Buską, Pilecką, Archidiakonatów liczy 6. z tych w Krakowskim według komputu Anni 1711. Kościołów liczy 372. w Sandomierskim, 59. w Zawichowskim, 167. w Sądeckim 208. w Lubelskim 127. w Pileckim 20. a wszystkich ogółem 976. a Zalaszewski ich rachuje wszystkich 1018. Opactwa ma znaczne Tynieckie, Mogilskie, Szczyrzyckie, Jędrzejowskie, Sądeckie, Hebdowskie, Koprzywnickie, Sieciechowskie i Probostwo Miechowskie. Biskup Krakowski jest także Kanclerzem Akademii Krakowskiej, o której niżej pod Kapitułami. RZĄD POLSKI. RZĄD POLSKI. O BISKUPIE KUJAWSKIM.
TO Biskupstwo erygowane wraz z Metropolią Gnieźnieńską, ale w Kruszwicy dopiero Władysław I. przeniósł je do Wrocławka ufundowawszy
Buską, Pilecką, Archidyakonatów liczy 6. z tych w Krakowskim według komputu Anni 1711. Kośćiołów liczy 372. w Sendomirskim, 59. w Zawichowskim, 167. w Sądeckim 208. w Lubelskim 127. w Pileckim 20. á wszystkich ogółem 976. á Zalaszewski ich rachuje wszystkich 1018. Opactwa ma znaczne Tynieckie, Mogilskie, Szczyrzyckie, Jędrzejowskie, Sądeckie, Hebdowskie, Koprzywnickie, Siećiechowskie i Probostwo Miechowskie. Biskup Krakowski jest także Kanclerzem Akademii Krakowskiey, o którey niżey pod Kapitułami. RZĄD POLSKI. RZĄD POLSKI. O BISKUPIE KUJAWSKIM.
TO Biskupstwo erygowane wraz z Metropolią Gnieznieńską, ale w Kruszwicy dopiero Władysław I. przeniósł je do Wrocławka ufundowawszy
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 172
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
Konfirmacją ich/ Ioannem 23. Martinum 5. jako pisze Miechowita lib. 4. cap. 41. Tasz Akademia Krakowska Konseruatory to jest obrońce praw i wolności/ sobie nadanych/ (według zwyczaju i trybu Akademi Katolickich dobrze wiedzących/ że do forum duchownego a nie świeckiego przynależą) otrzymała od stolice Apostołskiej naznaczone/ Opata Mogilskiego/ a Dziekany Gnieźnieńskiego i Wrocławskiego. Tasz gdy Wrocławianie Akademią wMieście swym mieć chcieli/ nie do Szlachty ani do Rzeczypospolitej/ która zakazywać tego mocy nie miała/ o zabronienie tegoż udała się/ ale do samego Papieża/ wziąwszy przyczynne szkoły otwierali/ ozwały się na to niektóre Akademie/ chcąc onym tego bronić/ twierdząc
Konfirmácyą ich/ Ioannem 23. Martinum 5. iáko pisze Miechowitá lib. 4. cap. 41. Tász Akádemia Krákowska Konseruatory to iest obrońce práw y wolnośći/ sobie nadánych/ (według zwyczaiu y trybu Akádemiy Kátolickich dobrze wiedzących/ że do forum duchownego á nie świeckiego przynależą) otrzymałá od stolice Apostolskiey náznaczone/ Opátá Mogilskiego/ á Dźiekany Gnieźnieńskiego y Wrocłáwskiego. Tász gdy Wrocłáwianie Akádemią wMieśćie swym mieć chćieli/ nie do Szláchty áni do Rzeczypospolitey/ ktora zákázywáć tego mocy nie miáłá/ o zábronienie tegoż vdáłá się/ ále do sámego Papieża/ wziąwszy przyczynne szkoły otwieráli/ ozwáły się ná to niektore Akádemie/ chcąc onym tego bronić/ twierdząc
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 94
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
jeszcze całe wielkce świątobliwej Panny Katarzyny Białuszyny z Melsztyna/ zmarłej Roku 1418. przeciw temu na drugiej stronie odpoczywa także ciało w cnoty wielkie ubrane Eufrozyny z Familii Książąt Oświęcimskich. Za pulpitem w małym Chórze jest grób marmurowy kosztownie wystawiony ś. pamięci od I. M. X. Wężyka Arcybiskupa Gnieźnieńskiego/ na ten czas Opata Mogilskiego/ w tym leży ciało B. Iwona Biskupa Krak. Fundatora tego Zakonu/ zmarłego w Mutynie Mieście Włoskim/ którego Ojcowie z tamtąd przenieśli/ i tu pogrzebli/ wsławiony cudami. O czym Klasztorne manu scripta opiewają. V kraty jest grób Jana Zaborowskiego/ Biskupa Hełmińskiego/ człowieka wielkiej świątobliwości/ w jednym grobie z matką
ieszcze całe wielkce świątobliwey Pánny Káthárzyny Białuszyny z Melsztyná/ zmárłey Roku 1418. przećiw temu ná drugiey stronie odpoczywa tákże ćiáło w cnoty wielkie vbráne Eufrozyny z Fámiliey Kśiążąt Oświęćimskich. Zá pulpitem w máłym Chorze iest grob mármurowy kosztownie wystáwiony ś. pámięći od I. M. X. Wężyká Arcybiskupá Gnieźnieńskiego/ ná ten czás Opátá Mogilskiego/ w tym leży ćiáło B. Iwoná Biskupá Krák. Fundatorá tego Zakonu/ zmárłego w Mutynie Mieśćie Włoskim/ ktorego Oycowie z támtąd przenieśli/ y tu pogrzebli/ wsławiony cudámi. O czym Klasztorne manu scripta opiewáią. V kraty iest grob Ianá Zaborowskiego/ Biskupá Hełmińskiego/ człowieká wielkiey świątobliwośći/ w iednym grobie z mátką
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 45
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
owemu cicho poddawał) podsycona. A tak z tymże generałem, snadź już za konsensem hetmanów, wyprawieni do króla szwedzkiego komisarze od wojska: Jerzy Potocki, oboźny koronny, starosta drohojowski i Władysław Wilczkowski pułkownik, aby o tym z królem szwedzkim mówili i pakta całości wojska i wolności obwarowali. A ci wielce ochotnego w mogilskim klasztorze zastawszy króla, w lot takowe z nim spisali kondycyje:
1-o Żołnierze kwarciani króla Kazimierza wiecznymi czasy odstąpić, a królowi szwedzkiemu Gustawowi wiernymi być mają wespół z hetmanami swymi, na każdą usługę jego, gdzie będzie potrzeba, posłusznymi być mają. 2-o Fortece wszystkie i piechoty gdzie by się kolwiek najdowały królowi temuż pod
owemu cicho poddawał) podsycona. A tak z tymże generałem, snadź już za konsensem hetmanów, wyprawieni do króla szwedzkiego komisarze od wojska: Jerzy Potocki, oboźny koronny, starosta drohojowski i Władysław Wilczkowski pułkownik, aby o tym z królem szwedzkim mówili i pakta całości wojska i wolności obwarowali. A ci wielce ochotnego w mogilskim klasztorze zastawszy króla, w lot takowe z nim spisali kondycyje:
1-o Żołnierze kwarciani króla Kazimierza wiecznymi czasy odstąpić, a królowi szwedzkiemu Gustawowi wiernymi być mają wespół z hetmanami swymi, na każdą usługę jego, gdzie będzie potrzeba, posłusznymi być mają. 2-o Fortece wszystkie i piechoty gdzie by się kolwiek najdowały królowi temuż pod
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 152
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
dziwować? Póki ludzi, poty grzechów, donec eadem hominum natura, similia evenient omnia. Nie wadziło to nigdy wielkim i piśmiennym ludziom, jako Pliniuszowi, gdy synowcowi, Senece, gdy własnym synom swoim, ale i za pamięci naszej, nie wadziło Pawłowi Piaseckiemu, biskupowi przemyskiemu, kiedy także rodzonemu synowcowi swemu, opatowi mogilskiemu, swoję dedykował historyją, i choć też na to mruczał, któremu
Pallor in ore sedet, macies in corpore toto, Livor, piekielnej brat rodzony jędze, i ten się na ostatek swoimże udawił kawałkiem i przyznał, że
Invidia Siculi non inuenere tyranni Tormentum maius .
Aleć ja mihi ipsi balneum subministrabo, sobie
dziwować? Poki ludzi, poty grzechów, donec eadem hominum natura, similia evenient omnia. Nie wadziło to nigdy wielkim i piśmiennym ludziom, jako Pliniuszowi, gdy synowcowi, Senece, gdy własnym synom swoim, ale i za pamięci naszej, nie wadziło Pawłowi Piaseckiemu, biskupowi przemyskiemu, kiedy także rodzonemu synowcowi swemu, opatowi mogilskiemu, swoję dedykował historyją, i choć też na to mruczał, któremu
Pallor in ore sedet, macies in corpore toto, Livor, piekielnej brat rodzony jędze, i ten się na ostatek swoimże udawił kawałkiem i przyznał, że
Invidia Siculi non inuenere tyranni Tormentum maius .
Aleć ja mihi ipsi balneum subministrabo, sobie
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 353
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
Działo się w Wieliczce, dnia 7 lutego 1661. Jan Wielkopolski, kasztelan wojnicki mp. 18. Instrukcja dla pracowników żupy wielickiej w związku z ekspedycją soli do komór mazowieckich
Wieliczka, 2 VI 1691
Porządek, który się obserwuje w żupach wielickich j. k. mci przy wyprawie z nadgórza soli bałwaniastej i beczkowej na kaszt mogilski, a stamtąd przy ekspedycyjej statków na komory solne mazowieckie, który się per modum testimonii daje.
A naprzód bałwany jako z dołu podane wiślne, odważone ad valorem cetnarów ad minimum nro 37, zaraz cechuje p. hutman na jednej głowie górę, od której wyszedł bałwan, i numerum, na drugi głowie cetnarów kwotę,
Działo się w Wieliczce, dnia 7 lutego 1661. Jan Wielkopolski, kasztelan wojnicki mp. 18. Instrukcja dla pracowników żupy wielickiej w związku z ekspedycją soli do komór mazowieckich
Wieliczka, 2 VI 1691
Porządek, który się obserwuje w żupach wielickich j. k. mci przy wyprawie z nadgórza soli bałwaniastej i beczkowej na kaszt mogilski, a stamtąd przy ekspedycyjej statków na komory solne mazowieckie, który się per modum testimonii daje.
A naprzód bałwany jako z dołu podane wiślne, odważone ad valorem cetnarów ad minimum nro 37, zaraz cechuje p. hutman na jednej głowie górę, od której wyszedł bałwan, i numerum, na drugi głowie cetnarów kwotę,
Skrót tekstu: InsGór_2
Strona: 70
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1653 a 1691
Data wydania (nie wcześniej niż):
1653
Data wydania (nie później niż):
1691
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
daje.
A naprzód bałwany jako z dołu podane wiślne, odważone ad valorem cetnarów ad minimum nro 37, zaraz cechuje p. hutman na jednej głowie górę, od której wyszedł bałwan, i numerum, na drugi głowie cetnarów kwotę, i tak wyprawuje bałwany dewekciarz, tj. dozorca, i powinien je odprowadzić na kaszt mogilski, aby zupełnie były p. stodolnemu oddane. Te p. stodolny na legary każe włożyć i piaskiem obsypać, aby im słota nie tak dalece szkodziła; ładunku tychże pp. stygarowie pilnują, każdy swoich walaczów.
Przy wyprawie beczek z nadgórza taki porządek: beczki, lub na dole pakowane, gdy z dołu wydane
daje.
A naprzód bałwany jako z dołu podane wiślne, odważone ad valorem cetnarów ad minimum nro 37, zaraz cechuje p. hutman na jednej głowie górę, od której wyszedł bałwan, i numerum, na drugi głowie cetnarów kwotę, i tak wyprawuje bałwany dewekciarz, tj. dozorca, i powinien je odprowadzić na kaszt mogilski, aby zupełnie były p. stodolnemu oddane. Te p. stodolny na legary każe włożyć i piaskiem obsypać, aby im słota nie tak dalece szkodziła; ładunku tychże pp. stygarowie pilnują, każdy swoich walaczów.
Przy wyprawie beczek z nadgórza taki porządek: beczki, lub na dole pakowane, gdy z dołu wydane
Skrót tekstu: InsGór_2
Strona: 70
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1653 a 1691
Data wydania (nie wcześniej niż):
1653
Data wydania (nie później niż):
1691
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
p. hutmanie tejże góry; opakowane kopią, które, gdy się dewekta otworzy, pakują się na drugą głowę każda, nulla excepta, chyba że do-
zorca dewekciarz tę albo ową beczkę, że w słupie jest, kontentuje się; i tak opakowane na obie głowie odprowadzić powinien i odprowadza zawsze dewekciarz dewektę na kaszt mogilski, przy którym bednarz pensionatus obręczy poprawia, a p. stodolny każe je kopić tylko we 2 rzędy, żeby się nie tak psowały, jako we trzy, dla ciężaru. Te beczki, jeżeli nieprędka defluitacja subsequitur, jako pod niebem leżące i niszczeniu podległe, każe żupa reparować i pakować, aby przy ładunku, który
p. hutmanie tejże góry; opakowane kopią, które, gdy się dewekta otworzy, pakują się na drugą głowę każda, nulla excepta, chyba że do-
zorca dewekciarz tę albo ową beczkę, że w słupie jest, kontentuje się; i tak opakowane na obie głowie odprowadzić powinien i odprowadza zawsze dewekciarz dewektę na kaszt mogilski, przy którym bednarz pensionatus obręczy poprawia, a p. stodolny każe je kopić tylko we 2 rzędy, żeby się nie tak psowały, jako we trzy, dla ciężaru. Te beczki, jeżeli nieprędka defluitacyja subsequitur, jako pod niebem leżące i niszczeniu podległe, każe żupa reparować i pakować, aby przy ładunku, który
Skrót tekstu: InsGór_2
Strona: 71
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1653 a 1691
Data wydania (nie wcześniej niż):
1653
Data wydania (nie później niż):
1691
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
od lądu odłożyć albo że czeladzi, albo legumin nie mają, albo że im commodius pod kasztem stać, gdy albo wiatry, albo woda zbyteczna, i tak drugich statki przystąpić nie mogą, a robotnik żupy pauzuje i ekspedycja się tamuje.
Żeby zaś żupa miała względem nie pakownych beczek któremukolwiek z pp. frochtarzów na kaszcie mogilskim dać którą beczkę ex conventione, to się nie znajduje, ale ile beczek na statku, inkludując i te, które sobie rotmani i przednicy od żupy przykupują, uniwersał świadczy.
Co wszystko, że tak jest, a nie inaczej, my urzędnicy żup j. k. mci wielickich do ładunku należący sumnieniem świadczymy i rękami
od lądu odłożyć albo że czeladzi, albo legumin nie mają, albo że im commodius pod kasztem stać, gdy albo wiatry, albo woda zbyteczna, i tak drugich statki przystąpić nie mogą, a robotnik żupy pauzuje i ekspedycyja się tamuje.
Żeby zaś żupa miała względem nie pakownych beczek któremukolwiek z pp. frochtarzów na kaszcie mogilskim dać którą beczkę ex conventione, to się nie znajduje, ale ile beczek na statku, inkludując i te, które sobie rotmani i przednicy od żupy przykupują, uniwersał świadczy.
Co wszystko, że tak jest, a nie inaczej, my urzędnicy żup j. k. mci wielickich do ładunku należący sumnieniem świadczymy i rękami
Skrót tekstu: InsGór_2
Strona: 72
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1653 a 1691
Data wydania (nie wcześniej niż):
1653
Data wydania (nie później niż):
1691
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
die 2 junii 1691.
Jan Marcin Boczkowski, podżupek żup wielickich j. k. mci, Jerzy Marszałkowicz, kontraregestrant żup j. k. mci, Marcin Czaiński, stygar „Regis” j. k. mci, Ignacy Paweł Drozdowicz, stygar „Seraf” j. k. mci, Stanisław Lążeński, stodolny mogilski, Jacek Zakrzyński, warcabny „Regis” j. k. mci, Wawrzyniec Jan Danassel, warcabny „Seraf” j. k. mci, Jacek Słoński, kolekciany „Regis” et „Seraf”, Kazimierz Borowski, hutman gór j. k. mci, Kazimierz Ostrowski, hutman „Bożywoli”.
die 2 iunii 1691.
Jan Marcin Boczkowski, podżupek żup wielickich j. k. mci, Jerzy Marszałkowicz, kontraregestrant żup j. k. mci, Marcin Czaiński, stygar „Regis” j. k. mci, Ignacy Paweł Drozdowicz, stygar „Seraf” j. k. mci, Stanisław Lążeński, stodolny mogilski, Jacek Zakrzyński, warcabny „Regis” j. k. mci, Wawrzyniec Jan Danassel, warcabny „Seraf” j. k. mci, Jacek Słoński, kolekciany „Regis” et „Seraf”, Kazimierz Borowski, hutman gór j. k. mci, Kazimierz Ostrowski, hutman „Bożywoli”.
Skrót tekstu: InsGór_2
Strona: 72
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1653 a 1691
Data wydania (nie wcześniej niż):
1653
Data wydania (nie później niż):
1691
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
