białogłowa/ kogo zabić chciała/ Kogo wzajem ożywić/ wygodzić umiała. Nos w miarę pociągniony/ jagody rożane Dzielił śliczną Ideą/ które pomieszane Napół zekrwią i mlekiem/ tych wdzięczności w sobie Miały więcej/ kiedy wstyd przyrumienił obie Usta krwawsze nad koral/ słodko się spoiły/ Czymby do smakowania sposobniejsze były I mordentów przyjemnych. Szyja z żadnym śniegiem Tatarskim nie równala/ która swym szeregiem Droga sznura perłowa w koło opasała/ Aż gdzie dalej natura wstydem warowała/ Pierś zupełna i biała/ na wierzch się dobywa/ Kształtem dwu pomagranat/ której część pokrywa Subtelna bawełnica/ a część do w pół nagiej Wydawa się na wymiot. Wszystkieby posagi
białogłowá/ kogo zábić chciáłá/ Kogo wzáiem ożywić/ wygodzić vmiáłá. Nos w miárę pociągniony/ iágody rożáne Dzielił śliczną Ideą/ ktore pomieszáne Nápoł zekrwią y mlekiem/ tych wdzięczności w sobie Miáły więcey/ kiedy wstyd przyrumienił obie Vstá krwáwsze nád koral/ słodko się spoiły/ Czymby do smákowánia sposobnieysze były Y mordentow przyiemnych. Szyiá z żádnym śniegiem Tátárskim nie rownalá/ ktora swym szeregiem Droga sznurá perłowa w koło opasáłá/ Aż gdzie dáley náturá wstydem wárowáłá/ Pierś zupełna y biała/ na wierzch się dobywa/ Kształtem dwu pomágranat/ ktorey część pokrywa Subtelna báwełnicá/ á część do w puł nágiey Wydawa się ná wymiot. Wszystkieby posági
Skrót tekstu: TwarSPas
Strona: 6
Tytuł:
Nadobna Paskwalina
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1701
Data wydania (nie wcześniej niż):
1701
Data wydania (nie później niż):
1701
że się zanosiło na dłuższe nad zwyczaj traktatów zwleczenie.
Przez piątek i sobotę 14 i 15 I jeszcze vota szlacheckie kontynuowały się dosyć zatarcie, nie tak jako z przodku. Bo ci, co byli przyjechali cum praeiudicatis animis et iure non conspirati, na koniec się chowali i tam dopiro jadowite swoje confitia wynarzali nie przez mordentów s tak na K. J. M., jako i na duchowieństwo; których więtsza część beła heretyków a wszytko młodych, co przed się wzięli, nauczywszy się tego in exteris regionibus, mieszać in Republica, nie tak rozumem albo rationibus, jako długiemi a porywczemi oracjami upornie stojąc in sensu suo chcieć urość ss.
że się zanosiło na dłuższe nad zwyczaj traktatów zwleczenie.
Przez piątek i sobotę 14 i 15 I jeszcze vota ślacheckie kontynuowały się dosyć zatarcie, nie tak jako z przodku. Bo ci, co byli przyjechali cum praeiudicatis animis et iure non conspirati, na koniec się chowali i tam dopiro jadowite swoje confitia wynarzali nie przez mordentów s tak na K. J. M., jako i na duchowieństwo; których więtsza część beła heretyków a wszytko młodych, co przed się wzięli, nauczywszy się tego in exteris regionibus, mieszać in Republica, nie tak rozumem albo rationibus, jako długiemi a porywczemi oracyjami upornie stojąc in sensu suo chcieć urość ss.
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 225
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
, Rzeka bystre biegi W wąskie ściska brzegi.
Fortuna, co dziś gniewliwa I posępno patrzy z krzywa, Niedługo z wesołym Obejrzy się czołem.
Kto smętną twarz łzami zlewa, Pocieszne niech się spodziewa W kwadransie godziny Usłyszeć nowiny!
A tak ciągłych po stronach palce wyćwiczone Biegając — posyłały z tej na tamte stronę Wdzięcznodźwiękie mordenty, którem swemi czasy Z dużym palcem tubalne poświadczały basy Tak dalece, iż słodka melodia owa Zdała się wraz i notę wyrażać i słowa Piosneczki, ile że ją umiejętna sama Czasem przy swej robocie śpiewywała Dama. Zaczym słuchając lutniej, gdy tekst uważała. Niepewna jej się pierwsza być odpowiedź zdała — Tak tłumacząc: »Tej
, Rzeka bystre biegi W wąskie ściska brzegi.
Fortuna, co dziś gniewliwa I posępno patrzy z krzywa, Niedługo z wesołem Obejrzy się czołem.
Kto smętną twarz łzami zlewa, Pocieszne niech sie spodziewa W kwadransie godziny Usłyszeć nowiny!
A tak ciągłych po stronach palce wyćwiczone Biegając — posyłały z tej na tamte stronę Wdzięcznodźwiękie mordenty, ktorem swemi czasy Z dużym palcem tubalne poświadczały basy Tak dalece, iż słodka melodya owa Zdała się wraz i notę wyrażać i słowa Piosneczki, ile że ją umiejętna sama Czasem przy swej robocie śpiewywała Dama. Zaczym słuchając lutniej, gdy tekst uważała. Niepewna jej sie pierwsza być odpowiedź zdała — Tak tłumacząc: »Tej
Skrót tekstu: KorczWiz
Strona: 26
Tytuł:
Wizerunk złocistej przyjaźnią zdrady
Autor:
Adam Korczyński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1698
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1698
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak, Stefan Saski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1949
abyś umiał/ którymi palcami Tercją/ Kwintę/ Sekstę/ na Klawiaturze uderzać.
Jakoż te palce składać?
W Prawdzieć mnie piszącemu/ trudno takie przekładania i aplikacje wypisać/ gdyż tego więcej się ze zwyczaju wszyscy uczą/ a niżeli z pisma; jednak abyś i w tym ukontentowany został/ podajęć tu Fuzy Mordentów/ abo Not prędkich teksty/ na lewą i prawą rękę uczynione/ to jest/ Bas dla lewej/ Dyszkant dla prawej: i którym palcem będziesz miła dotchnąć którego Clauissa, naznaczyłem liczbą tak/ kiedy na prawą Rękę należy/ masz znak prawej Ręki/ kiedy na lewą/ to Lewej Ręki/ u tych dwóch
ábyś vmiał/ ktorymi pálcámi Tercyą/ Kwintę/ Sextę/ ná Kláwiáturze vderzáć.
Iákoż te pálce skłádáć?
W Prawdźieć mnie piszącemu/ trudno tákie przekłádánia y ápplikácye wypisáć/ gdyż tego więcey się ze zwyczáiu wszyscy vczą/ á niżeli z pismá; iednák ábyś y w tym vkontentowány został/ podáięć tu Fuzy Mordentow/ ábo Not prędkich texty/ ná lewą y práwą rękę vczynione/ to iest/ Bás dla lewey/ Diszkánt dla práwey: y ktorym pálcem będźiesz miła dotchnąć ktorego Clauissa, náznáczyłem liczbą ták/ kiedy ná práwą Rękę należy/ masz znák práwey Ręki/ kiedy ná lewą/ to Lewey Ręki/ v tych dwuch
Skrót tekstu: GorMuz
Strona: E2v
Tytuł:
Tabulatura muzyki
Autor:
Jan Aleksander Gorczyn
Drukarnia:
Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
muzyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1647
Data wydania (nie wcześniej niż):
1647
Data wydania (nie później niż):
1647
przód jednak naucz się który mi brać Tercją i inne. Którymiż biorą Tercję Quintę i inne?
Jako tu niżej widzisz/ to tymi trzeba te Interualla brać/ jako Tercją drugim i czwartym palcem/ do czego jeżeli masz chęć więcej umieć/ pytaj się o więcej między Muzykami.
Pod Prawą. Pod Lewą.
Teksty Mordentów lewej Ręki.
Teksty Mordentów prawej Ręki. o nawiązaniu i wystrojeniu Klawikordu.
Jakoż tedy nawiązać Klawikord?
WIedz iż się na Klawikordzie/ abo też Instrumencie zaczyna Scala vocum, od litery C wielkiej/ nie tak jako gdy w śpiewaniu/ trzeba tedy mieć naprzód aż do drugiego c małego/ to jest: do oktawy/
przod iednák náucz się ktory mi bráć Tercyą y inne. Ktorymiż biorą Tercyę Quintę y inne?
Iáko tu niżey widźisz/ to tymi trzebá te Interualla bráć/ iáko Tercyą drugim y czwartym pálcem/ do czego ieżeli masz chęć więcey vmieć/ pytay się o więcey między Muzykámi.
Pod Práwą. Pod Lewą.
Texty Mordentow lewey Ręki.
Texty Mordentow práwey Ręki. o náwiązániu y wystroieniu Kláwikordu.
Iákoż tedy náwiązáć Kláwikord?
WIedz iż się ná Kláwikordźie/ ábo też Instrumenćie zácżyna Scala vocum, od litery C wielkiey/ nie ták iáko gdy w śpiewániu/ trzebá tedy mieć naprzod áż do drugiego c máłego/ to iest: do oktáwy/
Skrót tekstu: GorMuz
Strona: E3v
Tytuł:
Tabulatura muzyki
Autor:
Jan Aleksander Gorczyn
Drukarnia:
Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
muzyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1647
Data wydania (nie wcześniej niż):
1647
Data wydania (nie później niż):
1647
mi brać Tercją i inne. Którymiż biorą Tercję Quintę i inne?
Jako tu niżej widzisz/ to tymi trzeba te Interualla brać/ jako Tercją drugim i czwartym palcem/ do czego jeżeli masz chęć więcej umieć/ pytaj się o więcej między Muzykami.
Pod Prawą. Pod Lewą.
Teksty Mordentów lewej Ręki.
Teksty Mordentów prawej Ręki. o nawiązaniu i wystrojeniu Klawikordu.
Jakoż tedy nawiązać Klawikord?
WIedz iż się na Klawikordzie/ abo też Instrumencie zaczyna Scala vocum, od litery C wielkiej/ nie tak jako gdy w śpiewaniu/ trzeba tedy mieć naprzód aż do drugiego c małego/ to jest: do oktawy/ te żółte strony Numero 1
mi bráć Tercyą y inne. Ktorymiż biorą Tercyę Quintę y inne?
Iáko tu niżey widźisz/ to tymi trzebá te Interualla bráć/ iáko Tercyą drugim y czwartym pálcem/ do czego ieżeli masz chęć więcey vmieć/ pytay się o więcey między Muzykámi.
Pod Práwą. Pod Lewą.
Texty Mordentow lewey Ręki.
Texty Mordentow práwey Ręki. o náwiązániu y wystroieniu Kláwikordu.
Iákoż tedy náwiązáć Kláwikord?
WIedz iż się ná Kláwikordźie/ ábo też Instrumenćie zácżyna Scala vocum, od litery C wielkiey/ nie ták iáko gdy w śpiewániu/ trzebá tedy mieć naprzod áż do drugiego c máłego/ to iest: do oktáwy/ te żołte strony Numero 1
Skrót tekstu: GorMuz
Strona: E4
Tytuł:
Tabulatura muzyki
Autor:
Jan Aleksander Gorczyn
Drukarnia:
Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
muzyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1647
Data wydania (nie wcześniej niż):
1647
Data wydania (nie później niż):
1647
nienaganionych ludzi sprawy nicując, do inwidiej i opacznego rozumienia podając, reputacji ich ujmę czynić zwykli. Znaczna to dziś na wielkim i zacnym senatorze, p. Wojewodzie krakowskim, jako dla wielkiej cnoty swej, dla szczerej przeciw Rzpltej miłości miasto wdzięku od wielu ludzi niebacznych cavillis obtrectationibus impetitur, putidis proscinditur calumniis, języków jadowitych, mordentów niesprawiedliwych niesłusznie podlega szacunkowi, który jako człowiek wielki, z natury et ex habitu mając ono w sobie: non moveri, iż te vulgi vulgaris opiniones, te incertos rumores et suspiciones, te asininas stupidas ignorantias, te nawet corrupta iudicia con-
temnere et stabili ferre animo, a jako na znaczne uszczypki nie tylko się
nienaganionych ludzi sprawy nicując, do inwidyej i opacznego rozumienia podając, reputacyej ich ujmę czynić zwykli. Znaczna to dziś na wielkim i zacnym senatorze, p. Wojewodzie krakowskim, jako dla wielkiej cnoty swej, dla szczerej przeciw Rzpltej miłości miasto wdzięku od wielu ludzi niebacznych cavillis obtrectationibus impetitur, putidis proscinditur calumniis, języków jadowitych, mordentów niesprawiedliwych niesłusznie podlega szacunkowi, który jako człowiek wielki, z natury et ex habitu mając ono w sobie: non moveri, iż te vulgi vulgaris opiniones, te incertos rumores et suspiciones, te asininas stupidas ignorantias, te nawet corrupta iudicia con-
temnere et stabili ferre animo, a jako na znaczne uszczypki nie tylko się
Skrót tekstu: ZniesKalCz_II
Strona: 329
Tytuł:
Zniesienie kalumnii z p. Wojewody krakowskiego i zaraz deklaracya skryptów stężyckich z strony praktyk
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
