kozle: pierwsza część ku zachodowi równała się wielkości człowieka, druga ku wschodowi większa jeszcze była.
541
115. Deszcz krwawy: miasto Pompejopolis trzęsieniem ziemi obalone. Dyrrahium zaś, Korynt, i Anakserb wCilicyj nadwątlone. Miasto Edessenów powodzią rzeki Ścirtus zalane, po której znagła osuszonej ukazała się, (jako powiadają) tablica marmorowa literami Hieroglificznemi wyrażająca te słowa: Saltabit civi saltum saltator acerbum.
Powietrze powszechnie wszczeło się w Peluzium, a najbardziej zniszczyło Konstantynopol.
541 zaćmienie słońca.
543 i 544 trzęsienie ziemi powszechne, powietrze na wschodzie.
548 zimo trzęsienie gwałtowne w Konstantynopolu i indziej bez szkody jednak. Wody Nilu wezbrały do wysokości 16 łokci, zalały
kozle: pierwsza część ku zachodowi rownała się wielkości człowieka, druga ku wschodowi większa ieszcze była.
541
115. Deszcz krwawy: miasto Pompeiopolis trzęsieniem ziemi obalone. Dyrrahium zaś, Korynth, y Anaxerb wCilicyi nadwątlone. Miasto Edessenow powodzią rzeki Scirtus zalane, po którey znagła osuszoney ukazała się, (iako powiadaią) tablica marmorowa literami Hieroglyphicznemi wyrażaiąca te słowa: Saltabit civi saltum saltator acerbum.
Powietrze powszechnie wszczeło się w Peluzium, a naybardziey zniszczyło Konstantynopol.
541 zaćmienie słońca.
543 y 544 trzęsienie ziemi powszechne, powietrze na wschodzie.
548 zimo trzęsienie gwałtowne w Konstantynopolu y indziey bez szkody iednak. Wody Nilu wezbrały do wysokosci 16 łokci, zalały
Skrót tekstu: BohJProg_II
Strona: 29
Tytuł:
Prognostyk Zły czy Dobry Komety Roku 1769 y 1770
Autor:
Jan Bohomolec
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki, traktaty
Tematyka:
astronomia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1770
Data wydania (nie wcześniej niż):
1770
Data wydania (nie później niż):
1770
mokry czas, a kiedy sucho abo mroźno, w półpięty. Tonstenstein kupił je do Skocjej i po dziś dzień grają.
Z Ciemiężyna do Trójbiedzic, P. Kopsadło. Hortulan abo ogrodnik, z Wyszogroda rodzic, miał kota, co mu wszytko w ogrodzie pomagał: i kropił, i sadził; a był morągowaty jako marmorowy. Był tak wyćwiczony, że kiedy mu zagrał na czym, podniózszy się i ogona, skakał w takt. Świecę na stole trzymał; ale jeśli głodny, to nic nie chciał robić, a bestia był tak trzeźwy, tak wierny, że nigdy pijanego ani z pieniędzmi nie widać było. Psów się jako żyw bojał
mokry czas, a kiedy sucho abo mroźno, w półpięty. Tonstenstein kupił je do Skocyej i po dziś dzień grają.
Z Ciemiężyna do Trójbiedzic, P. Kopsadło. Hortulan abo ogrodnik, z Wyszogroda rodzic, miał kota, co mu wszytko w ogrodzie pomagał: i kropił, i sadził; a był morągowaty jako marmorowy. Był tak wyćwiczony, że kiedy mu zagrał na czym, podniózszy się i ogona, skakał w takt. Świecę na stole trzymał; ale jeśli głodny, to nic nie chciał robić, a bestya był tak trzeźwy, tak wierny, że nigdy pijanego ani z pieniądzmi nie widać było. Psów się jako żyw bojał
Skrót tekstu: NowSakBad
Strona: 333
Tytuł:
Sakwy
Autor:
Cadasylan Nowohracki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
nie wcześniej niż 1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
słowa gdzieś napisał: PRZEMOWA
Ipse haec ego scripsi et spolia Celtica dicavi; czego fides penes autorem.
O jako wiele potentatów świata, jako wiele filozofów desudavit, żeby pamiątkę na świecie swoje, nie tylko dzieł wielkich i dowodów mądrości, ale też twarzy, osoby i statury potomności zostawili! Pełen był Rzym: pełna Grecja marmorowych, alabastrowych, miedzianych, pełne ich kościoły i srebrnych i złotych, rzniętych i odlewanych kolosów, kolumn i piramidów. Aleć ut vultus hominum ita simulacra vultus imbecilia et mortalia sunt. Forma mentis aeterna, quam teuere et exprimer e non per alienam maleriam et artem, sed tuis ipse moribus possis, które nie w
słowa gdzieś napisał: PRZEMOWA
Ipse haec ego scripsi et spolia Celtica dicavi; czego fides penes autorem.
O jako wiele potentatów świata, jako wiele filozofów desudavit, żeby pamiątkę na świecie swoje, nie tylko dzieł wielkich i dowodów mądrości, ale też twarzy, osoby i statury potomności zostawili! Pełen był Rzym: pełna Grecja marmorowych, alabastrowych, miedzianych, pełne ich kościoły i srebrnych i złotych, rzniętych i odlewanych kolosów, kolumn i piramidów. Aleć ut vultus hominum ita simulacra vultus imbecilia et mortalia sunt. Forma mentis aeterna, quam teuere et exprimer e non per alienam maleriam et artem, sed tuis ipse moribus possis, które nie w
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 356
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
czujac z tylemi kupami: Rzecze Perseus/ gdyż mi gwałt czynicie sami/ Z nieprzyjacielem na waz już nałożyć muszę. Odwróc oczy/ ktośkolwiek na ma łaskaw duszę: I wskazał Gorgoński łeb. Tessal się ozowie/ Patrz inszeg oktroego tkną twoi dziwowie: Ten jakoż z ręku oszczep pchnąc groził śmiertelny/ Tak z niego marmorowy słup stanął rzetelny. Z nim Ampiks o bok stojąc/ pierś przeszyc żelazem Mężnego Lincidy chciał; ręka pod tym razem Skamiała/ ani więcej nią/ tam/ lub sam ruszył ALe Nileus który synem się być tuszył Nila siedmiorzecznego/ siedm z tąd za herb rytych Miał rzek na tarczy/ srebrem/ złotem znakomitych:
czuiac z tylemi kupámi: Rzecze Perseus/ gdyz mi gwałt czynićie sámi/ Z nieprzyiaćielem ná waz iuż nałożyć muszę. Odwroc oczy/ ktośkolwiek ná ma łáskaw duszę: Y wskazał Gorgonski łeb. Tessal się ozowie/ Pátrz inszeg oktroego tkną twoi dźiwowie: Ten iákoż z ręku oszczep pchnąc groźił śmiertelny/ Ták z niego mármorowy słup stánął rzetelny. Z nim Ampix o bok stoiąc/ pierś przeszyc żelázem Mężnego Lyncidy chćiał; ręká pod tym rázem Skámiałá/ áni więcey nią/ tám/ lub sám ruszył ALe Nileus ktory synem się być tuszył Nilá śiedmiorzecznego/ śiedm z tąd zá herb rytych Miał rzek ná tarczy/ srebrem/ złotem znákomitych:
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 110
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
barków idacych: jedna drugiej siostry/ Usta widziała gdy w nos zmykały się ostry. Chcąc się w tym zachiwanemi tłuc ramiony/ wściorki Poszły w powietrze/ sroczki borowe przyskorki. Do tych miast/ trwa w tym ptastwie/ mowność starożytnia Świegotliwość chrapliwa/ i chuć gwary zbytnia. Księga Piąta. Przeobrażenia Tessal w słup marmorowy. Ampiks także. Nileus także. Księga Piąta. Eryk także. Astyagis także. Dwieście Cefenów z Fionowej strony w Marmorowe stupy. Fineus sięPerseowi modli. Przeobrażenia Tenże w kamień. Pratus w kamień. Polodektes w kamień Księga Piąta. Meduski koń Pegas który kopytem zrzodło Helikońskie wybił. Pyreneus zawabione Muzy znieważyc chce.
bárkow idacych: iedná drugiey śiostry/ Vstá widźiáłá gdy w nos zmykały się ostry. Chcąc się w tym záchiwanemi tłuc rámiony/ wśćiorki Poszły w powietrze/ sroczki borowe przyskorki. Do tych miast/ trwa w tym ptastwie/ mowność starożytnia Swiegotliwość chrápliwa/ y chuć gwary zbytnia. Kśięgá Piąta. Przeobráżenia Tessal w słup mármorowy. Ampix tákże. Nileus tákże. Kśięgá Piąta. Eryk tákże. Astyagis tákże. Dwieśćie Cephenow z Phionowey strony w Mármorowe stupy. Phineus sięPerseowi modli. Przeobráżenia Tenże w kámień. Pratus w kámień. Polodektes w kámień Kśięgá Piąta. Meduski koń Pegas ktory kopytem zrzodło Helikonskie wybił. Pyreneus záwabione Muzy znieważyc chce.
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 126
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
/ wściorki Poszły w powietrze/ sroczki borowe przyskorki. Do tych miast/ trwa w tym ptastwie/ mowność starożytnia Świegotliwość chrapliwa/ i chuć gwary zbytnia. Księga Piąta. Przeobrażenia Tessal w słup marmorowy. Ampiks także. Nileus także. Księga Piąta. Eryk także. Astyagis także. Dwieście Cefenów z Fionowej strony w Marmorowe stupy. Fineus sięPerseowi modli. Przeobrażenia Tenże w kamień. Pratus w kamień. Polodektes w kamień Księga Piąta. Meduski koń Pegas który kopytem zrzodło Helikońskie wybił. Pyreneus zawabione Muzy znieważyc chce. Musa w ptaki Przeobrażenia On zaniemi puściwszy się szyje łamie. Pierowny nasiły na musy Parnaskie. Ich Piesń Księga Piąta
/ wśćiorki Poszły w powietrze/ sroczki borowe przyskorki. Do tych miast/ trwa w tym ptastwie/ mowność starożytnia Swiegotliwość chrápliwa/ y chuć gwary zbytnia. Kśięgá Piąta. Przeobráżenia Tessal w słup mármorowy. Ampix tákże. Nileus tákże. Kśięgá Piąta. Eryk tákże. Astyagis tákże. Dwieśćie Cephenow z Phionowey strony w Mármorowe stupy. Phineus sięPerseowi modli. Przeobráżenia Tenże w kámień. Pratus w kámień. Polodektes w kámień Kśięgá Piąta. Meduski koń Pegas ktory kopytem zrzodło Helikonskie wybił. Pyreneus záwabione Muzy znieważyc chce. Musa w ptaki Przeobráżenia On zániemi puśćiwszy się szyie łámie. Pierowny násiły na musy Parnaskie. Ich Piesń Kśięgá Piąta
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 126
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
gniewem/ Androgeowej słusznymi/ krwie dochodzi/ lewem. Wprzód jednak przyjacielskich posilków dociaga: I morzem/ gdzie dojść może/ armatą zasiąga. Astypalskie królestwa stąd/ z Anafenami Pozyskał/ tamte wojną/ te obietnicami. Drobny wtąż Mikon/ więc kraj Cymolski krecisty/ Sytnon kwitnacy/ Scyron/ i Seryf równisty. Więc Paron marmorowy/ Arne za kęs złota. Lub szła w ptaka/ i w złocie po dziśdzień się kocha/ Z nogi czarnemi w pierzu czarnym kawka płocha. Ale Dydymy/ Tenos/ Androc/ Oliaros/ Peparetos w oliwę żyzna/ i Gyaros/ Naw Greckich nie wspomogły/ od kąd lewym bokiem/ królestwo Eacidów/ Minos bieży
gniewem/ Androgeowey słusznymi/ krwie dochodźi/ lewem. Wprzod iednák przyiaćielskich pośilkow doćiaga: Y morzem/ gdźie doyść może/ ármatą záśiąga. Astypalskie krolestwá ztąd/ z Anáphenámi Pozyskał/ támte woyną/ te obietnicámi. Drobny wtąż Mikon/ więc kray Cymolski krećisty/ Sytnon kwitnacy/ Scyron/ y Seryph rownisty. Więc Páron mármorowy/ Arne zá kęs złotá. Lub szłá w ptaká/ y w złoćie po dźiśdźień się kocha/ Z nogi czarnemi w pierzu czarnym káwká płocha. Ale Didymy/ Tenos/ Androc/ Oliáros/ Pepáretos w oliwę żyzna/ y Gyáros/ Naw Graeckich nie wspomogły/ od kąd lewym bokiem/ krolestwo AEácidow/ Minos bieży
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 175
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
by w nim miłość odżywiła. Te nieszczęsnemuLIsze/ coby w niego tkała/ Niewiedzieć/ swój dała żal/ i z prośbą każała Dar zanieść małżonkowi. Bohatyr się zdrady Nie spodziejąc/ wziął/ obłokł Echidnejskie jady. Wpierwsze ognie/ z zbożnemi/ suł kadksidło/ słowy/ I krużem lał na ołtarz wino marmorowy: Ona złość zagrzała się/ i cipłem ogniowym Ona złość zagrzała się/ i ciepłem ogniowym Rozpuszczona/ po ciele poszła Herkulowym. Póki mógł/ męstwem zwykłym/ zęby tylko ściskał. Cierpliwość gdy przegrała/ oołtarze roźciskał/ I OEtę swym wołaniem napełnił lesistą. Corychlej chąc roztargać koszulę nieczystą/ Gdzie ją drze/
by w nim miłość odżywiłá. Te nieszczęśnemuLIsze/ coby w niego tkáłá/ Niewiedźieć/ swoy dáłá żal/ y z prośbą káżáłá Dar zánieść małżonkowi. Bohátyr się zdrády Nie spodźieiąc/ wźiął/ oblokł Echidneyskie iády. Wpierwsze ognie/ z zbożnemi/ suł kádxidło/ słowy/ Y krużem lał ná ołtarz wino mármorowy: Oná złość zágrzałá się/ y ćipłem ogniowym Oná złość zágrzáłá się/ y ćiepłem ogniowym Rospuszczona/ po ciele poszłá Herkulowym. Poki mogł/ męstwem zwykłym/ zęby tylko śćiskał. Cierpliwość gdy przegráłá/ oołtarze roźćiskał/ Y OEtę swym wołániem nápełnił leśistą. Corychley chąc rostárgáć koszulę nieczystą/ Gdźie ią drze/
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 222
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
ręce obie Do modrawej Psamaty złożył; by przystała Gwałt okrutny poskromić/ a ich ratowała: Na prośbę Eacidy nic nie uczyniła; Aż mu winę małżonka terys przeprawiła. Wilk jednak od bydlęcej krwie nie zawściągniony. Dobytek wzbyt szamotał/ srodze zajuszony: Aż targającego kark załapionej krowy/ Barwę/ i ciało wdała w kamień marmorowy. Krom barwy w rezie wszytko: kamienna wydawa Maść nie być wilka/ ani bać się go znać dawa. A wszakże w tej/ wyroki/ ziemi Peleowi Nie dadzą miejsca zagrzać: błędny ku krajowy Magnetów pędzi tułak; gdzie od Emońskiego Akasta czyściec bierze/ z mordu rodzonego. Tym czasem prze braterskie/
ręce obie Do modráwey Psámaty złożył; by przystáłá Gwałt okrutny poskromić/ á ich rátowáłá: Ná prośbę AEácidy nic nie vczyniłá; Aż mu winę małżonká terys przepráwiłá. Wilk iednák od bydlęcey krwie nie zawśćiągniony. Dobytek wzbyt számotał/ srodze záiuszony: Aż tárgáiącego kárk záłápioney krowy/ Bárwę/ y ćiáło wdáłá w kámień mármorowy. Krom bárwy w reźie wszytko: kámienna wydawa Máść nie być wilka/ áni bać się go znáć dawa. A wszákże w tey/ wyroki/ źiemi Peleowi Nie dádzą mieyscá zágrzać: błędny ku kráiowy Magnetow pędźi tułak; gdźie od Aemonskiego Akástá czyściec bierze/ z mordu rodzonego. Tym czasem prze bráterskie/
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 280
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
w różne osoby. Prorok Karpatski Proteus. Peleus Tetydę usidla. Przeobrażenia Zjeżdża do Trachiny. Wdzięczne przyjęt od Ceiksa. Dedalion rodzony Ceiksów. Księga Jedenasta. Chione córka jego. Z Maje Merkury. Chionie od Diany zaszrzelony język. Przeobrażenia Dedalion w Jastrząba. Lucyferowic Cerks. Księga Jedenasta. Wilce okrocieństwo. Przeobrażenia Wilk w marmorowy kamień. Peleus z Tratiny wędruje. Ceiksów zamysł do Karyjskiego Boga. Halcione lamentuje. Księga Jedenasta. Ceiks Halejene cieszy. Przeobrażenia Cereks na morze wziada. Z portów się wyprawili. Księga Jedenasta. Przeobrażenia Księga Jedenasta. Pozbija się okręt wszyscy roną. Halcione troskliwa o męża. Przeobrażenia Zań się modli Junonie. Juno
w rożne osoby. Prorok Kárpátski Proteus. Peleus Tetydę vśidla. Przeobráżenia Zieżdża do Tráchiny. Wdźięczne przyięt od Ceixá. Dedálion rodzony Ceixow. Kśięgá Iedenasta. Chione corká iego. Z Máie Merkury. Chionie od Diány zaszrzelony ięzyk. Przeobráżenia Dedalion w Iástrząbá. Luciferowic Cerx. Kśięgá Iedenasta. Wilce okroćienstwo. Przeobráżenia Wilk w mármorowy kámień. Peleus z Tráthiny wędruie. Ceixow zamysł do Káriyskiego Bogá. Hálcione lámentuie. Kśięgá Iedenasta. Ceix Háleiene cieszy. Przeobráżęnia Cerex ná morze wźiáda. Z portow się wypráwili. Kśięgá Iedenasta. Przeobráżenia Kśięgá Iedenasta. Pozbiia sie okręt wszyscy roną. Hálcione troskliwa o mężá. Przeobráżenia Zań się modli Iunonie. Iuno
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 287
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
