i bluźniercom/ i naten czas Teofan nawrócił się do wiary prawosławnej katolickiej/ gdy zaś Mahomecie powiadasz/ że Bóg z piekła żyda makułę na czele mającego wyprowadziwszy każe go we zrzodle powietrznym omyć/ i będzie makuła na czele omyta/ nieprawdę to mówisz/ bo na powietrzu żrzodło się nie znajduje/ tylko się na powietrzu mytarstwa znajdują/ i którzy ludzie umierają wyspowia dawszy się grzechów swoich śmiertelnych/ ale nieskończywszy zanich pokuty/ którą czynili/ tak że którzy umierają w grzechach potocznych/ tych ludziej pośmierci dusze idą na mytarstwa/ mytarstwo zaś jest zatrzymanie/ gdy człowiek umrze/ Aniołowie dusze jego do nieba prowadzą/ tego czasu źli duchowie
y bluzniercom/ y náten czás Theophan náwroćił śie do wiáry prawosłáwney katholickiey/ gdy záś Máchomećie powiádasz/ że Bog z piekła żyda makułę na czele maiącego wyprowadźiwszy káże go we zrzodle powietrznym omyć/ y będźie mákuła na czele omyta/ nieprawdę to mowisz/ bo na powietrzu żrzodło śie nie znayduie/ tylko śie na powietrzu mytárstwa znayduią/ y ktorzy ludźie vmieráią wyspowia dawszy śie grzechow swoich śmiertelnych/ ále nieskończywszy zánich pokuty/ ktorą czynili/ ták że ktorzy vmieráią w grzechach potocznych/ tych ludżiey pośmierći dusze idą na mytárstwa/ mytárstwo záś iest zatrzymánie/ gdy człowiek vmrze/ Aniołowie dusze iego do nieba prowádzą/ tego czásu zli duchowie
Skrót tekstu: GalAlk
Strona: 79
Tytuł:
Alkoran Machometów
Autor:
Joannicjusz Galatowski
Drukarnia:
Łazarz Baranowicz
Miejsce wydania:
Czernihów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
makuła na czele omyta/ nieprawdę to mówisz/ bo na powietrzu żrzodło się nie znajduje/ tylko się na powietrzu mytarstwa znajdują/ i którzy ludzie umierają wyspowia dawszy się grzechów swoich śmiertelnych/ ale nieskończywszy zanich pokuty/ którą czynili/ tak że którzy umierają w grzechach potocznych/ tych ludziej pośmierci dusze idą na mytarstwa/ mytarstwo zaś jest zatrzymanie/ gdy człowiek umrze/ Aniołowie dusze jego do nieba prowadzą/ tego czasu źli duchowie na powietrzu duszę człowieczą zatrzymawają i hamują/ i niedopuszczają do nieba/ i pokazują duszy grzechy rozmaite/ które ona z ciałem czyniła/ tak nasza wschodnia Cerkiew do świętego Nikołaja Mirry Licyskiego w Kanonie modlitwę czytając
mákuła na czele omyta/ nieprawdę to mowisz/ bo na powietrzu żrzodło śie nie znayduie/ tylko śie na powietrzu mytárstwa znayduią/ y ktorzy ludźie vmieráią wyspowia dawszy śie grzechow swoich śmiertelnych/ ále nieskończywszy zánich pokuty/ ktorą czynili/ ták że ktorzy vmieráią w grzechach potocznych/ tych ludżiey pośmierći dusze idą na mytárstwa/ mytárstwo záś iest zatrzymánie/ gdy człowiek vmrze/ Aniołowie dusze iego do nieba prowádzą/ tego czásu zli duchowie na powietrzu duszę człowieczą zatrzymawáią y hamuią/ y niedopuszczaią do nieba/ y pokázuią duszy grzechy rozmaite/ ktore ona z ćiáłem czyniła/ ták násza wschodnia Cerkiew do świętego Nikołáia Mirry Lycyskiego w Kánonie modlitwę czytaiąc
Skrót tekstu: GalAlk
Strona: 79
Tytuł:
Alkoran Machometów
Autor:
Joannicjusz Galatowski
Drukarnia:
Łazarz Baranowicz
Miejsce wydania:
Czernihów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
czele omyta/ nieprawdę to mówisz/ bo na powietrzu żrzodło się nie znajduje/ tylko się na powietrzu mytarstwa znajdują/ i którzy ludzie umierają wyspowia dawszy się grzechów swoich śmiertelnych/ ale nieskończywszy zanich pokuty/ którą czynili/ tak że którzy umierają w grzechach potocznych/ tych ludziej pośmierci dusze idą na mytarstwa/ mytarstwo zaś jest zatrzymanie/ gdy człowiek umrze/ Aniołowie dusze jego do nieba prowadzą/ tego czasu źli duchowie na powietrzu duszę człowieczą zatrzymawają i hamują/ i niedopuszczają do nieba/ i pokazują duszy grzechy rozmaite/ które ona z ciałem czyniła/ tak nasza wschodnia Cerkiew do świętego Nikołaja Mirry Licyskiego w Kanonie modlitwę czytając mówi:
czele omyta/ nieprawdę to mowisz/ bo na powietrzu żrzodło śie nie znayduie/ tylko śie na powietrzu mytárstwa znayduią/ y ktorzy ludźie vmieráią wyspowia dawszy śie grzechow swoich śmiertelnych/ ále nieskończywszy zánich pokuty/ ktorą czynili/ ták że ktorzy vmieráią w grzechach potocznych/ tych ludżiey pośmierći dusze idą na mytárstwa/ mytárstwo záś iest zatrzymánie/ gdy człowiek vmrze/ Aniołowie dusze iego do nieba prowádzą/ tego czásu zli duchowie na powietrzu duszę człowieczą zatrzymawáią y hamuią/ y niedopuszczaią do nieba/ y pokázuią duszy grzechy rozmaite/ ktore ona z ćiáłem czyniła/ ták násza wschodnia Cerkiew do świętego Nikołáia Mirry Lycyskiego w Kánonie modlitwę czytaiąc mowi:
Skrót tekstu: GalAlk
Strona: 79
Tytuł:
Alkoran Machometów
Autor:
Joannicjusz Galatowski
Drukarnia:
Łazarz Baranowicz
Miejsce wydania:
Czernihów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
nieba prowadzą/ tego czasu źli duchowie na powietrzu duszę człowieczą zatrzymawają i hamują/ i niedopuszczają do nieba/ i pokazują duszy grzechy rozmaite/ które ona z ciałem czyniła/ tak nasza wschodnia Cerkiew do świętego Nikołaja Mirry Licyskiego w Kanonie modlitwę czytając mówi: Ubłagaj Chrystusa Boga wszystkiego stworzenia stworzyciela/ żeby mnie zbawił od powietrznych mytarstw i od wiecznej męki/ miał od Boga o mytarstwach święty Symeon słupnik objawienie/ że dusza z ciała wyszedszy/ gdy od ziemi do nieba wstępuje/ naten czas zastępują jej drogę półki złych duchów rozmaite/ i patrzą w duszy hardości/ inszy zastępują i patrzą osądzenia oskarżżenia wszeteczeństwa i grzechów inszych/ te objawienie świętego Symeona
nieba prowádzą/ tego czásu zli duchowie na powietrzu duszę człowieczą zatrzymawáią y hamuią/ y niedopuszczaią do nieba/ y pokázuią duszy grzechy rozmaite/ ktore ona z ćiáłem czyniła/ ták násza wschodnia Cerkiew do świętego Nikołáia Mirry Lycyskiego w Kánonie modlitwę czytaiąc mowi: Vbłágáy Chrystusa Boga wszystkiego stworzenia stworzyćiela/ żeby mnie zbáwił od powietrznych mytárstw y od wieczney męki/ miał od Boga o mytárstwach święty Symeon słupnik obiawienie/ że dusza z ćiáła wyszedszy/ gdy od źiemi do niebá wstępuie/ náten czás zastępuią iey drogę połki złych duchow rozmáite/ y pátrzą w duszy hardośći/ inszy zastępuią y pátrzą osądzenia oskarzżenia wszeteczeństwa y grzechow inszych/ te obiawienie świętego Symeona
Skrót tekstu: GalAlk
Strona: 79
Tytuł:
Alkoran Machometów
Autor:
Joannicjusz Galatowski
Drukarnia:
Łazarz Baranowicz
Miejsce wydania:
Czernihów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
człowieczą zatrzymawają i hamują/ i niedopuszczają do nieba/ i pokazują duszy grzechy rozmaite/ które ona z ciałem czyniła/ tak nasza wschodnia Cerkiew do świętego Nikołaja Mirry Licyskiego w Kanonie modlitwę czytając mówi: Ubłagaj Chrystusa Boga wszystkiego stworzenia stworzyciela/ żeby mnie zbawił od powietrznych mytarstw i od wiecznej męki/ miał od Boga o mytarstwach święty Symeon słupnik objawienie/ że dusza z ciała wyszedszy/ gdy od ziemi do nieba wstępuje/ naten czas zastępują jej drogę półki złych duchów rozmaite/ i patrzą w duszy hardości/ inszy zastępują i patrzą osądzenia oskarżżenia wszeteczeństwa i grzechów inszych/ te objawienie świętego Symeona słupnika mając w swej pamięci Z. Jan jałmużnik mówił
człowieczą zatrzymawáią y hamuią/ y niedopuszczaią do nieba/ y pokázuią duszy grzechy rozmaite/ ktore ona z ćiáłem czyniła/ ták násza wschodnia Cerkiew do świętego Nikołáia Mirry Lycyskiego w Kánonie modlitwę czytaiąc mowi: Vbłágáy Chrystusa Boga wszystkiego stworzenia stworzyćiela/ żeby mnie zbáwił od powietrznych mytárstw y od wieczney męki/ miał od Boga o mytárstwach święty Symeon słupnik obiawienie/ że dusza z ćiáła wyszedszy/ gdy od źiemi do niebá wstępuie/ náten czás zastępuią iey drogę połki złych duchow rozmáite/ y pátrzą w duszy hardośći/ inszy zastępuią y pátrzą osądzenia oskarzżenia wszeteczeństwa y grzechow inszych/ te obiawienie świętego Symeona słupnika máiąc w swey pámięći S. Ián iáłmużnik mowił
Skrót tekstu: GalAlk
Strona: 79
Tytuł:
Alkoran Machometów
Autor:
Joannicjusz Galatowski
Drukarnia:
Łazarz Baranowicz
Miejsce wydania:
Czernihów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
Jan jałmużnik mówił: o jaki strach i trwoga obejdzie dusze/ gdy tak gorzkim i niemiłościwym mytnikom odpowiedź będzie dawać/ dla tego Cerkiew nasza za umarłych każe się modlić/ jałmużny dawać/ ofiary przynosić i pościć/ i staranie mieć insze/ bo temi uczynkami dobremi ludziej żywych umarli od grzechów swoich oczyszczeni bywają/ i od mytarstw uwolnieni zostają/ i do nieba już wolną drogę mają i na niebie już mieszkają/ tak błogosławiony Paweł prostak umarłego ucznia swego jałmużną/ ofiarą modlitwą i postem od grzechów uwolnił/ to świętemu Pawłowi uczeń jego pokazawszy się oznajmił/ potym się mu pokazała Naświe: Bogarodzica i rzekła: nielieńsie zawsze za brata twego się modlić i
Ián iáłmużnik mowił: o iaki strách y trwoga obeydźie dusze/ gdy ták gorzkim y niemiłośćiwym mytnikom odpowiedź będźie dáwać/ dla tego Cerkiew násza za vmárłych káże śie modlić/ iałmużny dawáć/ ofiáry przynośić y pościć/ y staránie mieć insze/ bo temi vczynkámi dobremi ludziey żywych vmárli od grzechow swoich oczyszczeni bywáią/ y od mytárstw vwolnieni zostáią/ y do nieba iuż wolną drogę máią y ná niebie iuż mieszkáią/ ták błogosłáwiony Páweł prostak vmarłego vcznia swego iałmużną/ ofiárą modlitwą y postem od grzechow vwolnił/ to świętemu Pawłowi vczeń iego pokazáwszy śie oznáymił/ potym śie mu pokazáła Naświe: Bogarodźica y rzekła: nielieńśie záwsze za brata twego sie modlić y
Skrót tekstu: GalAlk
Strona: 80
Tytuł:
Alkoran Machometów
Autor:
Joannicjusz Galatowski
Drukarnia:
Łazarz Baranowicz
Miejsce wydania:
Czernihów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
