Królestwo: i taką wprzód przypowieść przywodzi: Miał, rzekł, jeden dwóch Synów Ociec, do którego Przemowa była z prośbą ta Syna młodszego: Ojcze daj mi dóbr cząstkę, która należy mi, A gdy Rodzic podzielił dobra między nimi, Zgromadziwszy to wszytko młodszy uwiedziony Próżną świata radą szedł gdzieś w dalekie strony I strawił marnotrawnie ów sprzęt wzięty wszytek Na rozpustę cielesną, i światowy zbytek, Niepomniąc na przyszły czas. Potem, kiedy one Kraje, w których trawił czas, były przyciśnione Głodem, odszedł, i przystał do jednego służyć Gospodarza stron onych, kędy ciężkiej użyć Musiał biady: bowiem go paść gnał wieprze w pole. Tedy do
Krolestwo: y táką wprzod przypowieść przywodźi: Miał, rzekł, ieden dwoch Synow Oćiec, do ktorego Przemowá byłá z prośbą tá Syná młodszego: Oycze day mi dobr cząstkę, ktora należy mi, A gdy Rodźic podźielił dobra między nimi, Zgromádźiwszy to wszytko młodszy vwiedźiony Prożną świátá rádą szedł gdźieś w dálekie strony Y strawił márnotrawnie ow sprzęt wźięty wszytek Ná rospustę ćielesną, y świátowy zbytek, Niepomniąc ná przyszły czás. Potem, kiedy one Kráie, w ktorych trawił czas, były przyćiśnione Głodem, odszedł, y przystał do iednego służyć Gospodarza stron onych, kędy ćięszkiey vżyć Muśiał biády: bowiem go paść gnał wieprze w pole. Tedy do
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 80
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
