też najbardziej kto me chciał. Wiem naostatek, że cię w tym i krewni twoi odstąpili, część z animuszu małego, część też z dopuszczenia bożego, że im tego, co tobie, wiedzieć nie dał: beati otuli tui. Tacy tedy wszyscy nie są synowie moi, nie znam się do nich i godni maledykcjej; jakoż niech będą przeklęci, którzy mię prześladują, niech potomek ich nie dziedziczy w Koronie mojej, niech hańbą świecką będą skarani, a przed Bogiem digna factis recipiant! Ciebie zaś, wojewodo, i towarzystwo twe niech Pan Bóg błogosławi et in semine tuo impleat te Dominus benedictione, conterat inimicos tuos, det tibi
też najbardziej kto me chciał. Wiem naostatek, że cię w tym i krewni twoi odstąpili, część z animuszu małego, część też z dopuszczenia bożego, że im tego, co tobie, wiedzieć nie dał: beati otuli tui. Tacy tedy wszyscy nie są synowie moi, nie znam się do nich i godni maledykcyej; jakoż niech będą przeklęci, którzy mię prześladują, niech potomek ich nie dziedziczy w Koronie mojej, niech hańbą świecką będą skarani, a przed Bogiem digna factis recipiant! Ciebie zaś, wojewodo, i towarzystwo twe niech Pan Bóg błogosławi et in semine tuo impleat te Dominus benedictione, conterat inimicos tuos, det tibi
Skrót tekstu: MowaKoprzCz_II
Strona: 101
Tytuł:
Żałosna mowa Rzpltej polskiej pod Koprzywnicą do zgromadzonego rycerstwa roku 1606
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
do celi. Żeby też praecox fructus być miała wokacja moja, ten wie lepiej, który plantavit, et rigavit, et incrementum dedit DEUS. Boć mi jeszcze á tenera planta w szkole pomniejszej na ten się frukt zanosiło. Być też późnym figowym drze- wem, chyba ten sobie niech życzy, kto chce maledykcją Chrystusa na się sciągnąć, ut areat. Wolę tedy być Ablem, na którego munera respexit Bóg, i primitias frugum at moich kwitnących Jemu poświęcić, niżeli po Kajmowsku ofiarować co deterius. Ostrość też od Zakonnego życia cale mnie nie odstraszy, boć leve tribulationum, a aeternum gloriae pondus: ani złote żniwo bez dziesiątego
do celi. Żeby też praecox fructus być miáłá wokácya mojá, ten wie lepiey, ktory plantavit, et rigavit, et incrementum dedit DEUS. Boć mi jeszcze á tenera planta w szkole pomnieyszey ná ten śię frukt zánośiło. Być też poźnym figowym drze- wem, chybá ten sobie niech życzy, kto chce máledykcyą Chrystusá ná śię zćiągnąć, ut areat. Wolę tedy być Ablem, ná ktorego munera respexit Bog, y primitias frugum at moich kwitnących Jemu poświęćić, niżeli po Káymowsku ofiárowáć co deterius. Ostrość też od Zakonnego żyćia cále mnie nie odstrászy, boć leve tribulationum, á aeternum gloriae pondus: áni złote żniwo bez dźieśiątego
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: E5v
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
