powrócił, choć o to wszystko urażony był, matce jednak być przeciwnym przez należytą obserwację i miłość nie chcąc, darował mu na jej instancją urazy swoje, i nadto jeszcze, wielką władzę dał w Państwie. Po śmierci Jagnieszki królowej, a żony swojej, nową chęcią i swawolną miłością zdjęty, namówił się i ożenił z Marią, Karola króla sycylijskiego córką, a Władysława króla węgierskiego siostrą, Bogu poślubioną zakonnicą, i sam zakonnik, bo kawaler maltański. Tak wyniesiony i tak znamienity, żeby tem mocniej w błędach swoich ufundował się, przeciw Wacławowi królowi wielką fakcją podniósł nadęty ambicją, aby mu koronę odebrał; ale się to nie nadało za modlitwami
powrócił, choć o to wszystko urażony był, matce jednak być przeciwnym przez należytą obserwacyę i miłość nie chcąc, darował mu na jéj instancyą urazy swoje, i nadto jeszcze, wielką władzę dał w Państwie. Po śmierci Jagnieszki królowéj, a żony swojej, nową chęcią i swawolną miłością zdjęty, namówił się i ożenił z Maryą, Karola króla sycylijskiego córką, a Władysława króla węgierskiego siostrą, Bogu poślubioną zakonnicą, i sam zakonnik, bo kawaler maltański. Tak wyniesiony i tak znamienity, żeby tém mocniéj w błędach swoich ufundował się, przeciw Wacławowi królowi wielką fakcyą podniósł nadęty ambicyą, aby mu koronę odebrał; ale się to nie nadało za modlitwami
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 3
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
: ip. Krystyna Hlebowiczówna Sapieżyna, wojewodzina wileńska, hetmanowa w. księstwa l., i ip. Chrapowicka, wojewodzina witebska. Daj Panie Jezu, aby w bojaźni Bożej i błogosławieństwie trawiąc, a żyjąc nam rodzicom na pociechę, dopędziła po długiem życiu do kresu szczęśliwej wieczności. Amen. Drugą dał nam Bóg córkę Marią Beatę, w Usnarzu, Anno Domini 1692 die 16 Augusti. OchrzcŻona, ale jeszcze Oleis sanctie non uncta. Zostawione kościelne ceremonie do czasu pewnego, kto będzie kumami, vide infra. Miej ją Panie Boże w opiece swojej, za przyczyną patronek świętych swoich, aby i na tym świecie żyła doskonale i po długiem pożyciu
: jp. Krystyna Hlebowiczówna Sapieżyna, wojewodzina wileńska, hetmanowa w. księstwa l., i jp. Chrapowicka, wojewodzina witebska. Daj Panie Jezu, aby w bojaźni Bożéj i błogosławieństwie trawiąc, a żyjąc nam rodzicom na pociechę, dopędziła po długiém życiu do kresu szczęśliwéj wieczności. Amen. Drugą dał nam Bóg córkę Maryą Beatę, w Usnarzu, Anno Domini 1692 die 16 Augusti. OchrzcŻona, ale jeszcze Oleis sanctie non uncta. Zostawione kościelne ceremonie do czasu pewnego, kto będzie kumami, vide infra. Miéj ją Panie Boże w opiece swojéj, za przyczyną patronek świętych swoich, aby i na tym świecie żyła doskonale i po długiém pożyciu
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 14
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
wymurowana śliczna kaplica od jakiegoś opata na cześć ukrzyżowanemu Panu Jezusowi; ołtarz piękny za żelaznemi kracianemi drzwiami ryty na skale Pan Jezus na krzyżu. Z drugiej strony drogi, przeciw tej samej kaplicy, kaplica z drzwiami także kracianemi, gdzie stoi Najświętsza Panna żałosna, i św. Jan przeciw Panu Jezusowi ukrzyżowanemu, za niemi trzy Marie płaczące, statuy ryte wielkie, wotów jest dość, tam i ja uczyniłem pierwsze wotum: siebie, żonę, dzieci i cały dom ofiarując.
31^go^. Do Trewizu niemieckiego arcyprzeklętej drogi mil dwie. Do Pontewy mil 2 skałami; tu granica z Włochami: stałem pod znakiem orła polskiego z napisem: hospicium Inclytae
wymurowana śliczna kaplica od jakiegoś opata na cześć ukrzyżowanemu Panu Jezusowi; ołtarz piękny za żelaznemi kracianemi drzwiami ryty na skale Pan Jezus na krzyżu. Z drugiéj strony drogi, przeciw téj saméj kaplicy, kaplica z drzwiami także kracianemi, gdzie stoi Najświętsza Panna żałosna, i św. Jan przeciw Panu Jezusowi ukrzyżowanemu, za niemi trzy Marye płaczące, statuy ryte wielkie, wotów jest dość, tam i ja uczyniłem pierwsze wotum: siebie, żonę, dzieci i cały dom ofiarując.
31^go^. Do Trewizu niemieckiego arcyprzeklętéj drogi mil dwie. Do Pontewy mil 2 skałami; tu granica z Włochami: stałem pod znakiem orła polskiego z napisem: hospicium Inclytae
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 79
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
duchowną piłem. Całowałem miejsce ukrzyżowania jego/ zdjęcia z krzyża/ pogrzebu i wniebowstąpienia: to jest Golgotę świętą/ i grób jego Prześwięty/ i świętą Górę oliwną. A przytym i insze miejsca od Zbawiciela mego zwiastującego pokoj deptane całowałem. Całowałem i grób Przeczystej świętej Paniej naszej Bogarodzice zawżdy Panny Mariej w Getsemani/ i na wszystkich tych miejscach o tobie o Przezacny narodzie Ruski do Pana naszego i Boga JEzusa Chrystusa modlitwy przynosiłem/ aby nam to z łaski swej świętej darować raczył/ o co on sam za nami miłosiernego Boga Ojca swego prosił. Apologia Eccl. c. 6. Deuteron c. 32 Do Narodu
duchowną piłem. Cáłowáłem mieysce vkrzyżowánia iego/ zdięćia z krzyżá/ pogrzebu y wniebowstąpienia: to iest Golgotę świętą/ y grob iego Prześwięty/ y świętą Gorę oliwną. A przytym y insze mieyscá od Zbáwicielá mego zwiástuiącego pokoy deptáne cáłowałem. Cáłowałem y grob Przeczystey świetey Pániey nászey Bogárodźice záwżdy Pánny Máriey w Gethsemáni/ y ná wszystkich tych mieyscách o tobie o Przezacny narodźie Ruski do Páná nászego y Bogá JEzusá Christusa modlitwy przynośiłem/ áby nam to z łáski swey świętey dárowáć raczył/ o co on sam zá námi miłośiernego Bogá Oycá swego prośił. Apologia Eccl. c. 6. Deuteron c. 32 Do Narodu
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 5
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
w Ceremoniach z sobą różnimy/ które niebiorą się w rozdział wiary) aniżeli z temi/ którzy we wszytkim tym od nas są różnymi i przeciwnemi. Z Rzymiany zgadzamy się w Artykułach wiary. Bo także wierzymy w Boga w Trójcy jednego/ w Ojca nierodzonego/ w Syna od Ojca przed wieki/ a z Mariej P. Matki pod laty urodzonego/ i w Ducha Z. od Ojca i od Syna/ a według nas przez Syna (jednoż to) pochodzącego. A Heretycy różni/ różnie o Przenaświętszej Trójcy wierzą i nauczają/ albo Syna nierównym w Bóstwie Boga Ojcu czynią/ albo nie po Katolicku/ o wcieleniu/ męce
w Ceremoniách z sobą rożnimy/ ktore niebiorą sie w rozdźiał wiáry) ániżeli z temi/ ktorzy we wszytkim tym od nas są rożnymi y przećiwnemi. Z Rzymiány zgadzamy sie w Artykułách wiáry. Bo tákże wierzymy w Bogá w Troycy iednego/ w Oycá nierodzonego/ w Syná od Oycá przed wieki/ á z Máriey P. Mátki pod láty vrodzonego/ y w Duchá S. od Oycá y od Syná/ á według nas przez Syná (iednoż to) pochodzącego. A Hęretycy rożni/ rożnie o Przenaświętszey Troycy wierzą y náuczáią/ álbo Syná nierownym w Bostwie Bogá Oycu czynią/ álbo nie po Kátholicku/ o wćieleniu/ męce
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 202
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
zgromadzili Stany Rzeczypospolitej, i wzgardzonego Niemiecka edukacja Kazimierza umyślili rewokować na Tron, po którego zaraz wyprawili Posłów, (*) którzy za dyspensą Ojca Z. Benedykta IX. przez interpozycją Henryka Cesarza sprowadzili, i ukoronowali Królem. KAZIMIERZA I. Mnicha Odebrawszy od Henryka Cesarza Korony przez Ryksę jemu darowane: Kazimierz ożenił się z Marią Dobrogniewną Siostrą Jarosława Książęcia Ruskiego ukoronowaną w Gnieźnie, za co ustapił Jarosławowi Księstwa Ruskie zawojowane przez Chrabrego. Uspokoił potym wszelkie najazdy, Mastausa Koniuszego Ojca swego chcącego Książęciem Płockim się uczynić, przy pomocy Jaczwingów, i Prusaków mu pomagających zniósł, za co go potym Prusowie obiesili i nagrobek napisali: Alta petisti, alta tene.
zgromadźili Stany Rzeczypospolitey, i wzgardzonego Niemiecka edukacya Kaźimierza umyślili rewokować na Tron, po którego zaraz wyprawili Posłów, (*) którzy za dyspensą Oyca S. Benedykta IX. przez interpozycyą Henryka Cesarza sprowadźili, i ukoronowali Królem. KAZIMIERZA I. Mnicha Odebrawszy od Henryka Cesarza Korony przez Ryxę jemu darowane: Kaźimierz ożenił śię z Maryą Dobrogniewną Siostrą Jarosława Xiążęćia Ruskiego ukoronowaną w Gnieznie, za co ustapił Jarosławowi Xięstwa Ruskie zawojowane przez Chrabrego. Uspokoił potym wszelkie najazdy, Mastausa Koniuszego Oyca swego chcącego Xiążęćiem Płockim śię uczynić, przy pomocy Jaczwingów, i Prusaków mu pomagających zniósł, za co go potym Prusowie obieśili i nagrobek napisali: Alta petisti, alta tene.
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 13
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
, Panowie Helenie Kraków oddają i Zamek, Miecisław i powtórnie tegóż sposobu zażywa z Heleną, żeby miała wzgląd na starość jego. Ta znowu ustępuje jemu Rządu Krakowskiego, Miecisław intronizowany, znowu myślał Leszkowi wszystko wziąć, ale tym czasem umarł pochowany w Kaliszu w Kościele Z. Pawła przez siebie wymurowanym, gdksie teraz Kolegiata Panny Maryj, zostawił Synów Władysława Laskonogiego, i Ottona. Po śmierci jego znowu Leszko Biały przez Stany obrany Monarchą Polskim Roku 1206. który uspokoiwszy się wewnętrznie z Władysławem Laskonogim, którego była wezwała na Tron fakcja Mikołaja Wojewody Krakowskiego, i trzy lata rządził, ale ustąpił Leszkowi, jako Kromer świadczy. Swatopełka po śmierci Mszczugiusza Ojca jego
, Panowie Helenie Kraków oddają i Zamek, Miecisław i powtórnie tegóż sposobu zażywa z Heleną, żeby miała wzgląd na starość jego. Ta znowu ustępuje jemu Rządu Krakowskiego, Miecisław intronizowany, znowu myślał Leszkowi wszystko wźiąć, ale tym czasem umarł pochowany w Kaliszu w Kośćiele S. Pawła przez śiebie wymurowanym, gdxie teraz Kollegiata Panny Maryi, zostawił Synów Władysława Laskonogiego, i Ottona. Po śmierći jego znowu Leszko Biały przez Stany obrany Monarchą Polskim Roku 1206. który uspokoiwszy śię wewnętrznie z Władysławem Laskonogim, którego była wezwała na Tron fakcya Mikołaja Wojewody Krakowskiego, i trzy lata rządźił, ale ustąpił Leszkowi, jako Kromer świadczy. Swatopełka po śmierći Mszczugiusza Oyca jego
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 26
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
niego miała być tragedia Gliniańska, o której że żaden Autor nie pisze, ja też nie wylatuję z piórem nie pewnych lubo zagęszczonych manuskryptów. Po śmierci Ludwika Stany Rzeczypospolitej zgromadzone, według Długosza w Radomsku, złączywszy rozróżnione myśli, umyślili decyzją stwierdzoną Sejmem Wiślickim wysłania Posłów do Węgier po Jadwigę Córkę młodszą Ludwika, wzgardziwszy Zygmuntem Mężem Maryj starszej, ale Elżbieta Matka jej nie tracąc nadziei Posłom zwłóczyła Jadwigi[...] na[...] ten czas młodej wysłanie do Polski, a tym czasem w owdowiałej Ojczyźnie kłótnie i Scysje górę wzieły, i Semowit Książę Mazowiecki, według Kromera, przywłaszczył sobi Łęzyckie i Kujaw. Województwa. Elżbieta perswazjami Posłów codziennych, i postrachem odmiany Elekcyj zmiękczona,
niego miała być tragedya Gliniańska, o którey że żaden Autor nie pisze, ja też nie wylatuję z piórem nie pewnych lubo zagęszczonych manuskryptów. Po śmierći Ludwika Stany Rzeczypospolitey zgromadzone, według Długosza w Radomsku, złączywszy rozróżnione myśli, umyślili decyzyą stwierdzoną Seymem Wislickim wysłania Posłów do Węgier po Jadwigę Córkę młodszą Ludwika, wzgardźiwszy Zygmuntem Mężem Maryi starszey, ale Elżbieta Matka jey nie tracąc nadźiei Posłom zwłóczyła Jadwigi[...] na[...] ten czas młodey wysłanie do Polski, á tym czasem w owdowiałey Oyczyźnie kłótnie i Scyssye górę wźiéły, i Semowit Xiążę Mazowiecki, według Kromera, przywłaszczył sobi Łęzyckie i Kujaw. Wojewodztwa. Elżbieta perswazyami Posłów codziennych, i postrachem odmiany Elekcyi zmiękczona,
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 46
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
zaś wojska tylko 300. zginęło, Smoleńsk się przy Moskwie został mocno od nich ufortyfikowany, i w ten sam czas Tatarowie po kilka razy od Polaków zniesieni. Roku 1515. Zygmunt wraz z Władysławem Królem Czeskim i Węgierskim, i Ludwikiem Synem jego byli w Wiedniu, mile przyjęci od Maksymiliana Cesarza, który Ludwika zaręczył z Marią Filipa Króla Córką, a Annę Córkę Władysława zaślubił Synówcowi swemu, i Królową koronował, tam miedzy Monarchami wieczny zawarty Pokój, przeciw wszelkiemu nieprzyjacielowi i Wenecka Rzeczpospolita weń weszła przeciw Turkom, a Magister Pruski, od Cesarza obligowany żeby wypełnił Homagium Królestwu Polskiemu. Roku 1518. Zygmunt po zmarłej pierwszej Zonie ożenił się z Boną
zaś woyska tylko 300. zginęło, Smoleńsk śię przy Moskwie został mocno od nich ufortyfikowany, i w ten sam czas Tatarowie po kilka razy od Polaków znieśieni. Roku 1515. Zygmunt wraz z Władysławem Królem Czeskim i Węgierskim, i Ludwikiem Synem jego byli w Wiedniu, mile przyjęći od Maxymiliana Cesarza, który Ludwika zaręczył z Maryą Filippa Króla Córką, á Annę Córkę Władysława zaślubił Synówcowi swemu, i Królową koronował, tam miedzy Monarchami wieczny zawarty Pokóy, przećiw wszelkiemu nieprzyjaćielowi i Wenecka Rzeczpospolita weń weszła przećiw Turkom, á Magister Pruski, od Cesarza obligowany żeby wypełnił Homagium Królestwu Polskiemu. Roku 1518. Zygmunt po zmarłey pierwszey Zonie ożenił śię z Boną
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 63
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
. Królowa Córkę powiła. Roku 1644. Królowa przy dziecięciu umarła w Krakowie pochowana. Tatarów 30000. wpadli w Podole, ale od Koniecpolskiego porażeni i wygnani. Tegoż Roku szyby solne w Wieliczce gorzały aż w drugim Roku przestały z wielkim decessem intrat Królewskich. Roku 1645. Król z konsensem Stanów wysłał Posłów po Ludowikę Marią Córkę Książęcia Mantuańskiego u Dworu Francuskiego bawiąca się, z którą sprowadzoną wziął ślub Roku 1646. 15. Lipca w Warszawie, w tenże sam dzień Koniecpolski Wielki Wódz, i Hetman Polski umarł. Roku 1647.[...] Syn Kroewski Zygmunt Kazimierz 8. lat mający umarł z wielkim żalem Dworu. Roku 1648. 20.
. Królowa Córkę powiła. Roku 1644. Królowa przy dźiećięćiu umarła w Krakowie pochowana. Tatarów 30000. wpadli w Podole, ale od Koniecpolskiego porażeni i wygnani. Tegoż Roku szyby solne w Wieliczce gorzały aż w drugim Roku przestały z wielkim decessem intrat Królewskich. Roku 1645. Król z konsensem Stanów wysłał Posłów po Ludowikę Maryą Córkę Xiążęćia Mantuańskiego u Dworu Francuskiego bawiąca śię, z którą sprowadzoną wźiął slub Roku 1646. 15. Lipca w Warszawie, w tenże sam dźień Koniecpolski Wielki Wódz, i Hetman Polski umarł. Roku 1647.[...] Syn Króewski Zygmunt Kaźimierz 8. lat mający umarł z wielkim żalem Dworu. Roku 1648. 20.
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 86
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
