Przenaświętszą wychwalają. Pierwszy ton abo nota jest Benedictio. to jest dziękowanie Trójcy świętej za to/ iż cokolwiek czyni/ czyni dobrze. Quia est fons omnis bonitatis. I stąd to Jakub święty w liście swoim napisał/ iż . Nie możem tego o Panu Bogu naszym myślić/ aby miał być autorem złego/ jako bluźnierca Manicheusz mówił/ i Kalwin bezecny. Quoniam bonus est mówi Dawid święty/ i źrzodło wszelkiej dobroci nigdy nieodmienne/ nigdy nieustające. Quoniam in aeternum misericordia eius. A przetoż mamy go błogosławić/ jako dawcę wszego dobra/ i źrzodło dobroci samej/ bez przestanku mu śpiewając; Sit nomen Domini benedictum, ex hoc nunc et
Przenaświętszą wychwaláią. Pierwszy ton ábo notá iest Benedictio. to iest dźiękowánie Troycy świętey zá to/ iż cokolwiek czyni/ czyni dobrze. Quia est fons omnis bonitatis. Y ztąd to Iákob święty w liśćie swoim napisał/ iż . Nie możem tego o Pánu Bogu nászym myślić/ áby miał być authorem złego/ iáko bluźnierca Mánicheusz mowił/ y Kálwin bezecny. Quoniam bonus est mowi Dawid święty/ y źrzodło wszelkiey dobroći nigdy nieodmienne/ nigdy nieustáiące. Quoniam in aeternum misericordia eius. A przetoż mamy go błogosłáwić/ iáko dawcę wszego dobrá/ y źrzodło dobroći sámey/ bez przestánku mu spiewáiąc; Sit nomen Domini benedictum, ex hoc nunc et
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 23
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
/ jakośmy wyżej z Pawła świętego powiedzieli/ bo jest Summa veritas. Tedy też i kościół jego święty błądzić nie może/ bo ma ustawnie przytomnego sobie Ducha świętego/ który go rządzi/ i prawdy wszelakiej naucza. I stąd to Augustyn święty spytany/ coby go w kościele Katolickim zatrzymywało/ na który Ariani/ Manicheuszowie/ Pelagiani/ Donatystowie/ i inne niezliczone Herezyje biją. Odpowiedział: Multa sunt quae in eius gremio me iustissimè tenet. Tenet auctoritas miraculisinchoata, spe nutria, charitate aucta, vetustare firmata. Słusznie tedy o Heretykach mówić możemy; . Bo przyjąwszy Ewangelią/ i vierzywszy w Chrystusa/ nie wierzą aby miał moc Boską w
/ iákosmy wyżey z Páwłá świętego powiedźieli/ bo iest Summa veritas. Tedy też y kośćioł iego święty błądźić nie może/ bo ma vstáwnie przytomnego sobie Duchá świętego/ ktory go rządźi/ y prawdy wszelákiey náucza. Y ztąd to Augustyn święty zpytány/ coby go w kośćiele Kátholickim zátrzymywáło/ ná ktory Aryani/ Mánicheuszowie/ Pelágiani/ Donátystowie/ y inne niezliczone Herezyie biią. Odpowiedźiał: Multa sunt quae in eius gremio me iustissimè tenet. Tenet auctoritas miraculisinchoata, spe nutria, charitate aucta, vetustare firmata. Słusznie tedy o Heretykách mowić możemy; . Bo przyiąwszy Ewángelią/ y vierzywszy w Chrystusá/ nie wierzą áby miał moc Boską w
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 37
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
kościoła swego polecił/ przez one słowa; Pasce oues meas, a odpowiada tak: Ad quem ibimus, verba vitae aeternae habes. Et nos credimus etc. Alić rzeką jako i mówią Kalwini/ my też wierzemy. Że Pan Chrystus i Bogiem jest/ czego Ariani nie przyznawają/ i człowiekiem prawdziwym/ czego nie przyznawali Manicheuszowie/ i tę wiarę na krzcie przyjęlismy. Na to tak mówię/ że nie tylko trzeba to wierzyć/ ale i jego słowom tak jasnym o tajemnicy Naświętszego Sakramentu. A że nie wierzą dla tegoż nie mogą się szczycić wiarą Apostołską/ i prawdziwymi zwać Chrześcijany. I na nich służą słowa Pańskie/ które Pan mówił
kośćiołá swego polećił/ przez one słowá; Pasce oues meas, á odpowiáda ták: Ad quem ibimus, verba vitae aeternae habes. Et nos credimus etc. Alić rzeką iáko y mowią Kálwini/ my też wierzemy. Że Pan Chrystus y Bogiem iest/ czego Aryani nie przyznawáią/ y człowiekiem prawdźiwym/ czego nie przyznawáli Mánicheuszowie/ y tę wiárę ná krzćie przyięlismy. Ná to ták mowię/ że nie tylko trzebá to wierzyć/ ále y iego słowom ták iásnym o táiemnicy Náświętszego Sákrámentu. A że nie wierzą dla tegoż nie mogą się szczyćić wiárą Apostolską/ y prawdźiwymi zwáć Chrześćiány. Y ná nich służą słowá Páńskie/ ktore Pan mowił
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 73
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
wiary podawał. Cóż może być cudowniejszego/ jako przez takowe prostaki i ubogie ludzie do Zakonu przeciwnego Ciału i Krwi tak wiele Potentatów i ludzi mądrych w wierze przeciwnych przyprowadzić? jako czytamy o Pawle świętym/ który wprzód prześladownikiem Kościoła Bożego będąc/ zstał się potym Apostołem Chrystusowym/ i Doktorem narodów. Augustyn ś. wprzód od Manicheusów zwiedziony/ a potym od Ambrożego świętego za sprawą Boską nawrócony/ Doktorem i światłością Kościoła Bożego stał się. Dionizy Święty wprzód Pogańskim Filozofem/ a potym Uczniem Pawła świętego został. Cyprian święty wprzód Czarnoksięźnikiem/ a potym świątobliwym został Biskupem. Sylwester Święty Biskup najwyższy przed Konstantynem Cesarzem/ tak w uzdrowieniu trądu jego/ jako też
wiáry podawał. Coż może być cudownieyszego/ iáko przez tákowe prostaki y vbogie ludźie do Zakonu przećiwnego Ciáłu y Krwi ták wiele Potentatow y ludźi mądrych w wierze przećiwnych przyprowádźić? iáko czytamy o Páwle świętym/ ktory wprzod prześládownikiem Kośćiołá Bożego będąc/ zstał się potym Apostołem Chrystusowym/ y Doktorem narodow. Augustyn ś. wprzod od Mánicheusow zwiedźiony/ á potym od Ambrożego świętego zá spráwą Boską náwrocony/ Doktorem y świátłośćią Kośćiołá Bożego sstał się. Dyonizy Swięty wprzod Pogáńskim Philozophem/ á potym Vczniem Páwłá świętego został. Cypryan święty wprzod Czárnokśięźnikiem/ á potym świątobliwym został Biskupem. Sylwester Swięty Biskup naywyższy przed Konstántynem Cesárzem/ ták w vzdrowieniu trądu iego/ iáko też
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 14
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
/ iż słyszał że ja nie dobre mniemanie mam o nim/ otoż potrzeba tego było dla uspokoiwnia umysłu jego. Lib: de discretione numero 5. Dobrowolność abo łaskawość. Przykład III. Dobrowolnością starca Heretyk Katolikiem się stał. 233.
BYł niektóry starzec na puszczy/ osobno mieszkający. Był też drugi daleczko od niego Manicheusz/ a ten był Kapłanem/ który gdy chciał iść do niektórego takiegoż błędu człowieka/ zaszła go noc na tym miejscu gdzi on święty mieszkał. Trwożyłsie nijewedział co miał czynić/ kołatać czyli nie/ do niego. wiedział bowiem że go znał iż był Heretyk. Jednak przymuszony potrzebą/ zakołatał: Otworzywszy mu starzec/
/ iż słyszał że ia nie dobre mniemánie mam o nim/ otoż potrzebá tego było dla vspokoiwnia vmysłu iego. Lib: de discretione numero 5. Dobrowolność ábo łáskáwość. PRZYKLAD III. Dobrowolnośćią stárcá Heretyk Kátholikiem sie sstał. 233.
BYł niektory stárzec ná pusczy/ osobno mieszkáiący. Był też drugi dáleczko od niego Mánicheusz/ á ten był Kápłanem/ ktory gdy chćiał iśdź do niektorego tákiegoż błędu człowieká/ zászłá go noc ná tym mieyscu gdźi on święty mieszkał. Trwożyłsie niiewedział co miał cżynić/ kołátáć czyli nie/ do niego. wiedźiał bowiem że go znał iż był Heretyk. Iednák przymuszony potrzebą/ zákołátał: Otworzywszy mu stárzec/
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 247
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
się wam panowie/ że nie patrzacie na koniec tych ludzi/ których spraw naśladujecie. Ledwie co poczynali Herezjarchowie waszy brozdzić/ zaraz okrutną śmiercią i bezecną ginęli. Szymon Czarnoksiężnik przez sztuki diabelskie latał po powietrzu; przez modlitwy Piotra ś. zrzucony jest z Kaitolium/ golenie połąmał/ i prędko potym z bólów wielkich zdechł: Manicheusz od króla Perskiego z skory obłupionym jet/ przeto/ iż syna jego/ którego się podjął leczyć/ zabił: Montan z swoimi Prorokiniami obiesili się sami: Donatystowie/ gdy psom Eucharystyą wyrzucili/ od nichże samych są poszarpani: Ariusz szedł do kościoła/ chcąc go ubieżeć/ na brzuch zachorzał/ i trzewa swe
się wam pánowie/ że nie pátrzaćie ná koniec tych ludźi/ ktorych spraw náśláduiećie. Ledwie co poczynáli Herezyárchowie wászy brozdźić/ záraz okrutną śmierćią y bezecną ginęli. Szymon Czárnokśiężnik przez sztuki dyabelskie latał po powietrzu; przez modlitwy Piotrá ś. zrzucony iest z Káitolium/ golenie połąmał/ y prędko potym z bolow wielkich zdechł: Mánicheusz od krolá Perskiego z skory obłupionym iet/ przeto/ iż syná iego/ ktorego się podiął leczyć/ zábił: Montan z swoimi Prorokiniámi obieśili się sámi: Donátystowie/ gdy psom Euchárystyą wyrzućili/ od nichże sámych są poszárpáni: Aryusz szedł do kośćiołá/ chcąc go vbieżeć/ ná brzuch záchorzał/ y trzewá swe
Skrót tekstu: BirkEgz
Strona: 5
Tytuł:
O Egzorbitancjach kazania dwoje
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Kościołowi wydała i wielkich ludzi, i na ten czas najwięcej Biskupów erygowanych pod Metropolią Katagińską. Ze zaś w IV. Wieku Cesarze Zachodni rozdzielili to Państwo na 6. Prowincyj jako niżej, tak i Papieże rozdzielili Rząd Kościelny w każdej Prowincyj erygowawszy Metropolią, nad temi zaś wszystkiemi był Prymasem Arcy-Biskup Kartagiński. Donatystowie, Arianie, Manicheuszowie, Pelagusowie w IV. i V. Wieku wielce tam zakłocili Kościół, jednak Wiara Z. utrzymała się przez wielu SS. Biskupów osobliwie przez Z. Augustyna zwanego Piorunem Heretyków. Wandalowie potym wszedszy i zawojowawszy to Państwo będąc Arianami najwięcej Wiarę Z. i Biskupstwa zrujnowali. Saraceni zaś w VII. i VIII. Wieku
Kosciołowi wydáła y wielkich ludzi, y ná ten czás naywięcey Biskupow erygowánych pod Metropolią Kataginską. Ze záś w IV. Wieku Cesarze Zachodni rozdzielili to Páństwo ná 6. Prowincyi iáko niżey, ták y Papieże rozdzielili Rząd Koscielny w káżdey Prowincyi erygowáwszy Metropolią, nád temi záś wszystkiemi był Prymasem Arcy-Biskup Kartagiński. Donatystowie, Aryanie, Manicheuszowie, Pelagusowie w IV. y V. Wieku wielce tam zákłocili Koscioł, iednák Wiára S. utrzymała się przez wielu SS. Biskupow osobliwie przez S. Augustyná zwánego Piorunem Heretykow. Wandálowie potym wszedszy y zawoiowáwszy to Páństwo będąc Aryanami náywięcey Wiarę S. y Biskupstwá zruynowáli. Saráceni záś w VII. y VIII. Wieku
Skrót tekstu: ŁubŚwiat
Strona: 618
Tytuł:
Świat we wszystkich swoich częściach
Autor:
Władysław Aleksander Łubieński
Drukarnia:
Wrocławska Akademia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wrocław
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1740
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1740
