tam Waszmość — rzecze jeden golec — chowa?” Ta się namniej owego nie wstydząc szlachcica: „Wszędzie przy kałamarzu — powie — prochownica.” Ów zaś: „Niż posypować, pisać trzeba wprzódy, Ofiaruję pióro swe do takiej wygody; Lecz i do kałamarza, trzeba li zawczasu, I przylać, i gotowym nażyczyć galasu.” 482. PANNA SUROWE KRUPY JADAŁA
Widząc jeden surowe pannę jedząc krupy: „Tak-że tu — rzecze — trudno o biedne skorupy, Żeby kaszę uwarzyć? Bez garka raz drugi Nie przyjadę.” A panna: „Kwituję z usługi. Mam ja garnek w żołądku i tę ognia trochę.” „Więc
tam Waszmość — rzecze jeden golec — chowa?” Ta się namniej owego nie wstydząc szlachcica: „Wszędzie przy kałamarzu — powie — prochownica.” Ów zaś: „Niż posypować, pisać trzeba wprzódy, Ofiaruję pióro swe do takiej wygody; Lecz i do kałamarza, trzeba li zawczasu, I przylać, i gotowym nażyczyć galasu.” 482. PANNA SUROWE KRUPY JADAŁA
Widząc jeden surowe pannę jedząc krupy: „Tak-że tu — rzecze — trudno o biedne skorupy, Żeby kaszę uwarzyć? Bez garka raz drugi Nie przyjadę.” A panna: „Kwituję z usługi. Mam ja garnek w żołądku i tę ognia trochę.” „Więc
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 398
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
pozdycha wszelki mieszkaniec/ jeżeli z daleka posiłku chleba nie przywieziesz. I żadnej ochłody nie będzie/ jeśli ty Panno święta/ ochłodo wszytkich/ ogniem światowym gorających/ jabłek niebieskich nie dodasz. Wieręby Panno tej trzciny nie porzucać/ może Dziecina dla nas tonących zażyć tej trzciny do nawy. Możesz i ty dla nas mizernych nażyczyć tej ucieczki/ lubo oboje nie potrzebujecie/ i nie boicie się potopu. Nie kanie na was i kropla wody/ nie pogrąży się z was żadne/ nie masz bo coby ciężało na duszy. Ale my nawy potrzebujemy/ których dla grzechów potop zanurza/ i do samego gruntu pogrąża. XIV. PIsać podobno co
pozdycha wszelki mieszkániec/ ieżeli z dáleká pośiłku chleba nie przywieźiesz. Y żadney ochłody nie będźie/ ieśli ty Pánno święta/ ochłodo wszytkich/ ogniem świátowym goráiących/ iábłek niebieskich nie dodasz. Wieręby Pánno tey trzćiny nie porzucáć/ może Dźiećina dla nas tonących zażyć tey trzćiny do náwy. Możesz y ty dla nas mizernych náżyczyć tey vćieczki/ lubo oboie nie potrzebuiećie/ y nie boićie się potopu. Nie kánie ná was y kroplá wody/ nie pogrąży się z was żadne/ nie mász bo coby ćiężało ná duszy. Ale my nawy potrzebuiemy/ ktorych dla grzechow potop zánurza/ y do sámego gruntu pogrąża. XIV. PIsáć podobno co
Skrót tekstu: HinPlęsy
Strona: 353
Tytuł:
Plęsy Jezusa z aniołami
Autor:
Marcin Hińcza
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
przeszkody. Aż gdy rpzyczyn nie stało/ a o sam dzień gody: Czepek z swej i z jej głowy zdjąwszy/ więc puściwszy Włos po sobie/ tak rzecze/ ołtarz obłapiwszy Isy dostojna/ tkora mieszkasz w Paretonie: Która w Mareotyckich polach i w Faronie/ I gdzie Nil siedmiącugów wali się otwarty. Racz pomocy nażyczyć/ strach uprzątń zawarty. CIebiem ja/ i herby twe Bogini widziała: Twój dwór/ twój brzęk/ twe dzwonki/ twem świece uznała/ I w swą głowę nie chybnie wlepiam twe słowa: Zem i ja próżna kary. skloń się litościwie Dziś ku dwiema. mówiąc to płakała rzewliwie. Zdało się że Bogini
przeszkody. Aż gdy rpzyczyn nie sstáło/ a o sam dźień gody: Czepek z swey y z iey głowy zdiąwszy/ więc puśćiwszy Włos po sobie/ ták rzecze/ ołtarz obłápiwszy Isy dostoyna/ tkora mieszkasz w Páretonie: Ktora w Máreotyckich polách y w Pháronie/ Y gdźie Nil śiedmiącugow wáli się otwárty. Rácz pomocy náżyczyć/ strách vprzątń záwárty. CIebiem ia/ y herby twe Bogini widźiáłá: Twoy dwor/ twoy brzęk/ twe dzwonki/ twem świece vznáłá/ Y w swą głowę nie chybnie wlepiám twe słowá: Zem y ia prożna káry. skloń się litośćiwie Dźiś ku dwiemá. mowiąc to płákałá rzewliwie. Zdało się że Bogini
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 241
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
chleb. Weźmiż ją sobie. W. M. proszę do siebie na obiad/ na dobrego kapłuna/ na dobrą szczukę. Ziemy pierwej kąsek/ potym W. M. pieniądze odliczę. Dziękuję wam za dobrą zapłatę. Jako W. M. drugi raz przyjedziesz/ raczże mi w. m. zboża swego nażyczyć przed kim innym. Mój łaskawy Panie Hanus/ mam Jego Mości Panu memu niektórych rzeczy nakupić/ pomożcie mi co dobrego wybierać/ żeby mię nie oszukano/ lepiej się wy na tym rozumiecie/ niżeli ja. A co W. M. chcesz kupić. Kilka postawów sukna. Korzenia kamień albo kilka. Statek wina albo
chleb. Weźmiż ją sobie. W. M. proszę do śiebie ná obiad/ ná dobrego kápłuná/ ná dobrą szcżukę. Ziemy pierwey kąsek/ potym W. M. pieniądze odlicżę. Dźiękuję wam zá dobrą zápłátę. Iáko W. M. drugi raz przyjedźiesz/ racżże mi w. m. zboża swego náżycżyć przed kim innym. MOy łáskáwy Pánie Hánus/ mam Ie^o^ Mośći Pánu memu niektorych rzecży nákupić/ pomożćie mi co dobrego wybieráć/ żeby mię nie oszukano/ lepiey śię wy ná tym rozumiećie/ niżeli ja. A co W. M. chcesz kupić. Kilká postáwow sukná. Korzenia kámień álbo kilká. Státek winá álbo
Skrót tekstu: VolcDial
Strona: 145
Tytuł:
Viertzig dialogi
Autor:
Nicolaus Volckmar
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
rozmówki do nauki języka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
