na czci, na Honorze, Na większym jednak Punkt zawisł uporze.
Zaproszeni raz na stypę mnichowie. Pleban wychodzi: „Witajcież, ojcowie! Po nabożeństwie będziem sobie radzi, Teraz się ogrzać, życzę, nie zawadzi.” Skończywszy modły uczta nastąpiła, Goście siadają, gdzie kolej trafiła; Siada też i brat Modest bliżej misy, A frater Leo, rumiany i łysy, Porwie za kaptur: „Poczekajcie, bracie! Nie wasze to tam miejsce, gdzie siadacie! Mój zakon starszy, mnie tam trzeba siedzieć, Komu cześć, chwała, należy wam wiedzieć.” Odpowie Modest z cicha do Leona: „Nie wiem, kto
na czci, na Honorze, Na większym jednak Punkt zawisł uporze.
Zaproszeni raz na stypę mnichowie. Pleban wychodzi: „Witajcież, ojcowie! Po nabożeństwie będziem sobie radzi, Teraz się ogrzać, życzę, nie zawadzi.” Skończywszy modły uczta nastąpiła, Goście siadają, gdzie kolej trafiła; Siada też i brat Modest bliżej misy, A frater Leo, rumiany i łysy, Porwie za kaptur: „Poczekajcie, bracie! Nie wasze to tam miejsce, gdzie siadacie! Mój zakon starszy, mnie tam trzeba siedzieć, Komu cześć, chwała, należy wam wiedzieć.” Odpowie Modest z cicha do Leona: „Nie wiem, kto
Skrót tekstu: DembowPunktBar_II
Strona: 478
Tytuł:
Punkt honoru
Autor:
Antoni Sebastian Dembowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1749
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
siadają, gdzie kolej trafiła; Siada też i brat Modest bliżej misy, A frater Leo, rumiany i łysy, Porwie za kaptur: „Poczekajcie, bracie! Nie wasze to tam miejsce, gdzie siadacie! Mój zakon starszy, mnie tam trzeba siedzieć, Komu cześć, chwała, należy wam wiedzieć.” Odpowie Modest z cicha do Leona: „Nie wiem, kto w niebie starszy, on czy ona? Mnie tu na ziemi, gdziem usiadł, przystoi, I mój się zakon waszego nie boi.” Wtem Punkt Honoru Leona zapalił, Brata Modesta ze stołkiem obalił. Okrzykną goście: „A to zaś co, mnichu
siadają, gdzie kolej trafiła; Siada też i brat Modest bliżej misy, A frater Leo, rumiany i łysy, Porwie za kaptur: „Poczekajcie, bracie! Nie wasze to tam miejsce, gdzie siadacie! Mój zakon starszy, mnie tam trzeba siedzieć, Komu cześć, chwała, należy wam wiedzieć.” Odpowie Modest z cicha do Leona: „Nie wiem, kto w niebie starszy, on czy ona? Mnie tu na ziemi, gdziem usiadł, przystoi, I mój się zakon waszego nie boi.” Wtem Punkt Honoru Leona zapalił, Brata Modesta ze stołkiem obalił. Okrzykną goście: „A to zaś co, mnichu
Skrót tekstu: DembowPunktBar_II
Strona: 478
Tytuł:
Punkt honoru
Autor:
Antoni Sebastian Dembowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1749
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
trzeba siedzieć, Komu cześć, chwała, należy wam wiedzieć.” Odpowie Modest z cicha do Leona: „Nie wiem, kto w niebie starszy, on czy ona? Mnie tu na ziemi, gdziem usiadł, przystoi, I mój się zakon waszego nie boi.” Wtem Punkt Honoru Leona zapalił, Brata Modesta ze stołkiem obalił. Okrzykną goście: „A to zaś co, mnichu? Nie możesz się to sprawować po cichu? Nie wiesz, że pleban ma klucze od nieba, Ma i u dzwonów postronków, co trzeba? Strzeżże się, frater, innej uczty zgoła, Nasze też grono podobnoć wydoła.”
trzeba siedzieć, Komu cześć, chwała, należy wam wiedzieć.” Odpowie Modest z cicha do Leona: „Nie wiem, kto w niebie starszy, on czy ona? Mnie tu na ziemi, gdziem usiadł, przystoi, I mój się zakon waszego nie boi.” Wtem Punkt Honoru Leona zapalił, Brata Modesta ze stołkiem obalił. Okrzykną goście: „A to zaś co, mnichu? Nie możesz się to sprawować po cichu? Nie wiesz, że pleban ma klucze od nieba, Ma i u dzwonów postronków, co trzeba? Strzeżże się, frater, innej uczty zgoła, Nasze też grono podobnoć wydoła.”
Skrót tekstu: DembowPunktBar_II
Strona: 478
Tytuł:
Punkt honoru
Autor:
Antoni Sebastian Dembowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1749
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
VALERIUS AURELIANUS, w Mezyj z podłych Rodziców, sprzyjaniem Wojska obrany, upadającego Imperium Filar, Tyranów Opresor, grubych Narodów Zwycięzca, Zenobii Walecznej Wschodniej Królowej, in triumpho przed Wozem wprowadziciel, którego Hasło było: Quo maior, eô placabilior. Series Cesarzów Rzymskich
38. CLAUDIUS TACITUS Vir sui Nominis, bo tylko milczący i Modest. Tacita Czytelnik, sześć Miesięcy Panujący, którego było Efatum: Sibi bonus aliis malus. Florianus Brat jego po nim panował dwa Miesiące.
39. AURELIANUS PROBUS Pokojem i Wojną sławny; za którego Frankowie wpadłszy w Gallię, Francuskie fundowali Królestwo. O nim napisał Velius: Totum Romanis subiecit Legibus Orbem.
40. CARUS
VALERIUS AURELIANUS, w Mezyi z podłych Rodzicow, sprzyianiem Woyska obrany, upadaiącego Imperium Filar, Tyranow Oppresor, grubych Narodow Zwycięzca, Zenobii Waleczney Wschodniey Krolowey, in triumpho przed Wozem wprowadziciel, ktorego Hasło było: Quo maior, eô placabilior. Series Cesarzow Rzymskich
38. CLAUDIUS TACITUS Vir sui Nominis, bo tylko milczący y Modest. Tacita Czytelnik, sześć Miesięcy Panuiący, ktorego było Effatum: Sibi bonus aliis malus. Florianus Brat iego po nim panował dwa Miesiące.
39. AURELIANUS PROBUS Pokoiem y Woyną sławny; za ktorego Frankowie wpadłszy w Gallię, Francuskie fundowali Krolestwo. O nim napisał Velius: Totum Romanis subiecit Legibus Orbem.
40. CARUS
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 472
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
i discernenter mogą, zrozumiawszy wszystkie różnych kandydatów przymioty, i który najbardziej wszystkich godnością swoją przenosi, tego wybrać i obrać Królem. DRUGA
2do Tych Posłów niejest tak wielka moc, jako pospolitego ruszenia, i mniej ich będąc mogą uważniej Rzeczypospolitej interesa roztrząsnąć niż gdy in confuso zejdzie się i mądrych, i prostaków, i modestów, i pałogłowców multitudo, którzy się anie rozumieją, anie wiedzą na co ich ten, albo ów prowadzi; albo zwodzi: i dla tego najlepsze tam consilia, gdzie Rządzców mało, a gdzie omnes curant, nemo curare videtur.
3tio Ze to bez fatygi całej Szlacheckiej comminitatis bywa przez Posłów obranie, i niewidzę
y discernenter mogą, zrozumiawszy wszystkie rożnych kandydatow przymioty, y ktory naybardźiey wszystkich godnośćią swoią przenośi, tego wybrać y obrać Krolem. DRUGA
2dó Tych Posłow nieiest ták wielka moc, iáko pospolitego ruszenia, y mniey ich będąc mogą uważniey Rzeczypospolitey interessa rostrząsnąć niż gdy in confuso zeydźie się y mądrych, y prostákow, y modestow, y pałogłowcow multitudo, którzy się ánie rozumieią, ánie wiedzą ná co ich ten, álbo ow prowadźi; álbo zwodźi: y dla tego naylepsze tám consilia, gdźie Rządzcow mało, á gdźie omnes curant, nemo curare videtur.
3tio Ze to bez fatygi całey Szlacheckiey comminitatis bywa przez Posłow obránie, y niewidzę
Skrót tekstu: RadzKwest
Strona: 23
Tytuł:
Kwestie polityczne
Autor:
Franciszek Radzewski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
do sądów komisarskich apelują, która apelacja nie jest dopuszczona. Praesentibus Illustri, admodum Rdo ac religioso Francisko Węglarski praefati ordinis et conventus definitore 1mo provinciae et me lohanne Rafałowicz apostolico et actus praesentis notario.
4412. (92) Działo się w urzędzie wojtowskim i ławniczym Krowoderskim przy Krakowie we Czwartek przed świętem S. Wita i Modesta, tj. d. 13 miesiąca Czerwca R. P. 1771. (V. 333)
Do urzędu i akt niniejszych wojtowskich i ławniczych Krowoderskich osobiście przyszedłszy Sebastian Szymczyk obywatel Krowoderski i Salomea z Polaczków małżonkowie upraszali o przyjęcie i oblatowanie do akt niniejszych inwentarza niżej wyrażonego. Urząd niniejszy takowej oblaty i ingrossacji inwentarza instantom pozwolił
do sądow kommissarskich appeluią, ktora appellacya nie iest dopuszczona. Praesentibus Illustri, admodum Rdo ac religioso Francisko Węglarski praefati ordinis et conventus definitore 1mo provinciae et me lohanne Rafałowicz apostolico et actus praesentis notario.
4412. (92) Działo się w urzędzie woytowskim y ławniczym Krowoderskim przy Krakowie we Czwartek przed świętem S. Wita y Modesta, tj. d. 13 miesiąca Czerwca R. P. 1771. (V. 333)
Do urzędu y akt ninieyszych woytowskich y ławniczych Krowoderskich osobiście przyszedłszy Sebastyan Szymczyk obywatel Krowoderski y Salomea z Polaczkow małżonkowie upraszali o przyięcie y oblatowanie do akt ninieyszych inwentarza niżey wyrażonego. Urząd ninieyszy takowey oblaty y ingrossacyi inwentarza instantom pozwolił
Skrót tekstu: KsKrowUl_4
Strona: 664
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 4
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1758 a 1771
Data wydania (nie wcześniej niż):
1758
Data wydania (nie później niż):
1771
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
, cokolwiek sprawi pomieniony Wojciech do gospodarstwa należączego, to przy nim ma zostawać, jako jego własne.
3396. (726) Druga sprawa — Miedzy Mikołajem Skwarczkiem a Matiaszem Drązykiem były niesnaski o granicę miedzy swojemi zarębkami, za czym, aby w pokoju miedzy sobą w zgodzie wiecznie zostawali, tedy zlecił O. Przeor bratu Modestowi, na ten czasz faktorowi Kasińskiemu, i wojtowi z ławicą, aby to tam miejsce i rolą, o którą się wadzili na gorze, na poly rozdzielili, i jednę część, jednemu, a drugą, drugiemu oddali, z tą kondycją, żeby na tych miejscach żaden z nich nie zasiwal, ani chrustu wyrębowal,
, cokolwiek sprawi pomieniony Woyciech do gospodarstwa nalezączego, to przy nim ma zostawac, iako iego własne.
3396. (726) Druga sprawa — Miedzy Mikołaiem Skwarczkiem a Matyaszem Drązykiem były niesnaski o granicę miedzy swoięmi zarębkami, za czym, aby w pokoiu miedzy sobą w zgodzie wiecznie zostawali, tedy zlecił O. Przeor bratu Modestowi, na ten czasz factorowi Kasinskiemu, y woytowi z ławicą, aby to tam mieysce y rolą, o ktorą się wadzili na gorze, na poly rozdzielili, y iednę czesc, iędnęmu, a drugą, drugięmu oddali, z tą kondycyą, zeby na tych mieyscach zadęn z nich nie zasiwal, ani chrustu wyrębowal,
Skrót tekstu: KsKasUl_2
Strona: 362
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1651 a 1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
władzy dworu dziedzicznego Pańskiego surowie bęndą karani. (Ij. 58)
3460. (790) Sprawa wtora: rola Marszałkowska przywrócona Marszalkowicom —Między córką lana Mistarza, Reginą, małżonką lakuba Labuza z jednej, a Krzysztofem Kocubą z drugiej strony, przytoczono sprawę o rolą Marszałkowską, którą to rolę za administraciej brata Modesta Krembskiego, po śmierci Walentego Marszałka, dziedzica tejże roli, odebrał był Dwór z tej przyczyny, iz Marcin Cięzadło, wstępien do wdowy Zofiej Marszałkowej, powinnego dworowi nie oddawał poddanstwa z odpowiedziami groząc Ekonoma zabić, (jako na to były swia-
dectwa), do której złości przystąpiła też i jego zony krnąbrnosc, która
władzy dworu dziedzicznego Pańskiego surowie bęndą karani. (II. 58)
3460. (790) Sprawa wtora: rola Marszałkowska przywrocona Marszalkowicom —Między corką lana Mistarza, Reginą, małzonką lakuba Labuza z iedney, a Krzysztofem Kocubą z drugiey strony, przytoczono sprawę o rolą Marszałkowską, ktorą to rolę za administraciey brata Modesta Kręmbskiego, po smierci Walentego Marszałka, dziedzica teyze roli, odebrał był Dwor z tey przyczyny, iz Marcin Cięzadło, wstępien do wdowy Zofiey Marszałkowey, powinnego dworowi nie oddawał poddanstwa z odpowiedziami groząc Ekonoma zabic, (iako na to były swia-
dectwa), do ktorey złosci przystąpiła też y iego zony krnąbrnosc, ktora
Skrót tekstu: KsKasUl_2
Strona: 372
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1651 a 1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
/ czemuż mizerniejszy? Otia dant vitia, a nie paupertatem. Która więc przymuszona niezwykła popłacać/ A zaś voluntariam nieznajdziesz w Klasztorach. Choćby tam było wszystkiej strawy od pełności/ Choćby sto wołów stało/ i sto beczek wina/ Zjedzą to i wypiją mniszy ubożuchni. Jacy więc są w Opactwach Patres Sylwestrowie Modestowie/ Placidi, Iucundini, albo Owi z utoczonemi brzuchami i garły/ Quorum Deus venter est. Powiadają że raz Opat jeden odjachał do Włoch/ czy Francyj/ Zostawiwszy Czeladkę w domu i sprzęt wszystek. Gdy powrócił tę pierwszą usłyszał nowinę/ Żemu Frater Modestus Kucharza zatrącił/ A zaś Frater Jucundus wina beczkę wypił Które tam
/ czemuż mizernieyszy? Otia dant vitia, á nie paupertatem. Ktora więc przymuszona niezwykła popłacáć/ A zaś voluntariam nieznaydźiesz w Klasztorách. Choćby tam było wszystkiey strawy od pełnośći/ Choćby sto wołow stało/ y sto beczek wina/ Ziedzą to y wypiją mniszy vbożuchni. Iácy więc są w Opactwách Patres Sylwestrowie Modestowie/ Placidi, Iucundini, álbo Owi z vtoczonemi brzuchámi y garły/ Quorum Deus venter est. Powiadáią że raz Opat ieden odiachał do Włoch/ czy Francyi/ Zostawiwszy Czeladkę w domu y sprzęt wszystek. Gdy powroćił tę pierwszą vsłyszał nowinę/ Żemu Frater Modestus Kuchárzá zátrąćił/ A záś Frater Jucundus winá beczkę wypił Ktore tam
Skrót tekstu: OpalKSat1650
Strona: 147
Tytuł:
Satyry albo przestrogi do naprawy rządu i obyczajów w Polszcze
Autor:
Krzysztof Opaliński
Miejsce wydania:
Amsterdam
Region:
zagranica
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
KLASZTORU OO. KARMELITÓW W CZERNEI 1663—1717. AktA JUDICIALIA SUBDITORUM MONASTERII PP. KarmelITARUM IN CZERNA ab an. 1663 — ad an. 1717. 7383. (p. 47)
(1) Anno Domini 1663 die 4 Novembris w gromadzie złożonej w Paczułtowicach dlatego osobliwie niektórzy poddani po odjeździe namilszego Brata Modesta od S. lana Krzciciela, ekonoma prokuratora wsi i folwarków, upominali się długów z klasztoru. Umyślnie tedy W. O. Konstanti od S. Hieronima, przeor protunc konwentu pustelniczego, wezwał B. Modesta s inszego konwentu, aby dał rationem chłopom i przyznał, coby się komu winno albo wzięto niesłusznie, albo
KLASZTORU OO. KARMELITÓW W CZERNEI 1663—1717. ACTA IUDICIALIA SUBDITORUM MONASTERII PP. CARMELITARUM IN CZERNA ab an. 1663 — ad an. 1717. 7383. (p. 47)
(1) Anno Domini 1663 die 4 Novembris w gromadzie złozoney w Paczułtowicach dlatego osobliwie niektorzy poddani po odiezdzie namilszego Brata Modesta od S. lana Krzciciela, oekonoma prokuratora wsi y folwarkow, upominali się długow z klasztoru. Umyslnie tedy W. O. Konstanti od S. Hieronima, przeor protunc konwentu pustelniczego, wezwał B. Modesta s inszego konwentu, aby dał rationem chłopom y przyznał, coby się komu winno albo wzięto niesłusznie, albo
Skrót tekstu: SprawyCzerUl
Strona: 387
Tytuł:
Sprawy sądowe poddanych klasztoru OO. Karmelitów w Czernej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Czerna
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1663 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1663
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
