przysięgłych, przed któremi wolą swoją wiznał, iż przedał imienie swoje właszne albo rolą sinowi Stanisławowi za grzywien 20 monety i liczbi Polskiej liczącz po gr. 48 w każdą grzywnę, tedy te pieniądze i sumę wiszej mianowane rozdzielił na dvie części, naprzod grzywien dziesięć na wszitkie potomki swoje w równy dział, a drugie dziesięć grzywien matcze ich, a gdibi matka tego nie wibrała a po jej śmierci co zostało, powinni się w równi dział wszisci podzielić, a iż się to działo kupno i rozprawa tego Jendrzeja Stanka in anno domini 1621, 2 luly z dziatkami swemi, a nie przysło tbo do zapiszu aż w roku 1624, 26 Aprilis
przisięgłych, przed ktoręmi wolą swoię wiznał, isz przedał imienie swoie właszne albo rolą sinowi Stanisławowi za grziwien 20 monety i liczbi Polskieÿ liczącz po gr. 48 w kozdą grziwnę, tedy the pieniądze i summę wiszey mianowane rozdzielił na dvie części, naprzod grziwien dziesięć na wszitkie potomki swoie w rowny dział, a drugie dziesieć grziwien matcze ich, a gdibi matka tego nie wibrała a po ieÿ smierci czo zostało, powinni sie w rowni dział wszisci podzielić, a isz sie tho działo kupno y rosprawa tego Iendrzeia Stanka in anno domini 1621, 2 lulÿ z dziatkami swemi, a nie przisło tbo do zapiszu asz w roku 1624, 26 Aprilis
Skrót tekstu: KsKomUl
Strona: 51
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Komborska Wola
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Komborska Wola
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
swymi, które to imienie albo rola lezi między młynarskiem polem a z drugiej strony lan Rzecznik, a Stanisław swą cześć przysiadł na ojczyźnie, co tesz nań przypadło; a slyszącz to Stanisław Stanek wyrokę braciej i sióstr swich dał sobie groszem swym zapisać grzywien dziesięć pierwszego wipłaczęnia, ostatka, gdi go pan Bóg wspomog, matcze wipłacic da do ksiąg świadome i zapiszne; quod solidatum est. (p. 306) (p. 307) (p. 308)
443. Rata ostatnia Tomka Wojnara Madcze svej Madijnie. — Przed tem ze pravem wyssej mianowanem stanęła obecnie Madlina Stankowa wyznała dobrovolnie, iże wzięła ostatnią ratę grzywien siedm moneti Polskiej i
swymi, ktore tho imienie albo rola lezi międzi młynarskiem polem a z drugiej strony ląn Rzecznik, a Stanisław swą cześć przisiadł na oycziznie, czo thesz nań przypadło; a slyszącz tho Stanisław Stanek wyrokę braciey y siostr swich dał sobie groszem swim zapiszac grziwien dziesieć pierwszego wipłaczęnia, ostatka, gdi go pąn Bog wspomog, matcze wipłacic da do ksiąg swiadome y zapiszne; quod solidatum est. (p. 306) (p. 307) (p. 308)
443. Rata ostatnia Tomka Woynara Madcze sveÿ Madiinie. — Przed them ze pravęm wyssey mianowanem stanęła obecznie Madlina Stankowa wyznała dobrovolnie, ize wzięła ostatnią rathę grziwien siedm moneti Polskieÿ y
Skrót tekstu: KsKomUl
Strona: 51
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Komborska Wola
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Komborska Wola
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
talarów 12 dobrej moniti, a krowy, które przy macze zostają do ziwota, po smierczy jej na poli, jeżeli ich nie przezije, s tim dokładem, abi pogrzeb jej odprawie spoino, i zagonów dobrej ziemie każdi ze swej stroni widać przy ludzach 16, a polanę, która jest ojczista, napoly podzelic, a matcze in reliquo wszelkie poszanowanie pod winami pańskimi czynie.
165. Sub eodem acto, ut supra. — Zapis Marczyna Janoska, także braczi striecznich ze wszy Koszoraw. — Sprawa pracowitego Marczyna Janoska z braczi stryjecznemi, to jest Mateuszem i Jędrzejem. Uskarżał się zwis pomieniani Marczyn na braczi swoich, ze jest ukrzywdząni w uziwaniu halle
talarow 12 dobrey moniti, a krowy, ktore przy macze zostaią do ziwota, po smierczy iey na poli, iezeli ich nie przeziie, s tim dokładęm, abi pogrzeb iey odprawie spoino, y zagonow dobrey ziemie kazdi ze swey stroni widac przi ludzach 16, a polanę, ktora iest oyczista, napoly podzelic, a matcze in reliquo wszelkie poszanowanie pod winami pańskimi czynie.
165. Sub eodem acto, ut supra. — Zapis Marczyna Janoska, tagze braczi stryecznich ze wszi Koszoraw. — Sprawa praczowitego Marczyna Janoska z braczi striiecznemi, to iest Mateuszem y Jędrzeiem. Uskarzał sie zwis pomieniąni Marczyn na braczi swoich, ze iest ukrzywdząni w uziwaniu halle
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 87
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
148) Dwudziesta wtora sprawa. — lędrzei skarzeł się na Piechową o nie zaplaczenie służby; kazał urząd zaplaczicz za dwie niedzieli.
2819. (149) 20 i trzeczia sprawa. — Dwoje szierot pozostałech po nieboszczyku sewczu lantossu Matus, videlicet lantkowic i Marzeta sewczowna, które prossiły o dwie krowie pozostałe po ojcu i matcze jech, które zaraz pan dziedziczny nakazał jem oddać do rąk Błażeja Czeklarza i lagnieski zony jego, aby jem ich dochowali do czaszu słusnego, aż dorosną; honi się zareczyli pod 10 złotych, ze jem ich utraczic niemaja nigdy; reczyli za niech: Matys Mazgay i lacub Puto wójt stary; pożytek od tych krów ma
148) Dwudziesta wthora sprawa. — lędrzei skarzeł szię na Piechową o nie zaplaczenie służby; kazał urząd zaplaczicz za dwie niedzieli.
2819. (149) 20 y trzeczia sprawa. — Dwoie szierot pozostałech po niebosczÿku sewczu lantossu Mathus, videlicet lantkowic ÿ Marzeta sewczowna, ktore prossiłÿ o dwie krowie pozostałe po oyczu ÿ matcze iech, ktore zarasz pan dziedzicznÿ nakazał iem oddac do rąk Blazeia Czeklarza ÿ lagnieski zony iego, abÿ iem ich dochowali do czaszu słusnego, asz dorosną; honi sie zareczyli pod 10 zlotich, ze iem ich utraczic niemaia nigdy; reczyli za niech: Mathÿs Mazgaÿ ÿ lacub Puto woyt stary; pozÿtek od thÿch krow ma
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 300
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Grzegorzs Ziemianyn, Grzegorsz Mazgay, Blazej Kuczon. Ten ze Blazej Kuczon wynięn tej dzieweccze flor. 5, gr. 9, za które to pieniądze ma stawycz jalowyczę, która by tych pieniędzy stala, za to ręczyl Woytek Maszgay. Ten ze Matysz, ojczym tej dzieweczky, zeznał pod przysięgą przy gromadzie, ze po matcze tej dziewczyny, a zonie swojej, tylko zostalo w pieniądzach flor. 10, które będzie powynien oddać tej dzieweczce, kiedy dorosnie. To też zostaje na długach, co się będzie powynno oddacz tej dzyewczynie: u wojta gr. 31 ½, u Walentego Wierczocka mlynarza flor. 5 (solvit), który mlynarsz za
Grzegorzs Zięmianÿn, Grzegorsz Mazgaÿ, Blazeÿ Kuczon. Tęn ze Blazeÿ Kuczon wÿnięn teÿ dzieweccze flor. 5, gr. 9, za ktore to pieniądze ma stawÿcz ialowÿczę, ktora bÿ tÿch pieniędzy stala, za to ręczyl Woÿtek Maszgaÿ. Tęn ze Matÿsz, oÿczÿm teÿ dzieweczkÿ, zeznał pod przÿsięgą przÿ gromadzie, ze po matcze teÿ dziewczÿnÿ, a zonie swoiei, tÿlko zostalo w pieniądzach flor. 10, ktore bedzie powÿnien oddac teÿ dzieweczce, kiedÿ dorosnie. To tÿsz zostaie na dlugach, czo sie bedzie powÿnno oddacz teÿ dzÿewczÿnie: u woytha gr. 31 ½, u Walentego Wierczocka mlÿnarza flor. 5 (solvit), ktory mlÿnarsz za
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 312
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
397) Sprawa druga. — Odesłana była sprawa do sądu gainego miedzy Kasprem Wydrzykiem a miedzy ląnem Ządłem in ordine 5ta, kędy upomina się Kasper dziedzictwa swego u matki swei i u oicyma swego ląna Ządła po śmierci brata swego Macieja Wydry. Gdy stanely przed sądem, zeznali obadwa, iż się pogodzily: Kasper Wydrzyk pozwala matcze dziedzictwa połowice do śmierci, matka też jego przy drugiej połowici onego wcale zostawia. Przytym zeznawa lan Zadlo, ze gotów mu i młyn spuścic spolnie z matką, jeśli że zechcze przerzeczony Kasper a do tego jeśli ta wola pańska i gromady przystąpi. — I ta się skończyła sprawa. (I. 209)
3068
397) Sprawa druga. — Odesłana była sprawa do sądu gainego miedzy Kaspręm Wydrzykiem a miedzy ląnęm Ządłęm in ordine 5ta, kędy upomina sie Kasper dziedzictwa swego u matki swei ÿ u oicyma swego ląna Ządła po smierci brata swego Macieia Wydry. Gdy stanelÿ przed sądem, zeznali obadwa, isz sie pogodzilÿ: Kasper Wydrzyk pozwala matcze dziedzictwa połowice do smierci, matka tesz iego przy drugiei połowici onego wcale zostawia. Przytym zeznawa ląn Zadlo, ze gotow mu y młyn spuscic spolnie z matką, iesli że zechcze przerzeczony Kasper a do tego iesli ta wola panska y gromady przystąpi. — I ta sie skonczyła sprawa. (I. 209)
3068
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 323
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
mlodszego do roli przypuścił. Wisluchawszy O. Przeor obojej stroni, przysądził O. Przeor starszemu Wojciechowi, aby mu mlodszemu splacił podlug zdania przysiężnych i O. Faktora.
3267. (597) Druga sprawa. — Skarżył Zieba mlodszy na Widre mlinarza, swagra swego, o trzy krowie i o woli, które mu po matcze jego naliezą. Przesłuchawszy sprawi, przysądzono woli i krowi braci trzech. (I. 279)
3268. (598) D. 28 Września roku 1641. Ształa się ugoda miedzy lakubem Kąskiem i miedzy Szymonem Korabiem strony pary wołów, które był dał, darował lakup Korab z Geszmonowei Jakubowi Kąskowi, zieciowi szwojemu
mlodszego do roli przypuscił. Wisluchawszy O. Przeor oboiey stroni, przysądził O. Przeor starszemu Woyciechowi, aby mu mlodszemu splacił podlug zdania przysięznych y O. Factora.
3267. (597) Druga sprawa. — Skarzył Zieba mlodszy na Widre mlinarza, swagra swego, o trzy krowie y o woli, ktore mu po matcze iego naliezą. Przesłuchawszy sprawi, przysądzono woli y krowi braci trzech. (I. 279)
3268. (598) D. 28 Września roku 1641. Ształa sie ugoda miedzy lakubem Kąskiem y miedzy Szymonem Korabiem strony pary wołow, ktore był dał, darował lakup Korab z Geszmonowei Iakubowi Kąskowi, zieciowi szwoięmu
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 342
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
więc krzystału promienie słoneczne Nie psują, tak panieństwa nie znosi przedwieczne Słowo Ojca wiecznego, co się ciałem stanie; To wyrwie Ojcze święte z piekielnych otchłanie. Nie pieście Bóg kochaneczków swoich na tym świecie, Surowo się im stawa, tak zimie, jak lecie. Bądźże tedy utwierdzon w ślubie twym przed Bogiem, A matcze Bożej nie bądź opiekunem srogiem.
Cantus aliquis. AktUS SECUNDUS Persone: Józef, Maryja, Kaczmarzów 4
Joseph una cum Maria egreditur dicetque
JÓZEF O w wielkim miłosierdziu Boże nieprzebrany I w świętych tajemnicach Twych niewybadany, Coś mnie, posłudze błahy, dziś ulubił sobie, Wszytko z uprzymy chęci chcę wykonać Tobie .
Ad Mariam conversus
więc krzystału promienie słoneczne Nie psują, tak panieństwa nie znosi przedwieczne Słowo Ojcza wiecznego, co się ciałem stanie; To wyrwie Ojcze święte z piekielnych otchłanie. Nie pieście Bóg kochaneczkow swoich na tym świecie, Surowo się im stawa, tak zimie, jak lecie. Bądźże tedy utwierdzon w ślubie twym przed Bogiem, A matcze Bożej nie bądź opiekunem srogiem.
Cantus aliquis. ACTUS SECUNDUS Personae: Józef, Maryja, Kaczmarzów 4
Joseph una cum Maria egreditur dicetque
JÓZEF O w wielkim miłosierdziu Boże nieprzebrany I w świętych tajemnicach Twych niewybadany, Coś mnie, posłudze błahy, dziś ulubił sobie, Wszytko z uprzymy chęci chcę wykonać Tobie .
Ad Mariam conversus
Skrót tekstu: DialDzieńOkoń
Strona: 113
Tytuł:
Dialog na dzień Narodzenia
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1641 a 1643
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1643
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
z bratem rodzonem na pulanku i niesza (s) dziely, tedy temu Haraszymowy Proczowiczowi ten Iwan Fediniczak puszcza swej polowicze polowicze, która nani przychodzi; do tego ten Iwan Fediniczak temu Proczowiczowi w oszadlosczy, w ogrodziech także polowicze puszcza swej polowicze, która jemu należy; wimowil tes ten Iwan Fediniczak u tego Haraszyma Proczowicza matcze szwojei wlasznei na wizywienie do smyerczy matczynej w każdym poliu po staikach, tj. 3 stajek: na Kyrinej od Kalinowa jedne staiki, drugie za Wieczlawiat Romanem na bikczisczu, trzecie miedzi Stobieniczem; na które kupno rozge zielona zdal ten Iwan Fediniczak temu Haraszymowi Proczowiczowi i litkupem popili, a jeśliby ten Haraszym Proczowicz nieuczinil
z brathem rodzonem na pulanku y niesza (s) dziely, thedy themu Haraszymowy Proczowiczowi ten Iwan Fediniczak puscza swey polowicze polowicze, ktora nani przychodzi; do thego then Iwan Fediniczak themu Proczowiczowi w oszadlosczy, w ogrodziech także polowicze puscza swey polowicze, ktora iemu nalezy; wimowil thes then Iwan Fediniczak u thego Haraszyma Proczowicza matcze szwoiei wlasznei na wizywienie do smyerczy matczyney w kozdym poliu po staikach, tj. 3 staiek: na Kyriney od Kalinowa iedne staiki, drugie za Wieczlawiat Romanem na bikczisczu, trzecie miedzi Stobieniczem; na ktore kupno rozge zielona zdal ten Iwan Fediniczak themu Haraszymowi Proczowiczowi y lithkupem popili, a iesliby then Haraszym Proczowicz nieuczinil
Skrót tekstu: KsTorUl_1
Strona: 483
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Torki, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Torki
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Hannie Kuziowej zenie dla pozywienia i z dziatkamy, poky te dzieczy do lat nie przyda; a tern dziecziom imiona chłopiętom jednemu Piotr, drugiemu Ilko, dziewczętom Maruska i namłotszemu chłopiecziu Zartym. A prawo ma tego dogliadacz, abi ta suma zło. 20 tem szierotom niezginela, bo dla tego w recze niedano tej Hannie matcze tych sirot, abi tego niestraczila. Działo się to w Torkach, w domu Chomy Kalyeky kaczmarza Torskiego, przy bitnosczy Pana Tomasza Kamienia na ten czas urzędnika I. Mci przy prawie wiszej opiszanem, roku i dnia wiszej opiszanego. (p 185) (p. 186)
3885. (48) A. D
Hannie Kuziowey zenie dla pozywienia y z dziathkamy, poky the dzieczy do lat nie przyda; a tern dziecziom imiona chłopiętom iednemu Piotr, drugiemu Ilko, dziewczętom Maruska y namłotszemu chłopiecziu Zartym. A prawo ma tego dogliadacz, abi ta summa zło. 20 tem szierotom niezginela, bo dlia tego w recze niedano tey Hannie matcze tich sirot, abi thego niestraczila. Działo szie to w Torkach, w domu Chomy Kalyeky kaczmarza Torskiego, przi bitnosczy Pana Thomasza Kamienia na then czas urzednika I. Mci przy prawie wiszey opiszanem, roku y dnia wiszey opiszanego. (p 185) (p. 186)
3885. (48) A. D
Skrót tekstu: KsTorUl_1
Strona: 483
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Torki, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Torki
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
