w Kanonie 49 postanowili jakieś wyobrażenie Mszy Świętej albo Liturgii, te Praesanctificatorum albo Wprzed oświęconych rzeczy czyn jąć ceremonią w Poście Wielkim, gdy Msza formalna zakazana, oprócz Niedzieli i Soboty. Koncylium Florentckie żadnego wtym niewszczynało dubium, i teraz szczęśliwie panujący Benedykt XIV Papież w Encyklikach albo Uniwersalnym Liście swoim do Cyryla Antiocheńskiego Greko-Melchitów Patriarchy R. 1743 pisanym, tęż Liturgię: Wprzód oświęconych rzeczy, odprawować veteri ritu każe. Żeby to zaś była Msza, albo Służba Boża formalna, nie wiem czy by na to zezwoliła Theologia, która we Mszy Z: trzech esencjalnych rzeczy wyciąga: Konsekracyj, Oblacyj, Komunii; a tu najesencjalniejszej rzeczy nie staje
w Kanonie 49 postanowili iakieś wyobrażenie Mszy Swiętey albo Liturgii, te Praesanctificatorum albo Wprzed oświęconych rzeczy czyn iąc ceremonią w Poście Wielkim, gdy Msza formalna zakazana, oprocz Niedzieli y Soboty. Koncylium Florentckie żadnego wtym niewszczynało dubium, y teraz szcześliwie panuiący Benedykt XIV Papież w Encyklikach albo Uniwersalnym Liście swoim do Cyrilla Antiocheńskiego Greko-Melchitow Patryarchy R. 1743 pisanym, tęż Liturgię: Wprzod oświęconych rzeczy, odprawować veteri ritu każe. Zeby to zaś była Msza, albo Służba Boża formalna, nie wiem czy by na to zezwoliła Theologia, ktora we Mszy S: trzech esencyalnych rzeczy wyciąga: Konsekracyi, Oblacyi, Kommunii; á tu nayesencyalnieyszey rzeczy nie staie
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 52
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
mówię to i do siebie. Grecy i teraz to obserwują, jednę tylko i to Soborną Liturgię obserwując wjednej Cerkwi. A jeżeli więcej Mszy Świętych mieć chcą, osobne na te mają Kaplice, i Ołtarze, na jednym wiele Mszy nie ważąc się celebrować. Toż samo teraźniejszy Ociec Święty Benedykt XIV zaleca Greko-Melchitom na Libanie i Antyhbanie będącym, w Liście R. 1743, aby na jednym Ołtarzy, jeden tylko Kapłan celebrował; a jeśli ich jest wiele, aby wiele Ołtarzów w Kościołach zgotować, lub też żeby wszyscy w aparatach z jednym celebrowali razem, konsekrowali, i komunikowali, jak u Łacinników nowi Presbyteri, podczas swego poświęcenia
mowię to y do siebie. Grecy y teraz to obserwuią, iednę tylko y to Soborną Liturgię obserwuiąc wiedney Cerkwi. A ieżeli więcey Mszy Swiętych mieć chcą, osobne na te maią Kaplice, y Ołtarze, na iednym wiele Mszy nie ważąc się celebrować. Toż samo teraznieyszy Ociec Swięty Benedykt XIV zaleca Greko-Melchitom na Libanie y Antihbanie będącym, w Liście R. 1743, aby na iednym Ołtarzy, ieden tylko Kapłan celebrował; á ieśli ich iest wiele, aby wiele Ołtarzow w Kościołach zgotować, lub też żeby wszyscy w apparatach z iednym celebrowali razem, konsekrowali, y kommunikowali, iak u Łacinnikow nowi Presbyteri, podczas swego poświęcenia
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 53
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Gofred Bulloniusz, żnowu Saraceni, Sołtani Egipscy, tandem po dziś dzień Turcy. Rzymianie tam mieli za panowania swego 15. Prowincyj, nad któremi postanowili byli Praefectum Orientis, mieszkającego w Antiochii. Syryiczykowie mieli zawsze antypatią do Greków od panowania Aleksandra Wielkiego. Na Konsylium tedy Kalcedońskim, odłączyli się od nich Grecy, postanowiwszy Patriarchat Melchitów w Syryj. W tej właściwej Syryj, jest Miasto Alepo, Alep, Alepum, Berrhaea, Larysa zwane, nad rzeką Marsyą, vulgò Jagra, albo Koik, o czterech Zamkach, z których jeden osiadł Zamek Basza, dość ludne, mocne, ufortyfikowane Miasto, małaźni 50. Austeryj 40. dla Cudzoziemców,
Goffred Bulloniusz, żnowu Saraceni, Sołtani Egypscy, tandem po dziś dzień Turcy. Rzymianie tam mieli za panowania swego 15. Prowincyi, nad ktoremi postanowili byli Praefectum Orientis, mieszkaiącego w Antiochii. Syryiczykowie mieli zawsze antypatyą do Grekow od panowania Alexandrá Wielkiego. Na Koncilium tedy Kalcedońskim, odłączyli się od nich Grecy, postanowiwszy Patryarchat Melchitow w Syrii. W tey właściwey Syrii, iest Miasto Alepo, Alep, Alepum, Berrhaea, Larisa zwáne, nad rzeką Mársyą, vulgò Iagra, albo Koik, o czterech Zamkách, z ktorych ieden osiadł Zamek Básza, dość ludne, mocne, ufortyfikowane Miasto, małaźni 50. Austeryi 40. dla Cudzoziemcow,
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 465
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
swe i sektę. Księgi wtóre. Czwartej Części, Księgi wtóre. O CHRZEŚCIANACH AzjatYCKICH.
Chrześcijanie którzy mieszkają w Asiej/ częścią posłuszni są kościoła Rzymskiego/ częścią żyją po swemu. Na ten czas dawszy pokoj pierwszym/ damy sprawę o wtórych/ którzy się dzielą na trzy sekty abo narody/ to jest na Melchity/ Nestoriany/ i Dioszkoriany. O Melchitach.
MELchity nazywają od Melech/ co się rozumie król abo książę: abowiem ci w wierze i w soborach szli zawsze za przykładem i za poważnością Cesarzów Konstantynopolskich. Takowej sekty są wszyscy owi/ którzy w Asiej trzymali obrządki i wiarę Grecką pod Patriarchami Konstantynopolskim/ Aleksandryjskim/ Antiocheńskim
swe y sektę. Kśięgi wtore. Czwartey Częśći, Kśięgi wtore. O CHRZESCIANACH ASIATYCKICH.
CHrześćiánie ktorzy mieszkáią w Asiey/ częśćią posłuszni są kośćiołá Rzymskiego/ częśćią żyią po swemu. Ná ten czás dawszy pokoy pierwszym/ damy spráwę o wtorych/ ktorzy się dźielą ná trzy sekty ábo narody/ to iest ná Melchity/ Nestoriany/ y Dyoszkoryany. O Melchitách.
MELchity názywáią od Melech/ co się rozumie krol ábo kśiążę: ábowiem ći w wierze y w soborách szli záwsze zá przykłádem y zá poważnośćią Cesárzow Constántinopolskich. Tákowey sekty są wszyscy owi/ ktorzy w Asiey trzymáli obrządki y wiárę Graecką pod Pátriárchámi Constántinopolskim/ Alexándriyskim/ Antiocheńskim
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 155
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Części, Księgi wtóre. O CHRZEŚCIANACH AzjatYCKICH.
Chrześcijanie którzy mieszkają w Asiej/ częścią posłuszni są kościoła Rzymskiego/ częścią żyją po swemu. Na ten czas dawszy pokoj pierwszym/ damy sprawę o wtórych/ którzy się dzielą na trzy sekty abo narody/ to jest na Melchity/ Nestoriany/ i Dioszkoriany. O Melchitach.
MELchity nazywają od Melech/ co się rozumie król abo książę: abowiem ci w wierze i w soborach szli zawsze za przykładem i za poważnością Cesarzów Konstantynopolskich. Takowej sekty są wszyscy owi/ którzy w Asiej trzymali obrządki i wiarę Grecką pod Patriarchami Konstantynopolskim/ Aleksandryjskim/ Antiocheńskim/ i Jerosolimskim; z których Antiocheński mieszka
Częśći, Kśięgi wtore. O CHRZESCIANACH ASIATYCKICH.
CHrześćiánie ktorzy mieszkáią w Asiey/ częśćią posłuszni są kośćiołá Rzymskiego/ częśćią żyią po swemu. Ná ten czás dawszy pokoy pierwszym/ damy spráwę o wtorych/ ktorzy się dźielą ná trzy sekty ábo narody/ to iest ná Melchity/ Nestoriany/ y Dyoszkoryany. O Melchitách.
MELchity názywáią od Melech/ co się rozumie krol ábo kśiążę: ábowiem ći w wierze y w soborách szli záwsze zá przykłádem y zá poważnośćią Cesárzow Constántinopolskich. Tákowey sekty są wszyscy owi/ ktorzy w Asiey trzymáli obrządki y wiárę Graecką pod Pátriárchámi Constántinopolskim/ Alexándriyskim/ Antiocheńskim/ y Ierosolimskim; z ktorych Antiocheński mieszka
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 155
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Księgi wtóre. O CHRZEŚCIANACH AzjatYCKICH.
Chrześcijanie którzy mieszkają w Asiej/ częścią posłuszni są kościoła Rzymskiego/ częścią żyją po swemu. Na ten czas dawszy pokoj pierwszym/ damy sprawę o wtórych/ którzy się dzielą na trzy sekty abo narody/ to jest na Melchity/ Nestoriany/ i Dioszkoriany. O Melchitach.
MELchity nazywają od Melech/ co się rozumie król abo książę: abowiem ci w wierze i w soborach szli zawsze za przykładem i za poważnością Cesarzów Konstantynopolskich. Takowej sekty są wszyscy owi/ którzy w Asiej trzymali obrządki i wiarę Grecką pod Patriarchami Konstantynopolskim/ Aleksandryjskim/ Antiocheńskim/ i Jerosolimskim; z których Antiocheński mieszka nie w
Kśięgi wtore. O CHRZESCIANACH ASIATYCKICH.
CHrześćiánie ktorzy mieszkáią w Asiey/ częśćią posłuszni są kośćiołá Rzymskiego/ częśćią żyią po swemu. Ná ten czás dawszy pokoy pierwszym/ damy spráwę o wtorych/ ktorzy się dźielą ná trzy sekty ábo narody/ to iest ná Melchity/ Nestoriany/ y Dyoszkoryany. O Melchitách.
MELchity názywáią od Melech/ co się rozumie krol ábo kśiążę: ábowiem ći w wierze y w soborách szli záwsze zá przykłádem y zá poważnośćią Cesárzow Constántinopolskich. Tákowey sekty są wszyscy owi/ ktorzy w Asiey trzymáli obrządki y wiárę Graecką pod Pátriárchámi Constántinopolskim/ Alexándriyskim/ Antiocheńskim/ y Ierosolimskim; z ktorych Antiocheński mieszka nie w
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 155
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
wschodni/ jest naludniejszy i nawiętszy w liczbie: abowiem pełna ich jest wszytka Asia mniejsza/ także i Siria/ i rozciąga się stamtąd/ aż do Egiptu: a stamtąd aż do Corrazan Prowincji Perskiej/ kędy (jako niektórzy piszą) znajdują się ludzie rzeczeni Sodyni/ którzy oddają posłuszeństwo Patriarsze Antiocheńskiemu. Kładą się też miedzy Melchity i Georgiani/ którzy przyznawają pod jednym swym Metropolitem będąc Patriarchę Carogrodzkiego. Toż zachowują Mingrelli/ i ludzie z Zwiriej/ i Cirkasowie: acz ci pośledni/ mają więcej błędów/ a niż Grekowie; bo się nie chrzczą/ aż w siódmym roku/ i nie wchodzą do kościoła przed rokiem 40. Czwartej części,
wschodni/ iest naludnieyszy y nawiętszy w liczbie: ábowiem pełná ich iest wszytká Asia mnieysza/ tákże y Siria/ y rozćiąga się ztámtąd/ áż do AEgiptu: á ztámtąd áż do Corrázan Prouinciey Perskiey/ kędy (iáko niektorzy piszą) znáyduią się ludźie rzeczeni Sodini/ ktorzy oddáią posłuszeństwo Pátriársze Antiocheńskiemu. Kłádą się też miedzy Melchity y Georgiani/ ktorzy przyznawáią pod iednym swym Metropolitem będąc Pátriárchę Cárogrodzkiego. Toż záchowuią Mingrelli/ y ludźie z Zwiriey/ y Cirkássowie: ácz ći pośledni/ máią więcey błędow/ á niż Grekowie; bo się nie chrzczą/ áż w śiodmym roku/ y nie wchodzą do kośćiołá przed rokiem 40. Czwartey częśći,
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 156
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Ksemsini/ to jest słoneczni; abowiem miedzy inszymi bałwochwalstwy i zabobonami; chwalą też słońce. Są z nich rzemieslni barzo przemyślny/ i poniekąd bogaci. Księgi wtóre. O Maronitach.
ROzumieją/ jakby Maronitowie byli gałązka Jakubitów: abowiem oboja ta natia była przedtym pod Patriarchą Antiocheńskim rezydujacym w Damaszku: teraz oboja jest w ręku Melchitów/ i oboja używa jednegoż języka i mowy Chaldejskiej/ i jednegoż pisma Siriackiego. Miewali też błędy z strony jednej wolej i operacji w Panie Chrystusie/ i z strony trifagium. Oboja natia rozumie się mieć prawo na Patriarchostwo Antiocheńskie: przetoż Patriarchowie Jakobitscy/ zostawując własne imię/ biorą sobie insze ś. Ignacego
Xemsini/ to iest słoneczni; ábowiem miedzy inszymi báłwochwálstwy y zabobonámi; chwalą też słońce. Są z nich rzemieslni bárzo przemyślny/ y poniekąd bogáći. Kśięgi wtore. O Máronitách.
ROzumieią/ iákby Máronitowie byli gáłąská Iákubitow: ábowiem oboiá tá nátia byłá przedtym pod Pátriárchą Antiocheńskim residuiácym w Dámászku: teraz oboiá iest w ręku Melchitow/ y oboiá vżywa iednegoż ięzyká y mowy Cháldeyskiey/ y iednegoż pismá Siriáckiego. Miewáli też błędy z strony iedney woley y operátiey w Pánie Chrystuśie/ y z strony trifágium. Oboiá nátia rozumie się mieć práwo ná Pátriárchostwo Antiocheńskie: przetoż Pátriárchowie Iákobitscy/ zostáwuiąc własne imię/ biorą sobie insze ś. Ignácego
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 163
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Jerozolimskiego, i tak pod władzą Antiocheńską 11. tylko Prowincyj zostało się, ale im potym przybyła 12. Teodoriada, o czym niżej. Syryiczykowie mieli zawsze Antypatią do Greków jeszcze od panowania Aleksandra Wielkiego, dla czego Konsylium Chalcedoneńskie przeciwko nim konwokowali, na którym odłączyli się Grecy od Syryiczyków, i postanowili sobie Patriarchat pod imieniem Melchitów, dla czego w Miastach jedni byli Melchitowie, drudzy Syryiscy Biskupi, ale Saracenowie podczas pierwszego najazdu Ziemi Z. wszystkie te scysje uspokoili, bo Chrześcijanie musieli się chronić i uchodzić przed Tyranami, jednakże jak nasi odebrali Saracenom Ziemię Z. i erygowali Księstwa różne, tak i wszystkie Prerogatywy kościelne wróciły się do swojej pory
Jerozolimskiego, y ták pod włádzą Antyocheńską 11. tylko Prowincyi zostáło się, ále im potym przybyłá 12. Teodoryadá, o czym niżey. Syryiczykowie mieli záwsze Antypátyą do Grekow ieszcze od pánowánia Alexándrá Wielkiego, dla czego Concilium Chálcedoneńskie przeciwko nim konwokowáli, ná ktorym odłączyli się Grecy od Syryiczykow, y postánowili sobie Pátryárchát pod imieniem Melchitow, dla czego w Miástách iedni byli Melchitowie, drudzy Syryiscy Biskupi, ále Sarácenowie podczás pierwszego náiázdu Ziemi S. wszystkie te scyssye uspokoili, bo Chrzesciánie musieli się chronić y uchodzić przed Tyránnámi, iednákże iák nási odebráli Sarácenom Ziemię S. y erygowáli Xięstwá rożne, ták y wszystkie Prerogatywy koscielne wrociły się do swoiey pory
Skrót tekstu: ŁubŚwiat
Strona: 571
Tytuł:
Świat we wszystkich swoich częściach
Autor:
Władysław Aleksander Łubieński
Drukarnia:
Wrocławska Akademia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wrocław
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1740
Data wydania (nie wcześniej niż):
1740
Data wydania (nie później niż):
1740
