Będziem próżne głodno śniadać. Wykupiem wszytkie gryczaki, Za przykazane przysmaki. Dzieci nasze osłabieją, Grecką tuczone nadzieją. I sam hoctor Marcin Luter, Jadał w piątki kęs Lausbuter, A gryczaków nie wspominał, Gdy efanielią wszczynał. Pierwsze gryczane kazanie Powątliło dżdżu wylanie, Dając znać, że się uszarga, Co tak dzielnie greką marga. Bo go dziecka farskiej szkoły, Do greckiej wprowadzą smoły, Albo co wezmą z kamienia, Dadzą jemu dla uczczenia Album grecum znamienite, Mające cnoty zakryte. Przestanie na grekę ważyć, Gdy będzie mógł tego zażyć. Ba, i Nalewajcy sami Będą nas zwać złodziejami,
Że greczyznę odejmujem, Nią się darmo popisujem.
Będziem prożne głodno śniadać. Wykupiem wszytkie gryczaki, Za przykazane przysmaki. Dzieci nasze osłabieją, Grecką tuczone nadzieją. I sam hoctor Marcin Luter, Jadał w piątki kęs Lausbuter, A gryczaków nie wspominał, Gdy efanjeliją wszczynał. Pierwsze gryczane kazanie Powątliło dżdżu wylanie, Dając znać, że się uszarga, Co tak dzielnie greką marga. Bo go dziecka farskiej szkoły, Do greckiej wprowadzą smoły, Albo co wezmą z kamienia, Dadzą jemu dla uczczenia Album graecum znamienite, Mające cnoty zakryte. Przestanie na grekę ważyć, Gdy będzie mógł tego zażyć. Ba, i Nalewajcy sami Będą nas zwać złodziejami,
Że greczyznę odejmujem, Nią się darmo popisujem.
Skrót tekstu: WitPierKontr
Strona: 327
Tytuł:
Witanie na pierwszy wjazd
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Bazylianów
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1642
Data wydania (nie wcześniej niż):
1642
Data wydania (nie później niż):
1642
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
upasć/ a diabelska w błędzie trwać. Humanum est errare, sed Diaboli in errore perseuerare. Prou. Graec. 70
Lisy z wojny nie uciecze/ i żona od niego nie ucieka. Lżej nędznemu nie samemu. Gaudium est miseris socios habere penarum. M. MA kiełbie we łbie. Foenum habet in cornu. Marga Łaciną by martwe ciele ogonem. Ma chleb rogi a niewola nogi. Satietas ferociam parit. Pedibus timor addidit alas. Mądremu dosyć námienić. Sapienti satis dictum. Sapientem mittas nihil ei dicas. Ma się jako groch przy drodze. Mali być ciepło/ niechże będzie znoj. Małe złodzieje wieszają/ a wielkim się
vpásć/ á diabelska w błędźie trwáć. Humanum est errare, sed Diaboli in errore perseuerare. Prou. Graec. 70
Lysy z woyny nie vćiecże/ y żoná od niego nie vćieka. Lżey nędznemu nie sámemu. Gaudium est miseris socios habere penarum. M. MA kiełbie we łbie. Foenum habet in cornu. Marga Láćiną by mártwe ćiele ogonem. Ma chleb rogi á niewola nogi. Satietas ferociam parit. Pedibus timor addidit alas. Mądremu dosyć námienić. Sapienti satis dictum. Sapientem mittas nihil ei dicas. Ma się iáko groch przy drodze. Máli być ćiepło/ niechże będźie znoy. Máłe złodźieie wieszáią/ á wielkim się
Skrót tekstu: RysProv
Strona: E2v
Tytuł:
Proverbium polonicorum
Autor:
Salomon Rysiński
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przysłowia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
, grochu kor. 6, gryki kor. 5 w. 1, siemienia lnianego kor. 2 w. 2. To wszystko na podobnym gruncie częścią zasiano, wyrzuciwszy piaski i góry. Granice z Prusami, z Lynowem, Naguszewem, Lesiakiem, Rumianem i Rumienicą. Rybacy z Rybna dają ausfysz, który nosi chłop Margał z Rybna. C. Wysiew żyta miarą lubawską kor. 93, a inwentarską 111, a według podanego jemu inwentarza wysiano 147 inwentarską, ale ut asserit, iż więcej pola nad to, co odebrał, zasiał Imp. Raba. D. Wysiew na Gutowie. — Żyta kor. 111, jęczmienia kor. 32
, grochu kor. 6, gryki kor. 5 w. 1, siemienia lnianego kor. 2 w. 2. To wszystko na podobnym groncie częścią zasiano, wyrzuciwszy piaski i góry. Granice z Prusami, z Lynowem, Naguszewem, Lesiakiem, Rumianem i Rumienicą. Rybacy z Rybna dają ausfysz, który nosi chłop Margał z Rybna. C. Wysiew żyta miarą lubawską kor. 93, a inwentarską 111, a według podanego jemu inwentarza wysiano 147 inwentarską, ale ut asserit, iż więcej pola nad to, co odebrał, zasiał Jmp. Raba. D. Wysiew na Gutowie. — Żyta kor. 111, jęczmienia kor. 32
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 191
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
póki na jeziorach robią. Bartnik — 1, nadana, aby barci doglądał w boru, tak rybieńskim, jako i jeglijskim, do tego powinność jego barci wyrabiać, podcierać i podbierać przy widzu dworskim. Kamieński — 1, za przywilejem in anno 1705 na lat 30 danym, podług którego daje czynszu zł. 3. Margał — 1 pustą nadaną, od której nosi ryby od rybaków co środa i piątek. Pustych — 17, kto je obsiewa z wolnych, płaci po zł. 10, gburzy po zł. 7 gr. 15 z każdej. Chałupy pańskie 3, mieszkańcy z nich i z ogroda płacą po zł. 6 i konserwować
póki na jeziorach robią. Bartnik — 1, nadana, aby barci doglądał w boru, tak rybieńskim, jako i jeglijskim, do tego powinność jego barci wyrabiać, podcierać i podbierać przy widzu dworskim. Kamieński — 1, za przywilejem in anno 1705 na lat 30 danym, podług którego daje czynszu zł. 3. Margał — 1 pustą nadaną, od której nosi ryby od rybaków co środa i piątek. Pustych — 17, kto je obsiewa z wolnych, płaci po zł. 10, gburzy po zł. 7 gr. 15 z każdej. Chałupy pańskie 3, mieszkańcy z nich i z ogroda płacą po zł. 6 i konserwować
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 209
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
