albo Z. Katarzyny Bonońskiej w krzeszle siedzącej lat 200 kilkadziesiąt jak żywej? Językom dwom podziśdzień nie zepsutym od tak dawna SS. Antoniego i Jana Nepomucena, ktoby swego języka nie zażył na chwałę? Z. Kiliana Męczennika kości w stajni pochowane konie czuły, plugastwa niepuszczając, Vita. Co by za racja była Mensę w złoto, w klejnoty zdobić, kosztujące 28 tysięcy czer: złotych w Mediolanie, gdyby ją nie miano za Święte Relikwie Z. Ambrożego, gdyż na tej mensie zawsze celebrował. Płaszcz Z. Eliasza dotknięciem, wodę rozdzielił Jordana rżeki 4. Regum 2. Z. Piotra Apostoła umbra chorych leczyła Actorum cap. 6
albo S. Katarzyny Bonońskiey w krzeszle siedzącey lat 200 kilkadziesiąt iak żywey? Ięzykom dwom podziśdzień nie zepsutym od tak dawna SS. Antoniego y Iana Nepomucena, ktoby swego ięzyka nie zażył na chwałę? S. Kiliana Męczennika kości w stayni pochowane konie cżuły, plugastwa niepuszczaiąc, Vita. Co by za racya była Mensę w złoto, w kleynoty zdobić, kosztuiące 28 tysięcy czer: złotych w Mediolanie, gdyby ią nie miano za Swięte Relikwie S. Ambrożego, gdyż na tey mensie zawsze celebrował. Płascz S. Eliasza dotknięciem, wodę rozdzielił Iordana rżeki 4. Regum 2. S. Piotra Apostoła umbra chorych lecżyła Actorum cap. 6
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 91
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
swego języka nie zażył na chwałę? Z. Kiliana Męczennika kości w stajni pochowane konie czuły, plugastwa niepuszczając, Vita. Co by za racja była Mensę w złoto, w klejnoty zdobić, kosztujące 28 tysięcy czer: złotych w Mediolanie, gdyby ją nie miano za Święte Relikwie Z. Ambrożego, gdyż na tej mensie zawsze celebrował. Płaszcz Z. Eliasza dotknięciem, wodę rozdzielił Jordana rżeki 4. Regum 2. Z. Piotra Apostoła umbra chorych leczyła Actorum cap. 6. v. 16, Chustka Z. Pawła niemocnym przynosiła zdrowie, czartostwo odpędzała Act: 19. v. 12. Na Grobie Z. Ekwiciusza Opata wiesniak jeden
swego ięzyka nie zażył na chwałę? S. Kiliana Męczennika kości w stayni pochowane konie cżuły, plugastwa niepuszczaiąc, Vita. Co by za racya była Mensę w złoto, w kleynoty zdobić, kosztuiące 28 tysięcy czer: złotych w Mediolanie, gdyby ią nie miano za Swięte Relikwie S. Ambrożego, gdyż na tey mensie zawsze celebrował. Płascz S. Eliasza dotknięciem, wodę rozdzielił Iordana rżeki 4. Regum 2. S. Piotra Apostoła umbra chorych lecżyła Actorum cap. 6. v. 16, Chustka S. Pawła niemocnym przynosiła zdrowie, cżartostwo odpędzała Act: 19. v. 12. Na Grobie S. Ekwiciusza Opata wiesniak ieden
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 91
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Króla był w pierścieniu Achatek kamień stąd nie oszacowanany iż na nim dziewięć muzów i Apollo Bożek wierszopisów byli wyrznięci. Ale Cedrenus Autor libr. 4. cap. 30. nie złoto i kamienie w wielkim kładzie szacunku, ale tych co tego zdobrą umieją zazić intencją: jako to Justyniana Cesarza i Teodorę żonę jego, że mensę do ofiar Pańskich służącą ze złota, srebra, drogiego drzewa i najdroższych kamieni do Kościoła Sophiae to jest Przedwiecznej BOGA mądrości w Konstantynopolu sprawił z takim napisem: Tua de tuis donis offerimus servi tui Christe, Iustinianus et Theodora. Podobnej generozyj dla Boga zażył Henryk II. Cesarz Rzymski, otrzymawszy w donatywie od Benedykta VIII.
Krola był w pierścieniu Achatek kamień ztąd nie oszacowanany iż na nim dziewięć muzow y Apollo Bożek wierszopisow byli wyrznięci. Ale Cedrenus Autor libr. 4. cap. 30. nie złoto y kamienie w wielkim kładzie szacunku, ale tych co tego zdobrą umieią zaźyć intencyą: iako to Iustyniana Cesarza y Teodorę żonę iego, że mensę do ofiar Pańskich służącą ze złota, srebra, drogiego drzewa y naydroższych kamieni do Kościoła Sophiae to iest Przedwieczney BOGA mądrości w Konstantynopolu sprawił z takim napisem: Tua de tuis donis offerimus servi tui Christe, Iustinianus et Theodora. Podobney generozyi dla Boga zażył Henryk II. Cesarz Rzymski, otrzymawszy w donatywie od Benedykta VIII.
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 341
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
, potym go chowali w wieżycce srebrnej za Ołtarzem przy zapalonej lampie. Iustinianus Cesarz Grecki w Carogrodzkiej Bazylice, ku czci tego Sakramentu strasznego dał cztery lane srebrne pozłociste słupy po rogach Ołtarza koło Ciborium, nad niemi sferę, alias jak świat okrągłą banię, a nad tą sferą, krzyż szczerosłoty, jako pisze Codinus: koło mensy Ołtarzowej dał złote gradusy. Królowie Hiszpańscy de Ritu Latino temu Sakramentowi cześć wyrządzając, w Tolecie Mieście Monstrancją i wielką i drogą sporządzili, z tego złota, które z nowego świeżo znalezionego kraju Amerykańskiego im pierwszy raz przywieziono. A Luzytańscy Królowie ze złota od Królów hołdujących przysłanego w Mieście Lizybonie także wspaniałą sprawili Puszkę: tak wenerowano
, potym go chowali w wieżycce srebrney za Ołtarzem przy zapaloney lampie. Iustinianus Cesarz Grecki w Carogrodzkiey Bazylice, ku czci tego Sakramentu strasznego dał cztery lane srebrne pozłociste słupy po rogach Ołtarza koło Ciborium, nad niemi sferę, alias iak świat okrągłą banię, á nad tą sferą, krzyż szczerosłoty, iako pisze Codinus: koło mensy Ołtarzowey dał złote gradusy. Krolowie Hiszpańscy de Ritu Latino temu Sakramentowi cześć wyrządzaiąc, w Tolecie Mieście Monstrancyą y wielką y drogą sporządzili, z tego złota, ktore z nowego swieżo znalezionego kraiu Amerykańskiego im pierwszy raz przywieziono. A Luzytańscy Krolowie ze złota od Krolow hołduiących przysłanego w Mieście Lizybonie także wspaniałą sprawili Puszkę: tak wenerowano
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 55
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
tak za spadnięciem ekscytarza budzi się Król i woła na nas: „Chłopiec jest tam który?" Jam się odezwał ł drugi, cośmy koło namiotu swoje legowisko mieli. Król mówi do nas: „Biegaj który do księży kapelanów i pobudzić ich, aby się do mszy gotowali, a z bębnów niechaj porobią mensę" (bośmy żadnego stołu nie mieli ani wozu). Pobudziliśmy tedy kapelanów, bębnów kilka od piechoty przyniesiono i mensę na nich pod dębem ustrojono. Pierwszą mszę miał Dominikanin obserwant, Skopowski, drugą kapucyn, Włoch, na którego mszy to praesagium przyszłej wikoryji było: gdy albowiem przy dokończeniu zamiast „Ite,
tak za spadnięciem excytarza budzi się Król i woła na nas: „Chłopiec jest tam który?" Jam się odezwał ł drugi, cośmy koło namiotu swoje legowisko mieli. Król mówi do nas: „Biegaj który do księży kapelanów i pobudzić ich, aby się do mszy gotowali, a z bębnów niechaj porobią mensę" (bośmy żadnego stołu nie mieli ani wozu). Pobudziliśmy tedy kapelanów, bębnów kilka od piechoty przyniesiono i mensę na nich pod dębem ustrojono. Pierwszą mszę miał Dominikanin obserwant, Skopowski, drugą kapucyn, Włoch, na którego mszy to praesagium przyszłej wikoryji było: gdy albowiem przy dokończeniu zamiast „Ite,
Skrót tekstu: DyakDiar
Strona: 57
Tytuł:
Diariusz wiedeńskiej okazji
Autor:
Mikołaj Dyakowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki, relacje
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1717 a 1720
Data wydania (nie wcześniej niż):
1717
Data wydania (nie później niż):
1720
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef A. Kosiński, Józef Długosz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Ministerstwo Obrony Narodowej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1983
drugi, cośmy koło namiotu swoje legowisko mieli. Król mówi do nas: „Biegaj który do księży kapelanów i pobudzić ich, aby się do mszy gotowali, a z bębnów niechaj porobią mensę" (bośmy żadnego stołu nie mieli ani wozu). Pobudziliśmy tedy kapelanów, bębnów kilka od piechoty przyniesiono i mensę na nich pod dębem ustrojono. Pierwszą mszę miał Dominikanin obserwant, Skopowski, drugą kapucyn, Włoch, na którego mszy to praesagium przyszłej wikoryji było: gdy albowiem przy dokończeniu zamiast „Ite, missa est" wymówił „Vinces Joannes". Na której mszy komunikował Król i krzyżem leżał i błogosławieństwo brał. Po skończeniu mszy
drugi, cośmy koło namiotu swoje legowisko mieli. Król mówi do nas: „Biegaj który do księży kapelanów i pobudzić ich, aby się do mszy gotowali, a z bębnów niechaj porobią mensę" (bośmy żadnego stołu nie mieli ani wozu). Pobudziliśmy tedy kapelanów, bębnów kilka od piechoty przyniesiono i mensę na nich pod dębem ustrojono. Pierwszą mszę miał Dominikanin obserwant, Skopowski, drugą kapucyn, Włoch, na którego mszy to praesagium przyszłej wikoryji było: gdy albowiem przy dokończeniu zamiast „Ite, missa est" wymówił „Vinces Joannes". Na której mszy komunikował Król i krzyżem leżał i błogosławieństwo brał. Po skończeniu mszy
Skrót tekstu: DyakDiar
Strona: 57
Tytuł:
Diariusz wiedeńskiej okazji
Autor:
Mikołaj Dyakowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki, relacje
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1717 a 1720
Data wydania (nie wcześniej niż):
1717
Data wydania (nie później niż):
1720
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef A. Kosiński, Józef Długosz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Ministerstwo Obrony Narodowej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1983
: Doktor Przeor Brodzki Zakonu Kaznodziejskiego.
Dnia 22. w oktawę na summie Przewielebny X. ANTONI MEKONI Soc: Jezu.
Konkludował na ostatnich Nieszporach Przewielebny
X. ANDRZEJ BARSZCZEWSKI Z. T: Doktor Prowincjał Zakonu Karmelitańskiego dawnej obserwancyj. Ornament Wielkiego Ołtarza.
Naprzód stało Geniuszów czterech, którzy wszystek ornament wspierali; miedzy niemi była Mensa dla odprawowania Mszy świętych, ciz sami trzymali Tron Salomona z sześcią gradusami aksamitem karmazynowyn okryty, złotemi galonami szamerowany, na nim stało lwów dwanaście rzniętych suto złotych, w Geniuszach cztery części świata naturalnie wyrażone, każda z nich co która miała najdroższego Matce Boskiej dedykowała, natychze gradusach stał Mars Polski trzymajacy chorągiew z Orłem. Taki
: Doctor Przeor Brodzki Zakonu Káznodźieyskiego.
Dniá 22. w oktáwę ná summie Przewielebny X. ANTONI MEKONI Soc: JESU.
Konkludował ná ostátnich Nieszporách Przewielebny
X. ANDRZEY BARSZCZEWSKI S. Th: Doctor Prowincyał Zakonu Kármelitáńskiego dáwney obserwáncyi. Ornáment Wielkiego Ołtarza.
Náprzod stáło Geniuszow czterech, ktorzy wszystek ornáment wspieráli; miedzy niemi byłá Mensá dla odpráwowáńia Mszy świętych, ciz sami trzymáli Tron Sálomona z sześcią grádusámi áxámitem kármázynowyn okryty, złotemi gálonámi számerowány, ná nim stało lwow dwánáście rzniętych suto złotych, w Geniuszách cztery części swiátá náturalnie wyrażone, káżda z nich co ktora miáłá náydroższego Mátce Boskiey dedykowáłá, nátychze grádusách stał Márs Polski trzymáiacy chorągiew z Orłem. Táki
Skrót tekstu: RelKor
Strona: C2v
Tytuł:
Relacja koronacji cudownego obrazu Najświętszej Marii Panny na Górze Różańcowej
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Bracka Św. Trójcy
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1728
Data wydania (nie później niż):
1728
.) i wziąwszy głowę swoję za dwie mili do wioski Katuli Pani zaniósł; gdzie Z. Genowefa Kościół, z cegły wymurowała, a potym Dagobertus Król Francuski wspaniały wystawił Klasztor dla Ojców Benedyktynów i Miasto się uformowało zwane Z. DENYS, alias Z. DIONIZEGO. Tam Bramy Kościelne z miedzi pozłocistej, złoty krzyż i Mensa złota, roboty Z. Eligiusza Biskupa, i Kościół w tym miejscu, gdzie SS. Męczenników spoczywają Ciała w złotym Ołtarzu, wszystko ma ze srebra z hojności Dagoberta Króla. Tam jest Kielich Z, DIONYZEGO, jego Pastorał; Relikwie Z. Izajasza Proroka, Palec Z. TOMASZA Apostoła w Bok Pański wrażony, Głowa
.) y wźiąwszy głowę swoię zá dwie mili do wioski Katuli Pani zániosł; gdźie S. Genowefa Kościoł, z cegły wymurowała, á potym Dagobertus Krol Fráncuski wspaniały wystawił Klasztor dla Oycow Benedyktynow y Miasto się uformowáło zwáne S. DENYS, alias S. DIONIZEGO. Tam Brámy Kościelne z miedźi pozłocistey, złoty krzyż y Mensa złota, roboty S. Eligiusza Biskupa, y Kościół w tym mieyscu, gdźie SS. Męczennikow spoczywáią Ciała w złotym Ołtarzu, wszystko ma ze srebrá z hoyności Dagoberta Krola. Tam iest Kielich S, DIONYZEGO, iego Pastorał; Relikwie S. Izaiaszá Proroka, Palec S. TOMASZA Apostoła w Bok Pański wrażony, Głowá
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 51
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
bity, plwany, na twarzy zasłoniony, od Piotra trzy razy zaprzany, stąd Piłatowi posłany. Tu HELENA Święta ku czci Z. PIOTRA Kościół wymurowała zwany Z. SALVATORA, gdzie teraz Ormiani swoje odprawują nabożeństwo. Po prawej ręce Ołtarza wielkiego jest więzienie ciemne CHRYSTUSOWE, długie na 8. łokci, wszerz wąższe. Gdzie Mensa Ołtarza z kamienia, którym CHRYSTUS W Grobie był przykryty, długa łokci blisko 4, szeroka 2, łokcie. Przed Kościołem było Oliwne drzewo,gdzie Piotrzaprzałsię CHRYSTUSA;y Drzewo Pomarańczowe, na którym kogut trzy razy zapiał. Nic o tych drzewach świezi nie wspominają Peregrynanci, znać że poschły. Po prawej ręce Pałacu tego
bity, plwány, ná twárzy zásłoniony, od Piotrá trzy rázy záprzany, ztąd Piłátowi posłány. Tu HELENA Swiętá ku czci S. PIOTRA Kościoł wymurowáła zwány S. SALVATORA, gdźie teráz Ormiáni swoie odpráwuią nábożeństwo. Po práwey ręce Ołtarzá wielkiego iest więźienie ciemne CHRYSTUSOWE, długie ná 8. łokci, wszerz wąższe. Gdźie Mensa Ołtarzá z kámienia, ktorym CHRYSTUS W Grobie był przykryty, długa łokci blisko 4, szeroka 2, łokcie. Przed Kościołem było Oliwne drzewo,gdźie Piotrzáprzałsię CHRYSTUSA;y Drzewo Pomaráńczowe, ná ktorym kogut trzy rázy zápiał. Nic o tych drzewách świeźi nie wspomináią Peregrynánci, znáć że poschły. Po práwey ręce Páłacu tego
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 534
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
do dojenia 5, koryto do twarogu 1, balia zła 1. Stoły i stołki, które się znajdują w zamku starogrodzkim po różnych miejscach na pokojach, w starostwie i które już w inwentarzu są zapisane, jest ich n-ro 10 małych i wielkich. Stołków ani krzeseł żadnych nie masz, te co są stołki, starego Mensa z Gutlin pożyczone. B. Sprzęt domowy gospodarski. — Wozów fornalskich nro 3 ze wszystkim porządkiem, z wagami okowanymi nro 6, z zworzniami, luśniami okowanymi, nalustkami nieokowanymi, drabiami, deskami, łonami, oprócz, buksów 2 i tradynków 2, których nie dostaje i z nasielnikami, ze ślami, których jest
do dojenia 5, koryto do twarogu 1, balia zła 1. Stoły i stołki, które się znajdują w zamku starogrodzkim po różnych miejscach na pokojach, w starostwie i które już w inwentarzu są zapisane, jest ich n-ro 10 małych i wielkich. Stołków ani krzeseł żadnych nie masz, te co są stołki, starego Mensa z Gutlin pożyczone. B. Sprzęt domowy gospodarski. — Wozów fornalskich nro 3 ze wszystkim porządkiem, z wagami okowanymi nro 6, z zworzniami, luśniami okowanymi, nalustkami nieokowanymi, drabiami, deskami, łonami, oprócz, buksów 2 i tradynków 2, których nie dostaje i z nasielnikami, ze ślami, których jest
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 29
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
