jeszcze niebieskiemi Gwiazdami/ oba gładcy/ oba śliczniejszemi Śniegu końmi niesieni/ oba nie ułomne Obracali w ręku swym oszczepy ogromne. Miałbybył od nich zą\a swe; lecz w las zapadł ślepy/ Gdzie go nie mogły konie/ ani dojść oszczepy. Po nim Telamon pieszo/ owa się zagnawszy/ Padł jak długi; nadrzewny korzeń nabieżawszy. Jak go dźwiga Peleus/ strzałę nałożyła Zacieła go pod ucho/ i grzbiet zrysowała/ I szczeciny posoką poniekąd spluskała. Jednak z swego zdarzenia/ nie wesoła więcej Nad Meleagra: on snadź wszech dojźrzał najpręcej/ Mówiąc: Stać się część musi cnocie winna twojej. Perzą się wzbyt mężowie/ więc i zagrzewają/
ieszcze niebieskiemi Gwiazdámi/ obá głádcy/ obá ślicznieyszemi Sniegu konmi nieśieni/ obá nie vłomne Obracali w ręku swym oszczepy ogromne. Miałbybył od nich zą\a swe; lecz w lás zapadł ślepy/ Gdźie go nie mogły konie/ áni doyść oszczepy. Po nim Telámon pieszo/ owá się zágnawszy/ Padł iák długi; nádrzewny korzen nábieżawszy. Iák go dźwiga Peleus/ strzałę náłożyłá Záćieła go pod vcho/ y grzbiet zrysowáłá/ Y szczećiny posoką poniekąd spluskałá. Iednák z swego zdárzenia/ nie wesoła więcey Nád Meleágrá: on snadź wszech doyźrzał naypręcey/ Mowiąc: Stáć się część muśi cnoćie winná twoiey. Perzą się wzbyt mężowie/ więc y zágrzewáią/
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 200
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636