aż się włos rozleci; Mam instrument po temu.” Na co pani stara, Pogroziwszy od nosa palcem, rzecze: „Wara!” 32. ŻART O PODSĘDKU
Nie pamiętam ci z jakim, to wiem, że podsędkiem, Rozmowna dworka kołem tańcowała prędkiem; Więc skoro ją posadził, ledwie się obrócił: „Nabiegałam, aż mi się pan podsędek spocił” — Rzecze do drugich panna, kęs czoła przetarszy. „Pójdziem o lepszą z sobą, czyj przywilej starszy: Ja mam, prawda, od króla; z Waszecia się rodził; To słuszna, kto go zagrzał, żeby i wychłodził. Gotowy, jeśli Waszmość
aż się włos rozleci; Mam instrument po temu.” Na co pani stara, Pogroziwszy od nosa palcem, rzecze: „Wara!” 32. ŻART O PODSĘDKU
Nie pamiętam ci z jakim, to wiem, że podsędkiem, Rozmowna dworka kołem tańcowała prędkiem; Więc skoro ją posadził, ledwie się obrocił: „Nabiegałam, aż mi się pan podsędek spocił” — Rzecze do drugich panna, kęs czoła przetarszy. „Pójdziem o lepszą z sobą, czyj przywilej starszy: Ja mam, prawda, od króla; z Waszecią się rodził; To słuszna, kto go zagrzał, żeby i wychłodził. Gotowy, jeśli Waszmość
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 246
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
