albo Myśliwym zwanego, Roku 920 postanowieni; lub jeszcze od Karola Wielkiego, ochraniając granic Imperyj od Morawczyków, Sarmatów, Węgrów, Polaków, Czechów, Wenedów, Obotrytów: Tych MARCHIONES albo Margrafów, proprè, Państwa Rzymskiego jest czterech, 1. Brandenburski, 2. Misneński, 3. Badeński, 4. Morawski. MARCHIO zowie się od słowa Marchia, uformowanego z słowa Niemieckiego Marck, tojest Granica; iż na granicach byli Rzymskich dla strzeżenia ich, lokowani od Rzymianów; stąd in- o Imperium Rzymsko Niemieckim i Tytułach różnych
nym zowią się Imieniem Duces Limitanei. Inni wywodzą oryginem słowa Marchii, od słowa Greckiego Nomarchia, znaczącego Prowincję. MARTICULA,
albo Myśliwym zwanego, Roku 920 postanowieni; lub ieszcze od Karola Wielkiego, ochraniaiąc granic Imperii od Morawcżykow, Sarmatow, Węgrow, Polakow, Czechow, Wenedow, Obotrytow: Tych MARCHIONES albo Margraffow, proprè, Państwa Rzymskiego iest czterech, 1. Brandeburski, 2. Misneński, 3. Badeński, 4. Morawski. MARCHIO zowie się od słowa Marchia, uformowanego z słowa Niemieckiego Marck, toiest Granica; iż na granicach byli Rzymskich dla strzeżeniá ich, lokowani od Rzymianow; ztąd in- o Imperium Rzymsko Niemieckim y Tytùłach rożnych
nym zowią się Imieniem Duces Limitanei. Inni wywodzą originem słowa Marchii, od słowa Greckiego Nomarchia, znaczącego Prowincyę. MARTICULA,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 505
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Henrykowi Auceps rzeczonemu, nawet mu Insygnia Cesarskie pasławszy. Hasło jego było: Dum Fortuna blanditur, fallit Umarł R. 119.
11. HENRYK I Auceps (Myśliwy od gustu w myślistwie) Książę Saski, Dalmatów, Czechów, Normannów, Duńczyków, Obotritów Zwycięzca, Pacisicator Niemców, dlatego Pater Patriae od wszystkich rzeczony. Marchiona albo Margrabię Brandenburskiego kreował. któryby był Strażnikiem granic Imperyj przeciwko Henetów i Ohotritów Narodów północych. Drugiego Margrabiego Misneńskiego i Lusackiego, cum eodem officio, dla obrony granic Imperyj od Czechów. Belli et pacis actibus sławny. Umarł na apople- o Imperium Rzymsko Niemieckim: Series Cesarzów
ksią Annô Domini 936. Jemu Symbolum służące było
Henrykowi Auceps rzeczonemu, nawet mu Insignia Cesarskie pasławszy. Hasło iego było: Dum Fortuna blanditur, fallit Umarł R. 119.
11. HENRYK I Auceps (Myśliwy od gustu w myślistwie) Xiąże Saski, Dalmatow, Czechow, Normannow, Duńczykow, Obotritow Zwycięscá, Pacisicator Niemcow, dlatego Pater Patriae od wszystkich rzeczony. Marchiona albo Margrabię Brandeburskiego kreował. ktoryby był Strażnikiem granic Imperii przeciwko Henetow y Ohotritow Narodow pułnocnych. Drugiego Margrabiego Misneńskiego y Lusackiego, cum eodem officio, dla obrony granic Imperii od Czechow. Belli et pacis actibus sławny. Umarł na apople- o Imperium Rzymsko Niemieckim: Series Cesarzow
xyą Annô Domini 936. Iemu Symbolum służące było
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 512
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
. Trzecia Familia Gwelfów albo Bojów od Roku 1125. Czwarta Linir po Henryku Leonie czyli Lwie z Księstwa prywowanym nastąpiła Askaniuszów, albo An- całego Świata, praecipue o SAKsONII
kaltinów albo Suplinbergów; zktórej pierwszy był Albertus Ursus Roku 1180. Z której Linii pierwszy Elektor Saski Bernardus. Ale jak i ta Linia zeszła, 5 nastąpiła Marchionów Misneńskich zacząwszy od Fryderyka cognomentô Bellicosus, kreowanego Książęciem i Elektorem Saskim od Zygmunta Cesarza Roku 1423 za dane sobie suppetias na wojnę przeciw Hussitom. Z tej Familii podziś dzień panują w Saksonii. Ten Fryderycus Bellicosus Misneński Margrabia i Elektor Saski miał Synów 2 Ernesta i Alberta, skąd Strips Ernestina panowała w Saksonii, aż z
. Trzecia Familia Gwelfow albo Boiow od Roku 1125. Czwarta Linir po Henryku Leonie czyli Lwie z Xięstwa prywowanym nastąpiła Askaniuszow, albo An- całego Swiata, praecipuè o SAXONII
kaltinow albo Supplinbergow; zktorey pierwszy był Albertus Ursus Roku 1180. Z ktorey Linii pierwszy Elektor Saski Bernardus. Ale iak y ta Linia zeszła, 5 nastąpiła Marchionow Misnenskich zacząwszy od Fryderyka cognomentô Bellicosus, kreowanego Xiążęciem y Elektorem Sáskim od Zygmunta Cesarza Roku 1423 za dane sobie suppetias na woynę przeciw Hussitom. Z tey Familii podziś dzień panuią w Saxonii. Ten Fridericus Bellicosus Misneński Margrabia y Elektor Saski miał Synow 2 Ernesta y Alberta, zkąd Strips Ernestina panowała w Saxonii, aż z
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 276
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Z. Afry Maurycy Książę Saski Roku 1543 obrócił w szkołę dla studentów, gdzie się uczą i żyją z prowentów Klasztornych. Stoi te Miasto blisko Albis, alias Elby rzeki. Tuż Freiberg alias Friberga Miasto Misneńskie nad rzeką Muldą, gdzie złote, srebrne, cynowe, miedziane, ołowiane są kruszce znalezione, założone od Ottona Marchiona Misneńskiego, Roku 1175 zracyj, że kilku latami Woźnica z Goslaryj, złoty minerał tam wynalazł casu, koło w nim uwalawszy. Tu są Groby Elektorów Saskich, a przed niemi Margrabiów Misneńskich. Tu Miasto Atemburg. Tu jest w SAKsONII Górnej TURYNGIA, przed tym Herulów, Kattów Kraina, olim Królestwo. Panował tu
S. Afry Maurycy Xiąże Saski Roku 1543 obrocił w szkołę dla studentow, gdzie się uczą y żyią z prowentow Klasztornych. Stoi te Miasto blisko Albis, alias Elby rzeki. Tuż Freiberg alias Friberga Miasto Misneńskie nad rzeką Muldą, gdzie złote, srebrne, cynowe, miedziane, ołowiane są kruszcze znalezione, założone od Ottona Marchiona Misneńskiego, Roku 1175 zracyi, że kilku latami Woznica z Goslarii, złoty minerał tam wynalazł casu, koło w nim uwalawszy. Tu są Groby Elektorow Saskich, a przed niemi Margrabiow Misneńskich. Tu Miasto Attemburg. Tu iest w SAXONII Gorney TURINGIA, przed tym Herulow, Káttow Kraina, olim Krolestwo. Panowáł tu
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 278
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
: od komisarzów pokazanemi. Ażeby w ciągnieniu nie tylko katolikom, ale i ewagielikom Augustinae confessionis, tym którzy cesarzowi wierni, żadnej przykrości nie czynili. III. Żeby szłacheckiem słowem (bo przysięgać, według zwyczaju wszystkich wojsk tamtejszych nie chcieli) wierność polską cesarzowi j. m. i posłuszeństwo hetmańskiemu lokotenentowi, natenczas Hieronimowi Carafie Marchioni de Montenegro, to jest margrabi z Czarnej góry, miasta włoskiego, przed komisarzami p. pułkownik imieniem wojska wszystkiego przyobiecał. IV. Iż nie mieli prócz hetmana, albo jego lokotenenta, nigdy być pod niczyjem posłuszeństwem, jako pospolicie bywa, iż dwa albo trzy pułki posławszy ludzi, to tam więc jeden pułkownik rzeczy dysponuje
: od komisarzów pokazanemi. Ażeby w ciągnieniu nie tylko katolikom, ale i ewagielikom Augustinae confessionis, tym którzy cesarzowi wierni, żadnej przykrości nie czynili. III. Żeby szłacheckiem słowem (bo przysięgać, według zwyczaju wszystkich wojsk tamtejszych nie chcieli) wierność polską cesarzowi j. m. i posłuszeństwo hetmańskiemu lokotenentowi, natenczas Hieronimowi Caraffie Marchioni de Montenegro, to jest margrabi z Czarnej góry, miasta włoskiego, przed komisarzami p. pułkownik imieniem wojska wszystkiego przyobiecał. IV. Iż nie mieli prócz hetmana, albo jego lokotenenta, nigdy być pod niczyjem posłuszeństwem, jako pospolicie bywa, iż dwa albo trzy pułki posławszy ludzi, to tam więc jeden pułkownik rzeczy dysponuje
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 80
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
stanęło. Padło na placu Nieprzyjacielskich dziesięć tysięcy. Dział 70. Chorągwi 150. nad to wozy i wszytkie impedimenta Cesarzcy zabrali. Wejmarczyk postrzelony (jako sam Horn Kolega jego żywcem pojmany twierdzi) zapewne umarł. Krac z dziesiącią przednich Obersterów i dwiema Strażnikami pojmany żywcem. Z Cesarskich poległo Żołdatów pięć set/ w potrzebie. Marchio Z. Martini, ciężko ranny. Baro Tornette zabity. Ajaca Collonelo przy boku samego Króla Czeskiego kulą od działa roztrzelony. Toż potkało jednego z Grafów Infantis Hispaniae. W WARSZAWIE, Dnia 23. Września/ w Roku 1634.
stánęło. Pádło ná plácu Nieprzyiaćielskich dźieśięć tyśięcy. Dźiał 70. Chorągwi 150. nád to wozy y wszytkie impedimenta Cesárzcy zábráli. Weymárczyk postrzelony (iáko sam Horn Collega iego żywcem poymány twierdźi) zápewne vmárł. Kratz z dziesiącią przednich Obersterow y dwiemá Strażnikámi poymány żywcem. Z Cesárskich poległo Zołdatow pięć set/ w potrzebie. Márchio S. Martini, ćięszko ránny. Baro Tornettae zábity. Aiácá Collonelo przy boku sámego Krolá Czeskiego kulą od dźiáłá rostrzelony. Toż potkało iednego z Gráffow Infantis Hispaniae. W WARSZAWIE, Dniá 23. Wrześniá/ w Roku 1634.
Skrót tekstu: WiadCes
Strona: Av
Tytuł:
Pewna wiadomość o Szczęśliwym Zwycięstwie Cesarza Jego Mści w Niemcech pod Nerdlinga
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia wdowy po Janie Rossowskim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1634
Data wydania (nie wcześniej niż):
1634
Data wydania (nie później niż):
1634
aby był Indygeną Polskim. IX.
Nemo potest duobus Dominis seruire, i tak tempore pacis, quàm Belli, Omnes Actiones, takowych Tytułatów/ suspectae forent, non immeritò, alterutri Reipublicae. Et haberi deberent pro per duellibus: bo tu mieszkają/ a tam przysięgają. Tu są prostą Szlachtą: a tam Grofami/ Marchionami/ Książętami Zaczym praesumuntur magis faue, vbi magis ornantur. Strzeż Boże Trzeciego Maksymiliana do Korony. Niedarmo się nam Ojcowie/ inter caetera, kazale strzec/ Practicam Austriacam. X.
Nouitates sunt fugiendae in Republica: a zwłaszcza takie/ które conuellunt status, et immutationem ordinum zaćągają. i przyszłoby do tego/ żeby
áby był Indigeną Polskim. IX.
Nemo potest duobus Dominis seruire, y ták tempore pacis, quàm Belli, Omnes Actiones, tákowych Tytułatow/ suspectae forent, non immeritò, alterutri Reipublicae. Et haberi deberent pro per duellibus: bo tu mieskáią/ á tam przyśięgáią. Tu są prostą Slachtą: á tam Groffami/ Marchionámi/ Xiążętámi Zaczym praesumuntur magis faue, vbi magis ornantur. Strzesz Boże Trzećiego Maximiliana do Korony. Niedarmo śię nam Oycowie/ inter caetera, kázále strzec/ Practicam Austriacam. X.
Nouitates sunt fugiendae in Republica: á zwłaszcza tákie/ ktore conuellunt status, et immutationem ordinum záćągáią. y przyszłoby do tego/ żeby
Skrót tekstu: GrodzPrzes
Strona: B
Tytuł:
Przestroga o tytułach i dygnitarstwach
Autor:
Adam Grodziecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1634
Data wydania (nie wcześniej niż):
1634
Data wydania (nie później niż):
1634
, iż nić u naś po tych Tytułach Książęcych (jako i Comessów i Baronów etc. których niektórzy chćą de nouo dostawać pro praemijs meritorum, lubo ratione Honoris Family swoich; ponieważ Rzeczpospolita nasza bene meritis potest conserre praemia, Honores, et Titulos Honorum, (oprócz tych Tytułów cudzoziemskich) miasto Książęcych/ Wojewodże/ miasto Marchionów/ Podkomorze/ etc. a zwłaszcza mówiąc o tych Tytułach Książęcych które po łacinie brzmią Principes Romani Imperij; jednakże nie mają być dla tego eradykowane Tytuły Książęce/ które ob memoriam vetustae dignitatis od samejże Rzeczypospolitej są wcałości swojej zachowane. Nie gani tych Tytułów sam że pomieniony Pan Wojnicki w tymże liście przypomnionym
, iż nić v naś po tych Tytułach Xiążęcych (iáko y Comessow y Baronow etc. ktorych niektorzy chćą de nouo dostawáć pro praemijs meritorum, lubo ratione Honoris Family swoich; poniewasz Rzeczpospolita naszá bene meritis potest conserre praemia, Honores, et Titulos Honorum, (oprocz tych Tytułow cudzoźiemskich) miásto Xiążęcych/ Woiewodźe/ miásto Marchionow/ Podkomorze/ etc. á zwłászcza mowiąc o tych Tytułách Xiążęcych ktore po łácinie brzmią Principes Romani Imperij; iednakże nie máią bydź dla tego eradikowane Tytuły Xiążęce/ ktore ob memoriam vetustae dignitatis od sameyże Rzeczypospolitey są wcáłośći swoiey zachowane. Nie gáni tych Tytułow sam że pomieniony Pan Woynicki w tymże liśćie przypomnionym
Skrót tekstu: BielejObrona
Strona: C
Tytuł:
Obrona tytułów książęcych od Rzeczypospolitej uchwałą sejmową pozwolonych
Autor:
Jeremiasz Bielejowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1641
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1641
nowego świata; ale też i ku promowowaniu nawrócenia jego. Wyprawił się z Hiszpaniej ze trzema Karawellami/ na których było 120 osób wszytkich/ dnia 3. Augusta w roku 1492. Nalazł ziemię XI dnia Octobra/ a to była wyspa Sancti Saluatorys, jedna z Lukajskich. Księgi wtóre. Piątej części, Franciscus Pizzarus.
MArchio Pizzarski ma zalecenie/ iż był żołnierzem nie tylo śmiałym i cierpliwym/ ale też i skromnym i poważnym: dla czego rozumiem/ oprócz inszych przyczyn/ była mu zlecona Impreza do Peru/ acz w leciech już był podeszły i dojźrzały. Nie umiał ani pisać/ ani czytać: ale ten niedostatek pisma/ nagradzał mu osobliwy
nowego świátá; ále też y ku promowowániu náwrocenia iego. Wypráwił się z Hiszpániey ze trzemá Káráwellámi/ ná ktorych było 120 osob wszytkich/ dniá 3. Augustá w roku 1492. Nálazł źiemię XI dniá Octobrá/ á to byłá wyspá Sancti Saluatoris, iedná z Lukáyskich. Kśięgi wtore. Piątey częśći, Franciscus Pizzarus.
MArchio Pizzárski ma zálecenie/ iż był żołnierzem nie tylo śmiáłym y ćierpliwym/ ále też y skromnym y poważnym: dla czego rozumiem/ oprocz inszych przyczyn/ byłá mu zlecona Impresá do Peru/ ácz w lećiech iuż był podeszły y doyźrzáły. Nie vmiał áni pisáć/ áni czytáć: ále ten niedostátek pismá/ nágradzał mu osobliwy
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 36
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
przyjacielskiej. Zrozumiawszy raz/ iż jednemu żołdatowi koń był zdechł/ włożył sobie sztukę złota/ która stała za 500 szkutów/ w zanadra/ żeby mu je sam darował z swej ręki/ i poszedł z domu/ rozumiejąc iż go miał znaleźć u piły. A gdy go tam nie obaczył/ bo był odszedł precz/ Marchio grał piłę przez trzy godziny/ nie zdejmując z siebie odzienia/ aby był nie pokazał złota/ acz z wielką tęsknicą. Nakoniec przybył on żołdat: a ten go też odwiódłszy na stronę/ dał mu ono złoto barzo tajemnie/ mówiąc mu; iżby był wolał mu dać trzykroć więcej tego złota/ a niż cierpieć
przyiaćielskiey. Zrozumiawszy raz/ iż iednemu żołdatowi koń był zdechł/ włożył sobie sztukę złotá/ ktora stałá zá 500 szkutow/ w zánádrá/ żeby mu ie sam dárował z swey ręki/ y poszedł z domu/ rozumieiąc iż go miał ználeść v piły. A gdy go tám nie obaczył/ bo był odszedł precz/ Marchio grał piłę przez trzy godźiny/ nie zdeymuiąc z śiebie odźienia/ áby był nie pokazał złotá/ ácz z wielką tesknicą. Nákoniec przybył on żołdat: á ten go też odwiodszy ná stronę/ dał mu ono złoto bárzo táiemnie/ mowiąc mu; iżby był wolał mu dáć trzykroć więcey tego złotá/ á niz ćierpieć
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 36
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
