mu na zdrowie. Wyjźrawszy potem oknem, krzyknie co ma garła: „Kryj się, mużu”; tymczasem drzwi w izbie przywarła. Zdechł nieborak, nie widzi do schowania dziury. Stała tam wywrócona dnem beczka do góry. Ledwie że go przykryła, przecie była duża. A żołnierze do izby: „Gdzieś schowała muża? Zabić nam go dziś trzeba koniecznie tą razą!” A to mówiąc, po wierzchu tłuką beczkę płazą. „Boh me, poszedł na ratusz, już godzina druga” — Mówiąc, palcem skazuje i oczyma mruga. „A pod tą beczką co masz?” W pół z śmiechem ta powie: „Żeby
mu na zdrowie. Wyjźrawszy potem oknem, krzyknie co ma garła: „Kryj się, mużu”; tymczasem drzwi w izbie przywarła. Zdechł nieborak, nie widzi do schowania dziury. Stała tam wywrócona dnem beczka do góry. Ledwie że go przykryła, przecie była duża. A żołnierze do izby: „Gdzieś schowała muża? Zabić nam go dziś trzeba koniecznie tą razą!” A to mówiąc, po wierzchu tłuką beczkę płazą. „Boh me, poszedł na ratusz, już godzina druga” — Mówiąc, palcem skazuje i oczyma mruga. „A pod tą beczką co masz?” W pół z śmiechem ta powie: „Żeby
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 529
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
, jako i ławnicy, którzy to trzej pod żadnym pretekstem ze wsi oddalać się nie powinni, gdyż do ruszonego gwałtu lub obławy dziesiątnicy tylko iść z ludźmi swej wsi powinni.
Do prędszego tedy stawania za wolą wójta, tak na pańską potrzebę, jako i na hałas jaki przez podróżnego Żydowi tej wsi uczyniony, by wraz mużowie co do jednego przed dóm wójta stawali, będzie dzwonek u tegoż ten rozkaz znaczący. Któren ławnicy słysząc, wraz na zamek wrota zamykać mają i stawić się tyż z mużami.
Przed wieczornym i rannym wójtowi raportem mają dziesiątnicy nie tylko samych obiec gospodarzów, czy są w chatach, ale onych sprzęt cały przejrzyć, pytając
, jako i ławnicy, którzy to trzej pod żadnym pretekstem ze wsi oddalać się nie powinni, gdyż do ruszonego gwałtu lub obławy dziesiątnicy tylko iść z ludźmi swej wsi powinni.
Do prędszego tedy stawania za wolą wójta, tak na pańską potrzebę, jako i na hałas jaki przez podróżnego Żydowi tej wsi uczyniony, by wraz mużowie co do jednego przed dóm wójta stawali, będzie dzwonek u tegoż ten rozkaz znaczący. Któren ławnicy słysząc, wraz na zamek wrota zamykać mają i stawić się tyż z mużami.
Przed wieczornym i rannym wójtowi raportem mają dziesiątnicy nie tylko samych obiec gospodarzów, czy są w chatach, ale onych sprzęt cały przejrzyć, pytając
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 212
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Do prędszego tedy stawania za wolą wójta, tak na pańską potrzebę, jako i na hałas jaki przez podróżnego Żydowi tej wsi uczyniony, by wraz mużowie co do jednego przed dóm wójta stawali, będzie dzwonek u tegoż ten rozkaz znaczący. Któren ławnicy słysząc, wraz na zamek wrota zamykać mają i stawić się tyż z mużami.
Przed wieczornym i rannym wójtowi raportem mają dziesiątnicy nie tylko samych obiec gospodarzów, czy są w chatach, ale onych sprzęt cały przejrzyć, pytając o najmniejszy tam nie stający, jako i parkan na okół, czy cały z rogatką (soli sciendum, że ten w tym panu profit, że choćby który gospodarz i uciekł
Do prędszego tedy stawania za wolą wójta, tak na pańską potrzebę, jako i na hałas jaki przez podróżnego Żydowi tej wsi uczyniony, by wraz mużowie co do jednego przed dóm wójta stawali, będzie dzwonek u tegoż ten rozkaz znaczący. Któren ławnicy słysząc, wraz na zamek wrota zamykać mają i stawić się tyż z mużami.
Przed wieczornym i rannym wójtowi raportem mają dziesiątnicy nie tylko samych obiec gospodarzów, czy są w chatach, ale onych sprzęt cały przejrzyć, pytając o najmniejszy tam nie stający, jako i parkan na okół, czy cały z rogatką (soli sciendum, że ten w tym panu profit, że choćby który gospodarz i uciekł
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 212
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
rzecz niepodobna, by taka kanalia nie miał się z nimi żegnać lub żonki z żonkami, przez co wiedzie już muszą. Niechże szelmy płacą, będąc już u całej gromady na oku jako podejrzani i panu niewierni. Którą to ustawę skończeniem tych wsi porządnych masz waszmość pan ustanowić, ad literam ten mój rozkaz trzymając.
Muż każdy wyjeżdżający po jakowej potrzebie ma się wójtowi opowiedzić i ławnikowi swego końca wsi, a nie wyjeżdżać bez woli ich pod żadnym pretekstem, jako dotąd. Zasiewy onych z gruntem wyrabianym nie tylko mąją być od wójta dojrzane, czy dobrze, ale i od podstarościego, za co obydwaj odpowiedzą dworowi, gdyż przez niedozór onych chłop
rzecz niepodobna, by taka kanalia nie miał się ź nimi żegnać lub żonki z żonkami, przez co wiedzie już muszą. Niechże szelmy płacą, będąc już u całej gromady na oku jako podejrzani i panu niewierni. Którą to ustawę skończeniem tych wsi porządnych masz waszmość pan ustanowić, ad literam ten mój rozkaz trzymając.
Muż kóżdy wyjeżdżający po jakowej potrzebie ma się wójtowi opowiedzić i ławnikowi swego końca wsi, a nie wyjeżdżać bez woli ich pod żadnym pretekstem, jako dotąd. Zasiewy onych z gruntem wyrabianym nie tylko mąją być od wójta dojrzane, czy dobrze, ale i od podstarościego, za co obydwaj odpowiedzą dworowi, gdyż przez niedozór onych chłop
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 212
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
z wymłotem.
Niemniejszą ma mieć baczność wójt na postępki swej gromady, jak się który z nich sprawuje. Z których gdy który stratny, a tak, by nie tylko swoje, co mu Bóg dał, lecz i zapomogę przehula, czyniąc się ubogim i bezsposobnym oddania, ma go wziąć w kuratelią, poleciwszy drugiemu wiernemu mużowi klucz onego sprzętów, zakazawszy pirwszemu moc dysponowania swym ubóstwem bez przydanego od wójta.
By tedy gospodarz nigdy skarbowi, tak w podatkach, jako i zapomodze, nie zostawał winnym, rewizje trzy być muszą wiernie przez przysięgłego wójta i ławników czynione. Pirwsza w zasiewach, druga w dożynkach trzecia w wymłocie. Z którego na przyszły
z wymłotem.
Niemniejszą ma mieć baczność wójt na postępki swej gromady, jak się który ź nich sprawuje. Z których gdy który stratny, a tak, by nie tylko swoje, co mu Bóg dał, lecz i zapomogę przehula, czyniąc się ubogim i bezsposobnym oddania, ma go wziąć w kuratelią, poleciwszy drugiemu wiernemu mużowi klucz onego sprzętów, zakazawszy pirwszemu moc dysponowania swym ubóstwem bez przydanego od wójta.
By tedy gospodarz nigdy skarbowi, tak w podatkach, jako i zapomodze, nie zostawał winnym, rewizje trzy być muszą wiernie przez przysięgłego wójta i ławników czynione. Pirwsza w zasiewach, druga w dożynkach trzecia w wymłocie. Z którego na przyszły
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 213
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
, w której Żyd nie ma się chłopu dać zadłużyć, by więcej nad nią miał u niego przehulać. A zechce i tę część czwartą spiniężyć i przy nich zostać, ma być już takowy notowany, by po zejściu którego z 10. lub z ławników swą śmiercią lub zruconego za jaki eksces, był kandydatem, jako muż dobrze się rządzący.
Zaścianki zaś tymże fasonem osiadłe mają pod wielkim zakazem, swe powinności pełniąc, strzec się ożenienia z ściągłymi obojga płci, z racji dość i tak namnożonej szlachty krwią chłopską, chamską źmieszanej. Czemu czyniąc koniec, wójt ma dać baczność, by ożenienia onych w tymże zaścianku byli, skąd miłość
, w której Żyd nie ma się chłopu dać zadłużyć, by więcej nad nią miał u niego przehulać. A zechce i tę część czwartą spiniężyć i przy nich zostać, ma być już takowy notowany, by po zejściu którego z 10. lub z ławników swą śmiercią lub zruconego za jaki eksces, był kandydatem, jako muż dobrze się rządzący.
Zaścianki zaś tymże fasonem osiadłe mają pod wielkim zakazem, swe powinności pełniąc, strzec się ożenienia z ściągłymi obojga płci, z racji dość i tak namnożonej szlachty krwią chłopską, chamską źmieszanej. Czemu czyniąc koniec, wójt ma dać baczność, by ożenienia onych w tymże zaścianku byli, skąd miłość
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 213
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
