ona rzekła/ Pij Panie mój/ i prędko złożyła wiadro swe na rękę swoję/ i dała mu pić. 19. A gdy mu się dała napić/ rzekła: i wielbłądom twoim naczerpany/ aż się napiją. 20. I wylała prędko wodę z wiadra swego w koryto/ a bieżawszy jeszcze do studnie czerpać/ naczerpała wszystkim wielbłądom jego. 21. A on mąż zdumiewał się nad nią/ uważając z milczeniem/ jeśli mu Pan zdarzył drogę jego czyli nie? 22. I gdy się napili wielbłądowie/ wyjął on mąż nausznicę złotą/ która ważyła pułsykla/ i dwie maneli i dał na ręce jej/ które ważyły dziesięć syklów złota.
oná rzekłá/ Pij Pánie moj/ y prętko złożyłá wiádro swe ná rękę swoję/ y dáłá mu pić. 19. A gdy mu śię dáłá nápić/ rzekłá: y wielbłądom twojim náćzerpany/ áż śię nápiją. 20. Y wylałá prętko wodę z wiádrá swego w koryto/ á bieżawszy jeszcze do studnie czerpáć/ náczerpáłá wszystkim wielbłądom jego. 21. A on mąż zdumiewał śię nád nią/ uważájąc z milczeniem/ jesli mu Pan zdárzył drogę jego czyli nie? 22. Y gdy śię nápili wielbłądowie/ wyjął on mąż náusznicę złotą/ ktora ważyłá pułsyklá/ y dwie máneli y dał ná ręce jey/ ktore ważyły dźieśięć syklow złotá.
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 22
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
