Pijcie ją papieżowi na złość czasu tego". Łyżkę dano do Śląska zboru Lutrowego, Której używał miasto kielicha nowego, Aby się był we wszytkim z kościołem nie zgadzał, Lecz tym wykrętem dusze niewinne pozdradzał. Mówiąc; - "To jest warzęcha zakonu starego, Pijcie nią na pamiątkę wyznania mojego''. Tą się i dziś Morawcy dzielą z Ślężakami, Aby wszyscy wiar byli złych ucześnikami. Podgarłka odważano dziesięć funtów jego, Nie będzie nigdy taki z wieprza westfalskiego. Ten posłano za świeża książęciu saskiemu, Obrońcy zbrodń Lutrowskich nie lada jakiemu. I gdy ten Henrych ucztę ostatnią sprawował, Podgarłka Lutrowego z oskomin kosztował, Aby umiał rozeznać smak pańskiego ciała
Pijcie ją papieżowi na złość czasu tego". Łyżkę dano do Śląska zboru Lutrowego, Której używał miasto kielicha nowego, Aby się był we wszytkim z kościołem nie zgadzał, Lecz tym wykrętem dusze niewinne pozdradzał. Mówiąc; - "To jest warzęcha zakonu starego, Pijcie nią na pamiątkę wyznania mojego''. Tą się i dziś Morawcy dzielą z Ślężakami, Aby wszyscy wiar byli złych ucześnikami. Podgarłka odważano dziesięć funtów jego, Nie będzie nigdy taki z wieprza westfalskiego. Ten posłano za świeża książęciu saskiemu, Obrońcy zbrodń Lutrowskich nie leda jakiemu. I gdy ten Henrych ucztę ostatnią sprawował, Podgarłka Lutrowego z oskomin kosztował, Aby umiał rozeznać smak pańskiego ciała
Skrót tekstu: ErZrzenAnKontr
Strona: 372
Tytuł:
Anatomia Martynusa Lutra Erazma z Roterdama
Autor:
Erazm z Rotterdamu
Tłumacz:
Jan Zrzenczycki
Drukarnia:
Bazyli Skalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
to jest: Niemcy z Frydrychem Falsgrafem Palatynem Renu, a Węgrowie z Betlem Gaborem wojewodą siedmiogrodzkim od Czechów na ratunek wezwanym, pod Wiedeń przyszli dobywać pomazańca bożego, którego przedtem za cesarza i pana swego obrawszy, jemu przysięgali. O jak straszna rzecz była patrzeć wtenczas z wiedeńskich murów, tak na arcy zbrojną potęgę Czechów, Morawców, Rakuzan, Szlęzaków i wszystkiej prawie rzesze (choć cicho) tratującej pod opieką Frydrycha bałwannego króla czeskiego w ogrodzie cesarskim, gdzie więc lwy i insze bestie chowywał, wykrzykujących; jako i na niezliczone węgierskie mrowie pod tytułem Betlemgaborowym po polach wiedeńskich biegające. O jako brzydko było słuchać niebezpiecznych o zdradę wnętrzną przegróżek samychże Wiedeńczyków
to jest: Niemcy z Frydrychem Falsgrafem Palatynem Renu, a Węgrowie z Bethlem Gaborem wojewodą siedmiogrodzkim od Czechów na ratunek wezwanym, pod Wiedeń przyszli dobywać pomazańca bożego, którego przedtem za cesarza i pana swego obrawszy, jemu przysięgali. O jak straszna rzecz była patrzeć wtenczas z wiedeńskich murów, tak na arcy zbrojną potęgę Czechów, Morawców, Rakuzan, Szlęzaków i wszystkiej prawie rzesze (choć cicho) tratującej pod opieką Frydrycha bałwannego króla czeskiego w ogrodzie cesarskim, gdzie więc lwy i insze bestye chowywał, wykrzykujących; jako i na niezliczone węgierskie mrowie pod tytułem Bethlemgaborowym po polach wiedeńskich biegające. O jako brzydko było słuchać niebezpiecznych o zdradę wnętrzną przegróżek samychże Wiedeńczyków
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 8
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
miał ślepego/ który w Rok przeyźrzał: dawał znać Bóg/ że za niego Polska miała przeyźrzec/ i w Boga uwierzyć.
964. Mieczysław abo Mieszko/ syn Zemomysłów/ pirwszy wiarę Chrześcijańską przyjął/ i Polaki do wiary przywiódł. 999. Bolesław Chabry syn Mieczysławów pierwszy/ dziwnie waleczny Pan/ Czechy/ Sasy/ Morawce/ Kasubiany/ Prusy/ i Ruś zwojował/ od Cesarza Otona Koronę otrzymał. i Królów Polskich.
1025. Mieczysław wtóry syn Bolesława Chabrego/ nikczemny/ wiele złego za niego Polska ucierpiała.
1041. Kazimrz pierwszy z Mnicha Król.
1068. Bolesław Śmiały waleczny/ który zabił ś. Stanisława/ koronę utracił.
miał ślepego/ ktory w Rok przeyźrzał: dawał znáć Bog/ że zá niego Polská miáłá przeyźrzec/ y w Bogá uwierzyć.
964. Mieczysław ábo Mieszko/ syn Zemomysłow/ pirwszy wiárę Chrześćiáńską przyiął/ y Polaki do wiáry przywiodł. 999. Bolesław Chábry syn Mieczysłáwow pierwszy/ dźiwnie waleczny Pan/ Czechy/ Sásy/ Moráwce/ Kásubiány/ Prusy/ y Ruś zwoiował/ od Cesárzá Othoná Koronę otrzymał. y Krolow Polskich.
1025. Mieczysław wtory syn Bolesłáwá Chábrego/ nikczemny/ wiele złego zá niego Polská ućierpiáłá.
1041. Káźimrz pierwszy z Mnichá Krol.
1068. Bolesław Smiáły waleczny/ ktory zábił ś. Stánisłáwá/ koronę utráćił.
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 73
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
/ Boemia (acz ta ma wiele przywilejów/ które ją wijmują od ciężarów) Morauja/ Silesia/ Lusatia/ dwa Marchionaty/ Saksonia/ Misnia/ Turyngia/ Franconia/ Hassia/ Vestwalia/ Cliuja/ Mechelburg/ Pomerania. W których Prowincjach (a nie kładę tu ani Niderlandu/ ani Heluecji/ ani Czechów/ ani Morawców/ ani Śląska/ ani Duńczyków) rozumieją/ żeby tam było około 19. milionów ludzi. Dzieli się Imperium abo Rzesza Niemiecka na czworakie ludzie: na wieśniaki/ którzy nie wiele do Imperium należą: Na Mieszczany/ Barony/ i Praelaty: a te trzy stany zjeżdżają się/ i odprawują Sej- my. Miedzy Praełatami
/ Boemia (ácz tá ma wiele przywileiow/ ktore ią wiymuią od ćiężarow) Moráuia/ Silesia/ Lusátia/ dwá Márchionaty/ Sáxonia/ Misnia/ Turingia/ Fránconia/ Hássia/ Vestwália/ Cliuia/ Mechelburg/ Pomeránia. W ktorych Prouinciách (á nie kłádę tu áni Niderlándu/ áni Heluetiey/ áni Czechow/ áni Moráwcow/ áni Sląská/ áni Duńczykow) rozumieią/ żeby tám było około 19. millionow ludźi. Dźieli się Imperium ábo Rzeszá Niemiecka ná czworákie ludźie: ná wieśniaki/ ktorzy nie wiele do Imperium należą: Ná Miesczány/ Barony/ y Praelaty: á te trzy stany zieżdżáią się/ y odpráwuią Sey- my. Miedzy Praełatámi
Skrót tekstu: BotŁęczRel_III
Strona: 72
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. III
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
do szczętu wszytko wyniszczy/ będzie ich długo Bochnia/ Zakliczyn/ Wiślica/ Nowe miasto i wszytkie Miasta gdzie stali pamiętać.
Szlachecki stan wyniósł się przed nimi do Krakowa/ bo nikomu nie z folgowali/ i owszem despektowali cnotliwych ludzi. Aż Jego Mć. Pan Hetman Polny wyparł ich powiatowem żołnierzem na Morawę/ tam doznali Morawcy Efektu onych Dział z nieba spadłych i Prochów na ziemi szeroko leżących. A ci. Lisowie za siedm dni do Cesarza przyjachali/ przeciw którym kazano siedmset Rajtarów wyjachać: Tamże Cesarzowi naprzód Przysięgę oddali/ a żeby Rycerską sztukę swą ukazali/ żartkością wielką one Rajtary obskoczyli/ naprzód strelbę wypuściwszy nad nimi szabel dobyli/ a potym
do szczętu wszytko wynisczy/ będźie ich długo Bochniá/ Zakliczyn/ Wiślicá/ Nowe miásto y wszytkie Miástá gdźie stali pámiętáć.
Szláchecki stan wyniosł się przed nimi do Krákowá/ bo nikomu nie z folgowáli/ y owszem despektowali cnotliwych ludźi. Aż Ie^o^ Mć. Pan Hetman Polny wyparł ich powiatowem żołnierzem ná Moráwę/ tám doználi Morawcy Effektu onych Dźiał z niebá spádłych y Prochow ná źiemi szeroko leżących. A ći. Lisowie zá śiedm dni do Cesárzá przyiáchali/ przećiw ktorym kazano śiedmset Raythárow wyiachać: Támże Cesárzowi naprzod Przyśięgę oddáli/ á żeby Rycerską sztukę swą vkazáli/ żártkośćią wielką one Ráytháry obskoczyli/ náprzod strelbę wypuśćiwszy nád nimi szábel dobyli/ á potym
Skrót tekstu: ZrzenNowiny
Strona: C3
Tytuł:
Nowe nowiny z Czech, Tatar i Węgier
Autor:
Jan Zrzenczycki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
3. Przedał się jeden z strzelców moskiewskich dżyurą wypadszy naszej strzelbę: powiada o ucisku/ o drogości w zamku put[...] lako nasze pułkorca za rubel: wyśliczki które czynią tylko na to aby mogli kogo wysłać do Szujskiego tnże powida/ że i dziś wycieczkę uczynią dla wysłania czego dowiedziawszy się żołnierstwo hetmańskie jako p. Morawiec/ p. Borkowski pp. Srzedzinscy dwa p. Dawidowski i inszy ku wieczorowi a drudzy je za nimi gotowa[...] ale niż pozni za nimi nadciągnęli ci się już z Moskwą starli i drzewka onie skruszyli szczęśliwie. Powrócila Moskwa ku zamkowi/ oni za nimi z bronią ręczą/ aż na strzelbę piechotną wpadli/ która pod
3. Przedał się ieden z strzelcow moskiewskich dżiurą wypadszy nászey strzelbę: powiáda o vcisku/ o drogośći w zamku put[...] láko násze pułkorcá zá rubel: wyśliczki ktore czynią tylko ná to aby mogli kogo wysłać do Szuyskiego tnże powida/ że y dźiś wycieczkę vczynią dla wysłánia cze^o^ dowiedziawszy sie żołnierstwo hetmánskie iáko p. Moráwiec/ p. Borkowski pp. Srzedźinscy dwá p. Dawidowski y inszy ku wieczorowi a drudzy ie zá nimi gotowá[...] ale niż pozni zá nimi nádćiągnęli ći sie iuż z Moskwą stárli y drzewká onie skruszyli sczęśliwie. Powroćilá Moskwa ku zamkowi/ oni za nimi z bronią ręczą/ áż na strzelbę piechotną wpadli/ ktora pod
Skrót tekstu: BielDiar
Strona: B3v
Tytuł:
Diariusz wiadomości od wyjazdu króla z Wilna do Smoleńska
Autor:
Samuel Bielski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
moskiewskie dzięgi ofiarował. - -
Die 4 octobris. Jej Mść. Pani Zborowska pro felici successu temporis ex devotione votum obtulit.
Die 17 decembris. Pani Zydkowiczowa in voto pierścień w srebrnej tablicce oddała summa cum intentione una cum sacro absoluto. Anno Domini 1645. — —
Die 9 januarii. Im. P. Morawiec, będąc chorobą złożony, uciekając się do Naświętszej Panny, oddał votum, na którym leżący krzyżem wyrysowany.
Die 24 januarii. Panna Prochnicka z Bertołowa agnusek srebrny bez riliquii ex devotione oddała. - -
Die 14 februarii, Walenty Żelechowski w dzień Ś. Walentego, patrona swego, ofiarował talar srebrny, pozłocisty, z
moskiewskie dzięgi ofiarował. - -
Die 4 octobris. Jej Mść. Pani Zborowska pro felici successu temporis ex devotione votum obtulit.
Die 17 decembris. Pani Zydkowiczowa in voto pierścień w srebrnej tablicce oddała summa cum intentione una cum sacro absoluto. Anno Domini 1645. — —
Die 9 ianuarii. Jm. P. Morawiec, będąc chorobą złożony, uciekając się do Naświętszej Panny, oddał votum, na którym leżący krzyżem wyrysowany.
Die 24 ianuarii. Panna Prochnicka z Bertołowa agnusek srebrny bez riliquii ex devotione oddała. - -
Die 14 februarii, Walenty Żelechowski w dzień Ś. Walentego, patrona swego, ofiarował talar srebrny, pozłocisty, z
Skrót tekstu: InwDomLwowGęb
Strona: 319
Tytuł:
Inwentarz akcesyjny kaplicy Domagaliczów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1645 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
