deszcze wielkie, z powodzią znaczną w Orbe, i na innych miejscach. W Lucernie rzeki Reuss bieg był przerwany, a Zurych, Bazylea, i Berne były skołatane.
30. Września powodź w Ostendzie podczas oblężenia od Arcy - Książęcia Austriackiego.
31. Października, druga powodź w tymże mieście, która wiele szkody naczyniła, i część jego obaliła.
1602.
384. W piersiach Łabędzia.
20. Czerwca zorza północa.
28. Tegoż miesiąca o 6. godzinie z rana, trzęsienie odnowione w Zurych, i w okolicy.
Zaraza w Noli, i w Kampanii.
1603. 28. Kwietnia, i 1. Maja
deszcze wielkie, z powodzią znaczną w Orbe, y na innych mieyscach. W Lucernie rzeki Reuss bieg był przerwany, á Zurich, Bazylea, i Berne były skołatane.
30. Września powodź w Ostendzie podczas oblężenia od Arcy - Xiążęcia Austryackiego.
31. Października, druga powodź w tymże mieście, która wiele szkody naczyniła, i część iego obaliła.
1602.
384. W piersiach Łabędzia.
20. Czerwca zorza pułnocna.
28. Tegoż miesiąca o 6. godzinie z rana, trzęsienie odnowione w Zurich, i w okolicy.
Zaraza w Noli, i w Kampanii.
1603. 28. Kwietnia, y 1. Maia
Skrót tekstu: BohJProg_II
Strona: 97
Tytuł:
Prognostyk Zły czy Dobry Komety Roku 1769 y 1770
Autor:
Jan Bohomolec
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki, traktaty
Tematyka:
astronomia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1770
Data wydania (nie wcześniej niż):
1770
Data wydania (nie później niż):
1770
. K. Mość uczynił, że Tatarów zaciągnął! jako mu się to dobrze nadało! trzeba ten sposób wiedzieć, i przyda się mu na zawsze. wżdyć to było publicum. Poseł ponich za posłem biegał, aperte Tatarami Szlachcie i Wojsku Dwór groził, i de facto Odra pod Zbarażem była i szkód wiele naczyniła. Siódmy. Potym że in voto scripto ja odradzał K. I. Mości Tatarów wołać, i kilkom tego votum komunicował, to i to crimen. Wszak się godzi Senatorowi z Senatorem znosić. Wszak były inne prócz Tatarów media, uspokoić Wojsko. Było medium Pospolite ruszenie. Punkt Manifestu Ale go się bali, ci
. K. Mość vczynił, że Tátárow záciągnął! iáko mu się to dobrze nádáło! trzebá ten sposob wiedźieć, y przyda się mu ná záwsze. wzdyć to było publicum. Poseł ponich zá posłem biegał, aperte Tátárami Szláchćie y Woysku Dwor groźił, y de facto Odrá pod Zbáráżem byłá y szkod wiele náczyniłá. Siodmy. Potym że in voto scripto ia odradzał K. I. Mośći Tátárow wołáć, y kilkom tego votum communicował, to y to crimen. Wszák się godźi Senatorowi z Senatorem znośić. Wszák były inne procz Tátárow media, vspokoić Woysko. Było medium Pospolite ruszenie. Punct Mánifestu Ale go się bali, ći
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 82
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
dla rozkoszy pijąc i jedząc/ abyśmy żyj byli/ nie żywiąc abyśmy jedli pili: ludzie to bowiem nikczemni/ którzy się nie rozumem/ ani cnotą/ ale afektami i żądzą sprawują/ a z ludzi do cnoty postanowionych w bydło się obracają. Co chcąc Homerus pokazać/pisze/ ze Cyrce osobliwie smacznych potraw naczyniła towarzyszom Ulissessowym/ którzy się od onych potraw rozkosznych/ jedni w kozły/ drudzy w świnie/ trzeci w szkapy obrócili; a Ulisses/ iż nie jadł/ człowiekiem został/ i u Boginiej potym był w wielkiej cenie/ któremu gwoli zasię towarzysze wludzie odmieniła. Rozdział Piąty. Poprawy obyczajów Polskich, Rozdział Piąty.
dla roskoszy piiąc y iedząc/ ábysmy żyi byli/ nie żywiąc ábyśmy iedli pili: ludźie to bowiem nikczemni/ ktorzy się nie rozumem/ áni cnotą/ ále áffektámi y żądzą sprawuią/ á z ludźi do cnoty postánowionych w bydło się obracáią. Co chcąc Homerus pokázáć/pisze/ ze Cyrce osobliwie smácznych potraw náczyniłá towárzyszom Vlissessowym/ ktorzy się od onych potraw roskosznych/ iedni w kozły/ drudzy w świnie/ trzeći w szkápy obroćili; á Vlisses/ iż nie iadł/ człowiekiem został/ y v Boginiey potym był w wielkiey cenie/ ktoremu gwoli záśię towárzysze wludźie odmieniłá. Rozdźiał Piąty. Popráwy obyczáiow Polskich, Rozdźiał Piąty.
Skrót tekstu: StarPopr
Strona: 28
Tytuł:
Poprawa niektórych obyczajów polskich potocznych
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
miłości, a o czarach z nimi. Jednej każę, aby strzępków w kościele dostała Od chorągwi, od obrusów, by przy sobie miała. Jako ludzie kupą chodzą za tymi strzępkami, Tak za tobą będą chodzić, ba, i diabli sami. A drugiej każę napalić w ogniu trupich kości, Żeby drugie osypała, naczyniła złości. Dostawszy jej wieńca z głowy, włóż na trupią głowę. A z konwie obrączki popal, osyp trzecią owę. Czwartej stopy wykroiwszy, w czeluście je wlepisz; Jednę ostudzisz, ususzysz, a drugą oślepisz. Trzecią uczę, chceli, żeby młodzieńca miała, Żeby włosów z jego głowy, jak może,
miłości, a o czarach z nimi. Jednej każę, aby strzępków w kościele dostała Od chorągwi, od obrusów, by przy sobie miała. Jako ludzie kupą chodzą za tymi strzępkami, Tak za tobą będą chodzić, ba, i dyabli sami. A drugiej każę napalić w ogniu trupich kości, Żeby drugie osypała, naczyniła złości. Dostawszy jej wieńca z głowy, włóż na trupią głowę. A z konwie obrączki popal, osyp trzecią owę. Czwartej stopy wykroiwszy, w czeluście je wlepisz; Jednę ostudzisz, ususzysz, a drugą oślepisz. Trzecią uczę, chceli, żeby młodzieńca miała, Żeby włosów z jego głowy, jak może,
Skrót tekstu: SejmPiek
Strona: 50
Tytuł:
Sejm piekielny straszliwy
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1622
Data wydania (nie wcześniej niż):
1622
Data wydania (nie później niż):
1622
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1903
