karmazynu dwa kroć farbowanego: i Cherubiny robotą haftarską uczynisz. 2. Długość opony jednej/ ośm a dwadzieścia łokci/ a szerokość opony jednej/ cztery łokcie: pod jedną miarą będą wszystkie Opony: 3. Pięć opon będą spinane jedna z drugą: także druga pięć Opon będą spinane jedna z drugą: 4. I naczynisz pętlic hiacyntowych/ na kraju Opony jednej/ gdzie się kraje spinać mają: także uczynisz na krajach opony drugiej/ gdzie się kraje spinać mają. 5. Pięćdziesiąt pętlic uczynisz na Oponie jednej/ a pięćdziesiąt pętlic uczynisz po kraju opony którymi się spinać ma z drugą: pętlica jedna przeciw drugiej będzie. 6. Uczynisz też
kármázynu dwá kroć fárbowánego: y Cherubiny robotą háftárską uczynisz. 2. Długość opony jedney/ ośm á dwádźieśćiá łokći/ á szerokość opony jedney/ cztery łokćie: pod jedną miárą będą wszystkie Opony: 3. Pięć opon będą spináne jedná z drugą: tákże druga pięć Opon będą spináne jedná z drugą: 4. Y náczynisz pętlic hyácyntowych/ ná kráju Opony jednej/ gdźie śię kráje spináć máją: tákże uczynisz ná krájách opony drugiey/ gdźie śię kráje spináć máją. 5. Pięćdźieśiąt pętlic uczynisz ná Oponie jedney/ á pięćdźieśiąt pętlic uczynisz po kráju opony ktorymi śię spináć má z drugą: pętlicá jedná przećiw drugiej będźie. 6. Uczynisz też
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 82
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
. 45. I obietnica o przytomność Pańskiej w Przybytku 1
. TO też uczynisz im na poświęcenie ich/ aby mi odprawowali urząd kapłański: Weźmi cielca jednego młodego/ i dwu baranów zupełnych: 2. I chleby przaśne/ i placki przaśne z oliwą zaczynione/ i kołacze przaśne/ namazane oliwą: z przedniej mąki pszenicznej naczynisz ich. 3. A włożywszy to w jeden kosz/ ofiarować je będziesz w tymże koszu/ z cielcem i z dwiema barany. 4. A Aaronowi i synom jego przystąpić każesz do drzwi namiotu zgromadzenia/ i omyjesz je wodą. 5. A wziąwszy szaty obleczesz Aarona w suknią/ i w płaszcz pod naramiennik
. 45. Y obietnica o przytomność Pánskiey w Przybytku 1
. TO też uczynisz im ná poświęcenie jich/ áby mi odpráwowáli urząd kápłáński: Weźmi ćielcá jednego młodego/ y dwu báránow zupełnych: 2. Y chleby przásne/ y plácki przásne z oliwą záczynione/ y kołacze przásne/ námázáne oliwą: z przedniey mąki pszeniczney náczynisz jch. 3. A włożywszy to w jeden kosz/ ofiárowáć je będźiesz w tymże koszu/ z ćielcem y z dwiemá bárány. 4. A Aáronowi y synom jego przystąpić każesz do drzwi namiotu zgromádzenia/ y omyjesz je wodą. 5. A wźiąwszy száty obleczesz Aároná w suknią/ y w płaszcz pod nárámiennik
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 86
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
. A jeśli ty masz wygraną, Nie stój u wójta za ścianą, Bo to wielki koszt ponosi, Kat go i z dekretem prosi, Osądź ty sam sprawiedliwie, Niech twój adwresarz nie żywje. Stłucz mu parę ziober w boku, Niech się smaruje do roku. Rychlej przydzie do ugody, Kiedy mu naczynisz szkody. Na praktyki nie nakładaj, Ani się o prawie badaj, Bo się długo prawo wlecze I termin czasem uciecze. Jeślić też kto co ukradnie, Prędko w to potrafisz snadnie, Co byś miał najmować kata, Niepotrzebnać to utrata. Obieś ty lada jak chłopa, A w domu zostanie kopa. Jeśli
. A jeśli ty masz wygraną, Nie stoj u wojta za ścianą, Bo to wielki koszt ponosi, Kat go i z dekretem prosi, Osądź ty sam sprawiedliwie, Niech twoj adwresarz nie żywie. Stłucz mu parę ziober w boku, Niech sie smaruje do roku. Rychlej przydzie do ugody, Kiedy mu naczynisz szkody. Na praktyki nie nakładaj, Ani sie o prawie badaj, Bo sie długo prawo wlecze I termin czasem uciecze. Jeślić też kto co ukradnie, Prędko w to potrafisz snadnie, Co byś miał najmować kata, Niepotrzebnać to utrata. Obieś ty leda jak chłopa, A w domu zostanie kopa. Jeśli
Skrót tekstu: DzwonStatColumb
Strona: 28
Tytuł:
Statut Jana Dzwonowskiego, to jest Artykuły prawne jako sądzić łotry i kuglarze jawne
Autor:
Jan Dzwonowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1611
Data wydania (nie wcześniej niż):
1611
Data wydania (nie później niż):
1611
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wacław Walecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Collegium Columbinum
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1998
za grosz pietruszki. A to śmieszna, wszak wiecie owe Myślimice, Biegła jedna pożyczać do kmoszki prześlice, Siadszy z kmoszką, nu w gadki; aż sobie podpije, Przydzie do dom, a mąż w nią jak bije, tak bije, Mówiąc: Nie zow prześlicą tej Bożej porody, Wyprzędziesz wszystko z domu, naczynisz mi szkody. Gorzałką to jak żywo u nas w Polsce zowią, Mów, kurwo, sromota to, jako ludzie mówią. Był tu jeden Włoch w Polsce, czy widział, czy słyszał, Iż jej trzy łyżki wypił chłop jakiś; napisał Do Włoch za dziw niemały, iż onemu chłopu Nie wadziło, nie umarł
za grosz pietruszki. A to śmieszna, wszak wiecie owe Myślimice, Biegła jedna pożyczać do kmoszki prześlice, Siadszy z kmoszką, nu w gadki; aż sobie podpije, Przydzie do dom, a mąż w nię jak bije, tak bije, Mówiąc: Nie zow prześlicą tej Bożej porody, Wyprzędziesz wszystko z domu, naczynisz mi szkody. Gorzałką to jak żywo u nas w Polscze zowią, Mów, kurwo, sromota to, jako ludzie mówią. Był tu jeden Włoch w Polscze, czy widział, czy słyszał, Iż jej trzy łyżki wypił chłop jakiś; napisał Do Włoch za dziw niemały, iż onemu chłopu Nie wadziło, nie umarł
Skrót tekstu: WodGorzBad
Strona: 2*
Tytuł:
Wodka albo gorzałka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
