Księży sporne sługi/ zdawna mają miejsce/ Kiedy się u Annasza/ z Piotrem swarzy jeszcze. Łzy.
GDzie łez siła/ tam pewnie miłość szczyra była; Bo chciała woda/ żeby Ogień zagasiła. Kłąmstwo trojakie.
Pierwsze Kłąmstwo w statuach/ zdrzewa śnicerz robi/ Pochlebnymi cieniami/ drugie Malarz zdobi. Trzecie Metaforyczne/ czynią/ co do zdechu Chwalą się/ a wszyscy trzej jednego są Cechu. Fraszek. Ojcowski Grzech.
Synowskie Pogorszenie Z Owena PRzestępstwa Ojcowskiego dwojaka jest wina/ Ze grzeszy/ i przykładem złym/ pogarsza Syna. Stądci z Ojca Zabójce/ Syn bywa złośliwy/ Zawsze Curka niecnota/ z Matki niewstydliwy/ Dobrych Rodziców
Xięży sporne sługi/ zdawná máią mieysce/ Kiedy sie v Annaszá/ z Piotrem swárzy ieszcze. Łzy.
GDźie łez śiłá/ tám pewnie miłość sczyra byłá; Bo chćiáłá wodá/ zeby Ogień zágáśiłá. Kłąmstwo troiákie.
PIersze Kłąmstwo w státuách/ zdrzewá snicerz robi/ Pochlebnymi ćieniámi/ drugie Málarz zdobi. Trzećie Metáphoryczne/ czynią/ co do zdechu Chwalą się/ á wszyscy trzey iednego są Cechu. Frászek. Oycowski Grzech.
Synowskie Pogorszenie Z Owena PRzestępstwá Oycowskiego dwoiáka iest winá/ Ze grzeszy/ y przykłádem złym/ pogarsza Syná. Ztądći z Oycá Zaboyce/ Syn bywa złośliwy/ Záwsze Curká niecnotá/ z Mátki niewstydliwy/ Dobrych Rodźicow
Skrót tekstu: KochProżnEp
Strona: 17
Tytuł:
Epigramata polskie
Autor:
Wespazjan Kochowski
Drukarnia:
Wojciech Górecki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1674
Data wydania (nie wcześniej niż):
1674
Data wydania (nie później niż):
1674
