Minerwa w Atenach i Jowisz Olimpijski, i Ryby, o których Martialis : Adde aquam natabunt : Polikletus miedziane dzieła kształtnie robiący : Praksiteles z Marmuru : Iysippus Sculptor wyśmienity, od którego samego rzniętym, jak od Apelesa tylko malowanym mógł być Aleksandar Wielki, według Horaciusza : Scopas i to niepośledni Sculptor, Myron, Myrmecides, Mentor, u Pliniusza.
MALARZE WYŚMIENICI.
APELLES Princeps Malarzów, od którego samego tylko Aleksander Wielki był malowany. Opus jego najsławniejsze Wenus z Morza się rodząca. Parrhasius i Zeuksis, tamten jagodami Ptaków, a ten zasłoną malowaną samego Zeuksesa oszukał, teste Plinio. Protogenes sławny Malarz, który psu naturalnie z pyska padającej piany nie
Minerwa w Atenách y Iowisz Olympiyski, y Ryby, o ktorych Martialis : Adde aquam natabunt : Polykletus miedziane dzieła kształtnie robiący : Praxiteles z Marmuru : Iysippus Sculptor wysmienity, od ktorego samego rzniętym, iâk od Apellesa tylko malowanym mogł bydz Alexandar Wielki, według Horaciusza : Scopas y to niepośledni Sculptor, Myron, Myrmecides, Mentor, u Pliniusza.
MALARZE WYSMIENICI.
APELLES Princeps Malarzow, od ktorego samego tylko Alexander Wielki był malowany. Opus iego naysławnieysze Venus z Morza się rodzącá. Parrhasius y Zeuxis, tamten iágodámi Ptákow, á ten zasłoną malowaną samego Zeuxesa oszukał, teste Plinio. Protogenes sławny Malarz, ktory psu naturálnie z pyska padaiącey piany nie
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 977
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, i świadczenia honorów nie zaraz przy pierwszym początku się oprze. Utratę łaski przyjmuję za dowód, że mam Zonę cnotliwą, i miłości godną.
Zyliśmy na naszej wsi w tak spokojnej i delikatnej miłości jak przedtym, i abyśmy utratę mądrego naszego Ojca tym mniej poczuli, wziął do siebie Mąż mój swego niegdy w drodze Mentora Pana R --. Młody to był kawaler, który jednak w wielkich kompaniach do niczego nie był sposobnym, tylko żeby miejsce zabierał. Niemym się stał, i nie żywym, widząc się wielą ludźmi obtoczonym. Przecięż wkonwersacyj trzech lub Czterech Osób jemu znajmych prawie nie można było bez niego się obejść. Lektura i
, i świadczenia honorow nie zaraz przy pierwszym początku śię oprze. Utratę łaski przyymuię za dowod, że mam Zonę cnotliwą, i miłości godną.
Zyliśmy na naszey wśi w tak spokoyney i delikatney miłości jak przedtym, i abyśmy utratę mądrego naszego Oyca tym mniey poczuli, wziął do siebie Mąż moy swego niegdy w drodze Mentora Pana R --. Młody to był kawaler, ktory iednak w wielkich kompaniach do niczego nie był sposobnym, tylko żeby mieysce zabierał. Niemym się stał, i nie żywym, widząc się wielą ludzmi obtoczonym. Przecięż wkonwersacyi trzech lub Czterech Osob iemu znaimych prawie nie można było bez niego śię obeyść. Lektura i
Skrót tekstu: GelPrzyp
Strona: 25
Tytuł:
Przypadki szwedzkiej hrabiny G***
Autor:
Christian Fürchtegott Gellert
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Jan Chrystian Kleyb
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
pogoń posłano. Jużeśmy byli w Inflantach, przecięż nie byłam jeszcze zupełnie bezpieczną. Książę koniecznie chciał mię mieć w swojej mocy. Stryj mój, który mię był do Szwecyj zawiozł, już nie żył, jam zaś nie wiedziała, którąbym sobie ziemię dla mego bezpieczeństwa i mieszkania obrać miała. Mój wierny Mentor miał mi poradzić. Radził mi do Holandyj, ponieważ w Amsterdamie miał przyjaciół swoich, i upewnił mię, że mi się to miejsce podobać będzie. Tam, powiada, możesz się WMPani parę lat zabawić, ażby się okoliczności w Szwecyj odmieniły. Podobno się to WMPani poszczęści, że przez instancją za czasem odbierzesz część
pogoń posłano. Iużeśmy byli w Inflantach, przećięż nie byłam ieszcze zupełnie bezpieczną. Xiążę koniecznie chćiał mię mieć w swoiey mocy. Stryi moy, ktory mię był do Szwecyi zawiozł, iuż nie żył, iam zaś nie wiedziała, ktorąbym sobie ziemię dla mego bezpieczeństwa i mieszkania obrać miała. Moy wierny Mentor miał mi poradzić. Radził mi do Holandyi, ponieważ w Amsterdamie miał przyiaćioł swoich, i upewnił mię, że mi śię to mieysce podobać będzie. Tam, powiada, możesz śię WMPani parę lat zabawić, ażby śię okoliczności w Szwecyi odmieniły. Podobno śię to WMPani poszczęści, że przez instancyą za czasem odbierzesz część
Skrót tekstu: GelPrzyp
Strona: 30
Tytuł:
Przypadki szwedzkiej hrabiny G***
Autor:
Christian Fürchtegott Gellert
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Jan Chrystian Kleyb
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
drzwiami powozu, już od pioruna zabitą, tak leżącą, jak mu podawała rękę. Możeli być większe nieszczęście? Strapiony Przyjaciel! W pół roku potym nalegał na niego Ocieć jego, aby drogę przed się wziął dla pozbycia żałości. Oddał go do orszaku Posła Angielskiego, do Stokolmu jadącego, przybrawszy mu Koligata za Mentora. J w tymże samym mieście udał się z melancholii, życie sobie sprzykrzywszy, bez wiadomości Posła do przyjęcia wojskowej służby, zachęciwszy swego koligata do podobnego postępku. Teraz pisał, do tegoż Posła, uskarżając się Jemu na swoje nieszczęście, i pojmanie, prosząc także za mną pod imieniem Kapitana Lewenhuka. Podobno ten
drzwiami powozu, iuż od pioruna zabitą, tak leżącą, iak mu podawała rękę. Możeli bydź większe nieszczęśćie? Strapiony Przyiaćiel! W poł roku potym nalegał na niego Oćieć iego, aby drogę przed śię wziął dla pozbyćia żałośći. Oddał go do orszaku Posła Angielskiego, do Stokolmu iadącego, przybrawszy mu Koligata za Mentora. J w tymże samym mieście udał śię z melancholii, życie sobie zprzykrzywszy, bez wiadomości Posła do przyięćia woyskowey służby, zachęćiwszy swego koligata do podobnego postępku. Teraz pisał, do tegoż Posła, uskarzaiąc śię Jemu na swoie nieszczęście, i poymanie, prosząc także za mną pod imieniem Kapitana Lewenhuka. Podobno ten
Skrót tekstu: GelPrzyp
Strona: 95
Tytuł:
Przypadki szwedzkiej hrabiny G***
Autor:
Christian Fürchtegott Gellert
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Jan Chrystian Kleyb
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
/ Już każdy w swą uderzy bez wszelkiej litości. Skąd się rozmnażać będą wiersze utrapienie/ Teć pożytki nastaną tego rozdzielenia.
ULiSSES.
ME serce/ będzież tu mieć Pana Ojca swego/ Któremu w moc polecam rząd państwa wszytkiego: Dotąd/ aż się przywrócę w zwykłym powodzeniu/ Wszak Pan Ociec podoła takiemu zleceniu. Gdyż Mentor z Alitersem dopomogą mu tego/ Co dufam/ z towarzystwa uczynią wielkiego.
ICARUS.
GDyż inak być nie może/ jaten rząd przyjmuję/ Aleć twego odjazdu haniebnie lituje. Radniejszybych wdomu był twojej obecności Gdyż przedsię prze niebytność nie ujdę tęskności. Porządek jak za ciebie nie może być taki/ Gdyż mi na
/ Iuż káżdy w swą vderzy bez wszelkiey litośći. Skąd się rozmnáżáć będą wiersze vtrapienie/ Teć pożytki nástáną tego rozdźielenia.
VLYSSES.
ME serce/ będźież tu mieć Páná Oycá swego/ Ktoremu w moc polecam rząd páństwá wszytkiego: Dotąd/ áż się przywrocę w zwykłym powodzeniu/ Wszák Pan Oćiec podoła tákiemu zleceniu. Gdyż Mentor z Alitersem dopomogą mu tego/ Co dufam/ z towárzystwá vczynią wielkiego.
ICARUS.
GDyż inák bydź nie może/ iaten rząd prziymuię/ Aleć twego odiázdu hániebnie lituie. Rádnieyszybych wdomu był twoiey obecnośći Gdyż przedśię prze niebytność nie vydę tesknośći. Porządek iák zá ćiebie nie może bydź táki/ Gdyż mi ná
Skrót tekstu: PaxUlis
Strona: Ev
Tytuł:
Tragedia o Ulissesie
Autor:
Adam Paxillus
Drukarnia:
Wojciech Kobyliński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
