się cieszył w moim frasunku, I w on czas zarazem, ze trzciny woskiem zlepionej dudki zrobił: które od onego czasu dla tego Syryngas zowią, że trzcina początek ma z ciała Syryngi Nimfy. Mają jedne egzemplarze Konsylium, drugie Kondylium: jam się tego wtórego trzymał, jako sposobniejszego do tej sprawy. Bo ten Muzycki instrument kto go zażywa, rękoma bywa pistowany: i przez przy kładanie palców na dziury, głosy odmieniają się. Przemian Owidyuszowych Argument Powieści Dziewiętnastej.
ARgusowi dźwiękiem takiejże muzyki uspionemu, Merk urius głowę uciął. A Juno oczy z głowy odciętej wybrawszy, na ptaka swego Pawa one wprowadziła, i ogon jego oczyma świetnych farb
się ćieszył w moim frásunku, Y w on czás zárázem, ze trzćiny woskiem zlepioney dudki zrobił: ktore od onego czásu dla tego Syringas zowią, że trzćiná początek ma z ćiáłá Syryngi Nimphy. Máią iedne exemplarze Consilium, drugie Condilium: iam się tego wtorego trzymał, iako sposobnieyszego do tey spráwy. Bo ten Muzycki instrument kto go záżywa, rękomá bywa pistowány: y przez przy kładánie pálcow na dźiury, głosy odmieniáią się. Przemian Owidyuszowych Argument Powieśći Dźiewiętnastey.
ARgusowi dźwiękiem takieyże muzyki vspionemu, Merk uryus głowę vćiął. A Iuno oczy z głowy odćiętey wybrawszy, ná ptaká swego Pawá one wprowádźiła, y ogon iego oczymá świetnych farb
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 41
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
Matusael spłodził Lamecha. 19. I pojął sobie Lamech dwie żenie: imię jednej/ Ada: a imię drugiej/ Sella. 20. Tedy urodziła Ada Jabala/ który był Ojcem mieszkających w namieciech/ i pasterzów. 21. A imię brata jego było Jubal/ który był Ojcem wszystkich grających na Arfie i na muzyckiem naczyniu. 22. Sella też urodziła Tubaltaina/ rzemieślnika wszelkiej roboty/ od miedzi i od żelaza. A siostra Tubaltaimowa/ była Noema. 23. Tedy rzekł Lamech żonom swym Adzie i Selli/ słuchajcie głosu mego żony Lamechowe: Posłuchajcie słów moich/ żabił bym ja męża na zranienie moje: i młodzieńca/
Mátusáel zpłodźił Lámechá. 19. Y pojął sobie Lámech dwie żenie: imię jedney/ Adá: á imię drugiey/ Sellá. 20. Tedy urodźiłá Ada Iábálá/ ktory był Ojcem mieszkájących w namjećiech/ y pásterzow. 21. A imię brátá jego było Iubál/ ktory był Ojcem wszystkich grájących ná Arfie y ná muzyckiem nacżyniu. 22. Sellá też urodźiłá Tubáltájiná/ rzemieśniká wszelkiey roboty/ od miedźi y od żelázá. A śiostrá Tubáltájimowá/ byłá Noemá. 23. Tedy rzekł Lámech żonom swym Adźie y Selli/ słuchajćie głosu mego żony Lámechowe: Posłuchajćie słow mojich/ żábił bym ja mężá ná zránienie moje: y młodźieńcá/
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 5
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
my onym dziwowali: to Chwała Bogu/ jeżeli też inaczej/ niechże tak będzie. Et voluisse sat est. Do Czytelnika.
JEZUS, MARIA, Józef. ROZDZIAŁ I. O całym Głosie in cantu durali.
Co jest Tabulatura?
JEst proste i szczere napisanie liter jakich na tablicy/ a że się tu noty Muzyckie literami prosto pisać będą i piszą/ dla tegoż od inwentorów tej nauki/ nazywa się takowe napisanie not/ Tabulaturą Muzyki.
Co jest Muzyka?
JEst nauka/ która uczy według not/ albo też liter napisanych głos formować/ i melodią pieśni wyśpiewać/ a ta dzieli się na Muzykę Choralną/ i Figuralną.
Co
my onym dźiwowáli: to Chwałá Bogu/ ieżeli też ináczey/ niechże ták będźie. Et voluisse sat est. Do Czytelniká.
IEZVS, MARIA, IOZEPH. ROZDZIAŁ I. O cáłym Głośie in cantu durali.
Co iest Tábuláturá?
IEst proste y szcżere nápisánie liter iákich ná tablicy/ á że się tu noty Muzyckie literámi prosto pisáć będą y piszą/ dla tegoż od inwentorow tey náuki/ názywa sie tákowe nápisánie not/ Tábuláturą Muzyki.
Co iest Muzyká?
IEst náuká/ ktora vcży według not/ álbo też liter nápisánych głos formowáć/ y melodyą pieśni wyśpiewáć/ á tá dźieli się ná Muzykę Chorálną/ y Figurálną.
Co
Skrót tekstu: GorMuz
Strona: B
Tytuł:
Tabulatura muzyki
Autor:
Jan Aleksander Gorczyn
Drukarnia:
Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
muzyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1647
Data wydania (nie wcześniej niż):
1647
Data wydania (nie później niż):
1647
takt ma/ jako Psalmy które w Kościołach śpiewają. Co jest Figuralna? Rozdział pierwszy
MOże się nazwać wszelakie śpiewanie/ tak na instrumentach rozmaitych/ jako też kiedy wielą głosów różnych/ kunsztownie w jedno jaka melodia śpiewana będzie/ czego obojga żaden nie będzie umiał/ aż wprzód dobrze zrozumie noty/ i nauczy się znać Clauise Muzyckie.
Cóż to jest Clauis u Muzyków?
WEdług Łacińskiego na Polskie tłumacząc/ jest kluczem głosu/ który otwiera z której miary ma kto śpiewać; lecz według nas jest znakiem głosu.
Jakiesz to są te Clauise?
GDy podług dawnych a starożytnych Nauk/ są te, ut, re, mi, fa, sól,
tákt ma/ iáko Psalmy ktore w Kośćiołách śpiewáią. Co iest Figurálna? Rozdźiał pierwszy
MOże się názwáć wszelákie śpiewánie/ ták ná instrumentách rozmáitych/ iáko też kiedy wielą głosow rożnych/ kunsztownie w iedno iáka melodya śpiewána będźie/ cżego oboygá żaden nie będźie vmiał/ aż wprzod dobrze zrozumie noty/ y náucży się znáć Clauise Muzyckie.
Coż to iest Clauis v Muzykow?
WEdług Láćińskie^o^ ná Polskie tłumácżąc/ iest klucżem głosu/ ktory otwiera z ktorey miáry ma kto śpiewáć; lecż według nas iest znákiem głosu.
Iákiesz to są te Clauise?
GDy podług dawnych á stárożytnych Náuk/ są te, vt, re, mi, fa, sol,
Skrót tekstu: GorMuz
Strona: Bv
Tytuł:
Tabulatura muzyki
Autor:
Jan Aleksander Gorczyn
Drukarnia:
Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
muzyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1647
Data wydania (nie wcześniej niż):
1647
Data wydania (nie później niż):
1647
przykladzie/ cb, ed.
Septima w górę.
Septima z góry.
Cóż jest Octaua?
Gdy przez ośmą notę głos wynieść trzeba/ jako tu przykładzie od c aż do drugiego c.
Z góry Octaua. Rozdział piąty. ROZDZIAŁ V. O Taktcie i notach rozmaitych, także i o pauzach, i innych znakach Muzyckich.
Cóż jest Takt?
JEst czas tak długi/ kiedy śpiewający/ abo regujący rękę podniesie i spuści/ i dla tegoż trzeba pilnie uważać takt/ bo inaczej każde śpiewanie zanicby nie stało/ ten bywa dwojaki/ prędki i wolny.
Któryż wolny?
Kiedy na przodku śpiewania jakiego napisany będzie tak znak
na drugiej
przykládźie/ cb, ed.
Septima w gorę.
Septima z gory.
Coż iest Octaua?
Gdy przez osmą notę głos wynieść trzebá/ iáko tu przykłádźie od c áż do drugiego c.
Z gory Octaua. Rozdźiał piąty. ROZDZIAŁ V. O Táktćie y notách rozmáitych, tákźe y o pauzách, y innych znákách Muzyckich.
Coż iest Tákt?
IEst cżás ták długi/ kiedy śpiewáiący/ ábo reguiący rękę podnieśie y spuśći/ y dla tegoż trzebá pilnie vważáć tákt/ bo inácżey káżde śpiewánie zánicby nie stało/ ten bywa dwoiáki/ prędki y wolny.
Ktoryż wolny?
Kiedy ná przodku śpiewánia iákiego nápisány będźie tak znák
ná drugiey
Skrót tekstu: GorMuz
Strona: C5v
Tytuł:
Tabulatura muzyki
Autor:
Jan Aleksander Gorczyn
Drukarnia:
Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
muzyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1647
Data wydania (nie wcześniej niż):
1647
Data wydania (nie później niż):
1647
innego zowią te proporcje Tryplami/ Hemiole/ iż się tam znajdują takie noty/ które są/ jako z przeciwko 1 abo 3. przeciwko 2. to jednak lepiej zrozumiesz przez się/ gdy się pilno taktu będziesz uczył/ ponieważ te wszytkie nauki na takcie samym zawisły. o Tryplach. ROZDZIAŁ VII. Jak o noty Muzyckie na tabulaturę przemienić, i z ich taktami.
Z Przeszłych nauk łatwo pamiętać możesz/ o czym się dosyć szeroko pisało/ które litery do Dyszkantu/ Altu/ Tenoru/ i Basu należą/ nie zostaje tedy więcej/ tylko/ jako te noty tak rozmaito pisane/ przez tabulaturę abo w literach wypisać. Pamiętajże tedy
innego zowią te proporcye Tryplámi/ Hemiole/ iż się tám znáyduią tákie noty/ ktore są/ iáko z przećiwko 1 ábo 3. przećiwko 2. to iednák lepiey zrozumiesz przez się/ gdy się pilno táktu będźiesz vcżył/ poniewasz te wszytkie náuki ná tákćie sámym záwisły. o Tryplách. ROZDZIAŁ VII. Iák o noty Muzyckie ná tábuláturę przemienić, y z ich táktámi.
Z Przeszłych náuk łátwo pámiętáć możesz/ o czym się dosyć szeroko pisáło/ ktore litery do Diszkántu/ Altu/ Tenoru/ y Básu nalezą/ nie zostáie tedy więcey/ tylko/ iáko te noty ták rozmáito pisáne/ przez tábuláturę ábo w literách wypisáć. Pámiętáyże tedy
Skrót tekstu: GorMuz
Strona: D4
Tytuł:
Tabulatura muzyki
Autor:
Jan Aleksander Gorczyn
Drukarnia:
Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
muzyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1647
Data wydania (nie wcześniej niż):
1647
Data wydania (nie później niż):
1647
