim Witoszom doa oddaniaa czaszu jesiennego.
131. Sub eodem acto, anno et die, ut supra. — Zapis Błazeia Polaka s pomienianem Walantem Matlakiem spod Ostrego. — Sprawa praczowitego Błazeia Polaka, tagze Jakuba Polaka a bratancza
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 77
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
ze tedy sziano albo i trawa wieńczy płaczi, niźli interres jego od pieniędzy, abi Mateusz Janik z pieniędzy szumi jego witrączył, to jest złotych 30, a pieniądze oddał na swięty Wojciech.
140. k. 60vEodem acto, anno et die, ut supra scriptum est. — Zapis Grzegorza Piele z Sopotnie Malej. — Sprawa pracowitich Małhera, Krzysztofa, spoi rodząnich bratów z Etucisk, tak nazwanich. Czynili protestacją na pomienianego Grzegorza Pielę, jakoli bliskosc majączą do polani jego. Ze tedy pokazało się z inkwizycji swadectwa ludzi gromadi szopotniaysky, ze na on czasz bitności jegomości pana administratora pana Drozdowskiego stanął dekret na
ze tedi sziano albo y trawa wieńczy placzi, nizli interres iego od pieniedzi, abi Mateusz Janik z pieniedzi szumi iego witrączył, to iest złotich 30, a pieniądze oddał na swięty Woyciech.
140. k. 60vEodem acto, anno et die, ut supra scriptum est. — Zapis Grzegorza Piele z Sopotnie Maley. — Sprawa praczowitich Małhera, Krzystofa, spoi rodząnich bratow z Etucisk, tak nazwanich. Czynili protestatią na pomieniąnego Grzegorza Pielę, iakoli bliskosc maiączą do polani iego. Ze tedi pokazało sie z inquisityey swadectwa ludzi gromadi szopotniaysky, ze na on czasz bitnosci jegomosci pana administratora pana Drozdowskiego stanął decret na
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 79
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
ze obwinioni owczarzie znalaszsy do nich nie dali wiadomości, osadzoni od prawa wałaskiego, ażeby te jarki na miejsce odegnali i dwa talary przy nich tymże, co ich były jarki, oddali. Za to podejzreynie wine pańska i prawu.
262. Eodem actu. — Przy zupełnym prawie nasym wałaskim pracowity Symon Janik z Sopotnie Malej skarży się na pomienionego Grzyegorzia Janika a stria swojego, iż mu w polanie krzywde robi; która mają z Maichra Janika zmarłego odkazana przy ludziach, polowe Grzyegorziowi bratu swojemu, a druga polowe Symonowi bratańcowi. A ze Grzyegorz polowe tej polany wypłacił temu zwys pomienionemu Maichrowi i oddal złotych 90, także Symon bratanic tegoż Maichra
ze obwinioni owczarzie znalaszsy do nich nie dali wiadomosci, osadzoni od prawa wałaskiego, azeby te jarki na mieysce odegnali y dwa talary przi nich tymze, co ich były jarki, oddali. Za to podeyzreynie wine pańska y prawu.
262. Eodem actu. — Przi zupełnym prawie nasym wałaskim pracowity Symon Janik z Sopotnie Maley skarzy sie na pomięnionego Grziegorzia Janika a stria swoiego, yz mu w polanie krziwde robi; ktora maią z Maichra Janika zmarłego odkazana przi ludziach, polowe Grziegorziowi bratu swoiemu, a druga polowe Symonowi bratańcowi. A ze Grziegorz polowe tey polany wypłacił temu zwys pomienionemu Maichrowi y oddal złotych 90, takze Symon bratanic tegosz Maichra
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 103
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
tam na swoim miejscu zostawiwszy i królową żonę z inszym mieniem w Malborku lokowawszy, więcej wojska polskiego, część pewną sobie powtórną przysięgą obowiązanego z sobą bierze (Koniecpolskiego albowiem a pewnymi pułkami w Mazowszu zostawił był), sam nocą i dniem z niemałym jazdy i dragoniej orszakiem (armaty z piechotami nie biorąc) z Prus do Malej Polski przylatywa.
A minąwszy Warszawę i ciężarów tam wojska nieco zostawiwszy przodem pułki polskie, których trzy miał z sobą, to jest Sapiehy, pisarza koronnego, Kalińskiego, starosty bracławskiego i Zbrożka, w których to pułkach najwięcej było Wołoszy i Tatarów litewskich, przed sobą wyprawiwszy, Niemierzyca tylko przy sobie zostawiwszy. Od których wziąwszy
tam na swoim miejscu zostawiwszy i królową żonę z inszym mieniem w Malborku lokowawszy, więcej wojska polskiego, część pewną sobie powtórną przysięgą obowiązanego z sobą bierze (Koniecpolskiego albowiem a pewnymi pułkami w Mazowszu zostawił był), sam nocą i dniem z niemałym jazdy i dragoniej orszakiem (armaty z piechotami nie biorąc) z Prus do Malej Polski przylatywa.
A minąwszy Warszawę i ciężarów tam wojska nieco zostawiwszy przodem pułki polskie, których trzy miał z sobą, to jest Sapiehy, pisarza koronnego, Kalińskiego, starosty bracławskiego i Zbrożka, w których to pułkach najwięcej było Wołoszy i Tatarów litewskich, przed sobą wyprawiwszy, Niemierzyca tylko przy sobie zostawiwszy. Od których wziąwszy
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 174
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
im który więcej/ tym lepiej: a który wszytko pięcioro/ to już jest doskonały. Znajdzie też psa jednego/ co sam lepszy/ niże w kupie: drugiego co sam nic nie sprawi/ a w kupie nanim siła należy: trzeciego/ co i sam/ i w kupie dobry: więc w kupie abo malej tylko/ abo we wszelakiej. Co wszystko acz i z natury idzie/ ale i z wprawy takiej albo owakiej. Oczym dowodnie pisaćby się mogło/ ale potym mało. Księgi wtóre
Nuż jeden pies lepszy w dobrym ciele/ drugi w średnim/ trzeci chudo: co i z natury idzie/ i za w
im ktory więcey/ tym lepiey: á ktory wszytko pięćioro/ to iuż iest doskonáły. Znaydźie też psá iednego/ co sam lepszy/ niże w kupie: drugiego co sam nic nie spráwi/ á w kupie nánim śiłá należy: trzećiego/ co y sam/ y w kupie dobry: więc w kupie ábo máley tylko/ ábo we wszelákiey. Co wszystko ácż y z nátury idźie/ ále y z wpráwy tákiey álbo owákiey. Ocżym dowodnie pisáćby sie mogło/ ále potym máło. Kśięgi wtore
Nuż ieden pies lepszy w dobrym ćiele/ drugi w średnim/ trzeći chudo: co y z nátury idźie/ y zá w
Skrót tekstu: OstrorMyśl1618
Strona: 35
Tytuł:
Myślistwo z ogary
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Bazyli Skalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
myślistwo, zoologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
