Bogu poruszył i oddał: Tedy on umierający odpowiedział: Już to nie rychło/ dopiero się teraz do Boga uciekać/ gdy dusza na języku siedzi. To rzekszy wyciągnął język z gęby/ i ukazał nań palcem mówiąc: Ten mię potępi. Zaczym zaraz wemgnieniu oka język mu się tak był odął i opuchł (Nabrzmiał i naskoczył) że go wzad do gęby wciagnąć i w prowadzić nie mógł; i tak zwątpiwszy sobie z wielkim strachem wszytkich/ co tam byli/ umarł/ wszystkim Naśmiewcom i Obmowcom na przestrogę/ aby język i usta swe na wodzy mając przez nie dusze nie utracili/ o żywot i zbawienie wieczne przyszli. Strzeż
Bogu poruszył y oddał: Tedy on umieráiący odpowiedźiał: Iuż to nie rychło/ dopiero śię teraz do Bogá ućiekáć/ gdy duszá ná ięzyku śiedźi. To rzekszy wyćiągnął ięzyk z gęby/ y ukazał nań pálcem mowiąc: Ten mię potępi. Záczym záraz wemgnieniu oká ięzyk mu śię ták był odął y opuchł (Nábrzmiał y náskoczył) że go wzad do gęby wćiagnąć y w prowádźić nie mogł; y ták zwątpiwszy sobie z wielkim stráchem wszytkich/ co tám byli/ umárł/ wszystkim Náśmiewcom y Obmowcom ná przestrogę/ áby ięzyk y ustá swe ná wodzy máiąc przez nie dusze nie utráćili/ o żywot y zbáwienie wieczne przyszli. Strzeż
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Kiiiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
