iż wszytkim triangułom służy: będą się miały ściany figury na Mapie, jako się mają na ziemi. PRZESTROGA. Nie mając linii z celami ani Tablice Mierniczej: toż możesz odprawić, lubo nie tak doskonale, na prostej deski srzodek wbiwszy igłę: i przez nią upatrując wszytkie zosobna znaki, jako przez linią celową: nacinając linie nitką wyciągnioną od igły średniej, (natartą wprzód kretą) do punktów naznaczonych perpendykułem na brzegach deski: i przenosząc zskal na te linie, łokcie wyliczone na ziemnych liniach od T, do każdego znaku G, H, L, etc: etc: Nauka VII. Mapy gotowej sprobować, jeżeli jest prawdżywa
iż wszytkim tryangułom służy: będą się miáły ściány figury ná Máppie, iáko się máią ná źiemi. PRZESTROGA. Nie máiac linii z celámi áni Tablice Mierniczey: toż możesz odpráwić, lubo nie ták doskonále, ná prostey deski srzodek wbiwszy igłę: y przez nię vpátruiąc wszytkie zosobná znáki, iako przez liniią celową: náćináiąc liniie nitką wyćiągnioną od igły srzedniey, (nátártą wprzod kretą) do punktow náznáczonych perpendykułem na brzegách deski: y przenosząc zskal ná te liniie, łokćie wyliczone ná źiemnych liniiách od T, do káżdego znáku G, H, L, etc: etc: NAVKA VII. Máppy gotowey sprobowáć, ieżeli iest prawdżiwa
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 100
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
ich kładź Angelikę, alias dzięgiel.
In Iunio 1. Trzcina aby nie szkodziła trawom, sadzawkom, podczas letniego przesilenia, pod wodą ją zrynać należy. 2. Na schodzie tego Księżyca gnojenie pola na zimę, obfitość zboża obiecuje. 3. Deszcze wtym miesiącu winu bardzo szkodzą. 4. Pszenica; gdy kwitnie, nacinaj skorę na drzewie, ztego grubieje. 5. Koło Bożego Ciała i Z. Medarda sadź kapustę, i to gdy słońce w znaku byka, albo koziorozca. 6. Gąsięta giną zracyj jakichsi robaczków w nosy i uszy ich włażących, łechcących, z czego zakręt głowy cierpiąc giną; zapobież oliwą uszy smarując gąsiętom
ich kładź Angelikę, alias dzięgiel.
In Iunio 1. Trzcina aby nie szkodziła trawom, sadzawkom, podczas letniego przesilenia, pod wodą ią zrynać należy. 2. Na schodzie tego Xiężyca gnoienie pola na zimę, obfitość zboża obiecuie. 3. Deszcze wtym miesiącu winu bardzo szkodzą. 4. Pszenica; gdy kwitnie, nacinay skorę na drzewie, ztego grubieie. 5. Koło Bożego Ciała y S. Medarda sadź kapustę, y to gdy słońce w znaku byka, albo koźiorozca. 6. Gąsięta giną zracyi iakichsi robaczkow w nosy y uszy ich włażących, łechcących, z czego zakręt głowy cierpiąc giną; zapobież oliwą uszy smaruiąc gąsiętom
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 423
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
gęstsze drewno tym trudniej je przerznąć, a gdy jest nagięte tedy z wierzchu barzo rzadkie jest, i tak je ła-
cniej rznąć. do tego gdy noż idzie w drewno iż tylec grubszy jest niż ostrze. nie czyni mu dość grubej drogi ostrze żeby mógł wniść, toż o siekierze, i dla tego ze stron drowno nacinają drogę rozprzestrzeniając, dla tego też barziej drewno rznie kiedy kto ułamanego noża końcem porze. a gdy drewno nagięte zaraz co przerzniętego odskakiwa, i tak grubszym częściom nożowym miejsce otwiera. 28. Czemu na zimnie woskowa śweca się łamie a nie w cieple? Zimno ścisnąwszy wosk trzyma aby się nie mógł z której części rządzić i
gęstsze drewno tym trudniey ie przerznąć, á gdy iest nágięte tedy z wierzchu bárzo rzadkie iest, y ták ie łá-
cniey rznąć. do tego gdy noż idzie w drewno iż tylec grubszy iest niż ostrze. nie czyni mu dość grubey drogi ostrze żeby mogł wniść, toż o śiekierze, y dla tego ze stron drowno náćináią drogę rozprzestrzeniáiąc, dla tego też bárziey drewno rznie kiedy kto ułamánego nożá końcem porze. á gdy drewno nágięte záraz co przerzniętego odskákiwa, y ták grubszym częśćiom nożowym mieysce otwiera. 28. Czemu ná źimnie woskowa śwecá się łamie á nie w ćieple? Zimno śćisnąwszy wosk trzyma áby się nie mogł z ktorey częśći rządzić y
Skrót tekstu: TylkRoz
Strona: 88
Tytuł:
Uczone rozmowy
Autor:
Wojciech Tylkowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1692
Data wydania (nie wcześniej niż):
1692
Data wydania (nie później niż):
1692
