zmysł w bogobojnościach utonął człowieczy, Powinni, przyjaciele, bracia się starali, Aby pospołu z sobą przez on czas mieszkali; Zajadłe morzą gniewy i wszelakie winy, Choć to z najwiętszej kiedyś urosły przyczyny, Obłapiają się wespół, łzy każdy z nich leje, Jakby tracili spólnej miłości nadzieje.
XIII.
W obleżonej Bizercie do meczetnych progów Biedny lud pośpiesza się głuchych wzywać bogów; Tłuką piersi chudzięta, a głosy smutnemi Na Makona wołają, aby swą nad niemi Litość pokazał prędką; o, jak ślubów wiele I darów znamienitych wieszają w kościele, Pamiątkę niefortunnych trosk, płaczu gorzkiego, Najnieszczęśliwszych żalów, strachu widomego!
XI
A gdy błogosławieństwo od każdego mieli
zmysł w bogobojnościach utonął człowieczy, Powinni, przyjaciele, bracia się starali, Aby pospołu z sobą przez on czas mieszkali; Zajadłe morzą gniewy i wszelakie winy, Choć to z najwiętszej kiedyś urosły przyczyny, Obłapiają się wespół, łzy każdy z nich leje, Jakby tracili spólnej miłości nadzieje.
XIII.
W obleżonej Bizercie do meczetnych progów Biedny lud pośpiesza się głuchych wzywać bogów; Tłuką piersi chudzięta, a głosy smutnemi Na Makona wołają, aby swą nad niemi Litość pokazał prędką; o, jak ślubów wiele I darów znamienitych wieszają w kościele, Pamiątkę niefortunnych trosk, płaczu gorzkiego, Najnieszczęśliwszych żalów, strachu widomego!
XI
A gdy błogosławieństwo od każdego mieli
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_III
Strona: 209
Tytuł:
Orland szalony, cz. 3
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
