za sobą do PAna Boga od żywych potrzebują. Za któremi Cerkiew Z. modlitwy do Pana Boga czyni. Jak o tym dowodnie Damascenus Z. Serm de ijs, qui infide obdormierunt. o Czyśćcu. Zbawionych umierających dwojaki stan.
Uważenie Trzecie. Modlitwy za umarłe w wierze/ ofiary/ jałmużny/ pamiątki/ abo pominki trzeciodniowe/ dziewięciodniowe/ czterdziestodniowe/ Rokowe/ i insze za niemi Cerkiewne dobroziejstwa obchody/ nie prosto Czyściec/ ale ogień znacznie rozumiany być podają: gdy w nich proszony bywa P/ Bóg/ aby duszam zeszłym grzechy odpuścił/ i pomeścił je na miejscu światłym/ świętnym/ spokojnym/ chłodowitym: Gdzie niemasz boleści smutku
zá sobą do PAná Bogá od żywych potrzebuią. Zá ktoremi Cerkiew S. modlitwy do Páná Bogá cżyni. Iák o tym dowodnie Dámáscenus S. Serm de ijs, qui infide obdormierunt. o Czyścu. Zbáwionych vmieráiących dwoiáki stan.
Vważenie Trzećie. Modlitwy zá vmárłe w wierze/ ofiáry/ iáłmużny/ pámiątki/ ábo pominki trzećiodniowe/ dźiewięćiodniowe/ czterdźiestodniowe/ Rokowe/ y insze zá niemi Cerkiewne dobroźieystwá obchody/ nie prosto Czyśćiec/ ále ogień znácżnie rozumiány bydź podáią: gdy w nich proszony bywa P/ Bog/ aby duszam zeszłym grzechy odpuśćił/ y pomeśćił ie ná mieyscu świátłym/ świętnym/ spokoynym/ chłodowitym: Gdźie niemász boleśći smutku
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 147
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
mi w moich myślach różne pieszczotliwe przymilenia. A jam im unikała wstydliwie. Wielam śmiechem to będzie, a ja nie mam nic na moję obronę. Niewinna, delikatna Oblubienica, jest w samej rzeczy, stworzeniem z inszego świata, której bez zdumiewania się, uważyć nie można. Jej zabawy, Jej mowa, Jej minki, wszystko to zdradliwym Serca jej tłumaczem się staje, im je chce zataić troskliwiej. Nie jadałam, nie pijałam prawie kilka Niedziel, a kwitłam przytym. Bez żartu, tego jestem zdania, że nas miłość swoją przyjemnościa, (odjąwszy nam apetyt:) przez niektóry czas może utrzymać. Stałam
mi w moich myślach rożne pieszczotliwe przymilenia. A iam im unikała wstydliwie. Wielam smiechem to będzie, a ia nie mam nic na moię obronę. Niewinna, delikatna Oblubienica, jest w samey rzeczy, stworzeniem z inszego świata, ktorey bez zdumiewania śię, uważyć nie można. Jey zabawy, Jey mowa, Jey minki, wszystko to zdradliwym Serca jey tłumaczem śię staie, im ie chce zataić troskliwiey. Nie jadałam, nie pijałam prawie kilka Niedziel, a kwitłam przytym. Bez żartu, tego jestem zdania, że nas miłość swoią przyiemnośćia, (odjąwszy nam appetyt:) przez niektory czas może utrzymać. Stałam
Skrót tekstu: GelPrzyp
Strona: 8
Tytuł:
Przypadki szwedzkiej hrabiny G***
Autor:
Christian Fürchtegott Gellert
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Jan Chrystian Kleyb
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
dwoje z desek na biegunach, u wrót kuna żelazna do zamykania. Dach poprawiony. Chałupa, w której mieszka Wojciech Korycki, zagrodnik poddany, sień z wystawą w wiązarek lepiona, drzwi troje na zawiasach z wrzeciądzami i skoblami żelaznymi, izba w szachulec i komora, okna 2 w drewno dobre, kumin i kuminek dobry, piec nowy, szczyty gliną wylepione wypadły, dach napsowany, stodółka w chrust budowana, wcale zła. Chałupa lemańska, w której mieszka na dani Szczygielski, z wystawą, sień w wiązarek lepiona, izba w szachulec, okno 1 w drewno, drugie zalepione, drzwi do sieni na zawiasach z skoblami, z
dwoje z desek na biegunach, u wrót kuna żelazna do zamykania. Dach poprawiony. Chałupa, w której mieszka Wojciech Korycki, zagrodnik poddany, sień z wystawą w wiązarek lepiona, drzwi troje na zawiasach z wrzeciądzami i skoblami żelaznymi, izba w szachulec i komora, okna 2 w drewno dobre, kumin i kuminek dobry, piec nowy, szczyty gliną wylepione wypadły, dach napsowany, stodółka w chróst budowana, wcale zła. Chałupa lemańska, w której mieszka na dani Szczygielski, z wystawą, sień w wiązarek lepiona, izba w szachulec, okno 1 w drewno, drugie zalepione, drzwi do sieni na zawiasach z skoblami, z
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 85
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
co umie, nie dowie.” 433 (D). KLEPACZE
A to co było, ludzie nie chcą brać pieniędzy? Weźmie kto za co, za to udaje czym prędzej, Jako owego kota w zapalonej trzasce Dzieci sobie, bawiąc się, podają w igraszce. Klepacze to, rzecze ktoś, nie z królewskiej mince, Co je robią, chociaż ich ścinają, złoczyńcę. Gdyżby na naszę szlachtę ta wybiórka padła, Na poły by ich było takiego klepadła. Co od pługa, od kramu albo od rzemiosła, Koguta, miasto orła, miasto konia, osła Nakreśliwszy na herbie, gdzieś między usnachty Zrodzony o nierządzie, wchodzi w
co umie, nie dowie.” 433 (D). KLEPACZE
A to co było, ludzie nie chcą brać pieniędzy? Weźmie kto za co, za to udaje czym prędzej, Jako owego kota w zapalonej trzasce Dzieci sobie, bawiąc się, podają w igraszce. Klepacze to, rzecze ktoś, nie z królewskiej mince, Co je robią, chociaż ich ścinają, złoczyńcę. Gdyżby na naszę szlachtę ta wybiórka padła, Na poły by ich było takiego klepadła. Co od pługa, od kramu albo od rzemiosła, Koguta, miasto orła, miasto konia, osła Nakreśliwszy na herbie, gdzieś między usnachty Zrodzony o nierządzie, wchodzi w
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 440
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
się miejsce, lecz wpróżne dostało. A taż to jest uroda do gwiazdy podobna? Miła oczom niechętnym? jak była ozdobna! O srogie fata Bogów! o mój gniewie srogi! Tak za ślubem powraca do ojca syn drogi! Ten ostatni od Ojca odbierż upominek Gorżki żalu, to co jest, niech spali kuminek. Otworżcie dom po śmierci cnego syna smutny, Lud Ateński niech zacznie tren żałosno nutny. Wy gotujcie do stosa ogień królewskiego, Wy po polach szukajcie sztuk ciała krasnego. To ciało niechaj ziemia wswym łonie zakryje, A ciężki grunt bezbożną niechaj głowę skryje. Hippolit. Hippolit. Hippolit.
się mieysce, lecż wprożne dostáło. A táż to iest urodá do gwiázdy podobna? Miłá oczom niechętnym? iák byłá ozdobna! O srogie fatá Bogow! o moy gniewie srogi! Ták zá slubęm powráca do oycá syn drogi! Tęn ostátni od Oycá odbierż upominek Gorżki żalu, to co iest, niech spali kuminek. Otworżćie dom po smierći cnego syná smutny, Lud Atheński niech zácznie thren żałosno nutny. Wy gotuyćie do stosá ogięń krolewskiego, Wy po poláćh szukaycie sztuk ćiáłá krásnego. To ćiáło niechay źięmiá wswym łonie zákryie, A cięszki grunt bezbożną niechay głowę skryie. Hippolit. Hippolit. Hippolit.
Skrót tekstu: SenBardzTrag
Strona: 180
Tytuł:
Smutne Starożytności Teatrum, to jest Tragediae Seneki rzymskiego
Autor:
Seneka
Tłumacz:
Jan Alan Bardziński
Drukarnia:
Jan Christian Laurer
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
do sieni drzwi z tarcic sosnowych, dobre, na zawiasach żelaznych, z wrzecządzem, z skublami. W tej sieni do izby na lewej stronie drzwi sosnowe stare, na zawiasach żelaznych, z wrzecządzem ze sieni i z haczykiem do izby żelaznemi. Odrzwi nadpróchniałe, w ziemię zapadły, przyciesi z ziemi nie widać. Kuminek murowany nadrujnowany, piec z kafli cale zły, na postumencie cegielnym. Okna 4, szyby w ołów, miejscami powybijane szyby, reparacji potrzebują. Stolik sosnowy na 4 balasikach popróchniałych. Ściany powyprężane i nadpróchniałe, przyciesi wszytkie w ziemię wpadły. Podłoga z tarcic zła, posowa z tarcic zła, balki pogięte. Z tej
do sieni drzwi z tarcic sosnowych, dobre, na zawiasach żelaznych, z wrzecządzem, z skublami. W tej sieni do izby na lewej stronie drzwi sosnowe stare, na zawiasach żelaznych, z wrzecządzem ze sieni i z haczykiem do izby żelaznemi. Odrzwi nadpróchniałe, w ziemię zapadły, przyciesi z ziemi nie widać. Kuminek murowany nadrujnowany, piec z kafli cale zły, na postumencie cegielnym. Okna 4, szyby w ołów, miejscami powybijane szyby, reparacyi potrzebują. Stolik sosnowy na 4 balasikach popróchniałych. Ściany powyprężane i nadpróchniałe, przyciesi wszytkie w ziemię wpadły. Podłoga z tarcic zła, posowa z tarcic zła, balki pogięte. Z tej
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 13
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
do zaparcia drewniany. Naprzeciwko tych drugie drzwi na żelaznych zawiasach z jednym skublem żelaznym, gwoździem zabite. Wyszedłszy do sieni na prawej stronie drzwi sosnowe stare do izby, stolarską robotą, na zawiasach żelaznych, nagiętych, z porączką żelazną; zamek żelazny zły, z antabą, odrzwi w ziemię wpadły. Przy tym kuminek murowany, piec z zielonych kafli, na wierzchu zepsuty i jeden kafel narożnik wypadnięty. Okna 4 w ołów, szyby nadpsute, z gruntu reparacji potrzeba. Ściany nadpróchniałe i nadgniełe, podłoga z tarcic powyprężana i zapadniona. Z tej izby drzwi dwoiste, wielkie, z tarcic sosnowych, dobre, stolarską robotą, z dwiema
do zaparcia drewniany. Naprzeciwko tych drugie drzwi na żelaznych zawiasach z jednym skublem żelaznym, gwoździem zabite. Wyszedłszy do sieni na prawej stronie drzwi sosnowe stare do izby, stolarską robotą, na zawiasach żelaznych, nagiętych, z porączką żelazną; zamek żelazny zły, z antabą, odrzwi w ziemię wpadły. Przy tym kuminek murowany, piec z zielonych kafli, na wierzchu zepsuty i jeden kafel narożnik wypadnięty. Okna 4 w ołów, szyby nadpsute, z gruntu reparacyi potrzeba. Ściany nadpróchniałe i nadgniełe, podłoga z tarcic powyprężana i zapadniona. Z tej izby drzwi dwoiste, wielkie, z tarcic sosnowych, dobre, stolarską robotą, z dwiema
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 13
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
trochę wylepiona, wierzch skudłami pobity, zły.
Wyszedłszy ze dwora do folwarku, drzwi z dylów ciosanych, na biegunach drewnianych, bez żelaza, odrzwi dobre, no. Przycieś dobra, nowa, przycieś do sionki dobra, nowa. Na prawej ręce drzwi z tarcic złe, na zawiasach żelaznych, odrzwi zapadłe. Kuminek lepiony, piec z kafli na cegelnym postumencie. Okna 2 w drewno szyby, trzecie okno zalepione. Ściany podprawiane i wyparte trochę, posowa z tarcic stara. Naprzeciwko tej izba czeladna. Drzwi stare na jednej zawiasie żelaznej, odrzwi cienkie, pochylone, przycieś nowa. Kuminek nowo lepiony gliną, piec w pół z
trochę wylepiona, wierzch skudłami pobity, zły.
Wyszedłszy ze dwora do folwarku, drzwi z dylów ciosanych, na biegunach drewnianych, bez żelaza, odrzwi dobre, no. Przycieś dobra, nowa, przycieś do sionki dobra, nowa. Na prawej ręce drzwi z tarcic złe, na zawiasach żelaznych, odrzwi zapadłe. Kuminek lepiony, piec z kafli na cegelnym postumencie. Okna 2 w drewno szyby, trzecie okno zalepione. Ściany podprawiane i wyparte trochę, posowa z tarcic stara. Naprzeciwko tej izba czeladna. Drzwi stare na jednej zawiasie żelaznej, odrzwi cienkie, pochylone, przycieś nowa. Kuminek nowo lepiony gliną, piec w pół z
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 14
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
na zawiasach żelaznych, odrzwi zapadłe. Kuminek lepiony, piec z kafli na cegelnym postumencie. Okna 2 w drewno szyby, trzecie okno zalepione. Ściany podprawiane i wyparte trochę, posowa z tarcic stara. Naprzeciwko tej izba czeladna. Drzwi stare na jednej zawiasie żelaznej, odrzwi cienkie, pochylone, przycieś nowa. Kuminek nowo lepiony gliną, piec w pół z cegieł, w pół z kafli ulepiony, rozwalony. Okna nowe, dobre, szyby w drewno. Ściana od podwórza z drzewa w kostkę obrobionego, w ścianie skały. Koryto dębowe do słodzin trochę nadpróchniałe. Przycieś z drugiej strony stara cała. W tej czeladnicy kumora.
na zawiasach żelaznych, odrzwi zapadłe. Kuminek lepiony, piec z kafli na cegelnym postumencie. Okna 2 w drewno szyby, trzecie okno zalepione. Ściany podprawiane i wyparte trochę, posowa z tarcic stara. Naprzeciwko tej izba czeladna. Drzwi stare na jednej zawiasie żelaznej, odrzwi cienkie, pochylone, przycieś nowa. Kuminek nowo lepiony gliną, piec w pół z cegieł, w pół z kafli ulepiony, rozwalony. Okna nowe, dobre, szyby w drewno. Ściana od podwórza z drzewa w kostkę obrobionego, w ścianie skały. Koryto dębowe do słodzin trochę nadpróchniałe. Przycieś z drugiej strony stara cała. W tej czeladnicy kumora.
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 14
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
morze z dylików ciesana posowa, ściana miejscem wyprężona, z kumory na pole drzwi na biegunach drewnianych, pod tą kumorą przyciesi ponadgniałe. Wróciwszy się do sieni kumora przy stajni. Do tej drzwi sosnowe dobre, na zawiasach żelaznych, skubli 2 żelazne, odrzwi dobre, przycieś dobra, ściany wyprężone. Kuminek mały i piec stary, wylepiony, z kamieni. Okno w drewno, szyb tych 4 nie ma, nadtłuczonych 5, posowa z tarcic, nad oknem zaprawiona dylikami. Nad izbą, kumorą poszycie dobre i dyliki nad sienią ciosane, kozły dobre, okapy z gruntu złe. Stajnia przy tej karczmie. Drzwi do
morze z dylików ciesana posowa, ściana miejscem wyprężona, z kumory na pole drzwi na biegunach drewnianych, pod tą kumorą przyciesi ponadgnijałe. Wróciwszy się do sieni kumora przy stajni. Do tej drzwi sosnowe dobre, na zawiasach żelaznych, skubli 2 żelazne, odrzwi dobre, przycieś dobra, ściany wyprężone. Kuminek mały i piec stary, wylepiony, z kamieni. Okno w drewno, szyb tych 4 nie ma, nadtłuczonych 5, posowa z tarcic, nad oknem zaprawiona dylikami. Nad izbą, kumorą poszycie dobre i dyliki nad sienią ciosane, kozły dobre, okapy z gruntu złe. Stajnia przy tej karczmie. Drzwi do
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 18
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
