do Województw i Ziem, i zaraz po Sejmie egzekucja ich zaczynać się powinna. W Polsce Religia najpierwszy w Prawach i Konstytucjach Rząd zaczyna. LECHIA na początkach Rządu swojego czciła wielu Bogów, jako: Jowisza, Marsa, Plutona, Cererę, Wenerę, Dianę, zwanych u dawnych Polaków Jefa, Ladon, Nia, Marzana, Zyzylia, Ziewana, i tym przez swoich bałwochwalców ofiary czyniła, a podczas tych ofiar różnych wesołości zażywała. W Gnieźnie był Kościół Nij, abo Plutonowi dedykowany, jako i Pogodzie, Lelum, Polelum, abo Kastorowi i Polluksowi. Ruś zaś czciła Pioruna, Styba, Chorsa, Mokosla, ale za Miecisława I.
do Województw i Ziem, i zaraz po Seymie exekucya ich zaczynać śię powinna. W Polszcze Religia naypierwszy w Prawach i Konstytucyach Rząd zaczyna. LECHIA na początkach Rządu swojego cżćiła wielu Bogów, jako: Jowisza, Marsa, Plutona, Cererę, Wenerę, Dyanę, zwanych u dawnych Polaków Jeffa, Ladon, Nia, Marzana, Zyzylia, Ziewana, i tym przez swoich bałwochwalców ofiary czyniła, á podczas tych ofiar różnych wesołośći zażywała. W Gnieznie był Kośćiół Niy, abo Plutonowi dedykowany, jako i Pogodźie, Lelum, Polelum, abo Kastorowi i Polluxowi. Ruś zaś czćiła Pioruna, Styba, Chorsa, Mokosla, ale za Miećisława I.
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 132
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
Jakub Ludwik królewic polski i Wielkiego Księstwa Litewskiego, na Żółkwi, Złoczowie, Pomarzanach, Tarnopolu etc. pan i dziedzic Wszem wobec i każdemu z osobna, komu o tym wiedzieć należy, osobliwie jednak wielmożnym komisarzom naszym, tudzież urodzonemu gubernatorowi włości naszej dziedzicznej złoczowskiej, teraz i na potym będącym, także sławetnym burmistrzom i całemu pospólstwu miasteczka naszego dziedzicznego Sasów nazwanego, do włości złoczowskiej należącego, do wiadomości
Jakub Ludwik królewic polski i Wielkiego Księstwa Litewskiego, na Żółkwi, Złoczowie, Pomarzanach, Tarnopolu etc. pan i dziedzic Wszem wobec i każdemu z osobna, komu o tym wiedzieć należy, osobliwie jednak wielmożnym komisarzom naszym, tudzież urodzonemu gubernatorowi włości naszej dziedzicznej złoczowskiej, teraz i na potym będącym, także sławetnym burmistrzom i całemu pospólstwu miasteczka naszego dziedzicznego Sasów nazwanego, do włości złoczowskiej należącego, do wiadomości
Skrót tekstu: JewPriv_II_Sasów
Strona: 223
Tytuł:
Jewish Privileges in the Polish Commonwealth, t. II, Sasów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Złoczów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
przywileje, akty nadania
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1727
Data wydania (nie wcześniej niż):
1727
Data wydania (nie później niż):
1727
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Jewish privileges in the Polish commonwealth
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jacob Goldberg
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Jerozolima
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Nauk Izraela
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2001
Otto coronam.
WIARĘ Świętą przyjęli Polacy około Roku Pańskiego 965. z instynktu DUCHA Świętego i starania Dąbrowki Córki Bolesława Książęcia Czeskiego, a żony Mieczysława I. Książęcia Polskiego; który i Bożków zaraz Polskich wszędzie obalać kazał Jowisca, Marsa, Plutona, Cererę, Dianę, po swemu ich nazywając Lesą, Ładą, Lią, Marzaną, Ziziłą, Ziewaną, Lelum, Polelum podobno, Kastora, i Polluksa, Ziewią Pogodą, Świst, Poświst, etc. których i Czechowie wenerowali. Tenże Książę i Biskupów fundował 9. według Łubieńskiego. EUROPA. o Polskim Królestwie.
POLSKA cała naprzód dzieli się na POLSKĘ WIELKĄ i MAŁĄ; potym inkluduje w
Otto coronam.
WIARĘ Swiętą przyięli Polacy około Roku Pańskiego 965. z instynktu DUCHA Swiętego y staránia Dąbrowki Corki Bolesławá Xiążecia Czeskiego, á żony Mieczysława I. Xiążecia Polskiego; ktory y Bożkow zaráz Polskich wszędźie obálać kazał Iowisca, Marsa, Plutoná, Cererę, Dyanę, po swemu ich názywáiąc Lesą, Ładą, Lią, Marzáną, Ziziłą, Ziewaną, Lelum, Polelum podobno, Kastorá, y Polluxa, Ziewią Pogodą, Swist, Poświst, etc. ktorych y Czechowie wenerowáli. Tenże Xiąże y Biskupow fundował 9. według Łubieńskiego. EUROPA. o Polskim Krolestwie.
POLSKA cała náprzod dźieli się na POLSKĘ WIELKĄ y MAŁĄ; potym inkluduie w
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 289
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
i Opichowego/ po łocie każdego. Rheubarbarum, Oleśniku/ Szpiki Indiańskiej/ po pułtora łota. Dzięgielu zamorskiego/ albo kosztownego ziela/ albo Cytwaru/ Mirry/ Cynamonu dobrego/ Situ pachnącego/ Balsamu prawdziwego nasienia/ którego iż już tych czasów niemamy/ na to miejsce Kubeb/ albo Gałganu/ albo Lentyszkowego nasienia/ Marzany wielkiej/ abo Rety/ Piołynowego Soku/ Koniego trudu soku/ olejku gwoździkowego/ po pół łociu/ wonnej Trzciny/ Cynamonu przedniego/ po pułtory ćwierci łota Czosnkowego ziela/ albo gęsiego/ Poleju Stonogowcu/ Soku Lakrycjowego/ po pół ćwierci łota/ Cukru Kanaru/ albo Miodu odszymowanego ileby potrzeba: I to wespół dobrze
y Opichowego/ po łoćie káżdego. Rheubarbarum, Oleśniku/ Szpiki Indyáńskiey/ po pułtorá łotá. Dźięgielu zámorskiego/ álbo kosztownego źiela/ álbo Cytwaru/ Mirrhy/ Cynámonu dobrego/ Situ pachnącego/ Bálsámu prawdźiwego naśienia/ ktorego iż iuż tych czásow niemamy/ ná to mieysce Kubeb/ álbo Gáłganu/ álbo Lentyszkowego naśienia/ Márzány wielkiey/ ábo Rety/ Piołynowego Soku/ Koniego trudu soku/ oleyku gwoźdźikowego/ po puł łoćiu/ wonney Trzciny/ Cynamonu przedniego/ po pułtory czwierći łotá Czosnkoweg^o^ źiela/ álbo gęśieg^o^/ Poleiu Stonogowcu/ Soku Lakrycyowego/ po poł czwierći łotá/ Cukru Kánáru/ álbo Miodu odszymowánego ileby potrzebá: Y to wespoł dobrze
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 29
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
ale jako lekarstwa używać: tylko trunek pierwszy na przodku obiedniego jedzenia/ abo kwaterkę tylko/ abo połowicę kwaterki.
Inni też tym sposobem to wino przyprawują. Biorąc Rzepiku suchego dziesięć łotów/ Reubarbarum przednie dobrego pięć łotów/ Migdałów gorzkich trzy łoty/ Rożej suchej czerwonej pułtora łota/ Anyżu nasienia łot/ korzenia Kopytnikowego/ korzenia Marzanny/ albo Retyfarbierskiej/ nasienia Piotruszczanego po pół łota. Ziele i korzenia drobno pokrajać/ Migdały utłuc/ nasienia z gruba przerazić/ a z heblowanemi trzasczkami leszczynowemi zmieszawszy/ w sześcigarncową baryłkę włożyć/ mosztu dobrego na to nalać/ i dać się wytrybować. Zielnik D. Simona Syreniusa/ Żyłom zamulonym.
Zatkanie żył w
ále iáko lekárstwá vżywáć: tylko trunek pierwszy ná przodku obiedniego iedzenia/ ábo kwáterkę tylko/ ábo połowicę kwáterki.
Inni też tym sposobem to wino przyprawuią. Biorąc Rzepiku suchego dźieśięć łotow/ Rheubárbárum przednie dobrego pięć łotow/ Migdałow gorzkich trzy łoty/ Rożey suchey czerwoney pułtorá łotá/ Anyżu naśienia łot/ korzenia Kopytnikowego/ korzenia Márzánny/ álbo Rethyfárbierskiey/ naśienia Piotrusczánego po puł łotá. Ziele y korzenia drobno pokráiáć/ Migdały vtłuc/ naśienia z hrubá przeráźić/ á z heblowánemi trzasczkámi lesczynowemi zmieszawszy/ w sześćigárncową báryłkę włożyć/ mosztu dobrego ná to nálać/ y dáć się wytrybowáć. Zielnik D. Simona Syreniusá/ Zyłom zámulonym.
Zátkánie żył w
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 280
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
acz duży byli: ogon miała na pięć łokci. A w roku 1578. byl też wyrzucony na grunty Walentskie cielec morzki na sto stop. I na Brzegi Bistalkie bywają podczas wyrzucane wieloryby tak wielkie iż się z jednego nałoży 200. beczek oliwianych. Ale wracając się do owoców tej ziemie/ ma też obfitość smoły/ marzany więtszej/ pomagranata/ miniej/ spartów/ sitowia/ lnu/ konopi/ srebra żywego/ mydła z opoki/ termentyny/ hałunu/ i kruszców wszelakich dostatek/ a zwłaszcza złota/ srebra/ i żelaza. Plinius też tam zaleca miedź z gór Mariańskich/ którą dziś nazywają Scierra Morena. Wełny/ i konie z tamtąd
ácz duży byli: ogon miáłá ná pięć łokći. A w roku 1578. byl też wyrzucony ná grunty Wálentskie ćielec morzki ná sto stop. Y ná Brzegi Bistálkie bywáią podczás wyrzucáne wieloryby ták wielkie iż się z iednego náłoży 200. beczek oliwiánych. Ale wrácáiąc się do owocow tey źiemie/ ma też obfitość smoły/ márzány więtszey/ pomágránátá/ miniey/ spártow/ śitowia/ lnu/ konopi/ srebrá żywego/ mydłá z opoki/ termentyny/ háłunu/ y kruszcow wszelákich dostátek/ á zwłasczá złotá/ srebrá/ y żelázá. Plinius też tám záleca miedź z gor Máriáńskich/ ktorą dźiś názywáią Scierra Morena. Wełny/ y konie z támtąd
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 5
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
