pokoju skończył/ i w miłości z obojej strony jest zamkniony. Po trzecie dochodzę od Greków/ iż oni i teraz Synod ten po Grecku drukowany przechowywają/ taki słowo do słowa/ jaki jest po Polsku u nas przełożony: czytają go/ i rozsądniejszy w poszanowaniu mają/ i nikt z poważniejszych przeciwo niemu/ po czasiech Markowych. i jedną literą napisać co niepoważył się. Poczwarte dochodzę tego od Greaków/ iż Marek Metropolit Efeski/ który sam tylko jeden na ten Synod podpisać się niepozwolił/ jawny Florenckiego Synodu nieprzyjaciel/ pisawszy wiele przeciwo niemu: o tym jednak/ co ten Kleryk do nas kłamliwie podał/ w żadnym swym skrypcie
pokoiu skońcżył/ y w miłośći z oboiey strony iest zámkniony. Po trzećie dochodzę od Grękow/ iż oni y teraz Synod ten po Graecku drukowány przechowywáią/ táki słowo do słowá/ iáki iest po Polsku v nas przełożony: cżytáią go/ y rozsądnieyszy w poszánowániu máią/ y nikt z poważnieyszych przećiwo niemu/ po czáśiech Márkowych. y iedną literą nápisáć co niepoważył sie. Poczwarte dochodzę tego od Greakow/ iż Márek Metropolit Epheski/ ktory sam tylko ieden ná ten Synod podpisáć sie niepozwolił/ iáwny Florentskiego Synodu nieprzyiaćiel/ pisawszy wiele przećiwo niemu: o tym iednák/ co ten Klerik do nas kłamliwie podał/ w żadnym swym scripćie
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 84
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
z Dekretów Trybunalskich, kto tego ma Autora godnego, niech wartuje. Anglia stante Catholicismo tak jako i Polska pokazała sprawiedliwy rigor Roku 1255 na Żydach w Linkolmie mieście, za zabicie ośmioletniego Dziecięcia, gdy Pryncypała Żyda końmi roztargano, a 90 Complices Obrzezanców różną a tyrańską śmiercią ukarano. Teraz recentissimè w Województwie Kijowskim pod Zytomirzem w Markowy wolicy na sam Wielki Piątek, Dziecię w Czwartym roku Stefana Studzieńskiego, Adama i Ewy z Wychowskich Studzińskich Małżonków, Szlachetnie Urodzonych, w lasku bliskim zabłąkane dnia 20 Kwietnia znalazłszy a przez Sabasz swój i Wielkanoc swoją w tenże sabasz przypadającą przetrwawszy, z soboty na Wielkanoc naszę Żydów kilkunastu się prędko zebrawszy zamordowali. Rany po
z Dekretow Trybunalskich, kto tego ma Autora godnego, niech wartuie. Anglia stante Catholicismo tak iako y Polska pokazała sprawiedliwy rigor Roku 1255 na Zydach w Linkolmie mieście, za zabicie ośmioletniego Dziecięcia, gdy Pryncypała Zyda końmi rostargano, a 90 Complices Obrzezancow rożną a tyrańską smiercią ukarano. Teraz recentissimè w Woiewodztwie Kiiowskim pod Zytomirzem w Markowy wolicy na sam Wielki Piątek, Dziecie w Czwartym roku Stefana Studzieńskiego, Adama y Ewy z Wychowskich Studzinskich Małżonkow, Szlachetnie Urodzonych, w lasku bliskim zabłąkane dnia 20 Kwietnia znalazłszy a przez Sabasz swoy y Wielkanoc swoią w tenże sabasz przypadaiącą przetrwawszy, z soboty na Wielkanoc naszę Zydow kilkunastu się prętko zebrawszy zamordowali. Rany po
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 384
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
opowiedział, że osobą swą iść chciał, dokładając tego, iż za sprawiedliwością swoją a pomocą bożą obrałby to radniej, sam a sam z nieprzyjacielem czynić, niżby za stoczeniem ku bitwie wojsk siła krwie chrześcijańskiej wylać się miało. Przeto w roku tymże 1567 ruszył się z Wilna już w jesieni, pierwej do Markowa, a potym do Radoszkowic, gdzie szyk był. Z której zasię przyczyny ta wojna nie doszła i co za poselstwo do króla od moskiewskiego było, Kozłów Moskwicin jako zginął, Szyling jako w więzienie wzięt, przestąpić to słuszniej jest, niż pisać. Lecz tego zamilczeć się nie godzi, iż od R. P.
opowiedział, że osobą swą iść chciał, dokładając tego, iż za sprawiedliwością swoją a pomocą bożą obrałby to radniej, sam a sam z nieprzyjacielem czynić, niżby za stoczeniem ku bitwie wojsk siła krwie chrześciańskiej wylać się miało. Przeto w roku tymże 1567 ruszył się z Wilna już w jesieni, pierwej do Markowa, a potym do Radoszkowic, gdzie szyk był. Z której zasię przyczyny ta wojna nie doszła i co za poselstwo do króla od moskiewskiego było, Kozłow Moskwicin jako zginął, Szyling jako w więzienie wzięt, przestąpić to słuszniej jest, niż pisać. Lecz tego zamilczeć się nie godzi, iż od R. P.
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 234
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
Państwo/ by za sarną ogon. Wysilił się w rozum/ by sarna w ogon. Wet za wet darmo nic. Wszędzie na błazny kapie. Wziął na kieł. Ouid. Prouerbiorum Polonicorum 90
Wyprawił go z kuszą na wrocble. Widzę że nie pęć. Wziął to Diabeł za stary dług. Wolałbym w Markowej świnie paść. W Karczmie nie masz Pana. Wyjechał by wesz na czoło. Wydał go na mięśne jatki. WIęcej gość za godzinę w cudzym domu ujźrzy/ niż gospodarz za rok. Wydał go na rzeź. Ważywszy na Ryby/ a na pieprz nie ważyć? 100 PROVERBIORVM POLONICORVM CENTVRIA DECIMA SEPTIMA.
W Czepku się
Páństwo/ by zá sárną ogon. Wyśilił się w rozum/ by sárna w ogon. Wet zá wet dármo nic. Wszędźie ná błazny kápie. Wźiął ná kieł. Ouid. Prouerbiorum Polonicorum 90
Wypráwił go z kuszą ná wrocble. Widzę że nie pęć. Wźiął to Diabeł zá stáry dług. Wolałbym w Márkowey świnie páść. W Kárcżmie nie mász Páná. Wyiechał by wesz ná cżoło. Wydał go ná mięśne iátki. WIęcey gość zá godźinę w cudzym domu vyźrzy/ niż gospodarz zá rok. Wydał go ná rzeź. Ważywszy ná Ryby/ á ná pieprz nie ważyć? 100 PROVERBIORVM POLONICORVM CENTVRIA DECIMA SEPTIMA.
W Cżepku się
Skrót tekstu: RysProv
Strona: I4v
Tytuł:
Proverbium polonicorum
Autor:
Salomon Rysiński
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przysłowia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
szpitala zwiniarskiego nadany, szpitalowi żyta daje kor. 4, jęczmienia kor. 1½, grochu ½ korca do szpitala i 5 for drew. Podatki publiczne . Gburzy, osiadłość, zakład pański i co dają:
Gburzy
Woły
Konie
Krowy
Żyto
Jęczm.
Owies
Gęsi
Kapł.
Jaja
Fl.
gr.
Pęchta Pokój Łabendz Pałka Na Markowym dannik Zaprawni ut supra Sołtysi Kaczmarz Leman Liczner Jesionkowski Suma
2 2 2 2 2 - - - - - -
2 2 2 2 - - - - - - -
4 2 2 3 - - - - - - -
1 1 1 1 - - - - - - -
1 1 1 1 2 1
szpitala zwiniarskiego nadany, szpitalowi żyta daje kor. 4, jęczmienia kor. 1½, grochu ½ korca do szpitala i 5 for drew. Podatki publiczne . Gburzy, osiadłość, zakład pański i co dają:
Gburzy
Woły
Konie
Krowy
Żyto
Jęczm.
Owies
Gęsi
Kapł.
Jaja
Fl.
gr.
Pęchta Pokoy Łabendz Pałka Na Markowym dannik Zaprawni ut supra Sołtysi Kaczmarz Leman Liczner Jesionkowski Summa
2 2 2 2 2 - - - - - -
2 2 2 2 - - - - - - -
4 2 2 3 - - - - - - -
1 1 1 1 - - - - - - -
1 1 1 1 2 1
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 207
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
, oddawszy światu, brały wrone płaty z podłemi szaty.
Ale i ty więc, śrzebrną laską wsparty, proś pilnie Boga o pokój wydarty; nie widzisz, jakie szturmy od twych łotrów dźwiga gród Piotrów?
Czego nie umie, ach, chciwość bezmierna, bo z nią się miesza drużyna niewierna; patrz, co Markowe cierpią dzisia włości od niecnych gości.
Głos zaraźliwy wnieśli tam z Genewy, z czystą pszenicą pomieszał wróg plewy, a nie odwiane, jeśli ta im dłużejwojna posłuży.
O miasto, co je Neptun sam trójzęby wywiódł, spoiwszy ślepe w morzu grzępy, którego dzielność, mądrze wiodąc wiosła, nieba doniosła.
Które
, oddawszy światu, brały wrone płaty z podłemi szaty.
Ale i ty więc, śrzebrną laską wsparty, proś pilnie Boga o pokój wydarty; nie widzisz, jakie szturmy od twych łotrów dźwiga gród Piotrów?
Czego nie umie, ach, chciwość bezmierna, bo z nią się miesza drużyna niewierna; patrz, co Markowe cierpią dzisia włości od niecnych gości.
Głos zaraźliwy wnieśli tam z Genewy, z czystą pszenicą pomieszał wróg plewy, a nie odwiane, jeśli ta im dłużéjwojna posłuży.
O miasto, co je Neptun sam trójzęby wywiódł, spoiwszy ślepe w morzu grzępy, którego dzielność, mądrze wiodąc wiosła, nieba doniosła.
Które
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 294
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
DIARYVSZ Wiadomości od wyjazdu K. I. M. z Wilna do Smoleńska.
18. Augu. Król Jego M. ruszył się z Wilna ku Orszy/ tego dnia armatę wielką i polną przed sobą wysławszy/ do Lawaryszek na noc przybył. 19. Nazajutrz do Ostrowa. 20 Do Smorgon. 21. Do Markowa gdzie P. Kanclerz L K. I. M. czestował. 22. Do Mołodeczna/ gdzie Kozak pana Starosty Orszańskiego przybiegł/ dawając znać/ że Skopin przybywszy Szwedom pogromionym przez pana Aleksandra Zborowskiego na pomoc/ odwrót uczynił z temiż ludźmi/ i bez wieści zszedszy pana Zborowskiego z wygranej triumfujacy/ nazbyt ubezpieczone tak
DIARIVSZ Wiadomosci od wyiazdu K. I. M. z Wilna do Smolenska.
18. Augu. Krol Iego M. ruszył sie z Wilná ku Orszy/ tego dniá ármatę wielką y polną przed sobą wysławszy/ do Láwáryszek ná noc przybył. 19. Názáiutrz do Ostrowá. 20 Do Smorgon. 21. Do Markowá gdźie P. Kánclerz L K. I. M. czestował. 22. Do Mołodeczna/ gdźie Kozak páná Stárosty Orszánskiego przybiegł/ dawáiąc znáć/ że Skopin przybywszy Szwedom pogromionym przez pána Alexándrá Zborowskiego ná pomoc/ odwrot vczynił z temisz ludźmi/ y bez wieśći zszedszy páná Zborowskiego z wygráney triumphuiacy/ názbyt vbespieczone ták
Skrót tekstu: BielDiar
Strona: A
Tytuł:
Diariusz wiadomości od wyjazdu króla z Wilna do Smoleńska
Autor:
Samuel Bielski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
Posowa nad izbą, sienią i komorą dobra. Stoi pod dachem od dołu gontami, słomą od góry pokryta - złym. Mieszka w tej chałupie Jan Baran chałupnik, żonę Zofiją tego samego imienia i córkie mający. Koni parę, świnię, żelaza płużne, radlicę, kosę ze dwora mający. Mieszka przy tym gospodarzu komornica Markowa, synów Mateusza i Szymona, córkę Małgorzatę mająca. Stodoła na ogrodzie.
Chałupa z wystawą, sienią, izbą i komorą z gruntu reparacji potrzebna. Komin z piecem zły, okna 2, oba całe. Mieszka w tej chałupie komornik Roch, żonę Annę, Stanisława syna mający, który przedtym był w szkołach, teraz
Posowa nad izbą, sienią i komorą dobra. Stoi pod dachem od dołu gontami, słomą od góry pokryta - złym. Mieszka w tej chałupie Jan Baran chałupnik, żonę Zofiją tego samego imienia i córkie mający. Koni parę, świnię, żelaza płużne, radlicę, kosę ze dwora mający. Mieszka przy tym gospodarzu komornica Markowa, synów Mateusza i Szymona, córkę Małgorzatę mająca. Stodoła na ogrodzie.
Chałupa z wystawą, sienią, izbą i komorą z gruntu reparacyi potrzebna. Komin z piecem zły, okna 2, oba całe. Mieszka w tej chałupie komornik Roch, żonę Annę, Stanisława syna mający, który przedtym był w szkołach, teraz
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 229
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
Mościowka, Hołubiatyn, Zarki, Radki, Czarnyszowka, Kalinowka, Turbrejowka, Spiczynce, Oranszczyzna, Czarniawka, Łozowki, Popielnia, Oparypsy, Poczaiki, Szwarców, Szelężeniowka, Krzywoszynce, Minkowce, Wierzbowka, Buhałowka, Jerzyki, Halczyn, Wolicza, Zarubince, Woitowce wielkie, Woitowce małe, Sokolcze, Lisowce, Kozłowka, Markowa wola, Minnicowa wola, Malyszów, Horodyszcze, Wierzbów, Komorowka, Starosiele,
Andrusowka, Harapowka, Czarnoroska, Bystrzyk, Niegorzec, Krasnosiołka, Bałamótowka, Kryłowka, Ihnatynie, Serdelów, Zyrosławka, Wolica. Włość ta skupiona od Św. Pamięci Jego Mści Pana Tomasza Zamoiskiego Kanclerza, Wielkiego Koronnego, za Sumę zł.
Mościowka, Hołubiatyn, Zarki, Radki, Czarnyszowka, Kalinowka, Turbreiowka, Spiczynce, Oranszczyzna, Czarniawka, Łozowki, Popielnia, Oparypsy, Poczaiki, Szwarcow, Szelężeniowka, Krzywoszynce, Minkowce, Wierzbowka, Buhałowka, Jerzyki, Halczyn, Wolicza, Zarubince, Woitowce wielkie, Woitowce małe, Sokolcze, Lisowce, Kozłowka, Markowa wola, Minnicowa wola, Malyszów, Horodyszcze, Wierzbów, Komorowka, Starosiele,
Andrusowka, Harapowka, Czarnoroska, Bystrzyk, Niegorzec, Krasnosiołka, Bałamótowka, Kryłowka, Ihnatynie, Serdelow, Zyrosławka, Wolica. Włość ta skupiona od Św. Pamięci Jego Mści Pana Tomasza Zamoiskiego Kanclerza, Wielkiego Koronnego, za Summę zł.
Skrót tekstu: ConKoniec
Strona: 367
Tytuł:
Connotatio ...Koniecpolskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1672
Data wydania (nie wcześniej niż):
1672
Data wydania (nie później niż):
1672
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
