reszta się poddała. Król nie rychło odważył się iść z Władysławem do Moskwy, ale jako Nieprzyjaciel przyjęty wrócił się z wstydem, nieumiawszy dawniej szanować szczęścia i Rady Wodza Wielkiego. Stany zaś Moskiewskie obrali sobie Carem Michała Fedorowicza Syna Metropolity Roztockiego, Demetriusza zaś Sektatorów, i Zonę Mniszkównę pod lodem potopili, Tegoż Roku Mołdawska Prowincja odpadła od Polski, bo po śmierci Jeremiasza Mohyły Książęcia Moldawskiego Syn jego Konstantyn był wypędzony od Stefana Tomizy przez Turków inwestyowanego Wojewody Multańskiego. Stefan Potocki Siostrę Konstantyna za Zonę mający zebrawszy 6000. młodzi poszedł na zemstę krzywdy Konstantyna, ale od 30000. Tatarów opasany, sam żywcem wzięty a inni wygineli, Potocki do Stambułu
reszta śie poddała. Król nie rychło odważył śię iść z Władysławem do Moskwy, ale jako Nieprzyjaćiel przyjęty wróćił śię z wstydem, nieumiawszy dawniey szanować szczęśćia i Rady Wodza Wielkiego. Stany zas Moskiewskie obrali sobie Carem Michała Fedorowicza Syna Metropolity Rostockiego, Demetryusza zaś Sektatorów, i Zonę Mniszkównę pod lodem potopili, Tegoż Roku Mołdawska Prowincya odpadła od Polski, bo po smierći Jeremiasza Mohyły Xiążęćia Moldawskiego Syn jego Konstantyn był wypędzony od Stefana Tomizy przez Turków inwestyowanego Wojewody Multańskiego. Stefan Potocki Siostrę Konstantyna za Zonę mający zebrawszy 6000. młodźi poszedł na zemstę krzywdy Konstantyna, ale od 30000. Tatarów opasany, sam żywcem wźięty á inni wyginéli, Potocki do Stambułu
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 77
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
tę krzywdę Bożą opowiedzia/ Cuda oznajmił/ i to sprawił/ że principałom turniej tej/ łby poucinano/ Cerkiew świętą przy Prawosławnych zostawiono. Apocie II. v. 4. Aspest kamień taż zapalony nie zgara nigdy. Pirytes. Cuda i Paraeneses. Szyroce o tym światu przez listy swe oznaimił WASIL Hospodar Ziem Mołdawskich. Ormianie pohanbieni. I. PARERGON.
Uczyniłem zmiankę o cudownym świec zapaleniu w tym Cudzie/ i w wyższym napisałem o wdzięcznym śpiewaniu Aniołów i Świętych Bożych w Cerkwi murowanej Pieczarskiej/ gdy z niej nabożnych Zakonników sroga Zima do ciepłej i drewnianej wyprowadziła; teraz o podobnym w METROPOLITAŃSKIEJ ŚWIĘTEJ SOFIEJ CERKWI widzeniu powiem.
tę krzywdę Bożą opowiedzia/ Cudá oznaymił/ y to spráwił/ że principałom turniey tey/ łby poućinano/ Cerkiew świętą przy Práwosławnych zostáwiono. Apocie II. v. 4. Aspest kámień taz zápalony nie zgara nigdy. Pirites. Cudá y Paraeneses. Szyroce o tym świátu przez listy swe oznaimił WASIL Hospodár Ziem Mołdáwskich. Ormiánie pohanbieni. I. PARERGON.
Vczyniłem zmiankę o cudownỹ swiec zápaleniu w tỹ Cudźie/ y w wyszszym nápisałem o wdźięcznym śpiewániu Aniołow y Swiętych Bożych w Cerkwi murowáney Pieczárskiey/ gdy z niey nabożnych Zakonnikow sroga Zimá do ćiepłey y drewniáney wyprowádźiłá; teraz o podobnym w METROPOLITANSKIEY SWIĘTEY SOPHIEY CERKWI widzeniu powiem.
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 195.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
w Roku 1595 otrzymał aprobacją Dekretów względem odprawowania Ceremonii Cerkiewnych językiem Słowieńskim, pro Ditionibus Ruthenicis. 53 Jerzy Winnicki Herbu Sas, oraz Episkop Przemyski po Ro- Addytament o Rusi i Grekach
ku 1703 leży w laurze cały w Przemyślu, żarliwy Unit. Jan Borecki Anty-Metropolita, drugi Piotr Mohyła Anty-Metropolta po Rafale Korsaku Unicie, Wojewodzie Ziem Mołdawskich, który Kościół Z. Zofii w Kijowie gdy odpadł już był od Polski, odebrał na Dysunitów. I to jeszcze addendum o RUSI i GREKACH.
Na Koncylium Toletańskim w Hiszpanii potępiając błąd Priscellianistów, przydano w Credo: Filioq; procedit. Z Wiarą Z. przyjęli to Wisigotowie; potwierdzono to na innych Toletańskich Synodach.
w Roku 1595 otrzymał approbacyą Dekretow względem odprawowania Ceremonii Cerkiewnych ięzykiem Słowieńskim, pro Ditionibus Ruthenicis. 53 Jerzy Winnicki Herbu Sas, oraz Episkop Przemyski po Ro- Addytament o Rusi y Grekach
ku 1703 leży w laurze cały w Przemyślu, żarliwy Unit. Ian Borecki Anti-Metropolita, drugi Piotr Mohyła Anti-Metropolta po Rafale Korsaku Unicie, Woiewodzie Ziem Mołdawskich, ktory Kościoł S. Zofii w Kiiowie gdy odpadł iuż był od Polski, odebrał na Disunitow. Y to ieszcze addendum o RUSI y GREKACH.
Na Koncylium Toletańskim w Hiszpanii potępiaiąc błąd Priscellianistow, przydano w Credo: Filioq; procedit. Z Wiarą S. przyieli to Wisigothowie; potwierdzono to na innych Toletańskich Synodach.
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 28
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
pomoc na nieprzyjaciela niebyło A wychodząc KWieliczeństwo o pokoju z Sołtanem doskonałe Swoje przymierze miał, dla tego ze jeszcze 184 Roku do Wielikiego Hosudara Naszego ICWieliczeństwa Wielkiego, Hosudara IKWieliczeństwa w miłej hramocie pisano, przyczlo IKWieliczeństwu i Rzpltej myślić o pokoju, do którego Sołtan Turecki Słyszę skłania Się jako ma IKWieliczeństwo wiadomość; od Hosudara Mołdawskiego i od Kścia Siedmiogrodzkiego jako dla wiadomości pewnej, a najwięcej dla wywiedzenia się o Wojskach nieprzyjacielskich IKWieliczeństwo posłał Urodzonego karwowskiego do Hospodara Mołdawskiego który jeśli IKWieliczeństwu o prawdziwym Skłonieniu Się do pokoju Sułtana Tureckiego objawi, i o komisarzach z Strony Tureckiej tedy IKWieliczeństwo komisarzów Swoich naznaczy, z któremi żeby wespół i rezydent ICWieliczeństwa jechał osztrzec rozkazę i
pomoc na nieprzyiaciela niebyło A wychodząc KWieliczeństwo o pokoiu z Sołtanem doskonałe Swoie przymierze miał, dla tego ze ieszcze 184 Roku do Wielikiego Hosudara Naszego JCWieliczenstwa Wielkiego, Hosudara JKWieliczenstwa w miłey hramocie pisano, przyczlo JKWieliczenstwu y Rzpltey myslić o pokoiu, do ktorego Sołtan Turecki Słyszę skłania Się iako ma JKWieliczenstwo wiadomosć; od Hosudara Mołdawskiego y od Xcia Siedmiogrodzkiego iako dla wiadomości pewney, a naywięcey dla wywiedzenia się o Woyskach nieprzyiacielskich JKWieliczenstwo posłał Urodzonego karwowskiego do Hospodara Mołdawskiego ktory iezli JKWieliczenstwu o prawdziwym Skłonieniu Się do pokoiu Sułtana Tureckiego obiawi, y o komissarzach z Strony Tureckiey tedy JKWieliczenstwo komissarzow Swoich naznaczy, z ktoremi zeby wespoł y rezydent JCWieliczenstwa iechał osztrzedz rozkazę y
Skrót tekstu: CzartListy
Strona: 165
Tytuł:
Kopie listów do [...] Krzysztofa Paca
Autor:
Michał Czartoryski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
do Wielikiego Hosudara Naszego ICWieliczeństwa Wielkiego, Hosudara IKWieliczeństwa w miłej hramocie pisano, przyczlo IKWieliczeństwu i Rzpltej myślić o pokoju, do którego Sołtan Turecki Słyszę skłania Się jako ma IKWieliczeństwo wiadomość; od Hosudara Mołdawskiego i od Kścia Siedmiogrodzkiego jako dla wiadomości pewnej, a najwięcej dla wywiedzenia się o Wojskach nieprzyjacielskich IKWieliczeństwo posłał Urodzonego karwowskiego do Hospodara Mołdawskiego który jeśli IKWieliczeństwu o prawdziwym Skłonieniu Się do pokoju Sułtana Tureckiego objawi, i o komisarzach z Strony Tureckiej tedy IKWieliczeństwo komisarzów Swoich naznaczy, z któremi żeby wespół i rezydent ICWieliczeństwa jechał osztrzec rozkazę i interesów ICWieliczeństwa w tej Sprawie zapomni i tą hramotą Wielki Hosudar nasz ICWieliczeństwo z Strony Wielkiego Hosudara IKWieliczeństwa był ubezpieczony aże o interesach ICarskiego
do Wielikiego Hosudara Naszego JCWieliczenstwa Wielkiego, Hosudara JKWieliczenstwa w miłey hramocie pisano, przyczlo JKWieliczenstwu y Rzpltey myslić o pokoiu, do ktorego Sołtan Turecki Słyszę skłania Się iako ma JKWieliczenstwo wiadomosć; od Hosudara Mołdawskiego y od Xcia Siedmiogrodzkiego iako dla wiadomości pewney, a naywięcey dla wywiedzenia się o Woyskach nieprzyiacielskich JKWieliczenstwo posłał Urodzonego karwowskiego do Hospodara Mołdawskiego ktory iezli JKWieliczenstwu o prawdziwym Skłonieniu Się do pokoiu Sułtana Tureckiego obiawi, y o komissarzach z Strony Tureckiey tedy JKWieliczenstwo komissarzow Swoich naznaczy, z ktoremi zeby wespoł y rezydent JCWieliczenstwa iechał osztrzedz rozkazę y interessow JCWieliczenstwa w tey Sprawie zapomni y tą hramotą Wielki Hosudar nasz JCWieliczenstwo z Strony Wielkiego Hosudara JKWieliczeństwa był ubezpieczony aze o interessach JCarskiego
Skrót tekstu: CzartListy
Strona: 165
Tytuł:
Kopie listów do [...] Krzysztofa Paca
Autor:
Michał Czartoryski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
mianowicie z Karolusem, praktyki czynią. Niemało miała i ma R. P. trudności od Inflant i tej tam strony północnej i od wschodnich części nie była bez nich i nie jest. Odgarniwał te niebezpieczeństwa J. K. M. jak najdalej mógł od państw tych, szczycąc prowincyjej tamtych, jako jest multańska ziemia i mołdawska, które zasłoną i jakoby tarczą im są. Teraz w tym zaciągu wojny inflancki, za odstąpieniem żołnierstwa polskiego wojewody tego, którego J. K. M. tam był zostawił, nastąpił car tatarski z mocą swą i ten go miał wprowadzać, które wprowadzenie nie na rękę pewnie Koronie. Dla tego podejrzenia, a zwłaszcza
mianowicie z Karolusem, praktyki czynią. Niemało miała i ma R. P. trudności od Inflant i tej tam strony północnej i od wschodnich części nie była bez nich i nie jest. Odgarniwał te niebezpieczeństwa J. K. M. jak najdalej mógł od państw tych, szczycąc prowincyjej tamtych, jako jest multańska ziemia i mołdawska, które zasłoną i jakoby tarczą im są. Teraz w tym zaciągu wojny inflancki, za odstąpieniem żołnierstwa polskiego wojewody tego, którego J. K. M. tam był zostawił, nastąpił car tatarski z mocą swą i ten go miał wprowadzać, które wprowadzenie nie na rękę pewnie Koronie. Dla tego podejrzenia, a zwłaszcza
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 249
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
dwóch czatowi przyprowadzili z Romana, którzy zgadzali się, że hospodar z sołtanem poniżej Cecory stoi, Tatarów bardzo mało, bo się rozbiegło ku domowi; przydał i to jeden, że ich 40 wozów trupa powieziono do Budziaków, którzy od postrzału pomarli.
Kopia uniwersału j.k.m. do hospodara i obywatelów ziemi mołdawskiej z obozu spod Krasnego Targu dziś ekspediowanego:
Wszem wobec etc., osobliwie jednak j. wielmożnym, urodzonym, szla-
chętnym, sławetnym, uczciwym, hospodarowi, kajmakanom, bojarom wielkim i mniejszym, starostom, perkałasom, kapitanom, szlachcie, karałasom, wójtom, pergarom, watamanom, pospólstwu, innym wszelkim jakiegokolwiek stanu i
dwóch czatowi przyprowadzili z Romana, którzy zgadzali się, że hospodar z sołtanem poniżej Cecory stoi, Tatarów bardzo mało, bo się rozbiegło ku domowi; przydał i to jeden, że ich 40 wozów trupa powieziono do Budziaków, którzy od postrzału pomarli.
Kopia uniwersału j.k.m. do hospodara i obywatelów ziemi mołdawskiej z obozu spod Krasnego Targu dziś ekspediowanego:
Wszem wobec etc., osobliwie jednak j. wielmożnym, urodzonym, szla-
chętnym, sławetnym, uczciwym, hospodarowi, kajmakanom, bojarom wielkim i mniejszym, starostom, perkałasom, kapitanom, szlachcie, karałasom, wójtom, pergarom, watamanom, pospólstwu, innym wszelkim jakiegokolwiek stanu i
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 14
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
był, umarł, poszła za Budzyńskiego, jest potomstwo; Warszyckę wojewodzinę podlaską, jest potomstwo, umarła, leży w Piotrkowie; Konstancja panna w klastorze piotrkowskim; secundo voto miał Herburtowę z domu księżnę Zasławskę, sterilis ta była z nim; z Herburtem było potomstwo, o czem wyżej się pisało; tertio voto Mohylankę wojewodzankę mołdawską Annę, z tą Piotra, młodo umarł; Zygmunta Karola, ten żyje. Po śmierci poszła za Czarnkowskiego starostę drahimskiego, umarł ten prędko, poszła za margrabiego Myszkowskiego,teraźniejszego wojewodę sandomierskiego, cum dispensa, vide supra pokrewność Myszkowskich z Przerębskiemi i Keniecpolskiemi. Miał i córki Jakub: Borowskę, ta Władysława, Aleksandra,
był, umarł, poszła za Budzyńskiego, jest potomstwo; Warszyckę wojewodzinę podlaską, jest potomstwo, umarła, leży w Piotrkowie; Konstancija panna w klastorze piotrkowskim; secundo voto miał Herburtowę z domu księżnę Zasławskę, sterilis ta była z nim; z Herburtem było potomstwo, o czém wyżej się pisało; tertio voto Mohylankę wojewodzankę mołdawską Annę, z tą Piotra, młodo umarł; Zygmunta Karola, ten żyje. Po śmierci poszła za Czarnkowskiego starostę drahimskiego, umarł ten prędko, poszła za margrabiego Myszkowskiego,teraźniejszego wojewodę sandomirskiego, cum dispensa, vide supra pokrewność Myszkowskich z Przerębskiemi i Keniecpolskiemi. Miał i córki Jakub: Borowskę, ta Władysława, Alexandra,
Skrót tekstu: KoniecZRod
Strona: 199
Tytuł:
Rodowód
Autor:
Zygmunt Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
Mariej: lecz dla niedostatku kapłanów Katilickich, używali czasem Luterana) acz temi czasy mają Ojce Bernardyny, abo też Biskup tameczny z nichże bywa pospolicie) jako też i w mieście Campolungo, gdzie jest do 900. domów: z których 40. jest Łacinników Sasów, w Rymniu też jest ich do 20. Wojewoda Mołdawski (jest to prowincja Moldauja, która była przedtym pod Metropolitem Kijowskim, a teraz jest jakoby wolna) pokazuje sięwzględem pomocy, którą miewa od Łacinników, barzo przychylnym Katolikom, co tam mieszkają, i zakonnikom, ś. Franciszka, ktrzy tam trzymają ostatki Łacinników. W roku 1580. Kardynał Aldobrandym na ten czas był
Máryey: lecz dla niedostatku kápłanow Kátilickich, używali czásem Lutheráná) ácz temi czásy máią Oyce Bernardyny, ábo też Biskup támeczny z nichże bywa pospolićie) iáko też y w mieśćie Cámpolungo, gdźie iest do 900. domow: z ktorych 40. iest Łacinnikow Sásow, w Rymniu też iest ich do 20. Woiewodá Mołdáwski (iest to prowincia Moldáuiá, ktora byłá przedtym pod Metropolitem Kijowskim, á teraz iest iákoby wolna) pokazuie sięwzględem pomocy, ktorą miewa od Łáćinnikow, bárzo przychylnym Kátholikom, co tám mieszkáią, y zakonnikom, ś. Franciszká, ktrzy tám trzymaią ostátki Łáćinnikow. W roku 1580. Kárdynał Aldobrandim ná ten czas był
Skrót tekstu: MurChwałPam
Strona: X4
Tytuł:
Pamiętnik albo Kronika Pruskich Mistrzów i Książąt Pruskich
Autor:
Mikołaj Chwałkowski
Drukarnia:
Jan Tobiasz Keller
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1712
Data wydania (nie wcześniej niż):
1712
Data wydania (nie później niż):
1712
