me, et ipse viuet propter me. Haimo uważając te słowa Pańskie Accipite et comedite, hoc est corpus meum, tak powiada: . Jako tedy pożywając owocu zakazanego/ z ciałem i z duszą skazanismy byli na śmierć/ tak pożywając owocu drzewa żywota/ to jest Ciała i krwie Pana Chrystusowej z ciałem i z duszą nabywamy żywota wiecznego w chwale jego świętej. O salutaris esca, mówi Taulerus: per quam filij hominum, transeunt in filios Dei: per quam humanitas absorbetur, vt Deus maneat. Cudowne miłosierdzie Boże/ grzesznego człowieka przez łaskę swoję czyni Bogiem; przez jedzenie Ciała Pana Chrystusowego/ synów gniewu czyni synami Bożymi. Ona to owieczka
me, et ipse viuet propter me. Haimo vważáiąc te słowá Páńskie Accipite et comedite, hoc est corpus meum, ták powiáda: . Iáko tedy pożywáiąc owocu zákázánego/ z ćiáłem y z duszą zkazánismy byli ná śmierć/ ták pożywáiąc owocu drzewá żywotá/ to iest Ciáłá y krwie Páná Chrystusowey z ćiáłem y z duszą nábywamy żywotá wiecznego w chwale iego świętey. O salutaris esca, mowi Taulerus: per quam filij hominum, transeunt in filios Dei: per quam humanitas absorbetur, vt Deus maneat. Cudowne miłośierdźie Boże/ grzesznego człowieká przez łáskę swoię czyni Bogiem; przez iedzenie Ciáłá Páná Chrystusowego/ synow gniewu czyni synámi Bożymi. Oná to owieczká
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 81
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
, w naszych postępkach, co niedoskonałego najduje się. LEKCJA. XXIII. O Towarzystwie z Ludźmi Mądremi, i Biegłemi.
Wszyscy rodziemy się w nieumiejętności głębokiej, i powszechnej. Nauki, które nas zabawiają po czas młodości, oświecają trochę te grube ciemności, któremi rozum nasz otoczony jest. Potym poznawszy się z światem, nabywamy nieco wiadomości, która nam pomaga do zachowania niejakiego porządku w sprawach naszych. Ale to trochę umiejętności nie wystarcza człowiekowi Szlachetnemu, chcącemu postąpić na najwyższe miejsca. Jak wiele mu jeszcze rzeczy zbywa do wiedzenia w naukach na rozmyślaniu polegających, w jego własnym rzemieśle, w nauce moralnej, w Historyj, i Polityce? Nie ma
, w naszych postępkach, co niedoskonałego nayduie się. LEKCYA. XXIII. O Towarzystwie z Ludzmi Mądremi, y Biegłemi.
Wszyscy rodziemy się w nieumieiętności głębokiey, y powszechney. Nauki, ktore nas zabawiaią po czas młodości, oświecaią trochę te grube ciemności, ktoremi rozum nasz otoczony iest. Potym poznawszy się z światem, nabywamy nieco wiadomości, ktora nam pomaga do zachowania nieiakiego porządku w sprawach naszych. Ale to trochę umieiętności nie wystarcza człowiekowi Szlachetnemu, chcącemu postąpić na naywyższe mieysca. Jak wiele mu ieszcze rzeczy zbywa do wiedzenia w naukach na rozmyślaniu polegaiących, w iego własnym rzemieśle, w nauce moralney, w Historyi, y Polityce? Nie ma
Skrót tekstu: AkDziec
Strona: 113
Tytuł:
Akademia dziecinna albo zbiór nauk różnych
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia JKM i Rzeczypospolitej Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1761
Data wydania (nie wcześniej niż):
1761
Data wydania (nie później niż):
1761
czynić/ niepożytecznie czas obracać. Zle czynić/ jest żywot psować/ i w śmierć go obracać. Do sprawowania trzech rzeczy potrzeba. Stopniów sprawowania sześć. Jako dostajemy cnoty: Jeśli za nauką/ abo za darem natury i Bożym/ abo za zwyczajem.
A Czesmy tego wyższej dotknęli/ iż zwyczajem/ i częstym dobrzeczynieniem nabywamy cnoty/ wszak są o tym różne zdania zacnych ludzi/ jako się w nas nałogi cnot rodzą. Teognides Poeta Grecki/ nie jednako rozumiał: czasem mówił: iż możem się cnoty nauczyć/ gdzie mówi: Od dobrych dobrego się nauczysz: co jeśli przystaniesz do złych/ rozum który masz/ pewnie stracisz. Czasem nie
czynić/ niepożytecznie czas obrácáć. Zle czynić/ iest żywot psować/ y w śmierć go obracáć. Do spráwowania trzech rzeczy potrzebá. Stopniow spráwowánia sześć. Iáko dostáiemy cnoty: Iesli zá náuką/ ábo zá dárem nátury y Bożym/ ábo zá zwyczáiem.
A Czesmy tego wyższey dotknęli/ iż zwyczáiem/ y częstym dobrzeczynieniem nábywamy cnoty/ wszák są o tym rożne zdánia zacnych ludźi/ iáko się w nas nałogi cnot rodzą. Theognides Poeta Graecki/ nie iednáko rozumiał: czásem mowił: iż możem się cnoty náuczyć/ gdźie mowi: Od dobrych dobrego się nauczysz: co iesli przystániesz do złych/ rozum ktory masz/ pewnie straćisz. Czásem nie
Skrót tekstu: PetrSEt
Strona: 120
Tytuł:
Etyki Arystotelesowej [...] pierwsza część
Autor:
Sebastian Petrycy
Drukarnia:
Maciej Jędrzejowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
filozofia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
/ wielkąby nagrodę/ ci coby wlewali/ odnieśli/ iże z dobrego ojca/ niemógłby być zły syn/ będąc roztropnym napominaniem nawracany: ale nauką/ nigdy ze złego dobrym człowiekiem nie uczynisz. A tak w tym się Teognides nie pokazuje statecznym. Galenus zaś rozumiał/ iż z natury i kompleksji/ nabywamy cnot: o czym się wyższej dostatecznie powiedziało. Plato także nic pewnego nie postanowił. W rozmowie Menenie okazuje/ iż cnota jest roztropność: z czego zamyka/ iż cnota nie bywa nam z przyrodzenia dana/ gdyż z przyrodzenia nie bywamy roztropni. Ukazuje też/ iż z nauką nie przychodzi cnota/ iż nie
/ wielkąby nagrodę/ ći coby wlewáli/ odnieśli/ iże z dobre^o^ oycá/ niemogłby być zły syn/ będąc rostropnym napominániem náwracány: ále náuką/ nigdy ze złego dobrym człowiekiem nie vczynisz. A ták w tym się Theognides nie pokázuie státecznym. Gálenus záś rozumiał/ iż z nátury y complexiey/ nábywamy cnot: o czym się wyższey dostátecznie powiedźiało. Plato tákże nic pewnego nie postánowił. W rozmowie Menenie okázuie/ iż cnotá iest rostropność: z czego zámyka/ iż cnotá nie bywa nam z przyrodzenia dána/ gdyż z przyrodzenia nie bywamy rostropni. Vkázuie też/ iż z náuką nie przychodźi cnotá/ iż nie
Skrót tekstu: PetrSEt
Strona: 120
Tytuł:
Etyki Arystotelesowej [...] pierwsza część
Autor:
Sebastian Petrycy
Drukarnia:
Maciej Jędrzejowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
filozofia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
rozmowie Menenie okazuje/ iż cnota jest roztropność: z czego zamyka/ iż cnota nie bywa nam z przyrodzenia dana/ gdyż z przyrodzenia nie bywamy roztropni. Ukazuje też/ iż z nauką nie przychodzi cnota/ iż niemasz jej nauczycielów/ którzyby cnoty uczyli: Przeto nie za nauką/ ani za przyrodzeniem nabywamy cnoty; ale darem Bożym. W rozmowie zaś Protagóras uczy: iż za nauką możem cnoty dostać/ naszym staraniem i pracą/ nie z przyrodzenia nam bywa dana. Bo gdzieby tak było/ niebylibyśmy dla cnot chwały godni/ abo dla złości gańby/ i jużby nam nie służyły nagrody/
rozmowie Menenie okázuie/ iż cnotá iest rostropność: z czego zámyka/ iż cnotá nie bywa nam z przyrodzenia dána/ gdyż z przyrodzenia nie bywamy rostropni. Vkázuie też/ iż z náuką nie przychodźi cnotá/ iż niemász iey náuczyćielow/ ktorzyby cnoty vczyli: Przeto nie za náuką/ áni zá przyrodzeniem nabywamy cnoty; ále dárem Bożym. W rozmowie záś Protágorás vczy: iż zá náuką możem cnoty dostáć/ nászym starániem y pracą/ nie z przyrodzenia nam bywa dána. Bo gdźieby ták było/ niebylibysmy dla cnot chwały godni/ ábo dla złośći gáńby/ y iużby nam nie służyły nagrody/
Skrót tekstu: PetrSEt
Strona: 121
Tytuł:
Etyki Arystotelesowej [...] pierwsza część
Autor:
Sebastian Petrycy
Drukarnia:
Maciej Jędrzejowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
filozofia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
. Ale jeśli nawet mowiemy o przyczynie bliskiej/ własnej/ stanowiącej/ czyniącej nałóg/ mowiemy: takowa przyczyna cnot/ jest zwyczaj/ częste dobrzeczynienie/ o której Arystoteles uczy tu w tych Księgach wtórych. Kierowanie w obyczajach z nauk pochodzi. Przyczyna czyniąca cnoty bliska/ zwyczaj jest.
Właśnie tedy/ i nabliższą przyczyną cnoty nabywamy/ przez zwyczaj/ przez dobre częste czynienie/ przez przyzwyczajanie się: skąd cnotę zowiemy obyczajem dobrym: złość i niecnotę/ obyczajem złym: iż cnoty i niecnoty/ przyczyna nabliższa/ zwyczaj jest/ od którego przemianek ma. Przez jednę cnotę drugiej nabywać.
Wtórym sposobem możemy dostawać cnot/ przez złączenia spraw bliskich do jakiej
. Ale iesli náwet mowiemy o przyczynie bliskiey/ własney/ stánowiącey/ czyniącey nałog/ mowiemy: takowa przyczyná cnot/ iest zwyczay/ częste dobrzeczynienie/ o ktorey Aristoteles vczy tu w tych Kśięgách wtorych. Kierowánie w obyczáiách z náuk pochodźi. Przyczyná czyniąca cnoty bliska/ zwyczay iest.
Własnie tedy/ y nabliższą przyczyną cnoty nabywamy/ przez zwyczay/ przez dobre częste czynienie/ przez przyzwyczáiánie się: skąd cnotę zowiemy obyczáiem dobrym: złość y niecnotę/ obyczáiem złym: iż cnoty y niecnoty/ przyczyná nabliższa/ zwyczay iest/ od ktorego przemiánek ma. Przez iednę cnotę drugiey nábywáć.
Wtorym sposobem możemy dostáwáć cnot/ przez złączenia spraw bliskich do iakiey
Skrót tekstu: PetrSEt
Strona: 121
Tytuł:
Etyki Arystotelesowej [...] pierwsza część
Autor:
Sebastian Petrycy
Drukarnia:
Maciej Jędrzejowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
filozofia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
niecnoty/ przyczyna nabliższa/ zwyczaj jest/ od którego przemianek ma. Przez jednę cnotę drugiej nabywać.
Wtórym sposobem możemy dostawać cnot/ przez złączenia spraw bliskich do jakiej cnoty: Abowiem iż cnoty są tak powikłane/ iż jedna bez drugiej nie może być: dla tego złączenia przez własne i bliskie sprawy jednej/ drugiej cnoty nabywamy. Potrzecie/ nabywamy cnoty wymyślnym sposobem/ przez przyczyny pierwsze: to jest/ przez Filozofią i naukę/ przez którą/ iż rozum widzi prawdę/ może nas kierować do rzeczy przynależą- Etyki Arystoteles:
cych cnocie/ dobrym i uczciwym sprawom: Abowiem przez dobre ułożenie mózgu w człowiecze/ od natury dobrze opatrzonym/ może być
niecnoty/ przyczyná nabliższa/ zwyczay iest/ od ktorego przemiánek ma. Przez iednę cnotę drugiey nábywáć.
Wtorym sposobem możemy dostáwáć cnot/ przez złączenia spraw bliskich do iakiey cnoty: Abowiem iż cnoty są tak powikłáne/ iż iedná bez drugiey nie może być: dla tego złączenia przez własne y bliskie spráwy iedney/ drugiey cnoty nábywamy. Potrzećie/ nábywamy cnoty wymyślnym sposobem/ przez przyczyny pierwsze: to iest/ przez Philosophią y naukę/ przez ktorą/ iż rozum widźi prawdę/ może nas kierowáć do rzeczy przynależą- Ethyki Aristoteles:
cych cnoćie/ dobrym y vczćiwym spráwom: Abowiem przez dobre vłożenie mozgu w człowiecze/ od nátury dobrze opátrzonym/ może być
Skrót tekstu: PetrSEt
Strona: 121
Tytuł:
Etyki Arystotelesowej [...] pierwsza część
Autor:
Sebastian Petrycy
Drukarnia:
Maciej Jędrzejowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
filozofia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
/ zwyczaj jest/ od którego przemianek ma. Przez jednę cnotę drugiej nabywać.
Wtórym sposobem możemy dostawać cnot/ przez złączenia spraw bliskich do jakiej cnoty: Abowiem iż cnoty są tak powikłane/ iż jedna bez drugiej nie może być: dla tego złączenia przez własne i bliskie sprawy jednej/ drugiej cnoty nabywamy. Potrzecie/ nabywamy cnoty wymyślnym sposobem/ przez przyczyny pierwsze: to jest/ przez Filozofią i naukę/ przez którą/ iż rozum widzi prawdę/ może nas kierować do rzeczy przynależą- Etyki Arystoteles:
cych cnocie/ dobrym i uczciwym sprawom: Abowiem przez dobre ułożenie mózgu w człowiecze/ od natury dobrze opatrzonym/ może być przystojna zaraz skłonność żadzej
/ zwyczay iest/ od ktorego przemiánek ma. Przez iednę cnotę drugiey nábywáć.
Wtorym sposobem możemy dostáwáć cnot/ przez złączenia spraw bliskich do iakiey cnoty: Abowiem iż cnoty są tak powikłáne/ iż iedná bez drugiey nie może być: dla tego złączenia przez własne y bliskie spráwy iedney/ drugiey cnoty nábywamy. Potrzećie/ nábywamy cnoty wymyślnym sposobem/ przez przyczyny pierwsze: to iest/ przez Philosophią y naukę/ przez ktorą/ iż rozum widźi prawdę/ może nas kierowáć do rzeczy przynależą- Ethyki Aristoteles:
cych cnoćie/ dobrym y vczćiwym spráwom: Abowiem przez dobre vłożenie mozgu w człowiecze/ od nátury dobrze opátrzonym/ może być przystoyna záraz skłonność żadzey
Skrót tekstu: PetrSEt
Strona: 121
Tytuł:
Etyki Arystotelesowej [...] pierwsza część
Autor:
Sebastian Petrycy
Drukarnia:
Maciej Jędrzejowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
filozofia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
rzeczach niebezpiecznych/ abyśmy byli mężnemi: tedyć się nie rodziemy z cnotami. 3. Co się rodzi/ z nami/ to zaraz jak się urodziemy z nami bywa i jest: jako widzieć/ słyszeć/ woniać/ etc. Ale cnoty nie zaraz z nami są/ jak się urodziemy/ ale za czasem długim nabywamy ich ustawicznie/ dobrze czyniąc. A tak cnoty nie rodzą się znami/ ale ich nabywamy. 4. Gdzieby rodziły się cnoty znami/ tedybyśmy chwały żadnej nie otrzymawali: bo dla tego co z natury mamy/ nie chwali nas żaden/ jako gdy słyszemy/ słuchamy/ ale dla tego godni
rzeczách niebespiecznych/ ábysmy byli mężnemi: tedyć się nie rodźiemy z cnotami. 3. Co się rodźi/ z nami/ to záraz iák się vrodźiemy z námi bywa y iest: iáko widźieć/ słyszeć/ woniáć/ etc. Ale cnoty nie záraz z námi są/ iak się vrodźiemy/ ále zá czásem długim nábywamy ich vstáwicznie/ dobrze czyniąc. A ták cnoty nie rodzą się známi/ ale ich nábywamy. 4. Gdźieby rodźiły się cnoty známi/ tedybysmy chwały żadney nie otrzymawali: bo dla teg^o^ co z natury mamy/ nie chwali nas żaden/ iáko gdy słyszemy/ słuchamy/ ale dla te^o^ godni
Skrót tekstu: PetrSEt
Strona: 123
Tytuł:
Etyki Arystotelesowej [...] pierwsza część
Autor:
Sebastian Petrycy
Drukarnia:
Maciej Jędrzejowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
filozofia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
się rodzi/ z nami/ to zaraz jak się urodziemy z nami bywa i jest: jako widzieć/ słyszeć/ woniać/ etc. Ale cnoty nie zaraz z nami są/ jak się urodziemy/ ale za czasem długim nabywamy ich ustawicznie/ dobrze czyniąc. A tak cnoty nie rodzą się znami/ ale ich nabywamy. 4. Gdzieby rodziły się cnoty znami/ tedybyśmy chwały żadnej nie otrzymawali: bo dla tego co z natury mamy/ nie chwali nas żaden/ jako gdy słyszemy/ słuchamy/ ale dla tego godni chwały bywamy/ gdy czego dzielnością naszą nabędziemy. Także też nie potrzebaby karać złych ludzi/
się rodźi/ z nami/ to záraz iák się vrodźiemy z námi bywa y iest: iáko widźieć/ słyszeć/ woniáć/ etc. Ale cnoty nie záraz z námi są/ iak się vrodźiemy/ ále zá czásem długim nábywamy ich vstáwicznie/ dobrze czyniąc. A ták cnoty nie rodzą się známi/ ale ich nábywamy. 4. Gdźieby rodźiły się cnoty známi/ tedybysmy chwały żadney nie otrzymawali: bo dla teg^o^ co z natury mamy/ nie chwali nas żaden/ iáko gdy słyszemy/ słuchamy/ ale dla te^o^ godni chwały bywamy/ gdy czego dźielnośćią naszą nábędziemy. Także też nie potrzebáby kárać złych ludźi/
Skrót tekstu: PetrSEt
Strona: 123
Tytuł:
Etyki Arystotelesowej [...] pierwsza część
Autor:
Sebastian Petrycy
Drukarnia:
Maciej Jędrzejowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
filozofia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
