documenta demonstrando, circa reproductionem onych przedstawili oryginalne dokumenty genealogii swej rodziny i wywiedli z nich, że Matusz Bartłomiejewicz kniaź Giedrojć, marszałek Najjaśniejszego Króla IMci Zygmunta Augusta, kiernowski, mejszagolski starosta, kniazia Giedrojcia, pierwszego podług kroniki Stryjkowskiego, w księdze dziewiątej, folio trzechsetnego pięćdziesiątego szóstego, titulo ad marginem annotatow uwadze zanotowanej na marginesie ród Matuszewiców przez ojca Bartłomieja, dziada Wojtkosa, pradziada Dowmonta, prapradziada Hurdę, naddziada Giedrojciowicza Ginwitta nepos directa lineapotomek w prostej linii pochodzący z Zofią Petrówną Narbuttówną synów czterech, Melchiora Matuszewica, biskupa żmudźkiego, Kaspra Matuszewica, podkomorzego powiatu kowieńskiego, Zygmunta, dzierżawcę mostowskiego, i Marcina z Matusza Matuszewica, wojewodę mścisławskiego,
documenta demonstrando, circa reproductionem onych przedstawili oryginalne dokumenty genealogii swej rodziny i wywiedli z nich, że Matusz Bartłomiejewicz kniaź Giedrojć, marszałek Najjaśniejszego Króla JMci Zygmunta Augusta, kiernowski, mejszagolski starosta, kniazia Giedrojcia, pierwszego podług kroniki Stryjkowskiego, w księdze dziewiątej, folio trzechsetnego pięćdziesiątego szóstego, titulo ad marginem annotatow uwadze zanotowanej na marginesie ród Matuszewiców przez ojca Bartłomieja, dziada Wojtkosa, pradziada Dowmonta, prapradziada Hurdę, naddziada Giedrojciowicza Ginwitta nepos directa lineapotomek w prostej linii pochodzący z Zofią Petrówną Narbuttówną synów czterech, Melchiora Matuszewica, biskupa żmujdzkiego, Kaspra Matuszewica, podkomorzego powiatu kowieńskiego, Zygmunta, dzierżawcę mostowskiego, i Marcina z Matusza Matuszewica, wojewodę mścisławskiego,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 767
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
moim do dekretu z tymże Połchowskim ułożonym, który projekt szczęściem od niepodściwego Połchowskiego odebrałem, lubo już od niego pomazany i popodkreślany. Tenor zatem takowych wypisanych prejudicjów jest w te słowa:
Praeiudicia dekretu kondyktowego nowogródzkiego trybunału głównego, W. Ks. Lit. z remonstracjami onych, iuxta numerum ad marginemwedle numerów na marginesie wykonotowane.
Numero 1-mo. Będąc potencją i zawziętością teraźniejszego trybunału oraz iminencją zbliżaniem się trzeciej kondemnaty, a za nią tradycją dóbr następującą przymuszony do kondyktowego dekretu, chciałem przynajmniej w tymże kondykcie non tanquam gratiam gratis datamnie jak darmo daną łaskę, ale jako rzecz arcysprawiedliwą, to jest urodzenie moje szlacheckie od wszelkich secuturis
moim do dekretu z tymże Połchowskim ułożonym, który projekt szczęściem od niepodściwego Połchowskiego odebrałem, lubo już od niego pomazany i popodkreślany. Tenor zatem takowych wypisanych prejudicjów jest w te słowa:
Praeiudicia dekretu kondyktowego nowogródzkiego trybunału głównego, W. Ks. Lit. z remonstracjami onych, iuxta numerum ad marginemwedle numerów na marginesie wykonotowane.
Numero 1-mo. Będąc potencją i zawziętością teraźniejszego trybunału oraz imminentią zbliżaniem się trzeciej kondemnaty, a za nią tradycją dóbr następującą przymuszony do kondyktowego dekretu, chciałem przynajmniej w tymże kondykcie non tanquam gratiam gratis datamnie jak darmo daną łaskę, ale jako rzecz arcysprawiedliwą, to jest urodzenie moje szlacheckie od wszelkich secuturis
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 792
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
taniej i drogiej materii? Co tedy dla zegarków napisali/ toż i do miary nie tylko gruntowej/ ale i wszelakiej potrzeba stosować/ jako uczynił Faulhaberus Arytmetik/ pokazując instrumentu swojego nad inszych celność zaraz uczy: Quid Magnes in delineando incommodi praestet. Słowa jego położę jako je z Niemieckiego języka Joannes Remmelinus prztełumaczył. (przy margines napisano, Noua arcana inuentio) cuius etiam gratia in visceribus terrae per integrum Labyrinthum absque Magnete, progressurum et confido, et nosco.
tániey y drogiey máteryey? Co tedy dla zegárkow nápisáli/ toż y do miáry nie tylko gruntowey/ ále y wszelákiey potrzebá stosowáć/ iáko vczynił Faulhaberus Arithmetik/ pokázuiąc instrumentu swoiego nad inszych celność záráz vczy: Quid Magnes in delineando incommodi praestet. Słowa iego położę iako ie z Niemieckiego ięzyka Ioannes Remmelinus prztełumaczył. (przy margines napisano, Noua arcana inuentio) cuius etiam gratia in visceribus terrae per integrum Labyrinthum absque Magnete, progressurum et confido, et nosco.
Skrót tekstu: BrożPrzyd
Strona: 4
Tytuł:
Przydatek pierwszy do geometryjej polskiej Stanisława Grzebskiego
Autor:
Jan Brożek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Tematyka:
fizyka, geografia, matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1629
Data wydania (nie wcześniej niż):
1629
Data wydania (nie później niż):
1629
Z. Germana/ wyżej spomnianego Patriarchę Konstantynopolskiego/ który żył Roku 730.) tę Świętą Ceremonią in praxi mieli/ et usu Konfirmowali irreprobato. Niewiem tedy czegoć tu jeszcze nie dostaje/ chyba rozumu i umiejętności w Piśmie Bożym/ której nie masz/ i w Cerkwiewnych sprawach. Dotego napisałeś na margines dowód na to/ Tomasa Aquinasa/ iż nie potrzeba wody do Kielicha po poświęceniu przylewać/ który Quaestione 83. Articulo vltimo ad 4. mówi: (Nullo modo misceri debere aquam (vel paruam) Vino iam consecrato.) ODPOWIADAM. LUbo na już masz dostateczny respons/ powagę wszystkiej Cerkwi/ tak w pomienionych Świętych
S. Germáná/ wyżey spomniánego Pátryárchę Konstántinopolskiego/ ktory żył Roku 730.) tę Swiętą Ceremonią in praxi mieli/ et vsu Confirmowali irreprobato. Niewiem tedy czegoć tu ieszcze nie dostáie/ chybá rozumu y vmieiętnośći w Pismie Bożym/ ktorey nie masz/ y w Cerkwiewnych spráwách. Dotego nápisałeś ná márgines dowod ná to/ Thomása Aquinasá/ iż nie potrzebá wody do Kielichá po poświęceniu przylewáć/ ktory Quaestione 83. Articulo vltimo ad 4. mowi: (Nullo modo misceri debere aquam (vel paruam) Vino iam consecrato.) ODPOWIADAM. LVbo ná iuż masz dostáteczny respons/ powagę wszystkiey Cerkwi/ ták w pomienionych Swiętych
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 57
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
było do Krwie Ciało wpuszczać/ niżeli Krew do Ciała bo i naturaliter w Ciele Krwi być przynależy/ nie Ciału we Krwi: A jako w Cerwki naszej tak w Kościele Rzymskim cząstkę do Kielicha wpuszczać/ zwyczajna. Przecie jednak nie może żaden Katolicki Chrześcijanin mówić/ że się to przeciw rozumowi dzieje. Położyłeś też na margines Bracarańskiego Synodu pierwszy Kanon, podpierając te swoje bluźnierstwo, i udając jakoby onym takowy zwyczaj napawania Hoscji zabroniony być miał. ODPOWIADAM. KAnon ten nie o takim napawaniu prawi/ ale o inakszym/ To jest: że na on czas zwyczaj był w Cerkwi/ tak Wschodniej jako i Zachodniej/ (bo jeszcze rozerwania między tymi
było do Krwie Ciáło wpuszczáć/ niżeli Krew do Ciáłá bo y naturaliter w Ciele Krwi być przynależy/ nie Ciáłu we Krwi: A iáko w Cerwki nászey ták w Kośćiele Rzymskim cząstkę do Kielichá wpuszczáć/ zwyczáyna. Przećie iednák nie może żaden Kátholicki Chrześćiánin mowić/ że się to przećiw rozumowi dźieie. Położyłeś też ná margines Brácáranskiego Synodu pierwszy Kánon, podpieráiąc te swoie bluznierstwo, y vdáiąc iákoby onym tákowy zwyczay nápáwánia Hostiey zábroniony być miał. ODPOWIADAM. KAnon ten nie o tákim nápawániu práwi/ ále o inákszym/ To iest: że ná on czás zwyczay był w Cerkwi/ ták Wschodniey iáko y Zachodniey/ (bo ieszcze rozerwánia między tymi
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 64
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
