ach, nędznicy, jako wyskować! Ach, niestetyż, biadaż mnie, już chcę ustępować, Przez to małe dziecię stąd muszę już wędrować.
Hic fugiet zły Daemon, ipse
ECHUS dicet
Cha, cha, cha, mój braciszku, o cóż się frasujesz? Nie frasuj się, powiedz mi, cóż się molestujesz? Błazen-eś ty, jak baczę, lada ocz narzekasz, A tak silno, aże też w piekle słychać, stękasz! Nie frasuj się, powiedz mi, a ja tobie wiernie Pomogę w każdej rzeczy, wiedz o tym pewnie!
PRIMUS DAEMON Nie baw mnie, ach, niestetyż, strach ci na
ach, nędznicy, jako wyskować! Ach, niestetyż, biadaż mnie, już chcę ustępować, Przez to małe dziecię stąd muszę już wędrować.
Hic fugiet zły Daemon, ipse
ECHUS dicet
Cha, cha, cha, mój braciszku, o cóż się frasujesz? Nie frasuj się, powiedz mi, coż się molestujesz? Błazen-eś ty, jak baczę, lada ocz narzekasz, A tak silno, aże też w piekle słychać, stękasz! Nie frasuj się, powiedz mi, a ja tobie wiernie Pomogę w każdej rzeczy, wiedz o tym pewnie!
PRIMUS DAEMON Nie baw mnie, ach, niestetyż, strach ci na
Skrót tekstu: DialDzieńOkoń
Strona: 123
Tytuł:
Dialog na dzień Narodzenia
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1641 a 1643
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1643
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
Panie, cóż ja czynić bedę? Już ci ja tu dziś z siebie sukmańska pozbędę! Ni towarzyszów nie widać, ni bydła mojego, Cóż mam czynić, nieborak, z utrapienia swego?
Tu przydą do niego
SÓJKA mówi A pomaga Bóg, Skowronku! O cóż się frasujesz? Słyszeliśmy idąc tu, że się molestujesz. Dyć przebakniże jeno, coć się to tu stało!
SKOWRONEK O stałoć się, stało, bodaj się o tym nigdy nie słyszało! Jenom się trochę zdrzymał, ali się ocucę, Spojrzę na wszytkie strony, wartko się obrócę, Alić bydła mojego nie masz i jednego! Cóż mam czynić, nieborak
Panie, cóż ja czynić bedę? Już ci ja tu dziś z siebie sukmańska pozbędę! Ni towarzyszow nie widać, ni bydła mojego, Cóż mam czynić, nieborak, z utrapienia swego?
Tu przydą do niego
SÓJKA mówi A pomaga Bóg, Skowronku! O cóż się frasujesz? Słyszeliśmy idąc tu, że się molestujesz. Dyć przebakniże jeno, coć się to tu stało!
SKOWRONEK O stałoć się, stało, bodaj się o tym nigdy nie słyszało! Jenom się trochę zdrzymał, ali się ocucę, Spojrzę na wszytkie strony, wartko się obrócę, Alić bydła mojego nie masz i jednego! Cóż mam czynić, nieborak
Skrót tekstu: DialChrysOkoń
Strona: 150
Tytuł:
Dialog na Narodzenie Chrystusa
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
