względem ułożonego kształtnie we wszystkim życia i uczciwości czcić było przedtem potrzeba. Teraz pierwszy niższego stan nie waży, niższy w zgromadzeniu swoim z nierozumną świni trzodą porównać się może. Nie trzeba było w godności i przymiotach braku, gdzie królewski przywilej pod klejnot równości z majestatu pretendował osoby, ani do magistratu z trudnością jej szukano i nabywano w pospólstwie, dosyć było zażyć, a każdego natychmiast nadała się doskonałość. Teraz (wybacz mi, jeśli kogo urażę) Żydy chyba na szlachectwo pasować. Na urzędy, nie zgadnę, skądby dobierać potrzeba, bo gdy ten przez rozkrzewienie się naród czoło miast, pozór, porządek i wygodę pozastępował, respekta i
względem ułożonego kształtnie we wszystkim życia i uczciwości czcić było przedtem potrzeba. Teraz pierwszy niższego stan nie waży, niższy w zgromadzeniu swoim z nierozumną świni trzodą porównać się może. Nie trzeba było w godności i przymiotach braku, gdzie królewski przywilej pod klejnot równości z majestatu pretendował osoby, ani do magistratu z trudnością jej szukano i nabywano w pospólstwie, dosyć było zażyć, a każdego natychmiast nadała się doskonałość. Teraz (wybacz mi, jeśli kogo urażę) Żydy chyba na szlachectwo pasować. Na urzędy, nie zgadnę, skądby dobierać potrzeba, bo gdy ten przez rozkrzewienie się naród czoło miast, pozór, porządek i wygodę pozastępował, respekta i
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 200
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
jagnicą. U Joba także Capite ultimô versù 11. Krewni wszyscy ofiarowali ovem unam, to jest monetę z wybitą owcą, jak tłumaczą Wykładacze Pisma Świętego u Hebrajczyków; z czego, znać że Pecunia, pecude była signata et inde nominata. Za czasów starożytnego Homera Poety nie znano pieniędzy, ale przez rzeczy różnych zamianę, nabywano towarów, jako świadczy Aristoteles, Pliniusz Naturalista w Księdze 33. w Rozdziale 3. Alexander ab Alexandro l. 4. c. 5. Albo też osobliwie u Greków, Rzymian, a jeszcze dawnij u Hebrajczyków prostej żelaza lub miedzi sztuki, za pieniądze zażywano, bez żadnej na nich formy, albo wyobrażenia, co
iagnicą. U Ioba także Capite ultimô versù 11. Krewni wszyscy ofiarowali ovem unam, to iest monetę z wybitą owcą, iak tłumacżą Wykładacże Pisma Swiętego u Hebraycżykow; z czego, znać że Pecunia, pecude była signata et inde nominata. Za czasow starożytnego Homera Poety nie znano pieniędzy, ale przez rzeczy rożnych zamianę, nabywano towarow, iako swiadczy Aristoteles, Pliniusz Naturalista w Księdze 33. w Rozdziale 3. Alexander ab Alexandro l. 4. c. 5. Albo też osobliwie u Grekow, Rzymian, á ieszcze dawniy u Hebraycżykow prostey żelaza lub miedzi sztuki, za pieniądze zażywano, bez żadney na nich formy, albo wyobrażenia, co
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 61
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
niby czterdzieści razy po czterdzieści, co uczyni 1600. Inni liczą 2000. Księstwo Worotyn do Moskwy należące, graniczy z Tartarią Mniejszą, od Tatarów niebezpieczne; bo posiawszy w polu uciekają, a gdy czas przyjdzie zbierania armata manu idą w pole, aby się nie dać Tatarom. W Moskwie to obserwowano iż towarów przez komutacje nabywano, pieniędzy nie wydając za granicę. Tiutiun kurzyć tu pod gardłem zakazano Roku Całego świata praecipue o MOSKWIE.
1634, iż z tej racyj, wiele Miast, wsi zgorzało; jednak piją gorzałkę, mocząc w niej tiutiun, albo w nią sypiąc tabakę. Podczas Chrztu całe tu osoby maczają, albo polewają, jak bywało
niby czterdzieści razy po czterdzieści, co uczyni 1600. Inni liczą 2000. Xięstwo Worotyn do Moskwy należące, graniczy z Tartaryą Mnieyszą, od Tatarow niebespieczne; bo posiawszy w polu uciekaią, a gdy czas przyidzie zbierania armata manu idą w pole, aby się nie dać Tatarom. W Moskwie to obserwowano iż towarow przez kommutacye nabywano, pieniędzy nie wydaiąc za gránicę. Tiutiun kurzyć tu pod gardłem zakazano Roku Całego świata praecipuè o MOSKWIE.
1634, iż z tey racyi, wiele Miast, wsi zgorzało; iednak piią gorzałkę, mocząc w niey tiutiun, albo w nię sypiąc tabakę. Podczas Chrztu całe tu osoby máczaią, albo polewaią, iak bywało
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 419
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756