nadał Anton komu Na piśmie zeznał, kto co wziął, i po kijem Inaczej kary nie ujdzie i sromu. Toż; żeby drugim rządzili pułrokiem Pompejani, zwłaszcza od pogromu Hirtego, z Pansą; proszą o to, ale I Cesarz się też krząta nie ospale. CXLIV. Lecz nie Senatu, o tę część moryczy Ale prywatnie Cicerona nuka I w Konsulacie mieć Kolegą życzy Przy nim rząd, władza, powaga, nauka Będzie; on tytuł tylko odziedziczy Żeby przystojniej, czego dawno szuka Mógł Wojsko zwinąć, pułkom podziękować Dla tego i wprzód pragnął triumfować. CXLV. Nadzieją pełny, oraz chciwy rządu Cicero powie bez wstydu w Senacie: Ze
nadał Anton komu Na pismie zeznał, kto co wziął, y po kiem Inaczey kary nie uydzie y sromu. Tosz; żeby drugim rządzili pułrokiem Pompeiani, zwłasżcza od pogromu Hirtego, z Pansą; proszą ó to, ale I Cesarz się tesz krząta nie ospale. CXLIV. Lecz nie Senatu, ó tę czesc moryczy Ale prywatnie Cicerona nuka I w Konsulacie mieć Kollegą życzy Przy nim rząd, władza, powaga, nauka Będzie; on tytuł tylko odziedziczy Zeby przystoyniey, czego dawno szuka Mogł Woysko zwinąć, pułkom podziękować Dla tego y wprzod pragnął tryumfować. CXLV. Nadzieią pełny, oraz chciwy rządu Cicero powie bez wstydu w Senacie: Ze
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 141
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
