/ iż gdy było powietrze srogie czasu jednego w Konstantynopolu/ młodzieniaszek jeden nabożny/ prosił Pana Boga aby go w zapalczywości swojej nie brał w młodym wieku z tego świata/ w tym mu się Anioł ukaże/ i rzecze: a chcesz młodzieniaszku abyś był wolny od powietrza morowego/ mowże żawsze do Pana Boga tę modlitewkę: Sanctus Deus, Sanctus fortis, Sancrus et immortalis. Miserere nobis. Abowiem tu w tej modlitwie krótkiej wyrażają się trzy osoby Boskie/ a jedna substancja abo natura. Uczynił tak on Młodzieniaszek nabożny/ że tej modlitwy na każdą godzinę zażywał/ i ludzi wszytkich tego nauczał/ alić zaraz ustało Powietrze; i Kościół potym
/ iż gdy było powietrze srogie czásu iednego w Konstántynopolu/ młodźieniaszek ieden nabożny/ prośił Páná Bogá áby go w zápálczywośći swoiey nie brał w młodym wieku z tego świátá/ w tym mu się Anyoł vkaże/ y rzecze: á chcesz młodźieniaszku ábyś był wolny od powietrza morowego/ mowże żáwsze do Páná Bogá tę modlitewkę: Sanctus Deus, Sanctus fortis, Sancrus et immortalis. Miserere nobis. Abowiem tu w tey modlitwie krotkiey wyrażáią się trzy osoby Boskie/ á iedná substáncya ábo náturá. Vczynił ták on Młodźieniaszek nabożny/ że tey modlitwy ná káżdą godźinę záżywał/ y ludźi wszytkich tego náuczał/ álić záraz vstáło Powietrze; y Kośćioł potym
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 15
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
.
To jest:
Nie równo zastużywszy trzy ciała wiszace, Na drzewie Dismas z Gesmą w sźrodku Wszechmogące Bóstwo jest lokowane, Dismas potępiony. Gesmas zaś do wysokich Niebios podniesiony.
Inni na tę imprezę się armując, owe Prorockie mówią słowa: Eructavit cor meū verbum bonum; veritatem nunquam dicam Regi. Inni się tą zbroją Modlitewką: Quemadmo dum lac Beatae Gloriosae Mariae Virginis fuit dulce, et svave Domino Nostro IESU CHRISTO, ita haec tortura sivè chorda sit dulcis et svavis, brachiis et membris meis. Inni na ostatek armując się na bicie, na konfessaty, aby się nie przyznali do swoich kryminałów, te słowa mówią: IESUS autem transiens per
.
To iest:
Nie rowno zastużywszy trzy ciała wiszace, Na drzewie Dismas z Gesmą w sźrodku Wszechmogące Bostwo iest lokowane, Dismas potępiony. Gesmas zaś do wysokich Niebios podniesiony.
Inni na tę imprezę się armuiąc, owe Prorockie mowią słowa: Eructavit cor meū verbum bonum; veritatem nunquam dicam Regi. Inni się tą zbroią Modlitewką: Quemadmo dum lac Beatae Gloriosae Mariae Virginis fuit dulce, et svave Domino Nostro IESU CHRISTO, ita haec tortura sivè chorda sit dulcis et svavis, brachiis et membris meis. Inni na ostatek armuiąc się na bicie, na konfessaty, aby się nie przyznali do swoich kryminałow, te słowa mowią: IESUS autem transiens per
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 267
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
brali, widząc prawdziwych Biskupów nie odsądzonych od nich ani od Kalwinów były fundowane. Jednak kazała, aby według Prawa O Schizmie Angielskiej
Angielskiego Święcenie brali, alias aby (z Henryka prawa) nie za Papieską Bullą, ale Listem Królewskim trzej Biskupi poswięcenie dawali według dawnych obrządków, alias z namaszczeniem; na miejscu którego Edowardus VI modlitewki Kalwińskie postawowił; a Elżbieta rąk włożenie tylko pozwalała od 3. Biskupów, za pozwoleniem Arcybiskupa. Nie możono uprosic Katolickich Biskupów, na poswięcenie tych nowych Nominatów Elżbiety a swojej Sekty żadnego nie mieli Arcybiskupa, ani też Luterskich lub Kalwińskich mieć mogli; o pożyczenie swej sekty Biskupów do Państw innych udać się nie śmieli, bo
brali, widząc prawdziwych Biskupow nie odsądzonych od nich ani od Kalwinow były fundowane. Iednak kazała, aby według Prawa O Schizmie Angielskiey
Angielskiego Swięcenie brali, alias aby (z Henryka prawa) nie za Papiezką Bullą, ale Listem Krolewskim trzey Biskupi poswięcenie dawali według dawnych obrządkow, alias z namaszczeniem; na mieyscu ktorego Edowardus VI modlitewki Kalwinskie postawowił; a Elżbieta rąk włożenie tylko pozwálała od 3. Biskupow, za pozwoleniem Arcybiskupa. Nie możono uprosic Katolickich Biskupow, na poswięcenie tych nowych Nominatow Elżbiety a swoiey Sekty żadnego nie mieli Arcybiskupa, ani też Luterskich lub Kalwinskich miec mogli; o pożyczenie swey sekty Biskupow do Państw innych udać się nie śmieli, bo
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 111
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
, niż Boże Narodzenie: gdyż tam Kalwini Święta dawne nie które obserwują: wyrzuciwszy Bożego Ciała Wniebowzięcia, Narodzenia, Poczęcia, N. Panny Święta: ale 7. Września Narodzenie Elżbiety obchodzą, w Wilią alias N. Panny, której małemi literami, a Elżbiety wielkiemi Imię piszą, W Lońdyńskim Kościele Pacierze Kapłańskie, nie modlitewką o N. Pannie, jak czynili Katolicy, ale wychwlaleniem Elżbiety Królowy konkludują.
Wielki Post Protestanci zachowywać muszą jakokolwiek, choć nie z ochotą każą obwoływać, żeten Post, nie Wiara każe, ani dla pokuty, ale żeby Rybacy mieli swój zysk. Na ten koniec Srzodę, Piątek, i Sobotę pościć kazała a wtym
, niż Boże Narodzenie: gdyż tam Kálwini Swięta dawne nie ktore obserwuią: wyrzuciwszy Bożego Ciała Wniebowzięcia, Narodzenia, Poczęcia, N. Panny Swięta: ale 7. Września Narodzenie Elżbiety obchodzą, w Wilią alias N. Panny, ktorey małemi literami, a Elżbiety wielkiemi Jmie piszą, W Lońdyńskim Kościele Pácierze Kapłańskie, nie modlitewką o N. Pannie, iak czynili Katolicy, ale wychwlaleniem Elżbiety Krolowy konkluduią.
Wielki Post Protestanci zachowywać muszą iakokolwiek, choć nie z ochotą każą obwoływać, żeten Post, nie Wiara każe, ani dla pokuty, ale żeby Rybacy mieli swoy zysk. Na ten koniec Srzodę, Piątek, y Sobotę pościć kazała a wtym
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 112
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
nogi nie podniosły/ i położyły na łożu nazwanym Grób duszą umarłych/ a ciałem jakoby żywych; a tak zasnął jako bydlę nie rozumne/ i spełniło się ono Ducha Z. Odpoczywał na drożdżach swoich. Zaczym i to poszło iż opuścił dziękować P. Bogu za dobrodziejstwa nie policzone/ ani się sumnieniem swym porachował/ ani modlitewek jako pospolitych tak i prywatnych nie odprawił/ ani się Matce miłosierdzia/ Aniołowi Stróżowi/ polecił/ który się takiemu dziwowisku wielce smętny przypatrował/ a co większa za nić to sobie sadząć/ przedał ż nieszczęsnym Ezawem pierwociny/ abo duszę swą za krociuchną i barzo błahą słodkość nieprzyjacielowi Bożemu/ i swemu/ użarszy się tak bez
nogi nie podniosły/ y położyły ná łożu názwanym Grob duszą vmárłych/ á ćiáłem iákoby żywych; á ták zasnął iáko bydlę nie rozumne/ y spełniło się ono Duchá S. Odpoczywał ná drożdzách swoich. Záczym y to poszło iż opuśćił dźiękowáć P. Bogu zá dobrodźieystwá nie policzone/ áni się sumnieniem swym poráchowáł/ áni modlitewek iáko pospolitych ták y prywátnych nie odpráwił/ áni się Mátce miłośierdźiá/ Anyołowi Strożowi/ polećił/ ktory się tákiemu dźiwowisku wielce smętny przypatrowáł/ á co większá zá nić to sobie sadząć/ przedáł ż nieszczęsnym Ezáwem pierwoćiny/ ábo duszę swą zá kroćiuchną y bárzo błáhą słodkość nieprzyiáćielowi Bożemu/ y swemu/ vżarszy się ták bez
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 11
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
Diabolorum, to o każdym Monarchii Państwie mówić: bo ustawicznej niewoli dkswigać jako osłowie muszą ciężar, a z tej niewoli jako biesom ex inferno nulla redemptio. Zaś królestwo Polskie ja rzeką Regnum hominum, albo liberorum.
Asesor 4. Nie zazdrościmy M. M. Panowie tego porządku innym postronnym Monarchiom, żebyśmy o takiej Modlitewce nie słyszeli, jako zwykli Ślężacy nad umierającymi mawiać: abi in alterum mundum, et ibi Germanis dominare, sicut tibi fuerunt dominati in hoc mundo. Raczej jak Węgry w Litaniach przed tym przydawały: ab omni malo, á dominio Germanorum libera nos Domine. Tak gorącej się modlmy, żebyśmy się przy naszych rządach i
Diabolorum, to o káżdym Monárchii Páństwie mowić: bo ustáwiczney niewoli dxwigáć jáko osłowie muszą ćiężar, á z tey niewoli jáko biesom ex inferno nulla redemptio. Záś krolestwo Polskie ja rzeką Regnum hominum, álbo liberorum.
Assessor 4. Nie zazdrośćimy M. M. Pánowie tego porządku innym postronnym Monárchiom, żebyśmy o tákiey Modlitewce nie słyszeli, jáko zwykli Slężacy nád umierájącymi mawiać: abi in alterum mundum, et ibi Germanis dominare, sicut tibi fuerunt dominati in hoc mundo. Ráczey ják Węgry w Litániach przed tym przydawały: ab omni malo, á dominio Germanorum libera nos Domine. Ták gorącey śię modlmy, żebyśmy śię przy nászych rządach y
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: K8
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
/ Żyd wziąwszy onożpuszczadło od Cyrulika/ uczynił jedne ceremonię pewne słowa mamrocąc/ a zatym się tylo dotknął puszczadłem otworu żyły/ zarazem krew skoczyła. A gdy mu przyganiano oto/ powiedział że niewadzi Doktorowi i to i owo umieć dla poratowania chorych. Ku temuż służą pewne listy/ słowa spisma Z. pewne/ modlitewki z pisane/ które nosić przy sobie/ aby go nie raniono/ albo żeby go rannego krew nie uszła/ i insze tym podobne wymysły zwłaszcza kiedy mają przytym niezwyczajne okoliczności i kondycje. Abowiem kiedy nie jest sama z siebie i z natury swej pomocna/ tedy wielkie podobieństwo/ że to z umowy choć tajemnej diabelskiej
/ Zyd wziąwszy onożpusczádło od Cyruliká/ vczynił iedne ceremonię pewne słowá mámrocąc/ á zátym się tylo dotknął pusczádłem otworu żyły/ zárázem krew skoczyłá. A gdy mu przygániáno oto/ powiedział że niewádzi Doktorowi y to y owo vmieć dla porátowánia chorych. Ku temuż służą pewne listy/ słowá zpismá S. pewne/ modlitewki z pisáne/ ktore nośić przy sobie/ áby go nie rániono/ álbo żeby go ránnego krew nie vszłá/ y insze tym podobne wymysły zwłasczá kiedy máią przytym niezwyczáyne okolicznośći y kondycie. Abowiem kiedy nie iest samá z śiebie y z nátury swey pomocna/ tedy wielkie podobieństwo/ że to z umowy choć taiemney diabelskiey
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 29
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
rozstajniach i przy Bożej męce rozbite poszarpane rozbijasz. Wszytko to biesowe dzieło/ jeśli w nich pewną a nieomylną ufność kladziesz/ i używasz ich dla dostąpienia zdrowia/ abo dla jakiego pożytku. Delrius lib. 3. p. 2. q. 4. f. 7. Suarez Lessius Laym Przyczyna bo tych słów abo modlitewki nie dla czći Boskiej używasz. Ani dla tego że są słowa Boże/ ale zamysłem płonnym/ aby się co stało płonnego abo pletliwego. Na co ani Bóg/ ani Kościół tych słów nieustawił. Przykład jeden dam: pewne ś. słowa żeby psi nieszczekali mówić. Takowe słowa/ na część diabłu mówią/
rozstáyniach y przy Bożey męce rozbite poszarpáne rozbiiasz. Wszytko to biesowe dzieło/ iesli w nich pewną á nieomylną ufność kladziesz/ y vżywasz ich dla dostąpienia zdrowia/ abo dla iakiego pożytku. Delrius lib. 3. p. 2. q. 4. f. 7. Suarez Lessius Laym Przyczyná bo tych słow ábo modlitewki nie dla ćći Boskiey używasz. Ani dla tego że są słowa Boże/ ále zamysłem płonnym/ aby się co stáło płonnego ábo pletliwego. Ná co áni Bog/ áni Kośćioł tych słow nieustáwił. Przykład ieden dam: pewne ś. słowá żeby pśi niesczekali mowić. Takowe słowá/ ná część diabłu mowią/
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 35
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
do jednego pustelnika/ do którego zawsze dla porady się uciekał/ pokusę mu onę z płaczem oznajmił. Na co mu z ufnością mąż ś. odpowiedział mówiąc: Nie więcej jedno cię to trapi? Ja tobie radę taką dam iż tego czego żądasz dostąpisz. Przez ten rok każdy dzień/ sto kroć Pozdrowienie Anielskie/ z modlitewką: Święta Maria etc. mów/ a przez nie wszytko otrzymasz czego chcesz Wiedział bowiem iż miłośnica czystości młodzienca czystego/ chociajże w błędzie będącego nie opuści. Ponieważ ona takiej łaskawości jest/ i nikogo jej wzywającego i wiernie jej służącego/ w niebezpieczność wpaśdź nie dopuści. Gdy tedy on w wielkiej prostości Paniej naszej/
do iednego pustelniká/ do ktorego záwsze dla porády sie vćiekał/ pokusę mu onę z płáczem oznaymił. Ná co mu z vfnośćią mąż ś. odpowiedźiał mowiąc: Nie więcey iedno ćię to trapi? Ia tobie rádę taką dam iż tego czego żądasz dostąpisz. Przez ten rok káżdy dźień/ sto kroć Pozdrowienie Anyelskie/ z modlitewką: Swięta Márya etc. mow/ á przez nie wszytko otrzymasz czego chcesz Wiedźiał bowiem iż miłośnicá czystośći młodźiencá czystego/ choćiayże w błędźie będącego nie opuści. Ponieważ oná takiey łáskawośći iest/ y nikogo iey wzywáiącego y wiernie iey służącego/ w niebespieczność wpaśdź nie dopuśći. Gdy tedy on w wielkiey prostośći Pániey nászey/
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 26
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
ale serce twoje nieczyste; przeto ja się też w nim nie kocham. Lecz potym przez pokutę się oczyścił. Collector Speculi huius. Przykład VII. Bogarodzica Panna raczej przyjmuje nie wiele Pozdrowienia z nabożeństwem ofiarowanego a niżli wiele/ bez niego. 21.
PAnna niejaka nabożna/ wedle liczby Psalmów pułtora sta Zdro wych Maryj z modlitewką: Święta Maria/ Pannie czystej każdy dzień ofiarowała. Ale iż dla wielkości/ nie tak nabożnie jako było potrzeba to odprawowała. Upomniała ją taż Pani nasza/ żeby odciąwszy dwie części/ piećdziesiąt tylko Pozdrowienia na każdy dzień pilnie i mile jej ofiarowała. Jawnie tym dajac znać/ iż Panu Bogu i onej przyjemniejsza jest
ále serce twoie nieczyste; przeto ia sie też w nim nie kocham. Lecz potym przez pokutę sie ocżyśćił. Collector Speculi huius. PRZYKLAD VII. Bogárodźicá Panná ráczey przyimuie nie wiele Pozdrowienia z nabożeństwem ofiárowánego á niżli wiele/ bez niego. 21.
PAnná nieiáka nabożna/ wedle liczby Psálmow pułtorá stá Zdro wych Máriy z modlitewką: Swięta Márya/ Pánnie czystey káżdy dźień ofiárowałá. Ale iż dla wielkośći/ nie tak nabożnie iáko było potrzeba to odpráwowáłá. Vpomniáła ią táż Páni nászá/ żeby odćiąwszy dwie częśći/ piećdźieśiąt tylko Pozdrowienia ná káżdy dźień pilnie y mile iey ofiarowáłá. Iáwnie tym dáiac znáć/ iż Pánu Bogu y oney przyiemnieysza iest
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 31
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
