, ale wierzch stalowy, I głowa, której boją drugie głowy, A tak się boją, że się kryją w ściany I w twardy kruszec, i w kamień ciosany. Kędy się ozwę, otworzą mi śmiele, Wolno mi rozruch czynić i w kościele; Jako król wielki, choć nie mam tej żądze, Trzymam minicę i biję pieniądze. GADKA DZIESIĄTA
Drzewom jest świeże, ale nic nie rodzę, Korzeń mam w głowie, na gałęziach chodzę, Listopad u mnie bywa i wśród lata, Cieszy mię tego ochędóżka świata I gdzie ja przejdę, kędy się zawinę, Tam zaraz piękniej, szpetnego nie minę. Podczas mię w konia obrócą z
, ale wierzch stalowy, I głowa, której boją drugie głowy, A tak się boją, że się kryją w ściany I w twardy kruszec, i w kamień ciosany. Kędy się ozwę, otworzą mi śmiele, Wolno mi rozruch czynić i w kościele; Jako król wielki, choć nie mam tej żądze, Trzymam minicę i biję pieniądze. GADKA DZIESIĄTA
Drzewom jest świeże, ale nic nie rodzę, Korzeń mam w głowie, na gałęziach chodzę, Listopad u mnie bywa i wśród lata, Cieszy mię tego ochędóżka świata I gdzie ja przejdę, kędy się zawinę, Tam zaraz piękniej, szpetnego nie minę. Podczas mię w konia obrócą z
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 195
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
się wszytek i z głową w wodzie umyje/ już bywa wolen od nich. Tatarzyn też by nawiętszą niecnotę zrobił/ gdy się wszytkiego omyje/ wolen. Ajeśli wody nie ma tedy piaskiem chędogim ma się ocierać. b. Tatarzyn krzywoprzysiężca/ Żyd także. Żydowie w Niedziele i w święta robią/ dla czego też w myńcy robiąc w Niedzielę tego przeszłego roku/ ledwo co miasta Wileńskiego nie spalili/ zgorzało jednak kilkanaście domów. Tatarzy także gdy Niedziela/ abo jakie insze zacne święto/ do orania/ żęcia/ i do koszenia siana tłoki zbierają/ i nawięcej w te dni robią. Nie zgadzają się zaś w tym/ iż Żyd kozubales daje
się wszytek y z głową w wodźie vmyie/ iuż bywa wolen od nich. Tátárzyn też by nawiętszą niecnotę zrobił/ gdy się wszytkiego omyie/ wolen. Aieśli wody nie ma tedy piaskiem chędogim ma się oćieráć. b. Tátárzyn krzywoprzyśiężcá/ Zyd tákże. Zydowie w Niedźiele y w świętá robią/ dla cżego też w myńcy robiąc w Niedźielę tego przeszłego roku/ ledwo co miástá Wileńskiego nie spalili/ zgorzáło iednák kilkánaśćie domow. Tátárzy tákże gdy Niedźielá/ ábo iákie insze zacne święto/ do oránia/ żęćia/ y do koszenia śiáná tłoki zbieráią/ y nawięcey w te dni robią. Nie zgadzáią się záś w tym/ iż Zyd kozubales dáie
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 72
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
tych krów ma jem isc na rok każdy po gr. 20. (I. 132)
2820. (150) I. . N. . R. . I. Sprawi potocne, którę się dzialy vewszy Kaszinie Vielky w roku Bożym 1604, ot dnia 24 Kvietnia, przesz mnie brata Pawła Puhalskego zakonu Dominica S., na ten czas bęndącim faktorem tej wszy postanovionim ot ojca lana Crizostoma Bacaliarza Pissma S, przeora konwentu S. Trojce w Krakowie. Sit laus Deo. (I. 26)
2821. (151) 1. Sprawa dnia 5 Cerwca. — Przysetsi przed mię szoną svą Valienty Vierciak z ludźmi viarigodnimi,
thÿch krow ma iem isc na rok kazdÿ po gr. 20. (I. 132)
2820. (150) I. . N. . R. . I. Sprawi potocne, ktorę sie dzialÿ vewszÿ Kaszinie Vielkÿ w roku Bozym 1604, oth dnia 24 Kvietnia, przesz mnie bratha Pawła Puhalskego zakonu Dominica S., na ten casz bęndącim factorem teÿ wszy postanovionim oth oyca lana Crizostoma Bacaliarza Pissma S, przeora conventu S. Troÿce w Krakowie. Sit laus Deo. (I. 26)
2821. (151) 1. Sprava dnia 5 Cerwca. — Przisetsi przet mię szoną svą Valientÿ Vierciak z ludzmi viarigodnimi,
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 300
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
m ja miał co przeciw czystości uczynić/ bom ją Panieńską aż do tej godziny z łaski Pana mego zachował/ i aż do śmierci nienaruszoną chcę zachować. Ze mię tedy do ciebie nie żadna chciwość zła/ ale przewrotna złość towarzystwa mego przywiodła/ chcę raczej odkupić a niżli zgwałcić wstyd/ dobywszy tedy z mieszka niemałej myńce srebrnej/ dał jej mówiąc: Weź to/ a zachowaj w skrytości to comci rzekł. Niewiasta widząc tak wstydliwego młodzienca/ barzo się dziwowała/ i serca mu dodawała/ aby od przedsięwzięcia swego nie odstępował; a ona/ rzecz tę w skrytości zachować obiecała/ i w pokoju odejśdź mu kazała. Młodzieniec tedy oderwawszy się
m ia miał co przećiw czystośći vczynić/ bom ią Pánieńską áż do tey godźiny z łáski Páná mego záchował/ y áż do śmierći nienáruszoną chcę záchowáć. Ze mię tedy do ćiebie nie żadna chćiwość zła/ ále przewrotna złość towárzystwá mego przywiodłá/ chcę ráczey odkupić á niżli zgwałćić wstyd/ dobywszy tedy z mieszká niemáłey myńce srebrney/ dał iey mowiąc: Weź to/ á záchoway w skrytośći to comći rzekł. Niewiástá widząc ták wstydliwego młodźiencá/ barzo sie dźiwowáłá/ y sercá mu dodawáłá/ áby od przedśięwźięćia swego nie odstępował; á oná/ rzecz tę w skrytośći záchowáć obiecáłá/ y w pokoiu odeyśdź mu kazáłá. Młodźieniec tedy oderwawszy sie
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 51
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
ale nie zwyciężył/ miał tę pokusę iż gdyby co pieniędzy miał zarazby wyszedł. I tak z obfitości serca usty to sam u siebie wymówił: Bym miał dziesięć złotych czerwonych nie mieszkałbym tu. A gdy czegoś w Celli szukał/ na jednym miejscu nalazł dziesięć czerwonych złotych dobrych/ jakoby teraz wyszły z myńce; które gdy nalazł a zdradę szatańską poznał/ posilony w Panu/ uczynił Profesją/ a to ku zbudowaniu wielom powiedziawszy trwał w Zakonie lat 42. aż do śmierci. Idem Ibidem. Apostata. Przykład XVII. Chcąc wyniść z Zakonu/ za okazaniem mąk piekielnych i chwały niebieskiej/ od matki zmarłej był zatrzymany. 57
ále nie zwyćiężył/ miał tę pokusę iż gdyby co pięniędzy miał zárazby wyszedł. Y ták z obfitośći sercá vsty to sam v śiebie wymowił: Bym miał dźieśięć złotych czerwonych nie mieszkałbym tu. A gdy czegoś w Celli szukał/ ná iednym mieyscu nálazł dźieśięć czerwonych złotych dobrych/ iákoby teraz wyszły z myńce; ktore gdy nálazł á zdrádę szátáńską poznał/ pośilony w Pánu/ vczynił Professią/ á to ku zbudowániu wielom powiedźiawszy trwał w Zakonie lat 42. áż do śmierći. Idem Ibidem. Apostatá. PRZYKLAD XVII. Chcąc wyniśdź z Zakonu/ za okazániem mąk piekielnych y chwáły niebieskiey/ od mátki zmárłey był zátrzymány. 57
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 65
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
niech idzie precz z domu mego/ by nie pokalał łoża mego. Mówił tedy. Któżby się nie miał bać patrzyć na oblubienicę Chrystusową? etc. In Chronico Minorum Gallico libro I. ca: 24. Konteplacia. Przykład II. Kontemplacia ś. Franciszka jaka była/ a jako trojakie śluby Zakonne/ pod osobą myńce złotej chciał Pan Bóg żeby mu ś. Franciszek ofiarował. 129.
TRafiło się czasu jednego przedtym niż jeszcze był blizny Odkupicielowe otrzymał/ będąc w drodze i przyszedł do jednego zamju Montis Feretri, gdzie na ten czas wielkie święto nowego Rycerstwa obchodzono. Czego gdy się dowiedział/ rzekł bratu Leonowi towarzyszowi swemu: Podźmy do nich
niech idźie precz z domu mego/ by nie pokalał łożá mego. Mowił tedy. Ktożby sie nie miał bać pátrzyć ná oblubienicę Chrystusową? etc. In Chronico Minorum Gallico libro I. ca: 24. Conteplácia. PRZYKLAD II. Contemplacia ś. Fránćiszká iáka byłá/ á iáko troiákie śluby Zakonne/ pod osobą myńce złotey chciał Pan Bog żeby mu ś. Fránćiszek ofiarował. 129.
TRáfiło sie czásu iednego przedtym niż iescze był blizny Odkupićielowe otrzymał/ będąc w drodze y przyszedł do iednego zamju Montis Feretri, gdźie ná ten czás wielkie święto nowego Rycerstwá obchodzono. Czego gdy sie dowiedział/ rzekł bratu Leonowi towárzyszowi swemu: Podźmy do nich
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 133
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
nie jest twego? Co tedy twego jest oddajemy tobie/ kiedyć co ofiarujemy. Cóż tedy mogęć ofiarować Panie Boże Królu nieba i ziemie/ i wszelkagiego stworzenia. a w ten czas rzekł mi Bóg. Wpuść rękę twoje w zanadrze/ a co kolwiek najdziesz/ ofiarny mi. Co gdym uczynił/ nalazłem myńcę złotą tak wielką i tak świetna i piękną/ jakim nigdy na świecie nie widział/ i ofiarowałem ją Bogu. Rzekł mi powtroe. Ofiaruj mi znowu jako pierwej. Jam rzekł. Panie ja nie mam nic/ ani miłuję/ ani chcę nic jedno ciebie/ i dla miłości twojej wzgardziłem złoto i wszytko
nie iest twego? Co tedy twego iest oddáiemy tobie/ kiedyć co ofiáruiemy. Coż tedy mogęć ofiárowáć Pánie Boże Krolu niebá y ziemie/ y wszelkagiego stworzenia. a w ten czas rzekł mi Bog. Wpuść rękę twoie w zanádrze/ á co kolwiek naydziesz/ ofiárny mi. Co gdym vczynił/ nálazłem myńcę złotą ták wielką y ták świetna y piękną/ iakim nigdy ná świecie nie widział/ y ofiárowałem ią Bogu. Rzekł mi powtroe. Ofiaruy mi znowu iáko pierwey. Iám rzekł. Pánie ia nie mam nic/ áni miłuię/ áni chcę nic iedno ćiebie/ y dla miłośći twoiey wzgárdziłęm złoto y wszytko
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 137
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
/ który mi dał com mu ofiarować mógł. I zaraz dane mi jest wyryzumienie/ co ta trojaka ofiara znaczyła: złote posłuszeństwo/ najwyssze uboztwo/ i najaśniejszą czystość/ które mi Bóg dałtak doskonałe zachować/ iż mię ni wczym sumnienie nie strofując. A jako kiedym kładł rękę za nadrze wybierałem te myńcę samemu Bogu/ który je tam sam był włożył. Tak mi też dał Bóg moc na duszy/ iż za wszytkie dobra/ które mi są od jego. Naświętszej dobroci pozwolone/ zawsze go usty i sercem chwalę i wielbię. Te tedy były słowa któreś słyszał/ i rą wyciąganie któreś widział. Ale patrz bracie owieczko
/ ktory mi dał com mu ofiárowáć mogł. Y zaraz dáne mi iest wyrizumienie/ co tá troiáka ofiárá znáczyłá: złote posłuszeństwo/ naywyssze vboztwo/ y naiáśnieyszą czystość/ ktore mi Bog dałták doskonáłe záchowáć/ iż mię ni wczym sumnienie nie strofuiąc. A iáko kiedym kładł rękę zá nadrze wybierałem te myńcę sámemu Bogu/ ktory ie tám sam był włożył. Ták mi też dał Bog moc ná duszy/ iż zá wszytkie dobrá/ ktore mi są od iego. Naświętszey dobroći pozwolone/ záwsze go vsty y sercem chwalę y wielbię. Te tedy były słowá ktoreś słyszał/ y rą wyciągánie ktoreś widźiał. Ale patrz braćie owieczko
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 138
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
i dojrzeć, aby osoby konstytucyją naznaczone (z obwarowaniem tego, aby in absentia im. pana poznańskiego inszy tegoż województwa kasztelan po im. pierwszy mógł vices im. supplere) wysłuchać rachunku przez te wszytkie lata z tego, co się przybierało, i konsygnacji tej municji już konstytucyją opisanej uczynić nie omieszkiwali. Także i minica ich aby była zniesiona.
28. Dekreta trybunalskie aby in dubium przywodzone nie były a deputaci aby się od sądów nie absentowali sub poena, excepta vera infirmitate aut aliquo evidenter legali impedimento.
29. Namowa sejmiku przeszłego o Ślęzakach i kupowaniu przez nich dóbr ziemskich aby do efektu była przywiedziona, mają pp. posłowie staranie uczynić
i dojrzeć, aby osoby konstytucyją naznaczone (z obwarowaniem tego, aby in absentia jm. pana poznańskiego inszy tegoż województwa kasztelan po jm. pierwszy mógł vices jm. supplere) wysłuchać rachunku przez te wszytkie lata z tego, co się przybierało, i konsygnacyi tej municyi już konstytucyją opisanej uczynić nie omieszkiwali. Także i minica ich aby była zniesiona.
28. Dekreta trybunalskie aby in dubium przywodzone nie były a deputaci aby się od sądów nie absentowali sub poena, excepta vera infirmitate aut aliquo evidenter legali impedimento.
29. Namowa sejmiku przeszłego o Ślęzakach i kupowaniu przez nich dóbr ziemskich aby do efektu była przywiedziona, mają pp. posłowie staranie uczynić
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 280
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
piniędzy pro 23 Februarii odesłać nie omieszkawał, a przy tym i strony
traktatów nawigacji rzeki Warty, aby dla ich skończenia komisarze swe, jako się przez list na sejmik nasz przeszły deputacki przysłany ofiarował, zesłał na miejsce przed tym naznaczone, gdy przez komisarze koronne, dawno do tego mianowane, strony czasu obwieszczony będzie. O minicy zły konstytucja z koła poselskiego za powodem posłów naszych na sejmie przeszłym zgodnie podana, iż ex praetextu, że sejm tylko ad hunc solum actum zapłaty żołnierski był złożon, jest, co być słusznie nie miało, zrażona, prosiemy W. K. M., pana swego mciwego, abyś onej bić zakazać raczeł,
piniędzy pro 23 Februarii odesłać nie omieszkawał, a przy tym i strony
traktatów nawigacyi rzeki Warty, aby dla ich skończenia komisarze swe, jako się przez list na sejmik nasz przeszły deputacki przysłany ofiarował, zesłał na miejsce przed tym naznaczone, gdy przez komisarze koronne, dawno do tego mianowane, strony czasu obwieszczony będzie. O minicy zły konstytucyja z koła poselskiego za powodem posłów naszych na sejmie przeszłym zgodnie podana, iż ex praetextu, że sejm tylko ad hunc solum actum zapłaty żołnierski był złożon, jest, co być słusznie nie miało, zrażona, prosiemy W. K. M., pana swego mciwego, abyś onej bić zakazać raczeł,
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 439
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
